Bij mijn oudste kwamen er vrij veel mensen, ook allerlei vrienden van ons, waar ik dat helemaal niet van had verwacht. Vond het zelf niet zo'n succes, ik liep alleen maar te rennen en mijn kind zat op een gegeven moment te huilen onder te tafel van alle drukte. De jongste kan al helemaal niet tegen grote groepen mensen om zich heen, dus daar hadden we het al bescheiden gehouden. en ook pas vanaf half vier 's middags. Mijn vader en opa (mijn moeder was op vakantie), ouders van mijn man en onze beste vrienden die hij ook goed kent (2 vw, 2 kinderen). In totaal waren er incl. ons eigen gezin, 8 volwassenen en 4 kinderen. En zelfs dat was al te veel. Hij wilde alleen maar bij mij op schoot, met z'n gezicht in mijn nek, als iemand maar naar hem keek moest hij al huilen. Hij huilde bij het zingen, bij het kaarsje blazen, bij het taart eten, bij het cadeautjes uitpakken. En heel de nacht na zijn verjaardag huilde hij nog verder. Ik heb ook alleen maar foto's van hem waarop hij met dikke tranen en een pruillip staat. Terwijl het normaal zo'n vrolijk lief kindje is... Als ik ooit nog een kind krijg, gaan we gewoon iets leuks doen op zijn verjaardag, zwemmen en patatjes eten of zo, en vieren we het verder helemaal niet.
Ik heb op haar verjaardag, ondanks dat we 80 man hadden, zelf ook enorm kunnen genieten. Mijn vriendinnen zorgde dat iedereen voorzien werd van hun eerste drankje en taart en de rest was zelfbediening. Ideaal! Zo loop je niet zelf te rennen en te vliegen en kon ik alle aandacht aan mijn kleine besteden
Opa en oma, Pake en oma, oma, broer + vriendin, zus, beste vriendin + man, schoonzussen +zwagers + kinderen = 17 mensen. Lijkt me ruim voldoende. We nodigen iedereen 's middags de zondag na de verjaardag uit. De dag zelf doen we niet zoveel. We gaan gewoon werken, al ga ik wel wat eerder weg, dus hij mag het op de creche uitgebreid vieren. we hebben ook heel specifiek met een verlanglijstje gewerkt, zodat we geen dingen dubbel krijgen en ook geen dingen die hij vermoedelijk niet leuk vindt (al is dat altijd een gok).
hier komen natuurlijk broers zussen opa oma oom tante enz enz. ook mijn buurvrouw waar ik goed contact mee heb, en vrienden van ons. enige met onze vrienden en de buuf is dat ze verder helemaal niemand kennen en dat kan soms wel lastig zijn voor hun. maar ze zullen zich vast wel vermaken dus daar maak ik me niet druk om