Hoi Meiden, Ik zou graag wat opbeurende verhalen horen Maar ook de verhalen van meiden die helaas ook bij hun 2de (en/of 3de) zwangerschap weer zo heftig ziek zijn geweest. Bij mijn zwangerschap heb ik bijna de helft van de tijd in het ziekenhuis doorgebracht of ben ik thuis opgenomen geweest ivm groeiachterstand. Ik heb de bevalling al uitgedroogd volbracht... het is echt een heel heftige zwangerschap geweest. Echter is de wens voor een 2de heel groot en hoop ik gewoon dat ik ook een mooie zwangerschap zou mogen beleven, een volgende keer. Ik ben benieuwd naar ervaringen van meiden die een HG zwangerschap hebben gehad en een 2de keer niet of wel.. zowel.. was het het zelfde? Of kon je er beter op inspelen en daardoor bijv. minder misselijk, minder opnames? Of wellicht betere medicijnen? En zo niet, wat fijn en ook super om even te horen!
Hier bij de eerste zwangerschap last gehad van Hg. Heel erg goed over een 2e zwangerschap nagedacht en toch gedaan, helaas weer HG Helaas is ons 2e kindje maar 2 dagen oud geworden. Inmiddels weer zwanger van de 3e en gelukkig nu minder last.. Het kan dus beter worden
Jeetje, wat heftig zeg!!! Heftig vooral dat je kindje maar 2 dagen oud is geworden.. maar het maakt het nog heftiger omdat je er zo voor hebt moeten knokken! Knap dat je nog voor een 3de bent gegaan! Mag ik vragen waaraan jullie kindje is overleden? In welke week ben je bevallen toen? Hoe heb jij de zwangerschappen ervaren? Ook veel in het ziekenhuis of kon je het wel thuis trekken? Was het niet heftig met een kindje al thuis? Dat houdt mij het meeste bezig.. dat onze kleine er veel hinder van zal hebben.
ik heb bij mijn vorige zwangerschappen allebei de keren HG gehad, bij de jongste nog veel erger dan bij de oudste, heb veel in het ziekenhuis gelegen omdat ik helemaal niks meer kon binnenhouden, het begon 4 dgn voor nod, tot een week na de bevalling ongeveer. ben nu voor de derde keer zwanger en ben nauwelijks misselijk geweest, moet wel af en toe overgeven maar dit is niets in vergelijking met mijn eerste 2 zwangerschappen. heb dit keer wel erg veel last van migraine, iedere week tot nog toe, vanaf de 5de week. het begint een dag van tevoren, ben de dag erna echt ziek van de migraine zelfs spugen van de hoofdpijn, de dag na de migraine moet ik nog rustig aan doen om dan 4 of 5 dagen later weer een nieuwe aanval te voelen aankomen. vind dit toch ook wel heel erg vervelend hoor, en af en toe weet ik niet wat ik erger vind, het ziek zijn of de helse pijnen die ik nu zowat wekelijks heb. maar... ik heb geen HG dit keer
Bij de eerste heb ik mezelf 9 maanden lang leeg gekotst, aan het einde van de zwangerschap woog ik 12 kg minder dan ervoor. Omdat ik wel altijd kleine slokjes water heb kunnen nemen hier gelukkig geen ziekenhuisopnames gehad, maar zwaar was het wel. Nu ben ik weer heel erg ziek geweest, maar bij 20 weken werd het opeens stukken minder. Dus het hoeft zeker niet erger of net zo erg te zijn een 2e keer. Overigens ervaar ik deze zwangerschap toch als veel zwaarder, doordat ik het nu moet combineren met de zorg voor een energieke peuter.
Bedankt voor jullie reactie. Zo te lezen kun je er bijna wel vanuit gaan dat bij een 2de zwangerschap de misselijkheid ook hevig is. Echter wellicht wat korter. Bij mijn eerste lag ik al met zeven weken in het zh. Vanwege uitdroging. In totaal heb ik ruim 3 maanden (bij elkaar opgeteld) in t zh gelegen en daarna thuis opgenomen gelegen. Vooral dat zh zie ik tegenop.. Als ik thuis zou kunnen blijven zou ik t al minder zwaar hebben gevonden denk ik.... Het blijft zwaar... En dat lijkt me dubbel met een kleintje, je hebt vooral rust nodig. Lastig....
Hier bij de 1e HG gehad. Paar x bijna in het zkh vanwege uitdroging Nu ' sochtends een keer overgeven en klaar! Wel paar weken gehad dat ik rond etenstijd en rond 20u over moest geven maar wel maximaal 3x per dag! Kan ook anders dus!
De eerste keer tot 15 weken wel 3x ziekenhuis opname en toen sondevoeding gekregen. Hier knapte ik wel wat van op. Bij de tweede lag ik met nog geen 5 weken al in het ziekenhuis en hebben ze ook sondevoeding gekregen. Dit hielp echter niet tegen het spugen maar wel krijg je dan zoveel vocht en voeding binnen dat er wel wat binnen blijft. Toch duurde het nu tot de 20 weken. Ik lag dag en nacht op bed en veelal boven de teil. Verder was mijn oudste in die tijd bij mijn ouders en kwam ze in het weekend thuis als mijn man overdag thuis was. Helaas kan ik je geen beter beeld voorschetsen.
Heftig... wat zal jij je oudste toen hebben gemist zeg en daardoor nog ellendiger hebben gevoeld Ik was het al bijna vergeten maar met de 20 wekenecho zat ik ook met een sonde in mijn neus... moest ik er zelf telkens weer inbrengen als ik hem er uit had gespuugd... hielp voor mij echt totaal niet, helaas. Uiteindelijk heb ik op 24 weken tpv voeding gehad en heb ik daarna voornamelijk eindelijk thuis kunnen doorbrengen, wel hoofdzakelijk op een bed in de woonkamer, maar ik was thuis! tot week 32 elke week een verpleegkundige over de vloer voor een ctg.. als ik er aan terug denk komen er veel meer dingen naar boven.. iets wat je nooit meer hoopt mee te maken, ook die onbegrip van de verpleging, waardoor het op psychisch werd gegooid, vreselijk! Maar ja.. een wens voor een 2de is ook heel groot.. en wie zegt dat het weer zo erg is? Dat maakt de keus zo ontzettend lastig. Wij hebben ook niet dat er fam. heel dichtbij woont.. wonen ze paar straten verder op, kun je daar wel meer op rekenen in zo'n periode, maar dat is dus niet het geval bij ons.