@Bernou; ik heb geen last van de narcose gehad. Heb alleen een blauwe hand van het infuus maar dat is mijn eigen schuld. Heb niet lang genoeg de ader dicht gedrukt... Verder voel ik mijn buik wel iets, vooral aan het eind van de dag. Maar dat is meer een drukkend gevoel dan echt pijn. De arts zei de 1e keer direct dat ze niet zeker wist of alles weg was omdat het heel moeilijk ging, het zat heel vast. Achteraf hadden ze me voor de tijd van die pillen moeten geven zei ze. Ze vond het ook echt heel vervelend. Ze zei dat je op een gegeven moment moet stoppen met de curettage ook als je twijfelt of het helemaal weg is. Ik denk dat dat te maken heeft met het risico op verklevingen. Ik hoop dat we nu snel op kunnen knappen, jij ook!
Ik reageer even kort, weinig tijd vanavond maar wilde gewoon nog even hier komen kijken.. Sterkte aan de genen die het nodig hebben..! Ik moet morgen wéér voor controle, of ik nu wel eindelijk leeg ben, dan is het 13 dagen nadat de lichte bloeding begon, en 11 dagen na mn MK.. Vandaag nog maar een drupje of 4 gebloed.. Hoop morgen niks meer, en dat alles leeg is uiteraard.. Dan kunnen we gewoon weer verder waar we gebleven waren..
Jeetje wat is er hier weer een hoop geschreven, sterkte iedereen! Angelhope, wat jammer zeg!! Is het nu wel op gang gekomen? Sterkte! Nathaliiej, succes morgen, hopelijk ben je nu leeg. Duurt wel lang bij jou hoor dat bloeden, vervelend Nu ik wat meer verhalen heb gelezen heb ik ook wel het idee gekregen dat ik redelijk weinig en kort bloed ben verloren. Ben nu aan het wachten op een nieuwe eisprong! Mijn temperatuur was na een paar dagen ook al gezakt, dus kom maar op! Ik ga ook wat meer info opzoeken over die tarwekiemcapsules. Helpt dat ook om je cylcussen korter te maken? Weet iemand dat?
Hallo, Ik zou ook graag hier wat meeschrijven. Ik had in november een positieve test na 7 maanden proberen. Amper twee weken later ging het al mis. Mijn hcg was veel te laag en dus waarschijnlijk slechte innesteling. Ik heb hoogstwaarschijnlijk in juli net hetzelfde meegemaakt maar toen was mijn zwangerschap nog niet bevestigd. Maar de manier waarop ik mijn 'regels' had was dus hetzelfde als nu in november. Gyn raadde me aan om 1 maand over te slagen. En dit heb ik met veel tegenzin gedaan. Ik heb ook een cmv infectie opgelopen. Huisarts zegt dat deze nog actief is, gyn zegt van niet. Op 24 dec moet ik op controle en hopelijk krijg ik dan groen licht om terug te starten. En ik ga ook eens vragen wat ik kan doen om de innesteling te ondersteunen want mijn gevoel loopt het daar mis. Al dat wachten maakt me gek. Ik heb het gevoel of ik nog niet eens een tweede kans krijg. En op de koop toe is mijn schoonzus zwanger van een tweeling, uitgerekend voor dezelfde periode als ik normaal. Ik had liever gezien dat we allebei eentje kregen. Maarja, dat is het leven zeker...
Hallo allemaal, Onze groep wordt te groot om op iedereen persoonlijk te gaan reageren, dus doe ik het maar op de meest 'actuele' berichten. Dat betekent niet dat ik niet met iedereen meeleef hier hoor! Bernou, fijn dat het achter de rug is en dat het allemaal goed is gegaan. Dan kun je binnenkort weer gaan vooruitkijken naar de toekomst he? ManoukSpoor, ook voor jou fijn dat alles schoon is en je weer opnieuw kunt gaan beginnen. Alles beter dan dat afwachten en niets kunnen doen he? Ik herken jouw gevoel wel dat het om dezelfde tijd mis is gegaan en dat het dus misschien aan je lichaam ligt en niet zo zeer dat er iets mis zou zijn met het kindje. Dat gevoel heb ik zelf namelijk ook. Wat wil jij precies in de gaten laten houden bij je volgende zwangerschap? Misschien dat ik er nog ideeen op kan doen Van tarwekiemolie weet ik alleen dat het goed zou moeten zijn voor de doorbloeding van je baarmoeder en dus zou helpen bij de innestelling. Ik weet niet of het ook iets doet voor de lengte van je cyclus Nijntje. Verder nam ik ook een half aspirientje (kinderaspirientje kan ook) per dag, ook voor goede doorbloeding en betere innestelling. Bovendien zou het de kans op zwangerschapsvergiftiging kunnen verkleinen. Ook dronk ik rond de innestelling granaatappelsap, maar omdat het nogal duur spul is deed ik dat alleen rondom de innestelling. Verder wil ik de komende ronde dus misschien iets met progrestoron gaan doen, dat zou dan nu voor mij voor het eerst zijn. Ik hoop dat je/jullie er wat aan hebben Anne, natuurlijk mag je je bij ons aansluiten. Dat is precies de reden dat ik dit topic ben gestart, ik vond het ook niet prettig om bij die langlopende topics aan te sluiten waar iedereen elkaar al kent. Ik vond het 'leuker' om opnieuw te beginnen met mensen die allemaal in dezelfde fase zitten, tijdens of vlak na een miskraam en die nu weer de moed moeten oprapen om opnieuw te proberen. Ik hoop dat je hier wat gezelschap en steun zult vinden en dat het allemaal toch gauw goed zal komen voor je. Cd28, fijn dat het nu toch achter de rug is meid, kun je weer gaan vooruit kijken. Wat zijn de twijfels over wel of niet onderzoeken trouwens? Vraag ik me gewoon even af? Ook goed dat je je goed begeleid voelt, dat maakt toch zo'n enorm verschil he? Natalliiej, ik hoop voor je dat je helemaal schoon bent, zal voor je duimen. Op naar de volgende ronde! Lica, ook jij welkom bij ons steungroepje. Hopelijk gaat het gauw allemaal goedkomen, voor ons allemaal Nou, even een update van de situatie hier. Heb gisterenmiddag die pillen ingebracht gekregen. Vanaf 6 uur wel wat 'gerommel' in mijn buik, wat krampen maar niet ondraaglijk. Ik had wel twee zware pijnstillers ingenomen. Vlak nadat ik naar bed was gegaan werd het wel iets pittiger, maar nog lang niet zo erg als vorige keer. Toen de tip van de midwife opgevolgd, en gewoon gaan 'pushen'. En ja hoor, er kwam zowaar iets uit. En even later nog iets. Toen weer naar bed gegaan en een uurtje later ofzo, nog een keer iets eruit. Verder niets meer. De krampen zijn niet echt erger geworden, geen weeeen zoals ik vorige keer had, en erg weinig bloed verloren. Dus twijfel of ik alles wel kwijt ben. Ik weet ook niet zo goed hoe het eruit zou moeten zien en hoeveel je er dan kwijt moet raken? Misschien wat teveel info voor sommigen, lees er dan maar even overheen Maar ik heb twee perfect ronde, wittige vormpjes verloren. Niet gevoeld maar het zag er nogal stevig uit, niet een slappe waterballon ofzo. Ook een onregelmatige vorm verloren met een soort van tussenschotje. Dus ik dacht dat dat misschien de twee vruchtzakjes wel aan elkaar waren. En die ronde vormpjes misschien placenta's Ik hoop dat alles weg is en ik weer helemaal schoon ben. Maandag de 24e heb ik een controle echo. Ik hoop ook heel erg dat mijn lijf dit keer sneller zal herstellen en ik gauw weer kan beginnen, want ik kan niet wachten tot mijn volgende zwangerschap HEb me heel erg voorgenomen om er dit keer iets minder mee in mijn hoofd mee bezig te gaan. Tja, makkelijk gezegd als je er niet middenin zit Maar goed, een goed voornemen is beter dan niets he? Natuurlijk wel mijn cyclus bijhouden en ovutesten, maar daarna wil ik proberen kalmer te blijven en niet meer een overzicht bij te gaan houden van alle mogelijke zwangerschapskwaaltjes. Oh ja, ook nog een tip voor dames die het misschien niet wisten of hebben meegemaakt. Blijkt dat je een aantal rondes na een eisprong elke keer weer duidelijke zwangerschapssymptomen kunt hebben zonder dat je zwanger bent. Dat had ik dus de vorige keer (en nog een paar andere dames op dit forum ook). Laat je dus niet gek maken als je wat voelt na je eerste eisprong. De teleurstelling was toch iedere keer weer zo groot! Vandaar dat ik echt wil proberen in alle rust op het wachtbankje te gaan zitten. Afleiding zoeken en proberen er niet meer aan te denken tot een week of drie later Yeah, right! Dames, veel succes en sterkte allemaal!
Hi allemaal, gisteren de curretage gehad onder narcose. Ook nog n heel gedoe en je bent er echt n hele dag mee kwijt. Ik moest me om 10 uur melden en kon pas om 15,00 naar OK. Was pas om 18 weer terug op de afdeling. Het is fijn dat je uiteindelijk gaat slapen en wakker wordt als alles voorbij is. Al viel ik wel huilend in slaap en werd huilend wakker. Boek deel 5 is weer gesloten ;( Wij gaan wel verder, maar heb weinig hoop meer op biologische kinderen. Daarom zijn wij maandag ook een adoptieprocedure gestart. Duurt lang maar dan heb ik in ieder geval de zekerheid dat ik over 3 a 4 jaar een kindje in m'n armen mag sluiten. Iets wat bij mijn eigen lichaam ver te zoeken is blijkbaar. Iedereen heel veel sterkte in dit proces- zo vlak voor de feestdagen is het extra depressief) Liefs
Ha Isa, Heel erg dat je dit nu al vijf keer hebt moeten meemaken Gelukkig is het nu weer achter de rug en kun je hopelijk gauw weer verder. Heb jij al onderzoeken laten doen en de vruchtjes laten testen enzo? Ik weet verder veel te weinig van jouw situatie om te kunnen zeggen dat het vast nog wel gaat lukken, maar misschien kan iknjentoch even een hart onder de riem steken met de informatie die ik kreeg van de midwife bij mijn nieuwe huisarts. Die heeft een miskraam gehad, toen een gezond kindje gekregen, daarna zeven miskramen en toen nog twee gezonde kindjes op de wereld gezet zonder al te grote ingrepen. Bij haar was het uiteindelijk een kwestie van een paar pilletjes slikken, en toen lukte het wel. Zij is daar toen achter gekomen door een aantal bloedtests... Ik hoop voor je dat het je alsnog gaat lukken. Niettemin vind ik het heel mooi dat je ook al met adoptie bezig bent. Er zijn zoveek kindjes die maar wat blij zouden zijn met zo'n moeder met zoveel liefde in zich. Ik zelf heb ook foster care in mijn achterhoofd, misschien ook nog wel als het me wel nog lukt weer zwanger te worden. Zoveel kinderen in enorme verdrietige omstandigheden..... Hoe dan ook, ik hoop dat jouw (onze) droom uit zal komen in het nieuwe jaar!
Hi angelhope, Dank je voor je lieve berichtje! De vruchtjes zijn nooit onderzocht maar ikzelf wel. Heb alle testen bij de meerdere miskramen poli doorlopen, ben in Duitsland geweest en heb al mijn vitamines/ hormonen laten testen bij n orthomoleculaire arts. Ga 12 maart nog naar Gent voor wat testen. Bij mij kwam nergens eigenlijk echt wat uit. Alleen dat ik candida heb. Volgens de orthomeneculaire arts zou dat de oorzaak zijn van mijn miskramen... Maar zoveel vrouwen hebben dat toch?? Wij gaan idd ook nog voor adoptie als het zelf zou lukken. Zoveel verdrietige kindjes in de wereld... Als we daar 1 van kunnen helpen, zou dat fantastisch zijn. Foster care is ook heel mooi!! Vind het altijd heel bijzonder als mensen dat oppakken! Mooi verhaal van die vrouw... Dat biedt dan wel nog hoop Ik probeer mezelf aan te leren dat ik het leven moet nemen zoals het komt. Heb me zo lang verdrietig gevoeld... En het levert me werkelijk niets op. Ga ook vrijdag naar huisarts om wat psychische hulp te krijgen in t proces. Liefs
Wat fijn dat je geen spierpijn hebt gehad, misschien een ander soort narcosemiddel? De anesthesist zei al dat ik er last van zou krijgen. Blauwe hand heb ik ook...dat infuus irriteerde mij ook erg! Heb jij veel bloedverlies gehad na de curretage? Ik bijna niet en nu verlies ik ook amper bloed. Mijn borsten doen nog wel zeer, hoop dat dit snel over is. Ik zal vanavond ook even op alle andere meiden reageren, zit nu op mijn werk.
Nou, dan vind ik het toch wel heel hoopvol hoor, als ze geen duidelijke reden kunnen vinden is het misschien gewoon 'domme pech' geweest. Dat lijkt me toch beter dan wanneer ze een reden vinden waardoor het heel moeilijk wordt om op natuurlijke wijze zwanger te raken. Zwanger worden is blijkbaar jouw probleem ook niet, meer het zwanger blijven. Dat is bij mij ook het geval. Heb je ook al dingen als tarwekiemolie, aspirine en progestoron geprobeerd? Het zijn allemaal 'baat het niet dan schaadt het niet middeltjes hoor, maar ik heb sterk het gevoel dat het bij mij toch wel geholpen heeft. Ik ga de komende keer voor het eerst progestoron laten testen en ook mijn schildklier beter laten controleren (nieuwe huisarts waarmee ik niet hoef te vechten om een bloedtest gedaan te kunnen krijgen). Goed van je dat je ook psychische hulp regelt, het valt immers allemaal niet mee. En psychisch welzijn is minstens net zo belangrijk als fysiek welzijn. Niet alleen voor weer zwanger worden, maar het zalnwel helpen in ieder geval. Verder kreegbik nog tips voor voet reflexologie en acupunctuur van de midwifes. Een bezoekje na afloop van de miskraam zou al genoeg zijn. Ik denk dat ik het wel wil gaan proberen. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Ik hoop dat je de kracht zult vinden om moed te houden en erin te blijven geloven. Knuffel van mij
Ja, was heel 'blij' dat ik helemaal schoon ben. Kunnen we weer verder, al wil mijn vriend even rustig aan doen, voor hem is het geestelijk ook heel zwaar. Dus ik denk dat we er in februari weer voor gaan. Misschien ook wel goed om mijn lichaam eventjes rust te geven. Ik weet eigenlijk niet precies wat ik wil dat ze in de gaten gaan houden maar heb gelezen over, progesteron, schildklier, vitamine B tekort etc. Jij gaat dus misschien beginnen met progesteron pillen? Kan je dat makkelijk krijgen via je huisarts/gyne? Ik lees altijd dat ze daar zo moeilijk over doen. Ik heb ook veel positieve verhalen over utrogestan gelezen en zou dat eigenlijk ook wel graag willen proberen. Ik ga eind deze week mijn huisarts bellen voor een afspraak en dan hebben we een gesprek en gaan we bespreken wat voor onderzoekjes we kunnen doen. Ik ga in elk geval vanaf januari beginnen met tarwekiemcapsules en b vitamines slikken.
Ja, bij jullie speelt de leeftijd natuurlijk ook nog niet zo'n zware rol en kun je iets makkelijker besluiten om het even rustig aan te doen. Ik geef je groot gelijk, als je het geduld kunt opbrengen. Of je dokter makkelijk is met progestoron verschilt per dokter. Ik heb net twee verschrikkelijk slechte huisartsen gehad die helemaal nergens aan wilden meewerken, niet eens aan een simpele schildkliertest terwijl ik al 20 jaar een schildklierziekte heb. Nu net bij een nieuwe huisarts terecht gekomen en die lijkt wel een stuk meer te willen meewerken en meedenken. Ook werkt er een midwife (verloskundige) die er wel wat vanaf weet ook doordat ze zelf 8 miskramen heeft meegemaakt. Dus ik heb wel hoop dat ik dit keer betere controle zal krijgen dan afgelopen twee zwangerschappen. Maar als jij het graag wilt, en je dokter wil niet meewerken, kun je het ook buiten hem of haar om doen. Hopelijk hebben we in het nieuwe jaar succes!
Hey meiden, Oh irritant, schrijf net een stukje maar wilde op de volgende blz kijken en toen was het natuurlijk weg! hoe kan ik reageren dat ik ondertussen meerdere berichten kan lezen? Goed, even opnieuw... Cd wat vervelend 2 curretages! wel fijn dat ze zo betrokken zijn! Bernou, kan me niet meer herinneren of ik spierpijn had van de curretage, heb wel eens begrepen dat ze de tafel waar je op ligt schuin naar achter kantelen dus misschien heeft het daar wat mee te maken? Ik had trouwens na mijn curretage ook nauwelijks bloedverlies! Sterkte iig, hoop dat je je snel wat beter voelt! Nathaliiej, hoop idd dat nu alles weg is! Grappig dat ik eigenlijk bij iedereen wel lees dat je zo snel mogenlijk weer opnieuw wil beginnen! Ik heb dat ook heel sterk... denk alleen maar zwanger zijn, zwanger zijn, zwanger zijn! Merk alleen dat mijn man dat wat moeilijker vindt, hoe is dat bij jullie allemaal? Lica, kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt om een maand te moeten wachten, is dat dan vanwege de cmv? Normaal ben je na een miskraam juist extra vruchtbaar... dus denk ik altijd hoe sneller hoe beter! Angel dankjewel voor je welkom en het starten van het topic! Heftige dag gehad dus, ik hoop voor je dat alles er nu uit is! Isa, kan me voorstellen dat je niet meer durft te wedden op dat het natuurlijk allemaal lukt en knap dat je een volgende stap neemt en wie weet hoe het dan nog loopt! Ik heb zelf iig na 4 miskramen ook een gezonde dochter gekregen, dus alles kan! Manouk, lees dat jouw vriend het ook moeilijk vindt meteen weer door te gaan? Bij mijn man is het net zo... Maargoed, we doen het wel gewoon regelmatig... dus zwanger worden kan evengoed nog! Hoe zetten jullie trouwens zo'n 'handtekening' onder je bericht? Type ja dat elke keer ? Angel, hoe oud ben jij ook alweer... oohh ik ben nu van de helft al kwijt hoe en wat, haha.. zouden een overzichtlijstje moeten hebben! Ik heb vandaag een zeurderig gevoel rechts, vraag me af of dit mijn eerste eisprong is, het is nu 16 dagen na mijn bbz operatie.. Rechts zit alleen geen eileider meer nu, dus eisprong rechts heb ik weinig aan... Ze zeggen wel dat de linker het gaat overnemen dat ook dat dat een jaar duurt ofzo.. Ben best bang dat ik alleen maar eisprongen rechts heb!
Zo, even lunchpauze om te reageren.. Pff wat maken er verschrikkelijk veel mensen dit mee.. bah! @Anne, bij ons was het eigenlijk niet gepland, We dachten mwah over een jaartje of 3 beginnen..(ik had de wens wel, maar hij nog totaal niet) Maar nu ik dus onverwachts zwanger werd, en het misging, ga je er zo anders tegenaan kijken! Hij vind het ook verschrikkelijk, maar het positieve aan deze ervaring is dat je wel weer goed merkt wat je aan elkaar hebt, en dat hij al in contact is gekomen met zn papa-gevoelens, waardoor hij nu ook het liefst direct weer wil. Ik heb na mn MK geroepen; Ik wil geen kinderen meer want ik wil dit niet nog een keer meemaken, als je het echt wil zoek je maar een andere vrouw, Gewoon puur uit frustratie/emoties natuurlijk.. Ik kan snappen, dat als je er echt bewust voor ging, en het mis is, dat je vanaf het moment van een positieve test al de lucht in springt, en je er nóg veel meer op instelt.. Wij moesten de eerste 2 dagen echt bijkomen van de schrik, en dan wen je er beetje bij beetje aan.. Maargoed, zuur is het sowieso als het misgaat.. Ik wens iedereen hier heeeerlijke gezonde beebjes toe in 2013! Handtekening kun je bij gebruikersinstellingen links bovenin maken! Hoop dat dat vervelende gevoel bij je gauw weg is hoor.. En dat je Linker alle taken goed overneemt natuurlijk!
He dames! ik ga geloof ik ook maar eens kijken naar tarwekiemolie, baat het niet dan schaadt het niet! Ik heb voor mijn eerste zwangerschap duphaston gebruikt (volgens mij redelijk vergelijkbaar met progesteronpreparaten zoals utrogestan). Ik gebruikte het i.v.m. een insufficiente luteale fase. Bij mij is toen ook wel progesteron bepaald, dat was strikt genomen wel voldoende. Maar omdat ik maar een luteale fase van 5-7 dagen had met al 4 dagen voor menstruatie spotting, stelde de arts toch deze behandeling voor. Daarna was ik redelijk snel (na 4-5 mnd) succesvol zwanger. Ik ga er dus zeker weer om vragen als ik in januari weer naar de fertiliteitsarts ga. Deze cyclus beschouw ik maar als wachttijd. De zwangerschapstesten zijn ook nog positief, dus ik neem aan dat het even duurt voordat alles weer op rit is... Iedereen veel succes en hopen op een babyboom eind 2013!
Nou.. echo gehad.. en het goede nieuws is dat ik 'schoon' ben.. Het mindere nieuws, het vreemde object, wat op de 1e echo te zien was, de 2e niet, en nu dus weer wel.. tsja wat is het..? En ik moet naar de gyn. Ik het ziekenhuis voor ik überhaupt weer zwanger mag worden, onderzoek voor dat rare ding, en onderzoek naar mn bloedafwijking, en eventuele bloedverdunning.. Pff wat een domper Ik dacht, schoon en gaan! Maar helaas zit er een nog veel langer staartje aan:x
Oh bah Nathaliiej, maar hebben ze geen idee wat dat zou kunnen zijn dan? Raar zeg! Grappig he, dat zelfs als het niet gepland was, je dus blijkbaar zo snel wel die gevoelens ontwikkeld! Bij ons is dat een beetje het zelfde... mijn nieuwe man en ik hadden zoiets van: als het niet lukt dan niet, met zn viertjes zijn we ook heel gelukkig. Hij is helemaal als een echte vader voor mijn dochters, dus hij hoeft niet perse kinderen van zichzelf. Maar toen ik eenmaal zwanger was merkte ik aan hem dat hij het toch wel heel bijzonder vond... Dus nu wil ik (en ik denk ook hij) het eigenlijk nog veel meer dan voor ik zwanger werd! Hm..handtekening.. ik ga het eens even proberen
Nathalie, heb je al een afspraak om naar dat vreemde ding te kijken? Wel jammer dat je hierdoor weer even op de wachtbank zit. Anne, neen ik moest gewoon wachten omdat gyn dat het beste vond. En omdat dokter dan een actieve cmv besmetting had gespot wilde ik zeker wachten. Gyn zei dan later dat het om een oude infectie zou gaan. De 24e wil ik wel even een uitleg waarom ze dit nu als een oude infectie beschouwd. Want na wat google-werk denk ik ook eerder aan een actieve infectie. De tips die ik hier al gelezen heb voor innesteling is vitamine b en tarwekiemolie. Mag je die dingen samen gebruiken? En zijn deze vrij te verkrijgen? Als er nog tips zijn, van harte welkom. Ik wou eigenlijk ook acupuntuur doen maar dat is vrij duur (50 tot 35 euro per sessie en 1 sessie per week)