Ik las net een interview dat pas in de flair heeft gestaan met een meisje dat ik min of meer ken (van Hyves). Zij is ook getrouwd met een Turkse man en heeft ervoor gekozen om (met kinderen) weer in NL te gaan wonen. Nu las ik net op haar Hyves dat ze er uiteindelijk voor heeft gekozen om zonder hem verder te gaan. In haar verhaal las ik zoveel herkenbaars! Natuurlijk is hun situatie anders, want haar man werkt in een hotel en zij hebben wel kinderen maar verder, hoe haar man is, hoe eenzaam zij zich voelde enz. dat is zoo herkenbaar! En zij heeft dus ook 6 jaar geprobeerd om er iets van te maken hier (in het zuiden van Turkije) tot ze een grens bereikte. En ik zit nu dus te denken, bij mij komt die grens ook echt in zicht en misschien is het dan beter om nu knopen door te hakken nu er nog geen kinderen zijn! Ik zeg niet dat ik sowieso zonder mijn man verder wil, maar misschien is de eerste stap wel om voor een onbepaalde tijd naar NL te gaan. Alleen zit ik dan wel in (ja het klinkt misschien stom!) over onze huisdieren. Mijn man heeft er veel minder mee dan ik namelijk. Maar goed, het is allemaal nog niet zover, maar het spookt dus door mijn hoofd... Ik weet niet of ik die link hier mag plaatsen maar als iemand het artikel wil lezen: http://www.journalistinturkije.nl/hoofdartikel/maaike-koos-voor-haar-kinderen-en-liet-haar-liefde-achter-in-turkije_2776/
Jeetje: vaak dat programma vakantieliefdes kijken heeft me een andere kijk gegeven op dit soort situaties. Ik zou me denk ik ook heel ongelukkig voelen, dat je man zich niet in je kan inleven, maakt het alleen maar moeilijker. Soms zou je ze zo graag eens wakker willen schudden; toch? Tja die huisdieren, mogen ze niet mee naar Nederland; vraagt dat meer voorbereiding? Is er niemand in de buurt die wat van de verzorging wil overnemen. Ik denk dat het wel belangrijk is dat je hier serieus iets mee gaat doen; op welke manier dan ook. Je verdient het om gelukkig te zijn!
@Xon wat heb jij een ellendig weekend achter de rug meid. Logisch dat je het liefst weg wilt kruipen voor alle ellende. Hopelijk heb je vandaag overdag genoeg afleiding gehad om even je gedachten te kunnen verzetten. Ik zou inderdaad zoals al eerder genoemd is toch aankaarten bij je zh dat je graag een duidelijke uitleg wil over dit cyste gebeuren. Je reactie op het nieuws van je kennis is heel logisch en begrijpelijk hoor! @Jeetje ik denk niet dat het verstandig is om de beslissing steeds maar voor je uit te schuiven want je zit voor je het weet in zon neerwaartse spiraal waar je maar moeilijk weer uitkomt. Maar ik heb natuurlijk makkelijk praten, ik hoef niet zon ingrijpende keuze te overwegen. Sterkte meid, ik snap dat het moeilijk is en ben blij dat ik wat dat betreft niet in jou schoenen sta. Onthoud wel dat het niet allemaal aan jou alleen ligt. Als ik je verhaal zo lees dan ligt een deel van het probleem ook bij je man. Misschien beseft hij wel niet volledig wat het voor jou betekend om je familie en vrienden achter te laten en in een vreemd land te moeten wonen met een vreemde cultuur tussen vreemde mensen. Wat dat betreft zou het heel goed zijn als jullie nu ook tijd in NL zouden komen wonen. Dan wordt hij gedwongen om het van jou kant te bekijken. Kan hij geen freelance werk doen voor een of ander Turks bureau. Dan kan hij vanuit huis werken en zijn jullie niet meer aan een land gebonden. Hoe dan ook, veel sterkte @Mees inmiddels op het vakantiepark. Hopelijk is je man niet toch ziek geworden. Geniet van dit weekje. @Jes als ik het rijtje van zwangerschappen van jou zo zie, worden ze wel bij elk kind langer! Ik hoop dat het nu snel mag gaan beginnen.
@xon, kan me goed voorstellen dat je er even doorheen zit! dikke knuf meid. en wat een verhaal van die vriendin van je..... dat ompraten heeft ze dan snel gedaan...... iets te snel klinkt het wel @jeetje. bah meid, jij ook al dilemma...... ook knuf voor jou @hoop, jij ook al een dilemma..... tjeetje meiden we willen roze en geen dilemma's @jes, als de andere kids inderdaad voor de 39 weken kwamen, wekt dat inderdaad verwachtingen! we zullen het snel genoeg merken he ben de foto's aan het uitzoeken die ik wil hebben van de shoot! erg leuk! denk dat ik er 3 extra wil...... de maxi cosi is ook binnen en de controle bij de vk was goed. na een slechte nacht slapen was het een prima dagje!
@Jeetje: ik merk ook sterk aan jou dat je steeds meer richting de grens gaat van tot hier en niet verder. En het feit dat je er uberhaupt over nadenkt is natuurlijk een teken aan de wand dat je echt niet gelukkig bent. Misschien toch verstandig eens alvast uit te zoeken hoe het met de huisdieren moet (moeten ze ingeënt, in quarantaine of wat dan ook als je ze mee zou nemen). Het kan geen kwaad alles op een rijtje te hebben voordat je een beslissing neemt, wat die ook mag zijn. Ik denk dat het zeker goed is een adempauze in te lassen en langer in Nederland te blijven. Zo heeft ook je man misschien tijd om na te denken wat hij kan (en moet) veranderen. Ik denk dat als je niet echt een keer een signaal naar je man afgeeft, alles zo door blijft kabbelen. En het kan ook zo zijn dat jullie elkaar zo missen dat je toch besluit er weer helemaal voor te gaan. Even een adempauze wil niet zeggen dat je al definitief besloten hebt bij je man weg te gaan. Ik wens je heel veel sterkte! En als ik iets voor je kan doen, je zegt het maar!! @Boudicca: inmiddels aangekomen in het vakantiehuisje. Mijn man voelt zich nu weer beter en heeft alleen nog keelpijn gehad vandaag. Gelukkig is de eisprong weer voorbij, dus in dat opzicht geen gestress meer. @Justme: ben benieuwd hoe de shoot is geworden. Je hebt de foto's wel snel ontvangen. Fijn ook dat de maxicosi er is. 34 wkn al weer. Goh, het lijkt nog als de dag van gisteren dat we elkaar in Utrecht ontmoetten en je zwangerschapstest amper opgedroogd was. @Xon: hoe is het nu met je? Denk aan je, hoor! We zijn vanmiddag om een uur of 4 aangekomen in het vakantiepark. Een klein huisje, maar allemaal prima voor elkaar. Het park is alleen slecht verlicht en het centrum is best een eindje lopen. We gingen met licht erheen, maar moesten door het donker terug. Gelukkig heeft mijn man een goed geheugen en gevoel hoe te lopen. Ik denk als ik alleen was geweest, ik nu nog ergens had lopen ronddolen. Hier in het centrum hadden ze zo'n indoor speel/klim-toestel, waar ons zoontje zich even lekker uitgeleefd heeft. Morgen even kijken wat we gaan doen. We willen in ieder geval proberen te zwemmen en als het lukt wil mijn man even bij zijn vader langs gaan. We zullen zien. Heb een paar boeken bij me en de nodige roddelblaadjes. Ik kom mijn tijd wel door, denk ik. Vanmorgen een ovutest gedaan, maar die mislukte half. Maar het tweede streepje was echt veel lichter. Dus mijn eisprong is gisteren ook al gelijk geweest. Nou 2 keer geklust, volgens mij ook goed getimed (ook al zegt dat niets), dus we zitten weer op de wachtbank.
@ Jeetje: moeilijke situatie en verwarrende gevoelens zeg! Maar ik vind wat Sneeuwmees zegt heel verstandig: even afstand nemen kan voor beide partijen heel goed zijn. Dan weet je wat je (wel of niet) mist. Sterkte in elk geval en een dikke knuf!
@mees, gaat voor mijn gevoel ook heel snel nu hoor! en die foto's, we wachten er al het hele weekend in spanning op! ben benieuwd hoe snel we de cd rom hebben met de 'grote' foto's. we hebben er 3 extra besteld, die paar euro gooien we er ook maar tegenaan
Just ik heb de foto's van het kamertje gezien. Gaaf hoor die Pooh sticker op de muur! Ik ben zelf ook helemaal weg van Pooh. Vind het altijd van die grappige hartverwarmende figuurtjes
Goedemorgen! Bedankt voor al jullie meelevende berichtjes, doet me echt goed. Voel me wel wat beter vandaag gelukkig. @Boudicca: ik heb inderdaad ook wel eens voorgesteld aan mijn man om ook freelance te gaan werken zodat hij niet gebonden is aan een werkplek of zelfs land, maar hij ziet er meteen te veel bezwaren bij, zoals dat je dan niet verzekerd bent voor pensioen enz. Maar dat geldt voor mij nu net zo goed natuurlijk en daar kun je wel een oplossing voor vinden. Hij is wat dat betreft dus niet zo'n held. Het zou inderdaad best goed zijn om nu een tijd in NL te gaan wonen zodat hij zelf ziet hoe het is. Ik weet wel zeker dat hij het onderschat hoe het voor mij is om alles en iedereen achter te laten. Hij vond de stap om hierheen te verhuizen al groot, weg uit zijn eigen buurtje waar hij 25 jaar heeft gewoond, dus ja En ja, de huisdieren. Een kat is nog wel mee te nemen, maar vogeltjes? Ik heb geen idee hoe je die meeneemt in een vliegtuig. Ik ga sowieso wel alles eens grondig uitzoeken. Ook hoe alle procedures in elkaar zitten om mijn man naar NL te krijgen evt. Dat heb ik ook steeds weer voor me uitgeschoven. Nu heb ik natuurlijk een retourticket maar misschien dat ik in de zomer wel voor langere tijd naar NL ga. Hoe zit het trouwens met afspreken?? Wie willen er komen? @Xon: hoe is het met je meis? Ik wil ook wel proberen die meeting te organiseren, ik heb ook de mailadressen van sommigen al. @Jes: en, en, en?? Gebeurt er al iets? (die vraag krijg je nu natuurlijk om de haverklap, dus sorry!) @Justme: ben heel benieuwd naar de foto's van je fotoshoot! Lijkt me echt een super mooie herinnering voor later. @Mees: leuk om van je te horen van je vakantieadres. Fijn dat je man toch niet echt ziek is geworden. Geniet en hopelijk lukt het om de ballon vandaag op te laten! Nou, ik heb een kookprogramma wat op me wacht. Geeeeen zin in want het was vrij lastig zag ik. Tot later!
Jeetje: je hoeft je niet te verontschuldigen hoor.....je doet gewoon mee met weet ik veel hoeveel andere mensen. Echt, ik heb dit 3 keer eerder mee mogen maken, maar nog nooit heb ik het idee gehad dat er zoveel mensen mee bezig waren. Op school, in alle winkels (wel in een dorp), facebook, sms, gewoon op straat.....iedereen vraagt of 'het' nog steeds (!) rustig is...Helaas wel dus. Boudicca: Idd ze worden steeds langer, dus ik had ook al wel ingecalculeerd richting de 40 weken te gaan...maar om dat zomaar aan die uitgerekende datum voorbij te gaan...toch raar. Dus nu zit ik er voor het eerst van mijn leven echt op te wachten. Lyanna: hoe gaat het moet jou, geniet je van het zwanger zijn? Nou meiden, morgen weer naar de gyn. Tevens CTG (ook wel goed voor mijn gemoedstoestand) en dan hoop ik dat de gyn wat hoopvols te melden heeft; liefst een datum, zo van als hij/zij er met 41 weken nog niet is, spreken we het volgende af......Misschien is alleen die datum om me aan vast te houden al voldoende. Vannacht in ieder geval zo beroerd geslapen dat ik helemaal kapot ben. Leuk + puntje: oudste meisje heeft van haar liefde (8 jaar) een geweldige valentijnskaart gekregen, wel gehoopt, maar niet op gerekend; zo leuk voor ons meisje. Maar verder ben ik vandaag minder gezellig. Wel met moeders wezen winkelen, maar zo duizelig (lage Bloeddruk) dat het vooral koffie drinken werd. Samen een hele mooie tas voor mij gekocht. Deed al weer jaren met helzefde vodje.
Jeetje het klinkt allemaal best heftig hoor jouw situatie. Ik weet wel zeker dat jouw man onderschat hoe het voor jou moet zijn. En ik snap ook wel dat voor hem de stap zetten om naar Nederland te verhuizen, heel groot is. Ik zou er zelf ook niet aan moeten denken om naar een ander land te verhuizen (eigenlijk zelfs niets naar een andere stad, ik ben gewoon een enorme muts ). Maar wel des te meer reden voor hem om wat meer te beseffen/ wat meer moeite te doen om het jou naar de zin te maken, je meer welkom te laten voelen zowel in Turkije als bij zijn familie en vrienden. Jij zegt zelf dat je best verlegen bent, en als je dan de taal niet goed spreekt, maar je man zelf ook niet echt moeite doet om jou wat meer bij dingen te betrekken dan wordt het wel wat lastig. Het vervelende is dat als je misschien zometeen een kindje hebt, je voor je gevoel zeker niet meer een beslissing kunt maken. En waarschijnlijk zul je dan wat minder dat twijfelgevoel hebben omdat je het te druk hebt met het kindje, maar blijft dat ook zo en is een kindje dan (ondanks dat je het natuurlijk heel graag wilt) een soort oplossing? Lastig hoor! Een dikke knuf voor jou. Ik zal even kijken voor die afspraak, ik heb verder geen nieuwe mailadressen meer gekregen. Voor wie nog evt mee wil op ons uitje en waarvan ik nog niet een mailadres heb, graag uiterlijk morgen even pb-en. Je kunt later altijd nog definitief beslissen of je wel of niet mee gaat. Dan ga ik morgenmiddag even kijken voor zo een date-planner. Just, ik ben erg benieuwd naar de foto's. Het klinkt in ieder geval goed. Mees, vermaak je je nogal in het huisje? Hier weer een beetje back to earth. Ik probeer me er een beetje bij neer te leggen (bij het nieuws van die kennis van mij). Maar ik vind het best heel erg lastig. Het klinkt heel gemeen als ik het zeg, maar ik gun het haar gewoon niet, niet op deze manier! Zoals zij dat heeft aangepakt. En ik weet niet meer wie dat zei, van dan is hij snel om, maar volgens mij is dit alles niet geheel met zijn medeweten gegaan. Ik hou niet van dat soort mensen, die op zo een manier hun doelen bereiken. Daarom ook besloten zelf even geen contact meer te zoeken en het even zo te laten. Heb me gister op mijn werk geworpen, een pubquiz gedaan en vandaag me een ongeluk geshopt. Dat helpt, ook al is het maar een klein beetje. Morgen weer tandarts (brrrrr) en donderdag weer ziekenhuis met daaropvolgend tot 21.30 oudergesprekken. Een fijne lange week dus. Ach, het houd je van de straat!
Ik heb zojuist een datumprikker aangemaakt en inmiddels verstuurd naar de mensen waar ik al een mailadres van heb (Mees, Syl, Ricmar, Hoop, Just, Maureen, Jeetje en Guap). Iedereen die nog mee wil, daarvan kan ik het mailadres nog zonder moeite toevoegen. Oh ja, ook al klets je nog niet zo lang mee, voel je zeker niet geremd om mee te gaan. Iedereen is welkom en hoe meer zielen......
@xon, ik heb de datum planner ingevuld, zoals je ziet overal een ?. ik wacht lekker af hoe ik me voel en beslis op het laatste moment of ik mee ga. snappen jullie vast wel. zodra ik de foto's heb zet ik hier ook een paar neer hoor, we krijgen ze als het goed is over een week. gaan we er lekker mee aan de slag, effecten kunnen we zelf wel toevoegen.
Heey dames, Even bijgelezen. @Jes: We houden je in de gaten. Hoop dat de kleine nu snel komt. Sterkte met echt de laatste loodjes. @Xon: Jee wat kan het toch oneerlijk zijn hè? Kan me voorstellen dat 't je pijn doet hoe het bij die vriendin gegaan is. En hoop ook dat ze in 't ziekenhuis wat meer tijd voor je kunnen nemen en het wat persoonlijker kunnen maken (en menselijk). Als het ernstig was zouden ze het toch anders brengen maar dat maakt nog niet goed dat ze het je nu op deze manier even meedelen. Knuffel meis en ik hoop dat ze je bij je volgende bezoek, gerust kunnen stellen. @Jeetje: Jeetje meis, wat een moeilijke situatie zo voor je. Alles wat ik zou willen zeggen erover is al door de dames voor mij gezegd las ik net. Dus daar sluit ik me bij aan. Voor jou ook een knuffel. @Just: Ik ga zo naar je foto's kijken. Net gekeken en wat een leuke muursticker zeg. En het wiegje en alles ligt gewoon al op de kleine te wachten. @Date: Heb nog geen mail geopend vanavond maar dat doe ik straks of morgenochtend. Ben namelijk ook kwijt wat de data zijn en wanneer Jeetje komt. Vrijdag ging 't erg slecht met m'n vader. Wederom me kapot geschrokken. Het was echt erg. En hij bleef maar overgeven. Ik had al weer gebeld naar de huisarts. De assistent deed het eerst af als 'ja dat hoort er ook bij hoor dat je misselijk bent'. Maar ik zei dat het vanaf maandag naar nu dus erger is geworden en niet minder (al leek 't dinsdag en woensdag beter te gaan). Toen kwam er later die middag een arts. Een andere arts dan die vorige week zo laconiek deed. Mijn vader bleek bijna uitgedroogd, en de vorige arts had de verkeerde pillen voorgeschreven die hij helemaal niet aankon (zijn maag). Bloed afgenomen ter plekke en o.a. naar de kleur gekeken ofzo (ik was er niet bij die middag). Hij bleek een flink tekort te hebben aan vitamine B1 en B6. Maar hij at ook niet echt goed meer door zijn maag dus dat vond ik geen vreemde uitslag. Hij kreeg andere pillen; zetpillen om z'n maag te ontzien. Hij bleek al in het derde stadium te zitten van die griep aan evenwichtsorgaan. En het is waarschijnlijk chronisch (i.v.m. duur nu al want achteraf blijkt hij al langer last te hebben van bepaalde symptomen die hierbij horen). Helaas gaat deze arts weer weg want ze was alleen tijdelijk verbonden aan de praktijk i.v.m. een onderzoek ofzo. Weet niet wanneer maar hij kan dus niet bij haar blijven. Het gaat ook wel weer nu. Ook doordat hij weet wat hij kan verwachten. Deze week nog uitgebreid bloedonderzoek. Pfff. Zit echt met de spanning. Maar ben blij dat m'n broertjes en zusjes er zijn zodat ik soms even kan uitblazen/opladen. Was ook afgelopen weekend veel bij hem. En daarbij komt dat ik mijn eigen 'dingen' heb. Ik ga vanaf aanstaande vrijdag in therapie bijvoorbeeld. Het schijnt een korte therapie te zijn (EMDR). O.a. voor angstaanvallen en rouw. Nou dames fijne avond nog. Of welterusten al. Tot morgen. Liefs.
@Maureen: jemig, je hebt weer een heftig weekend achter de rug. Fijn dat je even een goede arts had, die even doorpakte, maar ook balen dat deze weer weggaat. Ook goed dat je in therapie gaat. Een hele stap, dus heel moedig van je dat je dat gaat doen! Een knuffel, meid! @Xon: heb de data inmiddels ingevuld. Ik heb nog niet het hele rooster van mijn man binnen, maar hopelijk kan mijn man dan evt. nog wat bijsturen. Hoop dat z.s.m. te weten. Waarschijnlijk toch een groter clubje dan de vorige keer. Ben benieuwd op hoeveel we nu uitkomen. @Justme: natuurlijk begrijpelijk die ? achter je naam. Is het geen idee dat je met je vriend met de auto komt. Dan kan hij misschien even iets voor zichzelf doen en heb jij de geruststelling dat als het niet gaat, je ook gelijk weg kan (en evt. onderweg een paar keer even kunt stoppen om de benen te strekken), wat in een trein wat lastiger is. Het is maar een idee, maar je moet vooral doen waar je je zelf prettig bij voelt. Zie je het niet zitten, dan is het heel jammer voor ons, maar begrijpen we het wel. @Jeetje: helaas geen wensballon opgelaten vandaag. We haddeen hem vanavond bij ons en we zijn in het stikkedonker allerlei weggetjes af wezen speuren op zoek naar een goede plek, want het mag niet in de buurt van bomen, huizen of wat dan ook. Uiteindelijk stonden we bij een weiland, maar toen bleek dat er toch veel te veel wind stond. We hebben hem dus nog maar even meegenomen in de auto in afwachting van een geschikt(er) moment. @Jes: je hebt nog 48 min. om die kleine spruit op de wereld te zetten om mij mijn weddenschap te laten winnen. Misschien is het kleine wondertje er al wel. Hier inmiddels dag 2 van de vakantie erop zitten. Net toch weer even door mijn 31 mails van mijn werkmail van vandaag gespit en het nodige doorgestuurd naar collega's of beantwoord. We zijn vanmorgen wezen zwemmen. Toen ik weer in dat te kleine benauwde hokje stond en minutenlang stond te worstelen met zo'n lockerkastje (tot ik er achter kwam dat je niet 50 ct er in moest gooien, maar voor 50 ct zo'n plastic muntje moest kopen), bedacht ik me weer waarom ik eigenlijk nooit ga zwemmen. Ik vind het zwemmen wel leuk, alleen dat gedoe eromheen met omkleden e.d. Mijn zoontje had de tijd van zijn leven in het peuterbadje en van het glijbaantje daar af, dus meer dan in het warme water erbij zitten kijken, heb ik niet gedaan. Vanmiddag ben ik met mijn zoontje op bed gaan liggen. Hij viel gelukkig in slaap (en ik erbij). Mijn man is de hele middag bezig geweest met ons internet, want dat was vanmorgen ineens weggevallen. Eind van de middag was dat pas in orde (pfff....gelukkig). Toen ik met mijn zoontje lag te slapen, is mijn man boodschappen gaan doen. Toen ik wakker werd, had hij een bos rozen op tafel staan voor valentijnsdag. Was enorm blij verrast, want mijn man is absoluut niet van de bloemen enzo. Vanavond zijn we uit eten geweest in een leuk eetcafeetje een paar kilometer verderop. Op de terugweg waren we op zoek naar een geschikte plek om de wensballon op te laten, maar het regende en er stond toch te veel wind. Dus onverrichter zaken weer naar het huisje gereden. Nu zometeen naar bed. Hopelijk een betere nacht dan gisteren. Ons zoontje wilde gisterenavond niet slapen en bleef maar rondlopen. Uiteindelijk om 00.15 uur toch in slaap gevallen. Alleen lag hij op mijn man's plek. Mijn man heeft toen met zijn hoofd bij het voeteneind gelegen en half met zijn voeten op het nachtkastje. Niet echt ideaal. Ik ben zelf ook een paar keer wakker geweest. Maar goed, ons zoontje heeft, toen hij uiteindelijk sliep, prima geslapen tot 9.15 uur. Eens kijken hoe het nu gaat! Welterusten allemaal en tot morgen maar weer (als mijn internet het dan nog doet)!
Oh Maureen, wat vervelend dat van je vader. Dat zijn toch hele nare dingen, en dan weer dat geklooi van een arts die de verkeerde pillen voorschrijft. Je zou toch bijna geen vertrouwen meer hebben inb de medische wereld, toch? Wel goed dat je in therapie gaat, ik hoop dat je er wat aan hebt. Sterkte en een dikke knuf! Mees, geen wensballon opgelaten ! Nou ja, wie weet komt het er deze week nog op een ander moment van. Valentijnsdag klinkt natuurlijk ook, maar het kan soms zelfs nog wel specialer zijn op een ander moment. Toen ik er op oud/nieuw een wilde oplaten waaide het ook hard en toen stond de boom voor de deur bijna in de fik! Kun je m beter bewaren voor een goed moment. Bij de datumprikker heb ik de datum 10 maart weggehaald, aangezien Jeetje daar een vraagteken heeft ingevuld. Aangezien ze speciaal voor ons naar Nederland komt , haha, is die 10 maart dus niet handig. Verder heb ik Lyanna en Jes toegevoegd ( al zal het, zoals ze zelf zegt, voor haar niet zoveel zin hebben). Goed, ik ga nu lekker slapen. Truste.
@Maureen: wat heftig zeg met je vader, kan me voorstellen dat je je zorgen maakt en dat het nog meer spanning oplevert bij je. Wel goed dat er nu meer onderzoeken worden gedaan. Hoop dat hij toch gauw weer wat opknapt, of kan dat echt heel lang gaan duren? En succes met je therapie. Wel goed denk ik om te doen. Soms zou ik ook wel eens met iemand (een professional zeg maar) willen praten over alles, maar hier is dat gewoon onbetaalbaar @Xon: goed van je die dateplanner!! Heel handig. Ik had inderdaad een vraagteken gezet bij 10 maart omdat ik misschien op die dag een ontmoeting heb met het andere clubje van ZP waar ik meeschrijf, alleen is het nog lang niet zeker. Vandaar het ? Maar ik zie dat tot nu toe de meesten wel op 3 en 4 maart kunnen dus dat zou leuk zijn! Ik hoop toch stiekem wel dat er nog meer gaan reageren. Je berichtje zette me ook wel weer aan het denken. Ik ben er wel eens bang voor dat we om de verkeerde redenen aan een kindje beginnen en dat het alles uiteindelijk alleen nog maar moeilijker zal maken. Maar ik zie toch nog wel zoveel toekomst in onze relatie dat ik er toch wel voor wil gaan. Altijd weer die gemengde gevoelens dus. Misschien is dat wel een teken aan de wand? Pff, lastig. Gelukkig kun je weer een beetje vooruit kijken. Ik hoop echt dat ze je in het ziekenhuis een beetje serieuzer gaan nemen en je wat menselijker gaan behandelen. En goed om die kennis even links te laten liggen denk ik zo! Sterkte bij de tandarts vandaag! @Mees: jammer van de ballon maar inderdaad op een ander moment kan het ook heel mooi zijn. Hoop dat jullie vannacht wat comfortabeler hebben gelegen en beter hebben geslapen! Leuk dat je toch een beetje contact houdt vanaf je vakantieadres @Jes: is ook wat als je het gevoel hebt dat het hele dorp je in de gaten houdt hihi Maar het is ook wel begrijpelijk. Hoop dat alles goed is en de kleine uk zich nu echt snel laat zien! Hou vol! Nou ik ga me maar weer eens op mijn kookprogramma storten. Beetje vreemd programma dus ben blij dat dit de laatste is die ik hoef te doen. Tot later, fijne dag!
@Maureen: wat een problemen met je vader zeg,kan me voorstellen dat je erg over hem inzit.Wel heel fijn dat je nog broers en zussen hebt waar je op terug kan vallen!Veel sterkte ermee! Ik las ook dat je in terapie gaat voor angststoornis en rouw,dat is een heel goede stap van je,om hulp te gaan zoeken! Ik heb dat in het verleden ook gehad.Ik had straatvrees en dwangneurose.Ik heb 8 maanden in terapie gezeten en dan 3 dagen in de week.het heeft me enorm geholpen.Ook fijn om met lotgenoten te kunnen praten.Of krijg je individuele gesprekken? @Xon: succes bij de tandarts meid!Was vandaag toch? @Mees: Jammer dat het weer te slecht was voor het oplaten van de ballon....maar er zal vast een ander mooi momnet komen! @Jes: je bent wel stil vandaag! Toch aan het puffen? Ben benieuwd! Hier een mooie temperatuur! Ben benieuwd wat het gaat worden deze maand.Roze of rood
Niks aan het handje; was voor controle in het ziekenhuis. Kindje doet het nog heel goed. (pfff) Als er zondag niks gebeurt is word ik ingeleid.......spannend. Maureen: wat heftig weer van je vader, snap niet zo goed dat ze jullie zo laten aantobben, misschien andere arts raadplagen?
@Jes: nog steeds rustig in de buik. Helaas geen weddenschap gewonnen. Gelukkig is het einde in zicht met de wetenschap dat je ingeleid gaat worden. Maar wie weet, verrast die kleine jullie wel ineens om toch ineens zichzelf (ik blijf nog even op een jongetje gokken) aan te kondigen. @Xon: weer naar de tandarts geweest? Brrr... Hopelijk dan wel die leuke tandarts. Viel het mee? Morgen weer naar het zkh, weer een follikelmeting? Succes er weer mee! @Jeetje: is het nog gelukt met je kookprogramma? Jij moet onderhand wel een echte keukenprinses zijn, met zoveel kookprogramma's! @Hoop: nog een klein weekje wachten, hopelijk blijft je temp mooi hoog. Als je net zo vruchtbaar ben, als de maanden hiervoor zou het zo maar weer een roze uitslag kunnen worden. Hier weer een vakantiedag erop zitten. Verbazend hoe lang je er naar uitkijkt, bezig bent met inpakken en dan zo maar al dag 3 erop hebt zitten. Morgen de laatste hele dag nog. Vanmorgen weer gaan zwemmen. Ze hadden hier wat speelboerderijen in de buurt, maar je merkt dat veel dingen voor een kind van 2 net nog niet geschikt zijn. Dus toch maar gaan zwemmen. M'n zoontje heeft weer de tijd van zijn leven gehad op het mini-glijbaantje en ik zat er genietend bij in het warme peuterbadje. Op de terugkwam zijn we wel zijn lievelingsmuts kwijtgeraakt. Enorm balen want hij stond zo leuk en schattig en hij is er helemaal gek op, want hij wil niet de deur uit zonder die muts. Vanmiddag hadden we de muts van mijn man opgedaan en dat ging goed, maar het blijft wachten tot hij doorkrijgt dat dit niet zijn muts is. Mijn man is nog her en der gaan vragen bij gevonden voorwerpen, maar niets gevonden. Het moet in het zwembad kwijtgeraakt zijn, maar waar. Er zijn zoveel hokjes en ik weet echt niet meer waar we als eerste omgekleed hebben. Vanmiddag ben ik weer op bed gaan liggen met mijn zoontje en ben net als hem ook in slaap gevallen. Mijn man wilde nog naar zijn vader gaan, maar omdat hij vanmorgen nog keelpijn had en niet helemaal lekker, leek het hem beter om niet te gaan. Morgen wordt hij geopereerd, dus morgenavond wil mijn man zeker even naar het zkh gaan. En dan is het al weer vrijdag en de dag dat we weer naar huis moeten gaan. De wensballon is inderdaad nog niet gelukt. Er is nog te veel wind. Het leek ons leuk hier ergens te doen. En valentijnsdag zou eigenlijk ook mijn eisprong zijn. Maar goed, die bleek ook al 2 dagen eerder te zijn gevallen, dus daarmee ook niet echt de noodzaak meer persé die wensballon alleen maar op valentijnsdag op te steken. Wie weet is het morgen nog rustig weer.