@anne balen zeg!! Maar blijf voor je duimen!! @chantallcindy hopelijk kan je het een goed plekje geven ...sterkte!!
@ Chantal, welkom en inderdaad vervelende situatie. Veel sterkte en we gaan gewoon duimen dat het snel lukt @ Anne, balen maar nog niet de hoop opgeven want je zit nog voor je NOD blijf voor je duimen @ Nathalie, inderdaad vreemd , wel spannend. Mijn eerste test vorige keer en toen was ik al ruim een week over tijd, was echt heeeeeel licht. Ik zat echt te kijken of ik mezelf niet voor de gek hield dus je kon afgelopen vrijdag te vroeg zijn. Spannend , ben benieuwd wat het is @hier, nog steeds met bepaald bewegingen last van het trekkerige gevoel maar een vriendin van mij vertelde me dat het eigenlijk een goed teken is want je baarmoeder moet weer terug naar de normale grootte.. Toch wacht ik nog even met klussen tot het wat beter voelt. Me eisprong is er voorlopig toch nog niet dus kan me lichaam wel even rust geven. Ik merk wel dat ik als ik s'avonds in bed lig ik best emotioneel ben en heb gister zelf liggen huilen.
Niet gek dat huilen hoor, t zakt vanzelf beetje bij beetje.. Al moet ik zeggen dat ik al een paar dagen om de domste dingen jank, gister bij all you need is love! Ik ben geen tv jankerd haha.. mijn miskraam is al wat langer geleden trouwens.. De 1e 2 weken na de miskraam bleef ik huilen, daarna is het beetje bij beetje afgezakken.. Ik hoop dat je je snel weer beter voelt, en weer lekker aan de klus kunt gaan voor n plakbeeb
Hoi meiden, Ik heb nu mijn tweede vroege in halfjaar tijd mk met 4 wk en 3 dagen zwangerschap. Het roept wel wat vragen bij me op. heb een dochter van bijna vier jaar en voor haar nooit last gehad van VMK 's. Morgen ga ik de ha zeker vragen of alles bij me nagekeken kan worden. Jullie ook sterkte!
Sterkte! Vaak word je na 2 miskramen doorgestuurd zei mn verloskundige, ik hoop dat je huisarts een beetje meewerkt. Ik al na 1, maar dat komt door een stollingsafwijkijng, bij mij is er trouwens geen huisarts an te pas gekomen, alles via de verloskundige
Ok! Ik twijfel eigenlijk ook of ik beter de vk kan bellen. Voor het weekend wel contact mee gehad. Dat stollings probleem kan dat ook ineens later ontstaan? Bedankt voor de tip!
Persoonlijk vind ik een verloskundige op dit gebied beter, een huisarts heeft er de ballen verstand vaak niet van.. mijn huisarts is ingelicht door de verloskundige, en de gyn die ik nu heb in het ziekenhuis zou alles doorsturen na de huisarts, dus bij mij is hij zon beetje de laatste die er wat van weet haha Enne nee dat stollingsgebeuren is erfelijk, uit mn moeders kant van de familie.. verhoogde kans op trombose enz, dus mocht ik opnieuw zwanger raken val ik onder medische indicatie, en moet ik vanaf de positieve test bloedverdunning nemen.. extra controles enz. om t maar makkelijk uit te leggen. Succes, kzou morgen gewoon even de VK bellen, en als je daar niet verder mee komt,(ik denk het wel), even je huisarts bellen en uitleggen..
Ha meiden, Kon even een paar dagen niet komen, dus even bijgelezen. Nataliejj, Hopelijk krijg je gauw duidelijkheid meid. Ik kan me voorstellen dat je het heel zwaar hebt met al dat afwachten, dat valt niet mee. Ik denk aan je hoor! Anne, inderdaad nog wel erg vroeg. Hopelijk woensdag meer geluk. Ik zal voor je duimen! ChantalCindy, welkom bij ons groepje meid. Het blijft ontzettend rot allemaal, maar misschien krijg je door het kunnen delen met lotgenoten, toch wat verlichting. En hopelijk gauw een goede zwangerschap natuurlijk! Mounia, lijkt me een goed plan, om je lijf even wat rust te gunnen. Het is allemaal nogal niet niks! En als je eisprong er toch nog niet zit aan te komen, dan hoef je daar ook niet over in te zitten. Dat je emotioneel bent, lijkt me ook heel normaal hoor. Laat het maar gewoon komen, dat is beter dan het opkroppen. Ikzelf had het na een week ofzo helemaal afgesloten, totdat het echte opnieuw beginnen weer begon met ovulatie afwachten enzo. Toen kon je me wegdragen ineens. Zo verdrietig dat nu al dat stressen weer opnieuw moest beginnen Maar we moeten volhouden en doorgaan, het GAAT goedkomen meid, daar houden we ons aan vast! Pretty Woman, ook welkom hier. Twee vroege miskramen kan zeer zeker ook heel gewoon 'domme pech' zijn hoor. Ik heb zelf ook een goede zwangerschap meegemaakt (tweeling), nooit geen probleem of wat dan ook. Maar nu bij de poging voor een tweede goede zwangerschap heb ik drie hele vroege miskramen gehad, en 2 keer bij 10 weken. Toch kunnen ze niet direct een aanleiding vinden en lijkt het domme pech te zijn. Ik hoop dat je daar wat geruststelling in vindt. Wel heb ik een schildklieraandoening waar niet goed voor gezorgd is tijdens mijn zwangerschappen, en ik neig dus te denken dat daar het probleem ligt voor mij.... Nataliej, nog even een vraagje voor jou over dat stollingsprobleem. Als je er ooit wel eens voor getest bent (in het afgelopen jaar) dan is het dus niet waarschijnlijk dat je er ineens na een miskraam wel last van hebt? Hier: ik heb mijn ei gehad! Althans, alle symptomen ervan, maar door die schildklier die niet goed werkt, kan ie ook wel 'leeg' zijn geweest. Maar ik denk het haast niet, want ik had gisteren de hele dag door last van ovulatiepijn (denk ik, want nog nooit eerder gehad). Ik had steeds een zeurderige buikpijn echt helemaal links onderin mijn buik. Als ie er wel is geweest, hebben we hem goed benut in ieder geval. Niettemin maak ik met die slecht werkende schildklier veel minder kans op bevruchting, en als bevruchting wel lukt, dan nog minder kans op innestelling ook Kortom: het ziet er niet al te hoopvol uit deze ronde. Maar toch, je weet nooit. Heb een week tevoren mijn medicatie aangepast, duurt alleen twee weken voordat je dat merkt aan je lijf. Maar misschien was dat nog net op tijd. Ik HOOP het zo! Nu ga ik veel afleiding zoeken en proberen er niet veel aan te denken. En ik mag van mezelf absoluut niet meer mijn borsten steeds aanraken (om te voelen of ze al zeer doen ) en ik mag ook niet meer in de wc steeds op zoek gaan naar slijmslierten . We zulle zien of het me gaat lukken deze keer!
Even gauw een kort antwoord vanaf t werk. ik snap eigenlijk je vraag niet helemaal.. maare die afwijking heb ik al vanaf mn geboorte, een tekort aan een bepaald eiwit waardoor mn bloed sneller stolt, dus sneller kans op bloedproppen enz Deze afwijking is alleen erfelijk, dus vrij zeldzaam volgens de gyn, bijna geen arts/gyn oid kent het, dus moeten alles opzoeken, terwijl er weinig te vinden valt.. Ik word trouwens extra in de gaten gehouden omdat mn zus na de bevalling van de 2e best dicht op t randje heeft gelegen na een long embolie.. Of er andere stollingsafwijkingen zijn die je zomaar kunt krijgen weet ik niet..
He meiden, Hoe is het hier? @ Nathaliiej, wat een vreemde situatie. Hopelijk heb je snel duidelijkheid. Al die onzekerheid lijkt me helemaal niks. @ Mounia, goed om je lijf wat tijd te geven om te herstellen. En dat emotionele heb ik nog steeds terwijl het al "langer" geleden is. Blijft moeilijk. En lekker huilen. Lucht op. @ Pretty Woman, balen zeg. Hier roept het idd ook wel vragen al is het botte pech volgens gyn en VK. Vooral omdat we idd ook al een kindje hebben. Sterkte iig!! @ Angelhope, spannend op de wachtbank!! Hopelijk met goed resultaat. Hoop het ook zo voor je!! En voor de rest natuurlijk ook. @ Hier, op zoek naar mijn ei. Slijm is al helder dus zal een dezer dagen wel komen denk ik. Hoop snel dat mijn ei komt want aankomend weekend is het carnaval en dan is het klussen wat moeilijker omdat we het dan hartstikke druk hebben. Maar ja, we zullen het zien. Begin er langzaam weer wat vertrouwen in te krijgen!! We wachten het af. Meiden tot van de week!!
Hallo Dames Ik sluit me graag aan. Ik zit midden in mijn 2e miskraam in een half jaar. Moet dus ook weer opnieuw beginnen als ik durf!?mijn 2e miskraam is zo anders gelopen. Nu heb ik nog zwangerschapssymptomen. ;-(. Probeer het op te wekken met cytotec maar de 1e x niet gelukt. Dit weekend een 2e dosis. Sterkte voor iedereen het is een moeilijke eenzame tijd. X
Ik wil me ook graag aanmelden. Ik ben dit jaar 33 geworden en heb al 1 kindje van 2 jaar. Ik had een positieve test op de dag voor kerst. I.v.m mijn vorige zwangerschap moest ik me bij zeven a acht weken in het ziekenhuis melden. Toen ik 8,3 weken zou zijn, kwam ik bij de gyn en zagen we op de echo geen kloppend hartje. Ik had een gemiste miskraam. In de week er op, heeft m'n lichaam het zelf opgelost en tot de verbazing van zowel mezelf als de gyn heb ik er niks van gemerkt. Enerzijds natuurlijk fijn dat ik geen pijn heb gevoeld, maar anderzijds heb ik ook geen afscheidsmomentje gehad. Ik was vorige week vrijdag weer in het ziekenhuis om te kijken hoe het er voor stond en toen bleek alles al achter de rug te zijn, zonder dat ik het gemerkt heb. Ik had wel bloedverlies gehad, maar totaal geen pijn. Vorige week zondag was het bloeden gestopt en sindsdien zijn we dan ook al weer meerdere keren aan het klussen geweest. Ik weet niet of dat wel zo goed is, maar we gaan maar gewoon door in de hoop dat we gauw weer zwanger worden en dat het de volgende keer een goede zwangerschap mag zijn. Heb wel al heel wat afgejankt. Kan nog niet goed begrijpen waarom het deze keer is misgegaan. Ik voelde me lekker zwanger, met weinig klachten. Wel had ik aldoor wat kleine steekjes in m'n buik, maar ik dacht dat dit door de banden kwam. Herkennen jullie dat als een voorbode van een miskraam? Het bloedverlies kwam pas nadat ik in het ziekenhuis was geweest voor die bewuste echo. Ik wens jullie allen veel sterkte met het verwerken van het verlies en ik hoop voor jullie dat jullie binnenkort ook weer positieve testen zullen hebben. Liefs
Ook ik zou wel graag wat steun willen Ik heb vandaag te horen gekregen dat ons kindje niet is gaan groeien.. Dat stukje kom ik overheen.. maar het beeld van dit jaar.. mn zusje is zwanger, en onze kindjes zouden 5 maand na elkaar geboren zijn.. Het verlof wat niet doorgaat.. Ik heb al wat babyspulletjes gekregen, ik kocht vorige week positiebroeken omdat de mijne niet meer fijn zaten Ik ben 27, en dit was ons eerste kindje.. De angst zit er flink in.. Wat als dit betekend dat we nooit een kindje krijgen, wat als het toch lang duurt, wat als we de mmm in moeten.. Ik ben het vertrouwen kwijt, mn lijf heeft me 5.5 week voor de gek gehouden.. ik ben boos, verdrietig, leeg... En de mk lijkt maar niet door te willen zetten.. Hoe ga ik dit in vredesnaam aan mn zusje vertellen.. aan mn ouders.. Mn schoonouders waren al zo verdrietig.. ik kan het verdriet van mn zwangere zusje er echt niet bij hebben.. Hoe komen we hier ooit weer uit..
Sterkte joyful en Lely. Heel herkenbaar ik kwam er ook vlak voor kerst achter en is gestopt met 8 weken 4 dagen. Helaas is er bij mij nog niets aan de hand qua uitdrijving Lely sterkte met je verlies ik voel met je mee! Zo herkenbaar je maakt al plannen he had ik ook. Wel omdat het al eerder mis was gegaan hield ik slag om de arm. Maar ik voelde me zo goed en zwanger dat ik het niet zag aankomen. Liefs x
Bedankt Lisa75. Triest om te lezen dat ook bij jou een blije gebeurtenis is veranderd in zoiets naars. Hopelijk krijg je net als ik weinig last van de uitdrijving! En Lely, wat ontzettend naar dat je dit moet meemaken. En dan ook nog een zus die zwanger is. Het zou zo leuk zijn, lekker samen zwanger zijn en leuke dingen doen. Wij hadden het ook al aan een aantal mensen verteld omdat ik me zo goed voelde en omdat we dachten dat het goed zat. En ik had ook de neiging om al spullen te kopen. Maar iets hield me tegen blijkbaar. Ik hoop dat je veel steun hebt/krijgt en weet zeker dat je hier weer doorheen komt. Neemt niet weg dat het verdriet altijd wel zal blijven. Maar ik hoop dat er gauw positievere berichten komen.
Sterkte nieuwe meiden! Ik hoop dt jullie hier iet aan onze steun zullen hebben of iig blij dat je alles lwijt kunt hier! Ik zag een berichtje van pretty women voorbij komen over de 2 mk , mijn vl heeft mij doorgestuurd na de gyn, dus ik ziu het wel even vragen want na 2 mk mag je doorgestuurd worden zei ze
Verschrikkelijk wat een dames er weer bij komen.. sterkte allemaal! @ Loontje, de onzekerheid is vrij irritant, maar ik ben sinds afgelopen woensdag aardig rustig, ik maakte me natuurlijk in eerste instantie giga zorgen om die vleesboom.. De bloedafwijking, tsja tis deel van mij, en ik zal er nooit vanaf komen. Ik heb er weinig hinder van hoor, je hebt wel altijd een verhoogde kans op trombose, tijdens zwangerschap dus nog meer, en ik zal nooit aan de pil of een spiraal mogen, maareuh condoom went ook hoor, al heb je er niet altijd zin in hahaha. Ik hoop dat je ei toch nog voor het weekend komt, en dat je goed veel klustijd hebt! @ Lisa75, ik hoop dat de cytotec deze keer wel snel zn werk doet, de symptomen heb ik ook ongeveer nog anderhalf week gehad na de miskraam.. @ Joyfull79, sterkte! Een miskraam is verschrikkelijk, maar de pijn die je in je hart voelt is het ergste. Overigens zijn steekjes geen slecht teken hoor, het is vaak het groeien, bijna in iedere zwangerschap komt t voor, ik hoop snel een positieve test te zien! @ Lely27, heel veel sterkte, het zal de komende tijd ontzettend moeilijk zijn, maar ik hoop dat je het een beetje red, en dat je mensen om je heen hebt die je steunen. @ Sunflower, hoe gaat het met jou na de poliepverwijdering enz? Hier.. Nog steeds geen ongesteldheid.. morgenmiddag naar de KV, en even testjes halen.. dan woensdagmorgen samen met VL testen, is hij negatief ga ik met mn gynecoloog overleggen, morgen een belafspraak tussen 2 en 4.. De 1e keer na de miskraam kwam hij op 27 dagen, 1 dag te vroeg, inmiddels zit ik op dag 33, afgelopen vrijdag getest, maar omowit.. Wel zijn mn borsten sinds een dag of 2 gevoelig, maar dat zijn ze voor een menstruatie ook. Sinds vorige week had ik vage krampjes in mn onderbuik, maar deze zijn sinds vanmorgen ook aardig opgehouden.. Dus ik snap er niets van.. Voel me sowieso niet zwanger, dus dan moet die bloedzooi gewoon op gang komen.. ben het even zat. Iedereen die het nodig heeft, sterkte, en ik duim voor gauw allemaal weer een positieve test!
Hallo meiden, Hier ook iemand die wel wat steun kan gebruiken..wat een ellende miskramen zeg bah bah. In oktober eerste miskraam gehad en in december weer zwanger geraakt maar ook nu blijkt het niet goed te zitten. Ze dachten eerst aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap maar ze twijfelen nog en sta nu onder strenge controle. Hoe dan ook, het is zoiezo een niet vitale zwangerschap dus ook nu moeten we weer afscheid nemen. Ik was gelijk zwanger met me schoonzusje dus ik word ook steeds geconfronteerd met echo's, een zwangere buik en babypraat.. Ik wens iedereen veel sterkte in ieder geval! x
Heel veel sterkte MamaJess! Het zien van baby´s en zwangere buiken is voor de meeste van ons moeilijk denk ik.. Wanneer weet je precies hoe het zit bij je?