In het ziekenhuis zeiden ze eigenlijk dat we eerst een menstruatie moesten afwachten en er daarna weer voor konden gaan. Misschien kan ik het inderdaad eens vragen hier. Ik heb ook geen idee wanneer mijn eisprong is natuurlijk, misschien is het nog wel veel te vroeg als alles weer opnieuw op gang moet komen Maar als je rekent vanaf de eerste dag van de miskraam zeg maar dan is dat nu 12 dagen geleden. Ik weet het niet, misschien toch een maandje mijn lichaam laten herstellen...
als er geen medische bezwaren zijn, moet je goed naar jezelf luisteren. jij weet of je het voldoende verwerkt hebt en het een plekje gegeven hebt.
Hey Jeetje, ff niet gesproken. Ik ben idd klaar met pakken en nu nog even wachten tot de kleine wakker word en dan gaan we. Hoop wel dat het weer een beetje redelijk blijft want met slecht weer is het niks daar want winkels zitten op zeker 20 min. rijden en veel mensen ken ik er niet. Dus je hebt het er toch op gewaagt in de hitte? Wat betreft het proberen... ik zou het over een andere boeg gooien. Gewoon heerlijk vrijen met je man gewoon om dat jullie er na alle ellende aan toe zijn en wie weet, wie weet is het dan ook nog raak. Volgens mij doet je lichaam niks waar het niet aan toe is namelijk. Daarom krijgen te dunne of te dikke meisjes ook geen cyclus meer omdat het lichaam het gewoon niet aan kan om zwanger te zijn. Daar geloof ik echt in!!!! justme, je bent al weer 2 dagen zwanger, jahoeee.... begrijp heel goed dat je moeilijk slaapt, ook door de hormonen maar waarschijnlijk passeren er al heel wat beelden door je hooft over wanneer het er is en wat je allemaal nog moet kopen en hoe je de kinderkamer wil, dat had ik teminste wel. En ik wilde natuurlijk ook al meteen kleertjes gaan kopen maar das dan wel weer lastig want die unisex kleertjes vind ik persoonlijk helemaal niks.... Zou je het dadelijk al willen weten of moet het een verrassing zijn?
wij willen wel weten wat het wordt, daar zijn we het gelukkig over eens. wat meer door mijn hoofd gaat is de angst dat het mis gaat / mis is..... en inderdaad hoe we straks alles moeten regelen ivm dat mijn lief werkloos is. maar komt tijd komt raad!
Moedervan2boys: ja je hebt ook gelijk, gewoon voor het plezier en als er iets uitkomt is dat mooi meegenomen. Ik denk ook dat je lichaam zelf aangeeft wat het wel of niet aankan, alleen heb ik na de MA een beetje een knauw gekregen in het vertrouwen in mijn lichaam. Ik begrijp niet hoe het kan dat je gewoon bijna 4 weken met een dood vruchtje rondloopt zonder dat je lichaam aanstalten maakt om er vanaf te komen. Als ik opnieuw zwanger mag worden, zal ik de eerste tijd denk ik ook echt niet gerust zijn dat alles goed gaat. Pas als ik een paar goede echo's heb gezien zal ik er denk ik in kunnen gaan geloven. Ik heb het verder wel geaccepteerd dat het zo is gelopen nu, je kunt niet anders, hè? En het geeft me wel hoop dat ik om me heen hoor van mensen die na een miskraam toch een goede zwangerschap hebben gehad. Nou, hopelijk blijft het weer een beetje redelijk (niet te heet graag als ik er ben!) en geniet van je vakantie! Hoe lang blijven jullie weg? Ben je al een beetje opgeknapt eigenlijk? Ik ben zelf al zenuwachtig voor de vliegreis! Ik hou helemaal niet van vliegen en ben altijd blij als ik weer op de grond sta.
Je moet natuurlijk altijd van het ergste uitgaan en dan kan het altijd mee vallen maar dat zou ook betekenen dat je er niet meer van kan genieten en dat zou toch wel heel erg zonde zijn!? Ik begrijp ook heel goed dat je bang bent dat het mis gaat helemaal omdat je hier ook wel een beetje een reality check krijgt omdat het nou eenmaal wel mis gaat maar het gaat gewoon ook heel vaak goed. na zo lang proberen zijn jullie eindelijk gezegend met een wondertje en daar moet je echt van gaan genieten hoor!!! Dat met het werken gaat vast ook wel goed komen. Die van mij zat dus ook tijdens de zwangerschap en vlak na de bevalling ook thuis en als ik heel eerlijk ben was het wel erg prettig dat hij er was toen de kleine net geboren was.Buiten het feit om dat het erg makkelijk is dat hij overal mee kan helpen er zijn ook maar weinig mannen die zoveel bij hun kleintje zijn in het begin en mijn man heeft nu dan ook een super band met de jongste.... Wat voor werk doet je man eigenlijk normaal gesproken... als dat te prive voor hier is kun je dat ook via pb doen. Wacht...wil al weer veel meer zeggen maar ook dat kan niet hier...ga pb naar jou doen. x
Is verstuurd... weet je trouwens dat jij toen je het 2de deel opende zei, hopelijk gaat dit geluk brengen! En bij wie is het het eerst raak, whahaha....
Jeetje, nope nog steeds een beetje half maar om ons heen hoor je iedereen tobben, tis een pittige verkoudheid die lang aanhoud en behoorlijk uitputtend is. We gaan 3,5 week maar zullen af en toe terug komen naar ons eigen huis. zo is onze Thymo volgende week vrijdag jarig, zoals je wel weet, hihihi, en dat houden we gewoon in ons eigen huis en dan de volgende dag weer hier. Ook moet ik vaak heen en weer voor mijn neefje... tis zeg maar een halve vakantie of eigenlijk verplaatsen we ons gewoon naar iets groter en in een iets andere omgeving en dat moet dan iig een beetje vakantie gevoel geven. Kan me heel goed voorstellen dat je je lichaam gewoon helemaal niet meer vertrouwd maar je kan ook daar weer een positieve draai aan geven. Wat als je lichaam je juist heeft geholpen, wat als er nu juist iets helemaal niet goed gekomen was met het kindje als je het voldragen had. Dat zou betekenen dat je lichaam optimaal werkt en nu kun je weer verder... Waarom je lichaam niet eerder aangeeft dat het niet goed is dat weet ik niet maar misschien heeft hij dat wel gedaan maar heb jij door je drukte van de verhuizing en de stress daarvan ook niet goed naar je lichaam geluisterd!?!? Over dit laatste kan ik eigenlijk niks zinnigs zeggen natuurlijk.... Hoop dat je weer vertrouwen gaat krijgen zodat je volledig kan gaan genieten van je volgende zwangerschap. knuf uit het regenachtige hollandia
Justme...JAAAAAAAAAAAAAAA gefeliciteerd!!!! dit gaat goedkomen....je bent uitgerekend op mijn verjaardag, haha
Hallo allemaal, Het is idd rustig hier, en ik hou het voor nu ook even kort, maar wilde toch nog even reageren op Jeetje. Vandaag of morgen valt ook mijn ei , en ik vind het vreselijk frustrerend om niets te kunnen ondernemen en een maand rustig af te wachten. Hier op de site had de verloskundige gezegd dat het gewoon kon, en afgelopen maandag heb ik de fert. verpleegkundige nog gebeld, die had overlegd en de gyn zei dat t niet verstandig was om te doen vanwege nog niet goed opnieuw aangegroeid bmslijmvlies. Het zat me toch niet lekker dus gister nogmaals gebeld en gevraagd nu mijn ei, zonder hormonen, wat later valt (vandaag dag 17), dat ik me kiplekker voel, ik alsnog niet een poging mocht doen?? Natuurlijk was ze licht geirriteerd (niets voor niets gyn from hell) en ze zei dat als ik nu zwanger zou raken de kans op een miskraam een stuk groter is. Dit heeft te maken met dat het slijmvlies helemaal is weggehaald, dat het normaal gesproken zich al aan het opbouwen is als je nog ongesteld bent. En of ik me dan voor kon stellen dat de eerste opbouw van bmslijmvlies na een curretage/ poliepenverwijdering niet een gelijkmatige en voldoende gegroeide is. Dat je daar alsnog zwanger mee kunt worden, maar de kans op een miskraam groter is aangezien de basis mogelijk niet helemaal goed is en het het evt. vruchtje eerder af zal stoten. Ik heb nu definitief besloten dat ik geen poging doe (grrr), maar ik wilde jou dit ook meedelen, want bij jou is natuurlijk ook alles weg door die pillen en moet het zich ook opnieuw op gaan bouwen. Ik wilde heel graag het antwoord van de verloskundige geloven , maar zij is geen gyn en niet gespecialiseerd in fertiliteit (eerder in verloskunde natuurlijk, haha). Jeetje, misschien heb je er iets aan? Maar natuurlijk gewoon doen wat goed voelt. Justme, ik kan het me zo goed voorstellen dat je aan de ene kant superblij bent, dan weer bang om ongesteld te worden en dan weer de bibbers krijgt om wat er je allemaal te wachten staat. Mijn vakantie is nu begonnen en het lijkt wel weer herfst, weinig leuks om in de stemming te komen. Besefte me gisteren trouwens ook dat ik na drie weken nog steeds geen antwoord heb van die kliniek of ik door die idioot zware screening ben!! Onvoorstelbaar toch? Durf zelf niet 'ongeduldig' te gaan mailen want dan zeggen ze het misschien helemaal af (als ze dat al nog niet van plan waren!!).
Oooooh jaa, vergeet ik nog (en ik zou het kort houden hahaha). Niala heeft aangegeven haar best te gaan doen om die zondag te kunnen afspreken. Dat zou betekenen dat iedereen gewoon kan die dag. Gister ook Ricmar nog even mail gestuurd, misschien kan die ook wel! We zijn dan met 10/11 hormoonbommen (zoals sneeuwmees zo leuk verwoorde, haha). Super he?
Xon, heb jij ergens de data staan of heb je die rondgemaild? Dan stuur ik je even een pb met email, dan kan ik kijken hoe ik me voel en of ik kan.
Xon wat frustrerend dat je nog geen antwoord hebt, hadden ze een termijn gegeven? Anders gewoon bellen hoor maandag!
Xon: Nou.....iedereen........ Nee, geeft niks hoor. Had er graag bij geweest, maar op vakantie gaan is ook niet heel vervelend. Maken jullie wel foto's??? Moedervan2boys: veel plezier in je landhuis. Gaan jullie op het huis passen?? Of heb ik dat gemist. Justme: dat onrustige slapen heb ik nu al 6 weken, niet om je te ontmoedigen, maar het lichte slapen hoort mijns inziens wel een beetje bij het zwanger zijn. Finaciele zorgen; altijd vervelend, kan me heel goed voorstellen dat je je daar ongerust over maakt. Maar wie weet wat er in de komende 8 maanden nog gebeurt.... Ga je je trouwens ook opgeven voor mvm? Xon: balen dat je zo hard aan duidelijkheid bent gekomen, maar wel goed dat je nu de knoop hebt doorgehakt. Ik vind het een verstandige beslissing. Een mk zou je alleen nog maar meer van slag maken. Je ukje moet zich ook wel goed kunnen innestelen. En fijn dat je een goed gesprek hebt gehad. Tja; die blijvende zorgen zijn heel herkenbaar; ik ben zelfs op vakanties een heel ander mens geworden. We gingen altijd met z'n tweetjes naar Zwitserland, vorig jaar zijn we er met de meiden geweest. Ik heb me echt om de meest belachelijke dingen druk gemaakt; ook voor het eerst hoogtevrees gehad.....wat die kids met je doen..... Een collega schreef op haar geboortekaartje: "Ik kijk naar je, een, twee, die seconde lang, en denk; met jou ben ik voor niks meer bang", 'voor niks meer bang?????" "Voor alles bang zal je bedoelen!!!" Ik heb alvast een opdruk gemaakt voor op t-shirtjes voor de meiden; die krijgen ze morgenvroeg. De directe familie een hydrofiel washandje met dezelfde opdruk. De vrienden een sms; want ze zijn bijna allemaal op vakantie . Jullie horen het morgen wel.....ben er wel zenuwachtig voor.
Een hartje met de echo van 10 weken, daar omheen 4 kleine tekstjes; Ons wondertje, een broertje of zusje, 10 weken, 15-02-12 (de uitgerekende datum). Ik ben morgen wel 4 dagen verder, maar de echo is van de 10 weken. Oh en 2 teksten in babyrose en 2 in babyblauw. Het hartje is ook omtrokken met rose en blauw. Ben benieuwd.
Hallo Ik lees al een tijdje regelmatig met jullie mee en voel me als het ware een stille vennoot. Ben zelf meer een binnen vetter, vandaar dat ik nog nooit mee gekletst heb maar voel me nu geroepen om even op Xon te reageren. Zal me eerst even kort voorstellen. Ik ben 36 (binnenkort 37) en ben gisteren, na 4 hoopvolle dagen over tijd, weer ongesteld geworden na ronde 3 met iui. Voel me vooral "verbonden" met Xon en Maureen omdat zij net als ik de weg naar het Bam-schap bewandelen. Wat ik nu graag even aan Xon kwijt wil is het volgende. Ook ik heb een redelijk zware procedure doorlopen voor ik überhaupt op een wachtlijst voor iui-d kwam te staan. Mij werd destijds gewoon gezegd dat ik alleen bericht kreeg wanneer ik NIET in aanmerking zou komen voor een behandeling met donorzaad. Dat werden dus tenen krommende weken en maanden maar uiteindelijk (na bijna 2 jaar) kreeg ik dan toch een oproep dat er een geschikte donor was en ik kon beginnen. Wat ik dus eigenlijk zeggen wil is dat het best mogelijk is dat jou kliniek ook zo'n soort beleid heeft en het dus juist goed is dat je maar niets hoort.
Wat leuk, Jes! Ben ook heel benieuwd naar de reacties! En jammer inderdaad dat je niet bij de meeting kan zijn, maar op vakantie gaan is wel lekker natuurlijk. Moedervan2boys: ik zie het ook wel zo hoor, dat er gewoon iets mis was en mijn lichaam het daarom heeft afgestoten. Maar ik begrijp dat andere gewoon niet goed. Ik had niet echt een vermoeden dat het niet goed zat (hoewel ik wel steeds dacht, eerst de echo maar afwachten voor ik er echt in ga geloven) maar lichamelijk was er niets te merken. Ik verloor geen bloed, had geen buikpijn, voelde me gewoon nog zwanger. Dat gevoel vind ik beangstigend. Maar ja, wie weet gaat het de volgende keer gewoon meteen hartstikke goed. Xon: oh wat balen dat je nu definitief geen poging gaat doen! Maar ik snap het wel. Ik weet niet of die pillen die ik heb gebruikt hetzelfde soort effect hebben als een curretage of dat het gewoon een soort opgewekte menstruatie is maar dan heftiger? Wat frustrerend dat je nog niets hebt gehoord zeg! Eerst halen ze je door de mangel en dan laten ze hartstikke lang niets horen! Nou, hopelijk hoor je toch snel iets nu!