Hoi Chantal, lees regelmatig dat het niet zo lekker gaat met je man, vind ik uiteraard heel vervelend voor je, maar is het dan wel verstandig dat jullie proberen een kind te krijgen? Klinkt misschien niet aardig van me, maar m'n vriend heeft dat ook gehad en toen zij zwanger was gingen ze uit elkaar en vind het vooral sneu voor hun zoontje, want het was een ontzettende drama allemaal en nog steeds eigenlijk.. Gun jou echt een kindje, maar denk er goed over na, hoop dat je relatie snel wat beter gaat.. Hier alles rustig, aantal dagen kleine beetje bloed verloren, alleen met het afvegen op het toilet, volgens mij is het nu gestopt.. Geen last meer van de schimmelinfectie, dus hopelijk is dat ook klaar.. Denk niet dat het deze ronde wat geworden is, maar we wachten rustig af
@chantallcindy ohh nee meis dat is niet leuk zeker niet nu je eigenlijk zo graag een kindje wil!! Maar jullie zijn toch ook nog maar net getrouwd?! Of heb ik dat mis?! Ik hoop dat jullie er uitkomen en dat jullie samen gelukkig zullen worden met n kindje, samen genieten van jullie gezinnetje!! Maar idd is t ook belangrijk dat t tussen jullie goed gaat natuurlijk, ik heb zelf gescheiden ouders en heb er op latere leeftijd zo erg last van gehad, voelde me heel eenzaam en nutteloos gelukkig heb ik er geen last meer van en heeft t me alleen maar sterker gemaakt!!! Maar n kind is altijd de dupe van dit soort dingen!!! Hoop dat jullie er uitkomen meis kop op meis en als er wat is kun je altijd hier bij ons terecht!!! Take care meis....
Hoi dames Ja we zijn nu net twee maanden getrouwd. Sinds. Mijn laatste mk is het gewoon elke keer ruzie ligt ook aan beide niet alleen aan hem. Ik heb hem ook voorgesteld om effe pauze te nemen wat kinderen betreft maar hij vind dat niet nodig. Uit elkaar zullen we niet snel gaan want we kunnen niet zonder elkaar. Denk dat we gewoond wat meer leuke dingen samen moeten doen en de druk van kinderen krijgen wat minder moeten maken .
@chantallcindy meis wat vervelend zeg!!! Mss idd gewoon wat meer tijd in mekaar steken om leuke dingen te doen en dan komt de rest wel vanzelf toch mja mannen denken gewoon anders in die dingen wij vrouwen zijn er ook veel meer mee bezig!! Mijn man snapte dat van die vmk ook niet, hij zo jah bent toch niet zwanger geweest dus jah of hij wil t niet begrijpen?! Elke x als m'n ongi er aan moet komen zegt ie wel hele tijd ohh mss ben je zwanger en als t elke x niet zo is zegt ie 'hoe kan dat nou' en 'waarom niet' dus ik denk dat hij wel heel graag wilt en niet zo goed weet hoe hij met de teleurstellingen elke x moet omgaan, denk ik!!! Maar hoop echt dat t goed komt meis en dat jullie hauw van jullie gezin kunnen genieten
net thuis,dagje later als gepland was omdat ik nog te zwak was. ik heb de moed een beetje verloren...meestal komt die gauw terug bij mij maar deze keer met vertraging omdat het ziekenhuis weer zo confronterend was. ik volg jullie allemaal mee en ik neem zelf een pauze.ik heb (voor ik in het ziekenhuis was)enkele neurologische testen moeten doen(om te bepalen hoe groot de schade is die de behandelingen tegen de kanker hebben aangericht is)en die schade lijkt groter als verwacht.ik heb heel erg geheugenverlies sindsdien en en het ziet ernaar uit dat dat blijvend gaat zijn ipv "dat zal wel beteren"zoals ze me eerst hadden beloofd.ze kunnen dan de vlek in mijn hersenen weer niet direct linken aan de behandelingen dus verder onderzoek.een DAT-scan op 17 mei.voorlopig dus zeker geen zwangerschap van die DAT-scan ben ik trouwens bang want dan spuiten ze iets radioactief in en dat schrikt me toch af. ik hoop op snel goed nieuws van jullie!!!
@mol meis ik vind t heel vervelend dat dit je dit nu allemaal moet meemaken!! Ik wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat alles uiteindelijk allemaal goed verloopt meis!! Ik snap je angst wel, maar jouw gezondheid is op dit moment t belangrijkste sterkte en beterschap meis!!!
ach mol wat een slecht nieuws... neem je tijd maar ! dikke knuffel (wist niet van je kanker... dat komt er ook nog eens bij dan?)
dank jullie ik ben 27 maanden heel erg ziek geweest,borstkanker met uitzaaingen op het bot en in mijn oksel en herval.drie maal geoppereerd,chemokuren en bestralingen. daarna is me verteld dat ik het recht nog had te leven(niet enkel "overleven")en dat ik ,als ik een kinderwens had er werk van mocht maken maar dat het moeilijk kon gaan vanwege de chemo en als ik nu nog eens herval dan nemen ze voor de zekerheid de baarmoeder weg zodat de hormonen gaan "rusten"dus de tijd dringt een beetje.ze hebben me echt moeten overtuigen dat het wel oké is om nog een kindje op de wereld te zetten als je zo ziek bent.maar de redenering dat ik er vanuit mag gaan dat ik het overleef,dat ik twee kinderen heb en dat ik anders op overleef-status sta voor altijd heeft me overtuigd.heerlijk was het toen wij die beslissing eindelijk hadden durven nemen,eindelijk voelde ik me een beetje normaal terug...heerlijk op een roze wolk ontsnappen aan de moeilijke realiteit.maar nu met dit alles ziet het er terug zo triest uit,ik ben erg diep gevallen van mijn roze wolk tot terug op de grond nu blijkt dan niet enkel dat ik telkens een miskraam krijg maar daarbij ook nog dat slechte nieuws over de schade ten gevolge van de behandeling....dus even pauze...snik....rotziekte
Wow mol hier schrik ik van... heel erg heftig. Ik wens je veel kracht toe de komende tijd.. even geen andere woorden voor meis. Dikke digiknuffel
@chantallcindy.. klinkt erg bekend wat ik van jou hoor, na mijn 2e mk is het bij ons eigenlijk een paar maanden 'slecht' gegaan.. ik was down.. mijn man vond dat we gewoon door konden gaan.. ik sloot mezelf binnen op ( of nouja wilde niks leuks doen) manlief ging natuurlijk ook gewoon.. om elke scheet ruzie en te veel met 'zwanger raken' bezig zijn. Na 2 maanden waren we het zo beu dat we een heel erg goed gesprek gehad hebben en we zijn nu veeel meer leuke dingen samen aan het doen, veel beter zo en weer helemaal in Love... niet dat we niet meer van elkaar hielden maar meer elkaar in de weg liepen.... lag ook aan ons beide.. ik was chaggie en wilde zo graag snel weer zwanger zijn en manlief vind dat het komt als het komt die is zooveel nuchterder daarin dan ikzelf.. maar goed nu alles weer op en top hier.. af en toe heb je wel eens een relatiedipje Maarrr ik probeer er ook niet te veel mee bezig te zijn, als het komt dan komt het.. maar toch stiekem in je hoofd elke keer weer als je dat vruchtbaar slijm spot gaat het toch wel kriebelen
Mol, meid, wat een narigheid zeg. Wat maak jij een zware tijd door! Kan je alleen maar sterkte wensen, en wanneer ik reiki doe, stuur ik een paar lichtstraaltjes jouw kant op meis. Ik denk aan je! ChantallCindy, inderdaad, ik denk dat jullie bepaald niet de enigen zullen zijn die een dip in hun relatie meemaken na zo'n gebeurtenis. Het valt allemaal ook nogal niet mee. En het komt niet vaak voor dat twee partners (lees man en vrouw) er hetzelfde mee om gaan en dus krijg je al gauw moeilijkheden. Ik zou nu nog even geen beslissingen nemen over de relatie. Geef het de tijd en probeer met elkaar te praten, en zie dan maar eens wat er gaat gebeuren. Scheiden kan later altijd nog. Ik vind het wel heel rot voor je dat je dit er nu ook nog bijkrijgt, maar houdt moed, na regen komt altijd weer zonneschijn! Loontje, waar ben je? Gaat het allemaal goed bij jou? Ik hoop het zo! Laat je even weten hoe het met je is? Hier: mijn ouders zijn weer terug naar Nederland. Altijd even verdrietig natuurlijk, maar goed, het is niet anders. Zonder dat nare afscheid hadden we ook die 6 heerlijke weken ervoor niet kunnen beleven. Nu weer 'back to normal'. Tot mijn stomme verbazing ben ik vanaf zaterdag begonnen met bloed te verliezen. Nog geen inlegkruisje per dag vol, maar wel elke dag sinds zaterdag. En ook flinke menstruatiepijnen. Vreemd, omdat ik na de laatste miskraam zo regelmatig was, dat je de klok erop gelijk kon zetten. Al begon ik wel elke volgende maand iets eerder met bloed verliezen dan de maand ervoor. Maar goed, 1 dag voor je menstruatie, daarna 2 en dan 3. Maar nu was het dus 6 dagen voor ik ongesteld zou moeten worden! Helaas heb ik verder weinig symptomen. Wel weer gevoelige borsten, maar die heb ik elke maand vanaf mijn eisprong. Enige verschil is dat normaalgesproken die pijnlijkheid afneemt, en dat is nu nog niet het geval. Ach ja, het blijft moeilijk om kalm te blijven op het wachtbankje he? Al geloof ik echt niet dat het raak is, je blijft toch altijd dat kleine sprankje hoop houden tot de duivels echt helemaal losbreken he? Gelukkig is het zo goed als zeker dat ml thuis is tijdens de volgende ovulatie, en daar ben ik erg blij mee. Dat geeft nu wel wat 'rust' in mijn hoofd zeg maar
Dank je wl dames. We hebben zaterdag idd een goed gesprek gehad en afgelopen weekend hebbe we samen een top weekend gehad de kriebels enzo zijn weer terug
ChantallCindy, wat fijn voor je meid! Hopelijk blijft het nu een tijdje zo. Maar hou er rekening mee dat je regelmatig een dip mee kunt maken met al die moeilijke dingen die er gebeuren. Het hoort erbij hoor, jullie zijn niet de enigen! Ik zit hier zelf ook even in een dipje: ik sta op een wachtlijst voor een fertility clinic hier in Australie, en mijn huisarts had gezegd dat er zo'n 3 maanden wachttijd zou zijn. Maar ik hoor maar steeds niet, dus net gebeld en nu blijkt de wachtlijst maarliefst 18 maanden te zijn! En nu sta ik er dus tot die tijd alleen voor aangezien mijn huisarts zelf heeft aangegeven er niet veel van te weten. En ze wil me ook niet helpen met Utrogestan, omdat ze het niet kent Nu ben ik even helemaal van slag, en aan het 'malen' over wat nu te doen? Gewoon verder blijven proberen, of zelfstandig aan de utrogestan zien te komen? Ik heb woensdag een afspraak bij de huisarts, ik denk dat ik het dan nog 1 keer heel hard ga proberen. Ze kan toch niet verwachten dat ik anderhalf jaar helemaal geen actie ga ondernemen? Hebben jullie nog tips of ideeen? Dat van die progestoron waardes kan ik verder ook nergens vinden. Wel wat de waardes zouden moeten zijn, maar niet of als je goed test wanneer je niet zwanger bent, dat dan ook betekent dat het automatisch goed gaat wanneer je wel zwanger bent? M.a.w.: zou ik die utrogestan pas gaan gebruiken na een positieve zwangerschapstest, of zal ik al beginnen na de eisprong? Ben even een beetje de weg kwijt hier
Chantal fijn dat het weer goed is! En idd geeft niets iedereen kent de hobbel in moeilijke tijden! Geniet van elkaar en haal daar kracht uit voor komende hobbels. Ik hen weinig verstand ervan angel, kun je er op een andere manier aankomen? Ik zou het gewoon nog een keer proberen bij je,huisarts en anders idd kijken wat je kunt doen. 18maanden is wel een lange tijd. Hier nog geen ongi gespot, ook geen voortekenen van ei, zwangerschap of ongi. We wachten rustig af. Ik heb nog steeds geen drang om te testen. Vandaag een maand geleden dat wessel is geboren, misschien ool nog wat te vroeg voor een ongi. Wat een heerlijk weer is het! Ga straks mijn paardje rijden, met de hond zwemmen en lekker van de zon genieten. Ben nu 1 dagje vrij dus dat is wel lekker met dit weer!
Dank je dames Hier ook geen verstand van angel. Hier op het wachtbankje merk nog vrij weinig meestal heb ik meteen na mijn ei zere borsten die dan steeds erger worden maar nog geen last . Het is idd heerlijk weer. Wij hebben vanmiddag oo het werk een tent staan ivm bevrijdingsdag werk in een verzorgingstehuis en ik moet vanmiddag helpen an 1 tot 5 we treffen het wel heerlijk met dit weer
Angelhope, Ik breek weer even in.. Ik kan je helaas niet helpen met de vraag of je progesteronwaarde na zwangerschap nog goed zit. Ik heb ook dezelfde vraag, misschien dat ik hem morgen al kan stellen aan mijn arts en jou ook laat weten. Ik had op cd 21 een progesteron van 32, keurig binnen de 12 en 60 en ik lees hier op zp dat ie boven de 30 moet zijn voor een goede eisprong, hoewel ik dames met lagere waarden en net zo goede eisprong voorbij heb zien komen! Helaas zijn mijn waarden tijdens mijn zw nooit gemeten!! Dat gaat echt wel anders de volgende keer! Ik heb zelf nooit last van tussentijds bloedverlies, spotting of onregelmatigheid in menstruatie. Ik kwam er alleen op omdat ik bruinverlies had tijdens mijn zwangerschap en ik dit niet goed kon plaatsen.. Bruinverlies hoeft niet altijd slecht af te lopen maar in mijn geval wel dus ik gebruik nu Utro. Maar wel pas na de eisprong!! Omdat het een eisprong kan voorkomen en dat willen we niet! Daarnaast houdt het je Bms in stand en bevordert een innesteling dus liefst niet pas na je posi zw.test gebruiken (tenzij je dan nog geen risico op bruin hebt? Bij mij begon het ook pas na een paar weken) Ik bedenk me net dat je misschien je Bms kan laten meten?? Dan weet je of die dik genoeg is om een innesteling te verzorgen en of er mooi 3 lagen aanwezig zijn. Utro is een baadt het niet schaadt het niet middel en wat teveel is plas je uit, je hebt alleen wel kans op de bijwerkingen die je doen denken dat je zwanger bent...ik heb deze ronde geen IUI gehad en kreeg ook geen utro mee maar ik had nog liggen dus ik gebruik die nu ter ondersteuning omdat mijn Bms van een mooie 13mm op woe naar een 7mm was gegaan op vrijdag.. Dat ging mij te snel achteruit! Utro houdt de Bms in stand dus een mooie dikte voor een evt.innesteling. Hoop dat je hier wat aan hebt! En er is hier op zp een topic waar de echte experts zitten. "Hoe staan jullie tegenover utrogestan" heet het geloof ik die kunnen misschien ook nog iets voor je betekenen (sowieso met waar en hoe zelf te bestellen).. Succes!