wie nog meer 35+ deel 2

Goeiemorgen allemaal:

@Mees: fijn om te weten dat het weinig kwaad kan om over hobbels te rijden,maar het voelt niet fijn.We hebben as weekend een rit met de hele motorclub.Ik zit dan tegen mijn NOD aan(hopenlijk niet natuurlijk)Dan kan ik met een gerust hart meegaan.

Ik hoop dat je 2 fijne dagen hebt in de efteling!Altijd leuk!


Verder voel ik me de laatste dagen ook niet echt geweldig.Ben ook erg down en huilerig.Met dochter ging het gisteren weer helemaal niet goed.Ik merk dat mijn vriend er ook moeite mee heeft,met haar perikelen.Ik ben soms zo bang dat geluk niet voor mij is weggelegd.Zeker nadat mijn vorige ex na 10 maanden huwelijk al weg is gegaan.Ik heb toch een soort verlatingsangst opgelopen.Ik weet niet goed hoe ik hier rust in kan vinden en ben soms zo bang(ook nu moet ik weer huilen)Sorry voor dit ego bericht op de vroege morgen.

 

@Hoop: meid, wat vervelend dat je je zo voelt! Kan het me voorstellen hoor. Wat is de reden dat je vorige ex na 10 maanden ervandoor ging (weet niet of je het precies wilt vertellen hoor, hoeft natuurlijk niet) En kun je met je vriend nu wel erover praten, over de perikelen en over wat je dwars zit? Misschien kan hij je wel geruststellen? Hij wil in ieder geval een kindje met je en dan lijkt het me niet dat hij er een twee drie vandoor wil gaan, toch? Ik hoop dat je er samen over kunt praten en ik denk dat het tijd nodig heeft om weer vertrouwen te krijgen. Hoe lang ben je nu met je nieuwe vriend samen?

@Sneeuwmees: weet niet of je dit nog leest, maar heeel veel plezier in de Efteling!!

@Niala: gaat dat snel daar zo'n residence kaart aanvragen? Hoop het voor je! Verder al goed gewend daar? Is het qua cultuur erg anders (ik heb geen idee namelijk!)

Ik ga maar eens aan het werk. Mijn man is op pad vandaag dus een keer een dagje alleen thuis en dat is ook wel eens fijn weer eigenlijk

Fijne maandag allemaal!

 

Hoi meiden, hier 36.61 en nog steeds wat bruinverlies van hsg van vrijdag.
Vanochtend was ik hulpmoeder, maar had net wel met klas vegen dat ik wat licht pijnlijke steekjes had.
Vanavond toch maar even klussen, dan is deze maand niet helemaal verloren. Niet zo vaak als anders, maar je weet maar nooit.

Verder heb ik het weekend weer best moeilijk gehad, zaterdag was het ook een jaar geleden dat ik gecuretteerd ben namelijk. Alweer een jaar geleden, wat vliegt de tijd toch snel.
Over 2,5 week zijn we ook alweer 1 jaar getrouwd.

Ik ga nu eerst met zoon even broodje eten, want vanaf nu kan ook de meneer komen die de hoofdsteun van onze bank weer komt monteren. Eindelijk de bank compleet!!!
Als die niet te laat is daarna nog even naar de winkel, vanavond ben ik in ieder geval er wel weer. Kom ik dan even op jullie reageren.

Tot straks meiden.

 

Meiden; hier weer een teken van leven van mij. Na het verdietige nieuws van maureen een Dominique had ik veel moeite om hier te schrijven.
Het is toch best lastig om als zwangere tussen de wensmama's te schrijven. Maar goed, ik doe het toch maar weer eens. Op zich gaat alles prima, sinds zaterdag wel veel last van harde buiken. Zo erg dat ik zondag ochtend op de kraamafdeling ben geweest. Maar kindje doet het prima en waarschijnlijk komt het toch van de groei van de bm, het feit dat ik de 4e krijg wat een bm sneller doet reageren en de inspanningen die ik afgelopen week heb geleverd. Dus nu even pas op de plaats. Even rustig aan doen. Woensdag en donderdag werk ik even halve dagen, donderdag 20 weken echo en dan vraag ik ook even wat de gyn me voorschrijft; dat wil de bedrijfsarts toch graag weten, Misschien zakt het ook wel weer. Maar ik zou het me nooit vergeven als ik door mijn activiteiten mijn kindje kwijt zou raken.

Wat ontzettend leuk is, is dat ik van een goede kennis alles van de bugaboo heb gekregen behalve het onderstel. (wieg, buggie, parasol, voetenzak, luiertas) Ik had zelf de frog maar die was zo verkleurd na 3 kids, dat ik graag nieuwe bekleding wilde. Maar die is van de frog niet meer te verkrijgen. Oppimpen kostte me sowieso 170 euro en dan heb je nog allemaal oud spul. Nu heb ik dus bijna alles bijna nieuw. Want er heeft maar een kindje in gelegen. Vrijdag ga ik het onderstel ophalen. Dus dan is hij weer compleet. Ondertussen staat al dat spul mooi opgesteld in onze huiskamer.

Bewegingen zijn er hier al volop. Alle 3 de meiden hebben het al gevoeld en papa natuurlijk ook. Dat is en blijft toch zo bijzonder.

Verder heb ik al flink geruimd (tja waar zouden die harde buiken toch vandaan komen), kisten vol schoolspullen naar de zolder, 4 dozen oud papier (alle kinderen en groter groeien bewaard), 2 vuilniszakken rommel en nog niet klaar. Maar nu wel al voldoende kastruimte gemaakt voor jongste meisje wat straks met d'r zus op een kamer gaat. Baal nu dus wel dat ik zo terug gefloten ben; had ik eindelijk mijn energie terug, word ik op deze manier geremd.

Ik lees dat Mees naar Bosrijk gaat (of zie groen van jaloezie), Xon d'r best doet voor een goede afspraak met d'r donor na een uitgelopen eisprong, Lyanna de HSG goed heeft doorstaan, Guapetona al voorweeen heft, de Combitest van Secondlife super was, Maureen erg veel verdriet heeft, uhhhhhhhh, dat was het wat ik onthouden heb.

Sorry voor de rest. Allemaal een dikke knuffel.

 

Rustig aan hé Jes! Denk om je rust. Ik herken het wel, als je je eindelijk wat beter voelt, dan wil je ook gelijk profiteren van je energie. Zorg dat je toch elke dag een paar uur rust neemt, naast al je activiteiten. En hoop dat alles goed zal zijn bij de 20 weken echo, dat is ook weer zo'n mijlpaal hè!

Bij mij houden de harde buiken aan, en Xon: die voorweeën zoals ze dat noemen, zijn geen echte weeën, gelukkig weet ik uit ervaring dat het wel anders voelt. Het waren meer harde buiken, die steeds opkwamen en weer wegebbden (net als weeën). Oefenweeën kunnen wel overgaan in echte weeën, want dat heb ik met mijn bevalling van Fabian ook gehad. Dat begon met erge harde buiken 's avonds in de bioscoop, en pas 's nachts om 3:30 werden het echte weeën. Daarom werd ik er ook wel een beetje nerveus van. Maar toen ik ging liggen trok het ook weer snel weg. Echte weeën worden alleen maar intenser en stoppen niet als je gaat liggen, en zijn ook pijnlijker.

Vandaag ben ik bij de VK geweest, en alles is goed, bloeddruk, ligging kindje ed. Zij zei dat het normaal is dat je bij de tweede eerder gerommel in je buik hebt, dan bij de eerste. Dus tja, moet me gewoon niet zo druk maken.... Maar merk wel dat ik steeds chagrijniger word, man en kind moeten het nu soms ontzien . Van mij mag het al wel komen, begin het zat te worden... Maarja nog even geduld hé, ik heb het toch niet in de hand. Ze zeggen dat het kindje het moment van de bevalling bepaalt, door bepaalde hormonen af te geven.

Nou genoeg klaagzang van mij. Oja, de namen, we houden het op de twee favorieten jongensnamen, en we hadden al een meisjesnaam, maar daar is toch een tweede optie onverwachts bijgekomen, dus we gaan het kindje gewoon eerst eens goed bekijken, en dan komen we er wel uit. Mat Fabian hadden we ook 2 opties, en toen we hem zagen, waren we er eigenlijk heel snel uit.

Xon: ik hoop dat die zwemmertjes hun doel bereiken! Wie weet helpt het extra hormoon je deze maand wel.

Sneeuwmees: dat komt wel goed hoor, wij zijn ook begonnen met duwen, maar ze hebben het snel genoeg door. Nu roept hij steeds: afblijven, ik wil het zelluf doen!

Hoop: sterkte met alles, ja de wachtbank brengt altijd veel extra spanning met zich mee hé, dan ben je ook extra gevoelig denk ik voor andere perikelen, zoals van je dochter. En tsjaa, mannen, ze zijn niet allemaal hetzelfde hoor (lees even slecht). Ik heb ook mijn aandeel gehad, maar deze is toch echt een blijvertje, dat bewijst hij keer op keer. Garanties zijn er natuurlijk niet in het leven. Maar vertrouwen mag best. Ik denk dat je erop mag vertrouwen dat deze man anders is. Sterkte!

Maureen, Dominique, ik denk aan jullie! Knuffel!

 

Hallo dames,
Pffff ik merk dat alles bijhouden in de vakantie een stuk makkelijker was dan sinds ik weer werk.

Hoop wat naar dat alles niet zo lekker loopt.
Het gekke is eigenlijk dat ik jouw verhaal erg vindt lijken op het verhaal van Syl.
Allebei oudere kinderen, en een (jongere) vriend waar jullie nog een kindje mee willen. En ook hier en daar wat problemen met de puberende kids, en een man die daar wat problemen mee heeft.
Nou in ieder geval veel sterkte, en praat er in ieder geval over met je man. Knuf.

Jes, leuk om weer iets van je te horen. Fijn dat alles zo goed gaat met je.
En leuk dat je nu toch lekker nieuwe spulletjes hebt.

Jeetje, even lekker kunnen genieten van een man-loos huis vandaag? Is hij nog druk op zoek naar een baan? En anders schop onder de ^%$&&^ hoor, hahaha.
Jij kan toch niet in je eentje blijven zorgen voor de inkomsten.

Mees, veel plezier in de efteling.
Pas je op het water daar !!!
Of heb je genoeg droge, schone kleren bij je voor man en kind, hihi.

Hier vandaag weer een sterk ziekenhuisstaaltje meegemaakt.
ik zit toch beetje met die hormoonpillen in mijn maag m.b.t. borstkanker.
Kon het gisterochtend toch niet laten om te voelen of er nog steeds dat plekje in mijn borst zat.
Natuurlijk zat het er nog.
Vorig jaar heeft de radiologe wel gezegd dat het iets ander weefsel is, wat daar zit en dat het daarom anders voelt, maar dat borsten altijd kunnen bestaan uit verschillend weefsel en dat ze niets kon zien wat er verdacht uitzag.
Wat ik nu voel is op dezelfde plek, het verandert ook van soms een soort erwtje naar soms een klein verdikkinkje. Dat is op zich een goed teken, want als iets kwaadaardig is, groeit het meestal, en verandert er niet zoveel aan de vorm/structuur.
Maar ik heb natuurlijk afgelopen jaar een enorme hoeveelheid hormonen tot me genomen, en ik ben er gewoon niet zeker van dat dat geen invloed daar op heeft.

Maar goed, vanochtend dus huisarts voor een verwijzing opgebeld ( had me er al lang genoeg onder uit gewurmd en ik moet gewoon van die onzekerheid af).
En daarna meteen het zh.
Ik alles uitgelegd, dat ik me zorgen maakte en ik bezig ben zwanger te worden.
Met als gevolg daarvan dat ik geen mammografie mag maar wel een echo. Dus of ik daar een afspraak voor kon maken.
Nou komt ie.........
Dat kan dus niet.
Ik moet een afspraak maken voor een mammografie, en zo gauw ik daar in die ruimte ben, zeggen dat ik mogelijk zwanger ben.
Dan moet de laborante kijken of de radiologe beschikbaar is en gaan ze daar bespreken of er dan een borstecho wordt gemaakt en of er tijd voor is.
Hoe omslachtig!!! Je zou toch denken dat ze me gewoon in kunnen plannen voor zo een echo.
Maar goed, inmiddels kijk ik er natuurlijk niet meer van op.
Gelukkig kan ik woensdag terecht, aan de ene kant gelukkig aan de andere kant schijt ik natuurlijk in mijn broek !!!!

 

Hé meiden, hier even een berichtje vanuit (een zonnig) Bosrijk. Internet is gelukkig veeeel beter dan toen wij er 2 jaar geleden waren. Toen was het park net 3 dagen open en internet was zo traag, dat als je iets op wilde zoeken je er bij wijze van spreken nog eerder heen kon rijden dan dat je het via internet had gevonden.
Nu dus een hele verbetering. We hebben een VIP-appartement, met heerlijke bedden, een eigen sauna en een groot bubbelbad.
Vandaag heerlijk weer gehad en dus al even in de Efteling geweest (waar we onbeperkt toegang toe hebben). Ons zoontje is niet in vijvers gelopen deze keer, al presteerde hij het weer om door plassen heen te stampen en natuurlijk in een plas weer onderuit te gaan (en dus weer van onder tot boven groen en nat te zijn). Gelukkig was dat al op de terugweg en konden we toen al het appartement in, dus gelijk maar weer in bad en omgekleed.
Inmiddels heeft hij ook al een glas gesloopt, want ze hadden hier zo romantisch een fles prosecco klaar gezet met 2 sjieke glazen.
Vanavond komt er een vriendin van mijn man langs en morgenavond gaan we naar een andere vriendin van hem (ja, sorry, mijn man is een vrouwen-mens met veel vriendinnen). En dan overdag gaan we zoveel mogelijk naar de Efteling toe. Zo combineren we bezoekjes met onze mini-vakantie in en rondom de Efteling.
@Hoop: vervelend dat je je onzeker voelt. Ik heb het ook wel in het begin gehad, dat het allemaal zo lekker liep in de relatie en steeds dacht, wanneer komt dat addertje onder het gras nu, want zoveel geluk kan toch niet (na een paar klote relaties gehad te hebben). Maar nu naar 3 jaar gaat het nog steeds goed. En als je vriend met jou hard aan de klus is voor een kindje, dan moet hij toch wel heel zeker zijn van de relatie met jou, toch? Dus hopelijk kun je die twijfel naast je neerleggen, want je vriend is volgens mij hartstikke gek op je.
@Jes: dat was even schrikken die harde buiken. Ik hoor er vaak over, al moet ik heel eerlijk bekennen dat ik die nooit gehad heb tijdens mijn zwangerschap. Schijnt een rotgevoel te zijn, hè?
En ja, een zwangerschap is een goede graadmeter wat je aan kan (en mag). Want bij teveel doen word je vanzelf teruggefloten.
Leuk ook dat het kindje al zo goed voelbaar is, dan wordt het wel heel echt, hè! Oh, wat zou ik graag weer een keer dat getrappel in de buik willen voelen. Ben benieuwd wat de vk zegt, maar altijd goed om het even te overleggen. Je moet nog een tijdje volhouden, dus als dat zonder al te veel klachten gaat is dat prettig (zeker met zo'n druk gezin als jij nu al hebt). In ieder geval rustig aan doen, hoor!
@Jeetje: zo lekker aan het genieten alleen thuis? Best wel eens fijn, hè? Herken het wel, hoor. Merk ook altijd dat als mijn man nachtdienst heeft, ik vaak klaar wakker ben en later naar bed ga als dat hij thuis is. Lekker eigen baas over de afstandbediening (mijn man houdt meestal niet van de programma's waar ik van houd en andersom).

Ik sluit voor nu even af. Mijn zoontje heeft de laptop ook ontdekt en probeert even mee te typen. Dat schiet niet op. :x Tot later dus maar weer!

 

@Guap: fijn dat alles goed was bij de VK. Ook bij jou dus harde buiken. En chagrijnig, ja, helaas hoort het er allemaal bij. Hormonen en dan ook vaak nog eens slechter slapen. En fijn dat jullie al uit de naam zijn? Heb je nog ideeën op kunnen doen door het topic wat je geopend hebt, of is het geheel eigen 'verzinsel'. In ieder geval een hele geruststelling dat het kindje kan komen en dat het niet naamloos door het leven hoeft (en zelfs een luxe dat je uit twee namen kan kiezen). Ben heel benieuwd wat het gaat worden (zowel het geslacht als de naam). Maar daarvoor moeten we nog een paar weekjes wachten.
@Xon: wat een staaltje omslachtigheid daar weer in zo'n ziekenhuis. Hoe verzinnen ze het toch. Nou, goed dat je, voor je eigen gemoedsrust, een echo laat maken (of eigenlijk een mammografie, wat dan achteraf een echo gaat worden). En dan vragen ze zich nog af hoe de gezondheidszorg in Nederland zo duur kan zijn?

 

Grappig Sneeuwmees, mijn zoontje zit nu ook naast me te zeuren dat hij ambulances wil kijken! (op google afbeeldingen)

 

Xon wat weer een idioot gedoe in dat ziekenhuis. Zul je zien en beleven wanneer je daar komt dat je weer naar huis kunt omdat er op dat moment geen echo gemaakt kan worden :x. Wat voor een wereldvreemde mensen werken er toch bij ziekenhuizen dat ze zulke rare regels hanteren . Hoop voor je dat je woensdag natuurlijk wel gewoon die echo kunt krijgen dan heb je tenminste weer zekerheid over je eigen lijf.

Jes leuk weer even van je te horen. Ik begrijp wel dat je een beetje een dubbel gevoel hebt om hier te schrijven maar wat mij betreft moet je dat lekker blijven doen. Is voor mij juist een teken dat het allemaal best nog kan, zwanger worden na je 35e . Doe wel alsjeblieft voorzichtig want je moet nog wel een tijdje.

Guapetona fijn dat jullie uit de namen zijn. Lijkt me zo’n lastige klus . Ik hoop dat je wat aan je ander topic gehad hebt.

Hoop het is hier al eerder gezegd, als je lief van plan is met jou een kindje te krijgen dan lijkt het mij niet dat hij binnenkort zijn biezen gaat pakken. Het is moeilijk om vertrouwen te hebben als je een paar keer hard onderuit gegaan bent in een relatie maar deze klinkt mij echt wel als een blijvertje hoor

 

Hoi meiden,

Had gisteravond al een heel verhaal getypt, maar laptop kapte ermee dus alles was weer weg en had niet veel zin de hele lap tekst weer opnieuw te doen.

Guape, nog bedankt voor je reactie, daar kan ik zeker wat mee.
Leuk dat je de namen al weet voor de kleine, lastig he?? Die laatste periode, zo moe en sjaggo, maar nog even volhouden je bent er bijna!! Fijn ook dat alles goed was bij de VK..

Mees, veel plezier nog meid in Bosrijk!!

Hoop, maak jezelf niet zo overstuur, ik denk dat je vriend heel veel van je houdt hoor anders gaat ie toch idd geen kindje met je maken?? Ik weet helaas hoe het voelt hoor, ik heb het hier ook wel ik zit vaak tussen 2 vuren ( dochter en man ) maar ik weet dat hij alleen zo reageert omdat ie ziet wat zij mij allemaal aandoet en dat doet hem pijn. We komen er altijd weer uit na een flinke huilbui en praten. S6 meid...

Xon, wat een gedoe weer met dat ziekenhuis van jou!! Nou we hopen zorgen voor nix meid, s6....

Jes, wel een beetje kalm aandoen he?? Te zwaar tillen is echt niet goed hoor. Leuk dat je trouwens je bugaboo weer compleet hebt! Ik vind die ook erg fijn...

Nou verder nu weer even rustig hier, zal niet lang duren denk ik maar kan het nu wel beter opvangen denk ik. Nu vrolijk (ahum) wachten op NOD, heb het gevoel of ik het alweer niet ga redden tot NOD trouwens heb nu al alle tekenen van een flinke ongi dus afwachten maar weer het zou wel heel vervelend zijn als het nou nog vroeger gaat komen was vorige maand al 3 dagen te vroeg........

Allemaal veel liefs, ook die ik niet persoonlijk heb beantwoord.

Sillysa

 

Justme wat een schrik zeg en zo te horen is het nog behoorlijk hard gegaan ook. Gelukkig heb je er niets ernstigs aan over gehouden en blijkt met het kleine wonder van je ook alles goed. Je zult inderdaad morgen wel stijf zijn. Verstandig om dan maar een dagje rustig thuis te blijven. Hoop voor je dat het morgen toch mee blijkt te vallen hoor!

 

@Guapatona,Xon,Sillysa,Jeetje en Mees: dank je wel voor jullie lieve berichtjes.Ik ben zo blij dat ik hier mijn hart kan luchten en dat jullie me ook begrijpen.
Ik heb toen mijn man thuiskwam,mijn hart weer eens gelucht bij hem.Ik heb hem verteld dat ik soms zo bang ben.Hij is zo lief voor meIk ben erg blij met hem en hij is inderdaad erg gek op me! Ik hoop zo dat ik hem een kindje mag geven,we willen het zo graag.Nog een week geduld hebben, dan weten we het waarschijnlijk.

Het was wel erg lekker weer vandaag,ik heb nog een poosje buiten gezeten in het zonnetje,daar knapt een mens ook van op

@Just: wat zal jij geschrokken zijn! En wat fijn dat jullie niks mankeren en ook de baby niet.Lekker een daagje bekomen van de schrik morgen.

 

@Sillysa: dat zal wel erg balen zijn als je nu weer eerder ongi word,Dan weet je helemaal niet waar je aan toe bent.

@Xon: begrijpelijk hoor dat je graag wilt weten wat er nu precies met je borst is.Hormonen doen idd ook erg veel met een vrouwenlichaam.
Mijn moeder heeft ook borstkanker gehad,maar ik ben eigenlijk niet zo angstig en bang dat ik het ook krijg.Daar ben ik wel blij om.
Ik controleer mijn borsten af en toe eens,maar niet met grote regelmaat,ik denk er eigenlijk geen eens aan.Wel raar dat het allemaal weer zo moeilijk verliep in het ziekenhuis.

 

Justme: poeh dat is schrikken zeg, kan me voorstellen dat je eerste zorgen naar je kindje uitgingen en niet naar je auto. Maar gelukkig is alles goed met de kleine spruit...en je auto???

Hoop: heb even terug gelezen, wat er nu met jou was. Ik kan me die verlatingsangst heel goed voorstellen, jaren geleden (1996) zijn mijn man en ik 6 weken uit elkaar geweest. De jaren daarna ben ik nog lang onzeker gebleven. En dat stelde eigenlijk achteraf gezien niet eens zoveel voor. Wat is er met je dochter?

Syll: hoe gaat het met je dochter en d'r kleine uk? Heb je misschien wel geschreven, maar heb niet alles terug gelezen.

Xon: bij ons plannen ze gewoon echo's; maar dat gaat via de mamacare verpleegkundige. Daar kom ik regelmatig voor controle. Heb jij zo iemand niet in de buurt? Is laagdrempelig en als er iets nodig is kan ze het heel snel regelen. Die ongerustheid ken ik ook; heb mastopathie dus soms ook veel pijn, dat maakt me dan weer extra onzeker en nu voel ik ook allemaal nieuwe dingen (wat gewoon melkklierweefsel bleek te zijn). Vervelend is dat he.

Mees: Ik gun ook jou die bewegingen van harte toe. Dat blijft zo speciaal. Komt vast goed.

Vandaag een beetje een emotionele dip; komt eigenlijk door een begripvolle sms van manlief. Ik ben verschillende helpdagen op school aan het afzeggen of vervanging aan het zoeken. Veel leuke dingen zoals een dag efteling voor de opnames van schatkamer van mijn oudste dochter en een spelletjesdag. Ik weet dat het het beste is om dit allemaal niet te doen, maar het doet wel pijn. Manlief stuurt begripvol dat hij veel respect heeft voor mijn keuzes, omdat hij weet hoe graag ik wil helpen en hoe leuk ik het vind. (jank jank)
Alles voor deze kleine uk, vanzelfsprekend, maar leuk is anders, heb ik eindelijk mijn energie terug, kan ik er niks mee........of sterker nog, mag ik er niks mee. Sorry; velen van jullie denken wellicht nu; mens wees blij dat je zwanger bent...(en dat ben ik natuurlijk ook ontzettend)

Harde buiken worden met rust in ieder geval wel minder en daar doe ik het voor.

Liefs

 

@Justme: jemig, dat was schrikken. Hoe is het met de spierpijn vandaag? Verstandig om even een dagje thuis te blijven en even lekker rustig aan te doen. Goed ook dat je gelijk even alles na hebt laten kijken en dat de kleine er geen last van heeft gehad!
@Hoop: fijn dat de lucht weer even geklaard is. Ben zelf ook een beetje een binnenvetter dat ik vaak te lang met dingen blijf lopen. Als die vulkaan dan een keer barst bij mijn man, dan is het fijn weer te weten waarvoor je van iemand bent gaan houden (en vraag ik me altijd weer af waar om ik zo lang met mijn dingen in mijn kop blijf rondlopen). Zo zie je maar, die rothormonen van jou ook, die maken je ook labieler en onzekerder (en dan ben je nog niet eens zwanger).
@Jes: kan me voorstellen dat het dubbel is. Ik ben ook altijd een type die dingen moeilijk uit handen wil en kan geven omdat ik alles vaak veel te leuk vind. Resultaat is vaak wel dat ik inderdaad over mijn eigen grenzen heen ga. En ja, dan kan ik me voorstellen als je dingen met zoveel pijn in je hart af aan het zeggen bent, dat zo'n lieve sms je heel erg raakt. Lief ook van je man dat hij het toch maar allemaal zo goeed ziet wat het met je doet. Niet iedere man heeft die fijn-detectie.
@Syl: hoop dat de ongi-pijn een andere reden heeft, want een cyclus die steeds vroeger wordt, zit je ook niet op te wachten. Nog 5 dagen wachten. Volgens mij ben je weer de eerste van onze NOD-bank. Vanaf vandaag is de ongi bij mij echt weg, dus we moeten maar weer vooruit gaan kijken. Heb toevallig dit weekend nog een heel gesprek gehad met mijn man omdat we toch al langer bezig zijn dan gedacht (al snap ik dat er nog velen van jullie nog langer bezig zijn dan 5 rondes). Vond het wel bijzonder te horen dat hij er ook erg mee zit en zit te prakiseren wat we nu anders moeten doen om zwanger te mogen raken. Dus ja, dat heeft bij ons ook wel de lucht wat geklaard om een keer van elkaar te horen wat het zwanger worden met je doet. Want vaak ben ik ook teveel met mezelf bezig, maar ja, nu besefte ik ook wel (beter) dat hij ook zijn onzekerheden heeft (en zijn verdriet als ik weer op rood gegaan ben).

Nou, ik ga eens even ontbijten. Mijn man is al een kwartier bezig broodjes in onze oven op te warmen, dus we gaan eens kijken wat het resultaat geworden is.
Straks weer even naar de Efteling, al ziet het er wat somberder uit dan gisteren.
En we hebben ook afgesproken dat we een dezer dagen ovu-testen gaan kopen in het kruidvat waar we ze ook 2 jaar geleden voor het eerst hebben gekocht. Toen waren we gelijk zwanger. Dus ik heb altijd gezegd, als we weer in de buurt van die kruidvat zijn, dan moeten we ze daar weer kopen.
Ach, een beetje bijgeloof kan geen kwaad, toch? (en gelukkig is mijn man net zo gek als ik die er dan ook wel weer de humor van in kan zien).

 

@Justme; jeetje meis, da's schrikken zeg zo'n ongeluk!!! Gelukkig is alles goed op wat spierpijn en schade aan je auto na (hopelijk vaslt het mee en is ie niet total loss) Hoe is het vandag met de spierpijn? Gelukkig met de baby alles goed.

@Sneeuwmees: leuk om van je te lezen vanuit de Efteling en omgeving! Klinkt heerlijk, warme broodjes en lekker de Efteling in. En ik zou zéker ook ovutestjes halen daar, je weet maar nooit hè!! Fijn dat je goed met je man kunt praten en soms is het inderdaad goed om weer even stil te staan waarom je van iemand houdt. Dat is hier ook hard nodig. En eerlijk gezegd weet ik het soms echt niet op het moment. Heb echt heel veel twijfels eigenlijk, dus of het nu zo verstandig is om toch door te gaan met proberen een kindje te krijgen? Heb al zo lang twijfels maar iedere keer zet ik me er weer overheen.
In ieder geval, jij heel veel plezier nog daar, geniet ervan!!!

Hou het even kort, ben aan het werk. Zit ook echt wel een beetje in een dip, voel me constant gespannen.

Tot later en sorry voor zo'n depribericht. Weet niet waar ik het verder kwijt kan (ook erg hè?)