wie nog meer 35+ deel 3

O, en nu vergeet ik Maureen helemaal. Nog een dikke knuf meid omdat je toch ongesteld bent geworden las ik. Veel geluk in de volgende ronde. Op tijd beginnen met ovutesten en tackelen dat ei!!

 

@Jeetje: goed dat je toch gaat. Waar komt dat meisje eigenlijk vandaan? Ik merk het aan mijn Egyptische vriendin dat die ook niet uit zichzelf vertelde dat ze zwanger was (terwijl we haar al heel lang kennen). Misschien dat het dus cultuurbepaald is. Ik denk dat wij dat toch iets meer uitdragen dat we er blij mee zijn en trots op mogen zijn.
Maar ik vind het goed dat je toch gaat. En je zult zien als je deze drempel ook weer hebt genomen, dat je daar ook weer van gaat groeien en zelfvertrouwen krijgt.
En ook ik neem me voor om minder te snoepen en nu echt een paar kilootjes kwijt te raken. Lukt tot nu toe ook niet (zelfs helaas niet met een buikgriepje achter de rug). Dus voor mij volgende week ook maar de buikriem aantrekken.
Net even mijn werkmail bijgewerkt. Wel handig dat dat ook vanuit huis kan. Ik ben bezig met een internationale cursus te organiseren en het is een heel gedoe om internationale sprekers uit te nodigen. Nu net nog even vanuit huis een paar uitnodigingen verstuurd. Hopelijk met succes, dan voel ik me toch nog een beetje nuttig vandaag.

 

hallo meiden, vinden jullie het goed dat ik af en toe meelees en soms mee schrijf? Had min of meer mijn wens uit mijn hoofd gezet en was tegen alle verwachting in toch zwanger. Helaas is dit niet goed gegaan maar daardoor toch weer een sprankeltje hoop op alsnog een wondertje. Zit nu nog in de moeilijke fase (zie evt. weblog) maar hoop daarna hier mee te schrijven.
Vinden jullie dat goed? In maart wordt ik 44 dus de tijd dringt.

 

Goedeniddag meiden.

Spring, welkom hier. Natuurlijk mag je met ons meeschrijven, maar jeetje zeg...... wat zit je nog een moeilijke periode. Wil je in ieder geval heel veel sterkte en kracht wensen in vooral de komende dagen maar ook weken om dit te ondergaan en te verwerken.
Klets als je wil gewoon met ons mee en kunnen we je hier in steunen, veel van ons hebben ook al veel door gemaakt en weten dan ook wat je nu door moet staan.

Hoop,hier ook nog maar even je succes wensen voor vanmiddag. Hoplijk komt er nog iets positiefs uit.

Maureen, balen dat je weer zo ongi bent geworden. Knuff!!!

Straks meer, eerst even een broodje eten.

X

 

Spring: ook namens mij welkom hier. Ik ben bevoorrecht; heb 3 dochters en zwanger van de 4e. Maarrrr die 4e kwam niet meer zomaar. Ik heb er in totaal 4 jaar over gedaan. In mei 2010 een miskraam; een jaar later opnieuw zwanger. Tot nu toe gaat het dus allemaal voorspoedig. Het kan dus nog wel degelijk. Na eenmaal te zijn zwanger te zijn geraakt, schijnt het ook iets gemakkelijker te gaan; wie weet. Voor nu in deze situatie; heel veel sterkte, ik hoop dat de mk vanzelf doorzet en onderschat het niet, meld je ziek als je daar behoefte aan hebt, de pijn is ook best heftig (bij mij). Ik hoop dat het je nogmaals mag lukken. Liefs

 

@Spring: uiteraard ben je van harte welkom, zoals de anderen zeggen. Heftig wat je momenteel meemaakt en helaas voor velen van ons clubje (incl. mijzelf) herkenbaar. Ik heb vorig jaar april een vrij heftige mk gehad (zowel geestelijk als lichamelijk).
Ik heb toen (en nog) veel steun gehad aan ons meidenclubje hier en hoop dat jij dat ook zult vinden. Helaas is het me nog niet gelukt opnieuw zwanger te raken, maar we blijven ons best doen en hopen dat 2012 iets moois gaat brengen.
Ik wens je voor nu heel veel sterkte toe. Wat Jes ook zegt, onderschat het niet en verdrietig zijn mag (net zo lang als je zelf nodig denkt te hebben). Wil je van je afpraten/reageren of wat dan ook, laat het dan weten. Heel veel sterkte!

 

Dank jullie allemaal wel voor het welkom heten en de lieve woorden.
Voel me vandaag opgefokt, verdrietig en weet het ff allemaal niet meer. Heb me gisteren voor ieder geval 2 weken ziek gemeld en daarna zie ik wel verder.
Sneeuwmees wat erg dat het toen is misgegaan en nog geen nieuwe zwangerschap is ontstaan. Je schrijft dat het zowel geestelijk als lichamelijk erg zwaa is/was en dat geloof ik meteen. Lichamelijk merk ik nog helemaal niks. Alsof er niets aan de hand is. Twee maanden geleden wist ik niet eens dat ik zwanger was en nu is het al weer voorbij. Wreed
Jes wat fijn dat je opnieuw zwanger bent en binnenkort je baby mag verwachten. Fijn om te lezen.
Ik hoop samen met jullie weer hoop te krijgen voor de toekomst. Als het één keer is gelukt dan zou nog een keertje toch mogelijk moeten zijn In ieder geval wil ik er in het voorjaar weer vol voor gaan. Is ook mijn lievelingsjaargetijde en wie weet brengt een nieuw jaar weer nieuwe kansen.

Dank je wel meiden, voel me nu al welkom hier

 

@Spring: ook namens mij van harte welkom hier! En heel veel sterkte met wat je nu doormaakt. Helaas heb ik het ook meegemaakt afgelopen jaar in juli en ik merkte lichamelijk ook niets net als jij. Geen enkel bloedverlies, niets! Bizar is dat hè? Helaas ben ik ook nog niet opnieuw zwanger geraakt maar ik heb goede moed hoor. Net zoals je zegt, het is al een keer gelukt, dus het moet toch weer opnieuw kunnen lukken.

Op zich viel bij mij de miskraam lichamelijk mee (voor zover je dat kunt zeggen) Ik heb het opgewekt met cytotec pillen en het bloeden en de krampen waren niet heel hevig. Ik had het erger verwacht na wat ik allemaal had gelezen in ieder geval.
Goed dat je al 2 weken vrij hebt genomen. Doe rustig aan en schrijf hier gerust van je af inderdaad. En ik hoop dat het je is gegeven om in de lente opnieuw zwanger te raken!

 

@Spring: ondanks dat ik mijn 'hele' zwangerschap er rekening mee hield, ging ik er vanaf 11 wkn zw. er echt in geloven dat ik toch echt een kindje ging krijgen. Helaas ging het 2 dagen voor de 12 wkn grens toch mis. Ik had ineens bloedverlies, maar toen ik een echo kreeg bleek het vruchtje 3 wkn daarvoor gestopt te zijn. Achteraf 1 of 2 dagen nadat ik de eerste echo had gehad. In eerste instantie was ik erg verdrietig en snel daarna wilde ook ik er weer voor gaan (dat wil ik nog steeds), maar ik heb wel gemerkt, dat het al die maanden na de mk het verdriet me nog met enige regelmaat overvalt. En dat mag ook. Het is iets waar je naar uitgekeken hebt, waar je blij mee was en wat je ontnomen wordt. Dat is toch een rouwproces. Laat die emoties dus ook gerust toe (ook al kijk je weer voorzichtig vooruit). Ik hoop, ondanks de pijn en het verdriet, dat het toch op de natuurlijke manier op gang komt (misschien met behulp van cytotec pillen).
Ik begreep dat je al wel wat bloedverlies had, dus ik denk dat het toch al 'aan de gang' is en niet lang meer zal duren. Het klinkt raar, maar aan de ene kant hoop ik dat ook voor jou, want zo rond blijven lopen, lijkt me ook niets.
Heel veel sterkte!

Als je een paar blz. terug kijkt, hebben we een zogeheten NOD-lijstje. Hier kun je kort samengevat zien, wie er mee kletsen en wat de achtergrond is. Zoals je al snel kunt zien, gaat het pad op weg naar een kinderwens bij ons niet echt over rozen, maar ik denk dat we hoe dan ook allemaal hoopvol naar de toekomst blijven kijken. Ik hoop dat je over een tijdje ook weer hoopvol met ons mee kunt kijken!

 

Sneeuwmees wat verschrikkelijk moet dat zijn geweest als je eindelijk durft te denken dat het goed is. Bij mij is het waarschijnlijk pas gestopt. Was 8 weken en de embryo op basis van de afmetingen ook. Zo onwerkelijk. Het bloeden was slechts een druppie wat ik normaal voor mijn nod ook heb. Verwacht dus (nog) niets.
Dinsdag heb ik curretage. Zag op tegen de onzekerheid en de pijn. Het is kiezen uit twee kwaden helaas
JeetjeB wat erg dat je helaas ook hetzelfde hebt doorstaan en (nog) niet opnieuw zwanger bent.
Laten hopen dat er dit jaar geluk onze kant op komt.

 

@Spring welkom hier. Je weblog heb ik (nog) niet gelezen maar van je handtekening kreeg ik al kippenvel. Sterkte dus de komende tijd en klets hier rustig van je af. Dat kan heel “helend” werken heb ik zelf al meermalen gemerkt. Ik heb gelukkig zelf nooit een mk gehad dus weet wat dat betreft alleen maar uit verhalen hoe naar dit is, maar wat ik wel weet is dat je de tijd moet nemen voor je verdriet, dus goed dat je vrij hebt genomen.

 

Goedenavond iedereen

Nou vandaag ging gelukkig een stuk beter dan gisteren. Niet dat de kids vandaag niet druk waren maar veel beter te sturen dus ik heb goede hoop dat het gisteren alleen aan de start na een vakantie lag. We zullen zien.
Ondertussen heb ik de afgelopen weken nieuwe buren gekregen en hoewel het logisch is dat ze aan het klussen zijn, word ik onderhand gek van dat geboor en geschuur de hele dag. Blegh, kom je thuis na zo’n dolle dag op je werk, kun je op je eigen bank jezelf amper horen nadenken met die herrie. Bijna blij dat ik morgen naar mijn jarige neefje kan want dan hoef ik op mijn vrije dag niet constant in dat lawaai te zitten. Er ligt onderhand al een hele muur in de tuin (serieus zonder overdrijven) dus ze zijn aardig voortvarend bezig hiernaast.

@Jeetje goed dat je inderdaad naar dat feestje gaat morgen en mmm appeltaart mee, lekker. Ik weet niet of het wel cultuur bepalend is dat dit meisje vorige keer niets zei over haar zwangerschap, zoals mees opperde. Je hebt zelf verteld dat jullie het vorige keer over zwangerschappen gehad hebben en zelfs over je miskraam. Misschien heeft ze het daarom wel niet verteld omdat ze jou gevoelens niet wilde/durfde kwetsen. Het is ook nogal wat wanneer je net hebt gehoord dat iemand een miskraam heeft gehad om vervolgens vrolijk zelf te gaan vertellen dat je zwanger bent. Maar misschien zie ik het fout en heeft Mees toch gelijk. In ieder geval geloof ik niet dat ze opzettelijk niets gezegd heeft omdat ze het niet belangrijk genoeg vond. Kan ik me gewoon domweg niet voorstellen. Veel plezier morgen.

@Hoop en Sill hoe is het jullie vandaag vergaan? Goed nieuws? Ik hoop het zo, ik hoop het zo, ik hoop het zo. Is vandaag een beetje mijn mantra geweest.

 

@Almika, wat een leuke foto. Je oudste vindt het duidelijk leuker om op de foto te komen dan je jongste. Wat kijkt hij trots, echt een grote broer.

 

@Spring: welkom hier! Ik heb je topic gevolgd,ik vind het heel erg voor je! Neem de tijd voor het verwerken.Het is niet niks.Ik heb zelf 2 miskramen gehad,de laatste was ik 8,4 week zwanger.Die miskraam was erg heftig.Heel veel pijn,veel bloedverlies en heel veel verdriet.Achteraf waren het nog twee vruchtjes ook.Ik kan er nog wel om huilen.Praat hier gerust mee als je behoefte hebt en anders lees je eerst een poosje mee.Kijk maar.Ik heb heel veel steun gehad,en nog!,aan de meiden hier.
veel sterkte!

Vanmorgen in ondertrouw gegaan en daarna samen lekker de stad in gegaan en lekker wat gegeten!


Vanmiddag in het UMC Utrecht geweest.Wat een groot ziekenhuis! We konden het helemaal niet vinden omdat op onze papieren stond UMC,maar achteraf stond er op het ziekenhuis zelf: AZU.Maar goed,uiteindelijk gevonden en ingeschreven.De vraag of ik een verwijsbrief had heb ik heel simpel beantwoord,dat ik in mijn ,eigen, ziekenhuis eerst een 3de miskraam af moest wachten en dat ik dat niet wilde,en dat ik daarom op eigen initiatief een ander ziekenhuis gezocht heb.Was geen probleem.Alles verliep eigenlijk zonder problemen In de wachtkamer was het erg rustig en we hadden een erg vriendelijke vrouwelijk arts.Ze heeft heel veel genoteerd.Ze vertelde ons dat we gezond leven,dat er geen afwijkingen in de familie voorkwamen,dus dat dat allemaal een goed teken was.Ook worden we snel zwanger en dat was ook erg gunstig.Ze heeft ons voorgesteld om volgende week een echo te maken om te kijken of ik soms verklevingen gekregen heb in mijn baarmoeder.En ze gaat bloedprikken op bloedstolling en kijken of mijn vit B12 nu goed is.Als mijn bloedstolling niet goed is,moet ik asperine gaan slikken als ik zwanger ben.
Als hier niks uitkomt wijd ze het echt aan mijn leeftijd.Maar de kans dat het een volgende zwangerschap wel goed gaat is zeker ook aanwezig zei ze. Ik kreeg een kaartje met een 06 nummer zodat ik kan bellen als ik zwanger ben en dan ten alle tijden terecht kan voor een echo.Ze wil ons intensief begeleiden.
Het voelde voor ons heel fijn!

 

Hoop wat fijn dat het in het umc zo goed ging! En eigenlijk wel logisch dat er nog AZU op het ziekenhuis stond. Een paar jaar terug heetten alle academische ziekenhuizen nog universitaire ziekenhuizen. Waarom dat toen ineens is veranderd weet ik niet maar waarschijnlijk zijn ze met het veranderen van de uiterlijke naamsvertoning wat traag in Utrecht. Maar dat je daar op zo'n moment dat je naar een zh toe moet niet aan denkt lijkt me normaal.
En in ondertrouw! Gefeliciteerd! 14 mei is jullie grote dag hè, als ik het me goed herinner.

 

@Hoop: gefeliciteerd met de ondertrouw! En fijn dat het zo goed voelde in het ziekenhuis. Goed dat ze toch wat willen onderzoeken in ieder geval. Dat zou ik wel een geruststellend idee vinden.

Ben ook benieuwd hoe het met Sil is gegaan vandaag. Ik hoop ook zoooo op goed nieuws.

@Boudicca: ooh wat vervelend van die buren!! Ik zou gillend gek worden. Hopelijk zijn ze er gauw klaar mee, maar dat zal best als er nu al een muurtje is gesloopt (hmm, of juist niet...)

Dat meisje dat zwanger is, is Amerikaans dus het zal niet iets cultureels zijn. Ze wist ook al langer dat ik een miskraam had gehad, dus ik had het zelf niet zo vervelend gevonden als ze had verteld dat ze zwanger was op dat moment. Ik vond het nu vervelender om het dus later via via te horen. Ik denk dat ze het niet zei omdat ze dacht dat ik het misschien al wist. Of dat ze me inderdaad niet wilde kwetsen.

Nou appeltaart is klaar, geen idee of hij lekker is. Onze oven heeft altijd kuren en ik kan niet even proeven natuurlijk
We zullen zien morgen. Ik hoop in de eerste plaats dat ik het makkelijk zal kunnen vinden.

Slaap lekker allemaal en tot morgen!

 

Dank je wel Boudicca en Jeetje!!! 14 mei is de grote dag ja.Hopenlijk is het een beetje lekker weer dan!

 

Hi dames,

@Spring: Welkom! En o wat een nare periode zit je middenin. Moeilijk hoor. En je onderschrift brengt het gevoel echt over. Helaas heb ik 't ook meegemaakt een paar maanden geleden (eind september). Ik had wel al gehoord dat er geen hartje te zien was. Uiteindelijk vanzelf op gang gekomen. Fysiek was het bij mij wel heftig maar dat verschilt per persoon. Geestelijk natuurlijk ook heftig. Ben in 't begin vrij snel weer door gegaan en ook vooruit kijkend. Maar de maanden daarna heb ik er erg mee gezeten. Toch is het wel goed om ook weer vooruit te kijken. En ik ben het met je eens dat als het nu gelukt is het toch vast nog eens moet lukken om zwanger te raken. Heel veel sterkte gewenst voor nu. Goed dat je vrij genomen hebt. Je kan hier elk moment alles van je afschrijven. Nogmaals sterkte.

@Hoop: Gefeliciteerd met jullie ondertrouw!
En wat een positief gevoel heb ik meteen bij je verhaal. Nou dat moet goed voelen hè? Meteen actie en ze wil jullie intensief begeleiden. Dit gaat goed komen.

@Jeetje: Leuk dat je gaat. Toch vast wel gezellig om ze weer te zien. Denk ook dat ze het misschien moeilijk vond om te zeggen of zoals jij zegt dat je het al gehoord had en er dan niet nog eens over willen beginnen. Nouja ik hoop dat het een gezellige dag wordt voor je. En goed kijken naar wat je net zo of anders zou doen hè, want ergens eind van de zomer geef jij zelf 'n babyshower

@Sill: Ik denk aan je. Hoop dat je groen licht hebt gekregen.

@Almika: Wat een rijkdom! Schatjes hoor.

@Boudicca: Om gek van te worden inderdaad. Ondanks dat je er wel begrip voor kan opbrengen is het heel irritant. Nou dat ze maar snel klaar mogen zijn die buren van je.

Hier vandaag vanmiddag weer af en toe pijn maar bij lange na niet zoals gisteren. Het was een rare vergelijking misschien maar het deed mij dus echt denken aan toen het vruchtje loskwam. Heel raar. Moest me op straat ergens aan vast houden en zweten van de pijn. Niet kunnen zitten,staan of liggen zonder pijn, niets hielp.
Dacht gister echt dat 't niet normaal was en dacht dat die vleesboom misschien gegroeid is ofzo of nog één erbij. Maar ik had die pijn ook aan de andere kant. Dus was toch raar. Heb ook heftig bloedverlies maar ook van die stolsels zeg maar (sorry). Ben allang blij met de 'normale' buikpijn van vandaag . Rustig de dagen aftellen. En nu al vroeg met ovutesten beginnen. Want nu had ik dus mijn eisprong op dag 10 of 11.

Nou fijne avond nog dames,

Liefs.

 

@Hoop: gefeliciteerd met jullie ondertrouw!! Het klinkt alsof je door deze arts goed serieus genomen bent. Moet je voor de echo weer terug naar Utrecht? Of kan dat ook bij je eigen ziekenhuis die dan de gegevens doorstuurt? In ieder geval weet je nu de weg. En wat bedoelen ze met je bloedstolling in combinatie met een evt. mk. Ik neem aan als je aspirine moet slikken dat je bloed dan te dik is en dunner moet worden? Nou ja, ze zullen het wel weten en als het voor het goede doel is, is aspirine slikken niet het ergste natuurlijk.
@Jeetje: klinkt lekker zo'n warme appeltaart die net uit de oven komt. Mmm.... En ik denk dat je maar los moet proberen te laten waarom dat meisje jou niet geïnformeerd heeft. Het is lullig, maar soms doen mensen rare dingen, zo blijkt wel weer. Ligt meer aan dat meisje, dan aan jou, moet je maar denken. Probeer morgen gewoon te genieten als voorproefje als je zelf binnenkort zwanger mocht zijn.
@Boudicca: oh, vreselijk dat bouw-lawaai. Wij hadden vroeger een buurman die samen met zijn schoonvader ieder weekend wel een of ander klusje zocht.:x We zagen al bijna tegen het weekend op, wetend dat er weer getimmerd, geboord of gezaagd werd.
Uiteindelijk hebben ze daar zo'n 6 jaar gewoond. Toen was het huis helemaal op en top af, alle kozijnen vervangen door hardhouten en toen gingen ze verhuizen.
Toevallig zat ik vanmorgen op facebook bij mijn overbuurvrouw te kijken die een hele klaagzang had, omdat haar single buurvrouw een scharreltje meer naar huis had genomen en zij afgelopen nacht een ander soort van geluidsoverlast had. Ook erg irritant lijkt me dat.
@Spring: waarom wachten ze eigenlijk tot dinsdag nog met een curretage? Is dat om je lichaam toch nog de kans te geven het zelf 'los te laten'? Kan me voorstellen dat de dagen tot dinsdag daarmee verschrikkelijk voor je moeten zijn. Nou, je weet ons inmiddels te vinden, voor als je het even niet trekt.

Mijn man was vandaag weggeweest om een handschoen te kopen voor zijn nieuwe sport, softbal. Op de terugweg dacht hij slim te zijn door bij een goedkope pomp te tanken. Maar toen hij thuiskwam, had hij zijn bankpasje in de betaalautomaat daar laten zitten. Dus na het eten zijn we even met zijn drietjes naar die pomp teruggereden (mijn man had vanmiddag er al gelijk naar toe gebeld en zijn pasje was daar nog) om dat pasje op te halen. Ja, zo schiet je nog niets op met goedkoop tanken.
Toen ik thuiskwam ben ik voor het eerst sinds bijna 3 jaar weer eens onder de zonnebank geweest. Ik bedacht me vanavond dat ik dat vroeger wel eens vaker deed als ik weinig energie had (met name in de winter, want die duurt me altijd veel te lang). Als ik me dan moe en futloos voelde, nam ik een tien-rittenkaart van de zonnestudio en pepte ik snel weer op.
Mijn man heeft zo'n zonnehemel voor boven het bed, maar die gebruikten we nooit. Tot vanavond. Mijn man leek het ook een goed idee om te proberen, dus die heeft hem klaargezet voor mij en ik ben even lekker 20 min. in dromeland geweest.
Hopelijk helpt het me nu ook door mijn winterdipje heen. En misschien bijgeloof, maar vlak voordat ik zwanger raakte van mijn zoontje ging ik ook regelmatig onder de zonnebank. Dus ach, je moet je zelf toch een beetje voor de gek houden, toch?