Maureen, ben je al terug? Ik ben benieuwd hoe het is gegaan. Ik ben inmiddels super zenuwachtig voor morgen, ik hoop zo dat er iets bevrucht is.
Hallo, ik zie dat jullie al hele gesprekken achter de rug hebben en zelfs al met een deel 4 bezig zijn. Maar ik dacht ik kom even kijken. Ik ben ook 35 en wij zijn nu ruim een jaar bezig met ons 1e kind. Hoop dat het nog wel voor ons is weggelegd. Loop al bij de arts voor fertiliteitsonderzoeken. Alles tot nu is ok. Dus afwachten maar.
Hoi dames, Xon, kan me voorstellen dat je zenuwachtig bent hoor meid, duim heel hard voor je voor een goede bevruchting en het liefst allemaal natuurlijk. Maureen, alles goed gegaan in het ZH?? Ik hoop dat je een goed gesprek hebt gehad met de arts zelf die assistentes heb je vaak niet veel aan. En hopelijk is je donor ook niet ineens een probleem. Evian1804, welkom hier en ook heel veel s6 met zwanger worden. Hoop, jammer idd dat IVF afvalt maar hadden ze dat de vorige keer ook al niet gezegd dan?? En als jij zoveel eicelreserves hebt maak je misschien wel veel kans idd met IUI, ik hoop het voor jullie meid. Hier niet zoveel te melden, alles gaat zijn gangetje eigenlijk begin een beetje zenuwachtig te worden voor volgende week, de 20 weken echo en ook de uitslag van mijn uitstrijkje op dezelfde dag. En tja maandag word ik weer een jaartje ouderrrrrr...
Ik hoop zo met je mee, Xon!!! Hopelijk hebben die eitjes van je flink gesekst! (sorry ik vond dat erg grappig toen ik het las) Welkom Evian. Ik ben er ook pas later bij gekomen hoor! Verder lees ik wel mee, maar vind het lastig overal op te reageren. Ik voel me wel ietsje beter dan gisteren. maar door de afgelopen 2 mnd heb ik nu toch weer twijfel of ik wel door durf te gaan. Ben zo bang voor nog meer herhalingen, ik denk niet dat ik dat aan kan! Ik WIL wel, maar ik ben bang. Ik wil nog steeds die tweede heel erg graag, dat was me wel weer duidelijk dit keer. Voel me best wel weer huilerig en down. Heb ook een expo afgezegd, ik zag het gewoon niet zitten. Grote reisafstand enzo en gaat veel tijd en geld kosten en ik zie niet in dat ik er veel mee op zou schieten. Op dit moment heb ik gewoon even geen energie meer te verspillen om het zo maar te zeggen. Heb me voorgenomen nog wel te schilderen als ik weer zin heb (nu even totaal niet) maar het eerstkomende jaar geen exposities oid aan te halen. Ik wil eerst duidelijkheid op zwangergebied om het zo maar te zeggen en duidelijkheid op werkgebied.
@evian1804: welkom hier! En hopenlijk ben je snel zwanger! @Xon: logisch meid dat je zenuwachtig bent! Het is toch ook zenuwslopend.Mijn duimen draaien overuren! @Sill:Vorige keer hebben we niet lang door gepraat over IVF,omdat we toen meer open stonden voor IUI...maar we zijn nu weer maanden verder en de tijd gaat echt dringen nu.Vandaar toch goed gepraat over IVF.Maar het is gewoon te duur om zelf te betalen.
@ Hoop: heb ik nou gemist hoe je gesprek gegaan is, ik zie er geen berichtje over en lees nu weer iets over dat jullie nog weer over ivf gepraat hebben? Ben het even kwijt...ben zelf nog teruggebladerd. Was gisteren?
Gevonden! Ik vind het op zich toch wel een positief verhaal hoor, al snap ik je gevoel over die ivf wel heel goed! Maar als ik het zo lees maken jullie zo ook een heel goede kans en dat lijkt me goed nieuws! Heeft ze ook nog iets gezegd over een evt. oorzaak van de miskramen of hebben ze het daar verder niet over.
Meiden, ik kruip heel even onder een steen hoor. Ben even zo lam geslagen, verdrietig en vol ongeloof. Ook moet ik regelmatig huilen, zo oneerlijk allemaal! Wie wil weten hoe en wat wil ik wel even pbtje sturen, maar doe ik even niet hier op forum!
Heey dames, @Xon: Natuurlijk zit je in spanning. Heck, ik zit zelfs in spanning voor je . Maar ik hoop dat je morgen goed nieuws krijgt en 'smiddags de terugplaatsing. Zo spannend. Ik had je een hele andere weg naar het moederschap gegund maar ik voel gewoon dat 't nu alsnog gaat gebeuren. @Evian1804: Welkom. En ook jij veel succes gewenst met het verwezenlijken van je kinderwens. Je komt er vanzelf wel in hier hoor. En we hebben een lijstje met de dagen waarop we niet ongesteld hopen te worden en waar ook de zwangeren op staan. Daaruit kan je in ieder geval onze leeftijd halen en zien waar we op dit moment staan en hoe we zwanger proberen te worden (en hoe lang we daar al mee bezig zijn) en hoeveel kinderen sommigen al hebben. Ik zal zo even het lijstje zoeken. @Hoop: Ik moest nog aan je denken. Met je eicelreserve. Naah als dit nu met IUI niet goed komt dan eet ik m'n slof op. (Syll weet hoe een slof smaakt dus voor tips kan ik bij haar terecht Waar ging dat toen ook al weer om?) Nou ik heb het gesprek met de fertiliteitsarts gehad. Was een prettig gesprek moet ik zeggen. Maar al aan 't begin van 't gesprek zei ze dat ze zag staan 'donor' en dat zij dan niet mogen helpen. Dus wat anders dan die gyn de vorige keer zei. Ik moet dus ook naar dezelfde kliniek als Xon. Wel zei ze dat ze kunnen kijken of er niets meespeelt bij 't niet zwanger worden/blijven of dat het toch gewoon mijn leeftijd is. Zelf denkt ze dat namelijk maar ze kan 't natuurlijk ook nog niet zeggen. Ze heeft gekeken naar hoeveel blaasjes ze zag in m'n eierstokken. Dat kon misschien al aangeven of 't normaal is of niet. Er waren er 5 te zien inclusief 't overblijfsel van waar m'n ei(sprong) zat. Ze zei dat gemiddeld genomen er meestal 10 te zien zijn. Maar later zei ze dus dat 't wel minder kan zijn op mijn leeftijd. Heeft ook meteen een uitstrijkje genomen/gemaakt(?) en op dag 3 van m'n cyclus moet ik dan bloed laten prikken. Dan was het 't best te zien. (wat? weet ik eigenlijk ook niet meer. Vanavond herinner ik me 't vast weer goed allemaal). En aan de hand van de uitslagen beslist ze of er nog eileiders worden ehm doorgespoten. Ik ben 't ineens even kwijt of ze nou dat woord gebruikte of alleen nakijken of onderzoeken zei. Misschien dat ik meteen aan de onderzoeken van sommige dames hier heb gedacht. Dus over 2 weken bloed laten prikken en dan op 5 november een afspraak met haar. Al zei ze zelf dat de volgende keer dat ik haar zou zien, ik nog niet zo ver in de cylus zou zitten dat ik tegen m'n eisprong aan zit. Maar dat is dus wel zo; die heb ik dan al gehad, er was kennelijk niet eerder plek. Ook zei ze nog dat als je een positieve test hebt gelijk de eerste dag dat ie positief is klussen/insemineren en de dag erna. Toen zei ik dat ik ook wel eens gehoord en gelezen had dat je 't om de dag moet doen i.v.m. zaadkwaliteit. Maar dat was dus niet zo volgens haar. Ze zei wel 'ik weet natuurlijk niet wat hij verder nog doet aan zaadlozing'. Wat ik dan toch interpreteer als dat 't iets kan afdoen aan de kwaliteit als 't vaker gebeurt... Verder was ze zelf erg nieuwsgierig naar hoe dat dan gaat als je zelf een donor hebt gezocht. Ze wist niet dat er sites bestonden waar je elkaar treft. Maar ze vroeg natuurlijk wel alles wat je je als bammer met eigen donor zelf ook vaak heb afgevraagd. Namelijk: weet je dan wat hij doet buiten jullie afspraken; hoe zit 't met zijn verdere zaadlozing zogezegd (hihi). Wat motiveert zo'n donor. Hoe regelmatig soa onderzoek. En natuurlijk wat mij er dan van weerhouden heeft om naar 'n kliniek te gaan. Geantwoord wat ik hier ook wel eens verteld heb plus dat ik die vragen mezelf ook wel eens stel. Maar goed inmiddels zat ik dus ook al daar en kan ik net zo goed naar een andere kliniek. Dat was ze wel met me eens en ze zei dat zij af en toe patiënten voorbij ziet komen waarbij ze meteen al denkt 'hoe moet dat met een kind erbij straks of waar komt dat kind in terecht' maar dat ze bij mij dat totaal niet had. En dat ze me juist weloverwogen vond overkomen en erg sterk (nadat ik 'n heel klein tipje van de sluier had opgelicht over wat er vroeger gebeurd is in mijn leven). Dus ze kon 't zich niet voorstellen dat ze daar moeilijk over zouden doen. En ze was van mening dat 't gewoon veiliger is. En daar heeft ze wel gelijk in ja. Ik weet niet of ik 't hier gezegd heb de laatste tijd maar ik merk al een tijdje dat ik zelf ook weerstand heb gekregen tegen 't hele idee. Niet dat ik ervan afstap maar dat ik weerstand voel vaak. Zelfs 't bam zijn (waar ik toch eignelijk heel blij om ben dat 't kan) vind ik soms minder. Maarja. Ik ga me dus toch maar eens aanmelden bij die kliniek denk ik. De vorige keer haakte ik al af bij de vragenlijst die ik in moest vullen alvorens ik zelfs een afspraak kon maken... Nou dit was het hoor . Wat heb ik weer veel getypt. Fijne middag/avond allemaal, Liefs.
Knuffel meis! Ik heb met je te doen. En kan me je bedenkingen (en wat je erover hebt geschreven een tijd geleden) goed voorstellen. En zeker na weer eerst een positieve test hakt het er natuurlijk keihard in. Ik hoop dat je je snel weer beter voelt. En natuurlijk dat je wens uitkomt.
Ojee meis! Heel veel sterkte gewenst hoor. Nee je hoeft niet alles op 'n forum te bespreken. Maar ook zonder te weten wat er is is het mij duidelijk dat het heftig is voor je. Jeetje. Virtuele knuffel voor je.
Maureen, thnx meis en heb je wel even pbtje gestuurd. Jij ook een heel verhaal en wel fijn dat ze alvast wat onderzoeken wil gaan doen en je cyclus even wat gaat volgen. Wel goed dat je je gaat aanmelden voor de kliniek, zal zeker niet makkelijk allemaal zijn. Maar ik weet dat je dat vast wel gaat redden, anders wel met behulp van onze steun allemaal.
hai ladies Xon natuurlijk ben je al helemaal bezig met het telefoontje van morgen. Heel herkenbaar die spanning voor de uitslag. Ik duim heel hard voor een goede bevruchting. @Maureen het hele gesprek komt op mij in ieder geval wel aardig positief over. Helaas kunnen ze je niet echt helpen en daarom is het denk ik verstandig om die overstap naar de andere kliniek zo snel mogelijk te maken. Uit het gesrpek dat je hebt weergegeven maak ik op dat zij als instelling in ieder geval al geen vraagtekens bij jou als moeder zetten dus dat moet toch een zekere mate van zelfvertrouwen geven voor dat soort gesprekken in een ander zh. Zo'n gesprek voer je trouwens niet met de gyn hoor. Daarvoor wordt je aangemeld bij het maatschappelijk werk. Althans dat was bij mij zo. De gyns kijken alleen naar de medische kant. Maatschappelijk werk ging bij mij "beoordelen" of ze me een geschikte moeder konden vinden. Ik denk trouwens achteraf gezien dat ze niet veel mensen zullen weigeren. Zolang je gemotiveerd overkomt zit dat wel goed. En dat kom je want dat vond je gyn van vandaag ook al. Succes met het nemen van de beslissing over of en wanneer je over stapt. ALs je het gaat doen doe je dat dan voor die onderzoeken zodat het andere zh ze kan doen of wacht je nog wat. Misschien even van te voren uitzoeken hoe lang je daar moet wachten voor je aan de beurt bent. Als dat lang duurt kun je misschien in dit zh je onderzoeken nog laten doen. Dan is het maar weer gebeurd. @Evian welkom. We kletsen inderdaad heel wat af. Je rolt er vanzelf in hoor. Komt goed. Ik hoop heel erg voor jullie dat jullie kinderwens maar snel mag uitkomen. @Lyanna ik krijg al kippenvel van je korte berichtje. Sterkte meid. wat het dan ook voor ellendigs is.
He bah Wax, snap je dilemma. Maar doe gewoon wat goed voelt, ook al is dat de ene keer iets anders dan de andere keer. Je zit gewoon even niet lekker in je vel, misschien is dat binnenkort wel weer anders. Lyanna, dat klinkt niet goed. Ik hoop niet dat het direkt betrekking heeft op jezelf, maar dat je er helemaal ondersteboven van bent is duidelijk. Heel veel sterkte! Evian, welkom hier. Er wordt hier flink gepraat en de meeste van ons zijn al behoorlijk lang bezig om zwanger te worden met of zonder hulp van buitenaf. Gewoon lekker meelezen/reageren dan kom je er vanzelf in. Maureen, het klinkt toch als een goed gesprek ondanks dat je niet bij hen terecht kunt. Het is natuurlijk niet helemaal voor niets want ze gaan nu toch even een flink aantal dingen checken. Wel raar dat die gyn zo weinig van het donorgebeuren afweet, het klinkt alsof ze er nog niet eerder mee te maken heeft gehad. Joh, jij komt met gemak door die screening heen. Ik snap alleen wel dat je er zenuwachtig voor bent, dat was ik ook. Je moet van te voren gewoon bedenken wat je wel of niet wil vertellen, ze hoeven heus niet alles te weten hoor, houd het gewoon vaag. En jou twijfels herken ik ook! Wil ik dit wel als BAM? Maar ik was vandaag bij een vriendin die afgelopen zondag is bevallen en toen had ik het humpie vast en toen dacht ik 'dit wil ik ook!'. Die twijfels zijn er denk ik ook bij wijze van zelfbescherming, zo van wil ik dit wel ( met andere woorden als het niet lukt wilde ik het misschien toch niet genoeg en leef ik gewoon verder). Ik heb zitten googlen, wat ik natuurlijk niet had moeten doen! Ik heb op zitten zoeken wat de kans is op bevruchting van eitjes na IVF, grrrmmppfff, en dat is weinig!. Je doet toch rare dingen als je zenuwachtig en nerveus bent. Normaal slaap ik als een roos, maar nu denk ik vooraf al dat het een lange nacht gaat worden. En gelukkig mag ik dan ook vroeg bellen, maar eigenlijk wil ik ook weer niet bellen (snappen jullie het nog?).
@Maureen: toch goed dat je geweest bent. Op zich vind ik het ook een positief gesprek. Ik kan me wat donor betreft haar gedachtegang wel voorstellen, als ik eerlijk ben. Het is nu eenmaal een schimmig circuit. Jij hebt het getroffen met een fijne donor gelukkig, maar je hoort ook veel andere verhalen. En op zich heeft zo'n kliniek wel het voordeel dat het 'witte goed' niet zo herkenbaar is en het voor je gevoel misschien wat meer afstand en minder afkeer geeft. En geen gedoe met op tijd je donor regelen, hopen dat hij kan afspreken. Dus het zou echt voordelen voor je kunnen hebben, al snap ik dat het best weer even een stap is. Dat bloedprikken heb ik ook moeten doen (op dag 3 van je cyclus) en dan vlak na je eisprong. Ze meten dan bepaalde hormoonwaardes en kunnen dan ook zien of je een goede eisprong hebt gehad. Jouw eicelreserve had ik ook precies het zelfde. Het was duidelijk al iets minder, maar wel geheel wat bij mijn leeftijd past. Ik hoop dat je toch de stap gaat zetten om over te schakelen naar de kliniek. Ik denk dat je de afgelopen jaren al meer dan bewezen hebt een zeer sterke vrouw te zijn, dus zit daar niet over in. @Xon: heel veel succes morgen. Hoe laat mag je bellen? Dan kan ik rond die tijd een beetje positieve energie jouw kant op sturen. @Evian: welkom hier! Ja, voor je het weet hebben we weer een deel volgekletst. Dus als je van kletsen houdt, wees welkom! @Wax: logisch dat het allemaal dubbel voelt. Bedacht het me gisteren ook voor mezelf. Wat als ik ineens na bijna 1,5 jaar weer eens zwanger mag raken en het zou weer mis gaan. Zou ik dan nog de moed bij elkaar kunnen rapen om weer eens overnieuw te beginnen? Moest eerlijk zeggen dat ik het antwoord niet gelijk wist. Natuurlijk overheerst bij mij vooral de focus nog op het uberhaupt nog zwanger worden, maar snap je gedachtegang wel. Misschien kun je toch eens naar een gyn gaan. Misschien is er wel iets 'achtergebleven' in je baarmoeder van je eerste mk, waardoor het de innesteling benadeelt (en misschien wel heel simpel te verhelpen/op te lossen). @Lyanna: heftig berichtje, meid! Ik wens je veel sterkte toe. In je kraamtijd hoor je niet verdrietig te zijn. Een dikke knuffel, meid! Nou, hier ook eindelijk tijd om even zp bij te lezen en te reageren. Vanmorgen naar de gyn geweest. Ik had om 8.30 uur een afspraak, maar mocht van de verpleegkundige ook gerust om 8.45 uur komen. Ik vond dat nogal een raar gezegde, maar goed! Het toeval wil dat ik vannacht nog gedroomd had dat ik een afspraak had in het zkh en dat het allemaal helemaal fout liep en ik veel te laat op de afspraak kwam. Ik bedacht me bij het wakker worden nog dat het gelukkig maar een droom was. Vanmorgen om 8 uur vertrokken, moest even langs mijn werk iets ophalen en daarna door naar het zkh, maar zou dan ruim op tijd in het zkh zijn, want het zou hooguit 20 min. rijden zijn (als ik even via het werk zou gaan). Was dus ervan overtuigd dat ik eerst nog bloed kon prikken en gewoon om 8.30 uur in het zkh zou zijn. Maar het regende pijpestelen en het leek wel of half NL op de fiets zat, in de auto of net over wilde steken. Het hele verkeer zat overal vast en kruispunten stonden vol. Het klokje begon al tegen half 9 te gaan en dacht nog. Maar goed, dat die verpleegkundige gezegd had dat ik rustig aan kon doen en ook om 8.45 uur kon komen. Maar goed, het schoot maar niet op en alles zat muurvast. Uiteindelijk was het al over half 9 en zag het er niet dat ik zelfs om 8.45 uur er kon zijn. Heb geprobeerd te bellen vanuit de auto, maar die ferti-poli was niet bereikbaar.:x Zeker wel 10 keer gebeld. Toen heb ik de afdeling gynaecologie gebeld. Ik vroeg of zij inzage hadden of het spreekuur van mijn arts uitliep, omdat ik te laat op mijn afspraak zou zijn, want dan wist ik of ik toch nog eerst bloed kon prikken of dat ik eerst naar de afdeling moest komen. Die vrouw die ik had deed zo laconiek. Ja, ze had net wel iemand daar naar binnen zien gaan, maar ze wist niets van dat spreekuur van mijn arts af, en ze kon het ook niet navragen (lees: ik ben niet van plan het voor je na te gaan vragen). Ja, dat schiet dus niet op.:x En als ik nu naar de 3e etage zou bellen en zou vragen of ze iets door konden geven aan iemand op de 1e etage, dan kan ik me er iets bij voorstellen. Maar nee, zij zitten allemaal op een gang bij elkaar. De verpleegkundigen en artsen lopen continue bij elkaar naar binnen. Ik was dus pissig dat ze niet eens de moeite nam om even mijn naam te noteren en door te willen geven dat ik in ieder geval onderweg was. Heb het gesprek ook maar afgekapt. Zij wilde duidelijk niet behulpzaam zijn. Ik kwam uiteindelijk om 8.50 uur aan (dus als je van 8.45 uur uitging, maar 5 min. te laat ), maar ik moest ook bloed prikken en dat hoort eigenlijk voor 9 uur. Dus toch maar direct naar het bloedprikken gegaan, ik kon blijkbaar niet met de ferti-afdeling overleggen wat ik het beste kon doen en de andere afdeling wilde niet meewerken, dus zelf maar de keuze gemaakt. Ik was gelijk bij die balie van het bloedprikken aan de beurt, maar de moed zonk me in de schoenen toen ik plaats moest nemen en daar zeker 15 man voor me zag zitten. Gelukkig moest ik cito-bloed prikken en dat heeft voorrang en ik werd al als 2e geroepen. Uiteindelijk was ik om 9 uur op de afdeling. Om 9.15 uur werd ik binnengeroepen. Ze zei ook niet dat ik te laat was, ik werd gewoon geholpen. Was zelf te pissig en opgefokt door alles, dat ik ook maar mijn mond heb dichtgehouden. Toen werd de echo gemaakt. Zoals verwacht was er weinig te zien. Een follikel van 12 mm en mogelijk een paar die kleiner dan 10 mm. Niet veel bijzonders dus nog. Moet nu (zoals verwacht) met ingang van vandaag Puregon gaan spuiten en dan maandag terugkomen. Ik had er ook al geen rekening mee gehouden (gezien de vorige keer), dus was ook niet erg teleurgesteld. Ik heb zelf natuurlijk weer vooruit zitten rekenen (dat schijn je vaak te doen als je met ivf bezig bent ). Als het net gaat als de vorige keer dan zal ik dus maandag terugmoeten, dan donderdag en dan mag ik misschien wel donderdag pregnyl mogen spuiten en dan heb ik misschien zaterdag de punctie en dan volgende week dinsdag de tp. Daar zou ik voor tekenen, want dan hoef ik geen vrij te nemen van mijn werk (en hoeven ze niet te weten dat ik de punctie en tp al achter de rug heb). Maar goed, niet te ver op de zaken vooruit lopen. Eerst moeten die kleine follikels nog heeel hard hun best doen.
@Wax, ik had nog helemaal niet op jou gereageerd. Shame on me. Jammer dat je het schilderen momenteel niet als uitlaatklep kunt gebruiken. Ik heb het idee dat je daardoor normaal gesproken wel redelijk je emoties van onder controle weet te krijgen. Maar als het een opgave wordt om het allemaal te doen en je de energie niet hebt dan is het denk ik gewoon een seintje aan jezelf om een stapje terug te doen. Neem je tijd. Het schilderen loopt niet weg dus dat komt wel weer. Luister naar je eigen wensen en behoeften. Ik kan me de moedeloosheid goed indenken. Wij allemaal denk ik. De teleurstellingen keer op keer zijn slopend maar als je eisprong er weer aan komt gaat de knop ook bij jou waarschijnlijk wel weer om. De wens naar een kindje zit zo diep dat je rond die tijd van de maand de eventuele teleurstellingen voor in de toekomst weer voor lief neemt. Dikke knuffel meid. @Xon, ik snap je nog helemaal hoor! Graag vroeg willen bellen maar liever helemaal niet. Toch de struisvogel politiek die dan even om de hoek komt kijken. Maar jij krijgt morgen positief bericht hoor. Al zijn zelfs mijn nagels in gevaar door jou naderende telefoontje De twijfels over het bammer worden zijn trouwens ook heel herkenbaar, maar ik denk niet dat dit komt omdat we de stap in ons eentje gaan wagen. Naar mijn mening heeft iedereen dit soort gedachten wel eens. Mocht het zwanger worden eindelijk lukken dan ga ik er vanuit dat ik tijdens de zwangerschap zelf ook nog wel wat benauwde uurtjes ga hebben. Twijfel hoort erbij ook al zijn we nog zo zeker van onze zaak en dat we dit echt willen. Ook stellen die dit samen ondernemen hebben die twijfels. Het is de menselijke natuur om te twijfelen bij zulke grote gebeurtenissen die geheid je leven op zijn kop zetten. Als je geen twijfels zou hebben zou dat pas raar zijn. Dan stap je naar mijn idee veel te naief in het hele gebeuren. De twijfel komt omdat we maar al te goed beseffen dat het best moeilijk zal worden van tijd tot tijd. Maar de twijfel waait weer over omdat we zeker weten dat dit is wat we willen en omdat we van onszelf ook weten dat we het best (met de nodige hulp) kunnen.
Mees hihi irritant hè dat verkeer. Ik vind het ook altijd zo moeilijk in te schatten hoe lang ik onderweg zal zijn. Met als gevolg dat ik meestal veel te vroeg vertrek en dan nog een tijd in de parkeergarage in de auto blijf zitten klooien met mijn telefoon. Vind het ook zo vreselijk "eager" over komen wanneer ik telkens een half uur (of nog eerder) te vroeg bij de balie sta om me te melden. Gelukkig was het dus geen drama dat je nu te laat kwam. Ach je had gebeld dus zoveel hadden ze er überhaupt niet van kunnen zeggen. Wel razend irritant dat je zo bot te woord gestaan werd aan de telefoon. Een beetje inlevingsvermogen aan de telefoon zou niet verkeerd zijn.
Meiden, wat reageren jullie toch weer lief! Heel erg bedankt! Ik slinger een beetje heen en weer op dit moment tussen positieve en negatieve gedachtes. Dat is al meer dan alleen maar negatieve gedachtes hebben ... het bloedverlies is nu ook zo goed als over. Ik ga denk ik morgen de huisarts bellen om gewoon even mijn verhaal te doen van de afgelopen twee maand en om advies te vragen. Moet ik idd alles even na laten kijken of niet? @ Lyanna: ik vind je berichtje behoorlijk verontrustend! Ik hoop dat er niets is mis is dat jou en je directe gezin aangaat! Gaat het wel goed met de kleine?
@Boud: herkenbaar...hihi..Toen ik vanmorgen hier wegreed, bedacht ik me nog dat ik ook weer niet al te vroeg in het zkh moest zijn, omdat ik dan ook niet zou weten wat ik al die tijd moest doen. Nou, mijn gebeden werden gelijk verhoord.
@Waxientje: je moet niets, hoor! Maar ik zou zeker even je verhaal doen bij de ha. Het kan soms zo opluchten.