Oh ik zie nu dat Hoop naar mij vroeg. Wil wel iets meer vertellen. Eerlijk gezegd is qua zwanger proberen te worden de puf hier helemaal op. Dochterlief wordt dit weekend vier en ikzelf zit meer met mijn hoofd bij het schilderen momenteel en bij de overgang van dochterlief naar de basisschool. Nog een paar maandjes en dan gooien we hier echt het bijltje erbij neer. Gaan nog even door tot mijn 40e voor 'het idee', maar denk niet dat het nog gaat gebeuren. En echt, ik vind het eigenlijk ook wel prima nu zo allemaal. Ik geniet erg van mijn dochter, we gaan een nieuwe fase in: zowel zij als ik. En ik heb er zin in! Ik merk bij mezelf ook een soort zwangerschappagina en zwangerschapsverhalen moeheid. Ben er zo lang zo intensief mee bezig geweest. En ik krijg er steeds meer genoeg van. Vind het ook moeilijk om het hier allemaal nog echt heel aandachtig bij te houden. Omdat ik er zelf niet meer zo over na wil denken. Ben echt bezig met de eindsprint zeg maar....ik merk dat er steeds meer afstand komt van de kinderwens en alles wat erbij hoort. Ik hoop dat jullie dit NIET persoonlijk opvatten. Ik ben voor mezelf echt ergens opgelucht dat ik deze omslag nu bij mezelf bemerk. Maakt het steeds makkelijker om er straks definitief een punt achter te zetten. Ik geloof er gewoon voor mezelf niet meer in. En ik zie het ook steeds minder zitten: weer zwanger en weer van vooraf aan beginnen met een baby.
@Boud: en al terug?? @Waxientje: de eindstreep trekken kan alleen jij bepalen. En je hoeft je daarvoor niet te verantwoorden, want ik denk dat ieder van ons daar wel iets bij voor kan stellen. Als jullie er zelf vrede mee hebben zo, dan is het toch alleen maar prima! En het logische gevolg is ook dat als je wat meer je kinderwens loslaat, je minder behoefte aan forums zoals dit hebt. En ook dat is heel begrijpelijk. Ik merk het zelf ook wel dat het, na bijna 2 jaar, steeds moeilijker wordt mezelf iedere maand weer op te laden. En dat het me ook soms wel eens tegenstaat, rekening houden met bepaalde medicijnen, alcohol na je eisprong bijv. En dat al 2 jaar lang. Als ik op z'n minst maar zou weten of het ooit nog eens zou lukken, dan zou het het voor mij al wat draaglijker maken. Maar helaas heb ik geen glazen bol.
@ Sneeuwmees± ik hoop echt voor jou en alle anderen hier die de wens nog hoog op hun lijstje hebben staan dat het nog uit zal komen! Dat stelletje diehards hier heeft het zo verdient!
Nou ik ben ook eindelijk weer terug. Een afspraak om 11:10 om dan vervolgens een uur$!!!) in de wachtkamer te moeten zitten voor je aan de beurt bent. Maar gelukkig wel positief nieuws toen ik dan eindelijk geroepen werd. Er waren 7 follikels te zien die de moeite van het meten waard waren en dan ook nog eens 5 kleintjes, die met een beetje mazzel, nog even een flinke groeispurt gaan maken. Nu dus al 12 follikels geteld. De vorige keer was dat bij de eerste fm 9 dus ik ben wel in mijn nopjes. Vrijdag moet ik weer komen. Gelukkig dan redelijk op tijd zodat ik, voor ik ga werken, nog langs kan. Ik kom dan wel een dik uur te laat maar het is in ieder geval minder gedoe dan eerst moeten werken en tussendoor weg. Ze kon nog niet zeggen over een datum voor de punctie maar zelf denk ik nog steeds maandag of dinsdag. Dat zou dus betekenen dat ik te weinig Fostimon in huis heb want daar heb ik genoeg van tot en met zaterdag. Ik vroeg dus vast om een recept zodat ik nu nog even wat kon halen. Als ik vrijdag moet werken heb ik geen tijd (en rust in mijn lijf) om ook nog eens minstens een half uur vrolijk bij die apotheek te gaan zitten wachten en anders moet ik dan, na werktijd in de spits, weer dwars door die drukke stad heen. Geen zin in op vrijdag middag. Ze deed nog wel een beetje moeilijk maar schreef toch een nieuw receptje uit voor nog twee dagen Fositmon. Dus na dat korte intermezzo van zon 10 minuten bij de IVF arts op naar de apotheek waar ik vervolgens meer dan 3 kwartier kon zitten wachten:x. Pfff, zo blij dat ik dat niet vrijdag hoefde te doen. Nu dus in het bezit van (volgens mij) genoeg Fositimon en helemaal rustig. Op de terug weg zag ik tot mijn bijgelovige blijdschap ook nog eens dat de eerste ooievaar van dit jaar alweer terug gekeerd is op zijn nest dus dat is een goed voorteken lijkt me.
@boud, super dat er zoveel follikels zijn! wel weer balen van die wachttijden, op tijd bij een afspraak binnenlopen is er maar zelden bij zeg. @jeetje, hopelijk gaat je oog snel vooruit! maar helaas zul je geduld moeten hebben @mees, geduld is dus helaas wat jij ook moet hebben, balen meid! @syl, beterschap! hier weer terug van de ha, was heel normaal zegt ze. het litteken kan wat irriteren en is helaas niets aan te doen. nou, dan weten we dat maar weer.
ik weet het, maar omdat ik bij vorige zwangerschap al voor NOD misselijk was, ga je toch vergelijken. Maar elke zwangerschap is anders!
@Jeetje wat vervelend dat je nog steeds zo'n irritatie aan je oog hebt en balen dat het zicht zo langzaam terug komt. Ik hoop toch wel dat je voor de geboorte van jullie meisje alles weer goed kunt zien. Het lijkt me vreselijk frustrerend als je niet zelf kunt vingertjes en teentjes tellen. Goed dat je het duidelijk rustiger aan doet, ook al is het noodgedwongen. Het feit dat die harde buiken afnemen is een goed signaal dacht ik zo! @Just gelukkig niets abnormaals dus aan dat litteken van jou. Hopelijk wordt de hinder toch snel minder erg. @Mees balen dat de arts je nog niet wil laten beginnen met die medicatie maar ze zullen er daar niet voor niets niet van willen weten. zij snappen ook heus wel dat elke maand er een is en je dus niet onnodig laten wachten. Ik denk dus dat je er toch verstandiger aan zou doen om toch maar braaf te wachten. Wel slopend die wachttijden. Ik weet er helaas alles van, ik moest voor ik begon maar liefst twee jaar wachten dus ik weet hoe frustrerend het kan zijn. Die biologische klok begint steeds harder te beieren en als je er dan niets mee kunt is dat slopend. @Wax ik begrijp je ergens wel. Ik denk dat het juist heel goed is voor jou hoe jij nu in het hele zwanger worden verhaal staat. Je bent al helemaal afstand aan het nemen dus wanneer jullie er over een paar maanden definitief een punt achter zetten ben jij daar helemaal klaar voor en ik denk dat dat juist heel goed is. Het is een psychologisch proces waar je in zit en het is volgens mij juist beter dat je dat nu doormaakt dan wanneer je er echt mee gestopt bent om zwanger te raken. @Juffie ik kan me goed voorstellen dat je vergelijkt met de vorige zwangerschap maar ik zou zeggen, neem het ervan dat je (nog) geen kwaaltjes hebt! @Sil beterschap, inderdaad beter nu dan tijdens of vlak na de bevalling. (Nu kan ik wel zeggen "doe lekker rustig aan", maar dat doe je al wéken, zul je onderhand ook wel zat van zijn)
@Boud: een mooie score, meid! En zelfs nog wat kleintjes die waarschijnlijk nog mooi mee gaan doen straks! Toch fijn te horen, want het is altijd even spannend als je een ander medicijn gaat gebruiken. Maar het ligt dus allemaal keurig op schema en de eitjes doen goed hun best. En die wachttijden zijn vreselijk. Mijn zkh kan er ook wat van en presteert het om bij de tweede afspraak al een half uur uit te lopen. Dat is toch knap. Ik heb niet voor niets een spelletje op mijn telefoon geïnstalleerd om de tijd beter door te komen in de wachtkamer. @Justme: fijn dat alles in orde was met het litteken. Niet dat het daarmee verholpen is, maar je weet in ieder geval dat het erbij hoort.
Jeetje, fijn dat het toch goed met je gaat. Jee ook lekker idd dat je die info niet wat eerder krijgt dat je zo'n operatie zelf moet gaan betalen, kan me voorstellen dat dat niet goedkoop is. Maar misschien straks wat voor te regelen, ga nu maar een beetje rusten en je voorbereiden op wat dalijk komen gaat. Beterschap verder en een dikke knufff. Boudi, fijn al zoveel follikels!! Dus als alles een beetje meezit heb je volgende week alweer een TP, mooi hoor kunnen we weer volop voor je duimen!! Mees, tja kan me voorstellen dat die arts niet zomaar gaat zeggen dat je die pillen moet gaan innemen zonder je ooit ook maar gesproken te hebben en iets over je situatie te weten. Natuurlijk snap ik dat je ongeduldig bent en je klokje doortikt maar ik zou het toch niet zomaar innemen als je niet echt weet of het echt geen kwaad kan. Heel veel sterkte meid met geduld opbrengen en idd wie weet is er iemand uitgevallen en kun je eerder terecht. Wax, s6 met het nemen van een besluit. jij bent de enige die dat kan beslissen. Juffie, ja geen enkele zwangerschap is te vergelijken hoor, ik heb deze zwangerschap dingen meegemaakt die ik nog nooit eerder had ervaren dus ja. Maar het gaat vasr goedkomen hoor, daar gaan we gewoon voor!!
Hier weer mijn twee vrije dagen. Had er enorm veel zin in, maar had gisteren weer een akkefietje op het werk en heb daardoor enorm slecht geslapen en nu ook een nogal rotgevoel. Ik moest gisteren het verslag van mijn R&O-gesprek afvinken en wilde dat net op het eind voor ik naar huis ging doen. Toen zag ik bij toeval dat mijn leidinggevende mijn functioneren met 'redelijk' had beoordeeld. Ik was er compleet door uit het lood geslagen. Redelijk kun je opvatten als 'voldoende' (wat zij waarschijnlijk bedoeld, met ruimte voor verbetering), maar redelijk voelt bij mij eerder als 'matig'. Het is dus maar net hoe je het opvat. Het was al half 6, mijn baas was niet op het werk en vandaag moet het afgevinkt zijn (en ben ik weer vrij). Dus ja, wat is wijsheid. Als ik het er niet mee eens zou zijn, kom je in een enorme machtsstrijd met je baas, waarvan ik zeker weet dat ik die niet ga winnen. Zij is heel autoritair en bij tegenspraak bijna rancuneus soms. Dus ja, wil je dat. Ik wil gewoon met plezier werken en heb ook geen zin in een hele strijd (die je niet wint) en waar je waarschijnlijk zelf aan onderdoor gaat. Bovendien mag een leidinggevende een 'mening' over jouw functioneren hebben. Aan de andere kant raakt het ook in je eer en trots om iets te ondertekenen waar je het niet mee eens bent. Gisteren dus een hele bel-avond gehad met een vriendin en met mijn man (die aan het werk was). In overleg met hun besloten het voor nu maar gewoon af te 'vinken' als akkoord, maar dan nog wel een keer met haar in gesprek te gaan of ze eens zou willen onderbouwen waarom zij tot 'redelijk' komt en dat ik dat gesprek toch anders beleefd heb. Maar dan dat te proberen in een opbouwende manier, zodat ze het niet als aanval ziet. Nu is dat niet het geschikte moment, omdat ik natuurlijk nog zo gekrenkt ben en dus er te emotioneel bij betrokken ben. En als je zo een gesprek in gaat, weet je zeker dat ik in janken uitbarst, er dingen uitflap enz. We zitten nu ook in een reorganisatie, een soort van doorstart. En ze heeft duidelijk een koers voor ogen waar ze naar toe wil (is het niet goedschiks, dan kwaadschiks). Dus ja, als ik nu mijn kruid verschiet en stennis maak, kan ze je er misschien ook uitwerken onder het mom dat je vanwege de reorganisatie niet meer 'past' en dat er ander werk voor je gezocht moet worden. En ik vind het werk zo leuk, dus een andere baan zoeken is voor mij ook geen optie. Maar goed, het hele gedoe heeft me vannacht toch behoorlijk wakker gehouden en nu zit ik nog met een onwerkelijke waas in mijn kop. En dat terwijl ik zo'n zin in mijn vrije dagen had.
@Mees wat vervelend dat je vlak voor je lange weekend met zo'n uitspraak geconfronteerd wordt. Moeilijk hoor om daar een juiste "aanpak" voor te vinden. Ik hoop dat de weg die je gekozen hebt de goede blijkt te zijn. Voor nu: probeer het van je af te zetten, je kunt er nu toch niets aan veranderen. Ik weet dat het gemakkelijker gezegd is dan gedaan maar door er over te gaan lopen piekeren is je hele weekend straks naar zijn mallemoer. Volgende week maar een moment zoeken om te gaan vertellen dat je een gesprek met je baas wilt. @Jeetje hoe gaat het met je oog? Hopelijk minder irritatie @Sil nog steeds ziekjes of knap je weer wat op? Nou hier weet ik natuurlijk dat het prachtig is dat er zich zoveel follikels aan het ontwikkelen zijn dus ik wil niet al te veel 'klagen' maar ik heb er toch wel knap last van. Vannacht bijna geen oog dicht gedaan omdat ik van gekkigheid niet weet hoe ik moet liggen. De knoop van mijn broek heb ik liefst niet dicht en overdag heb ik moeite om lang te zitten of staan. Pfff ik hoop dat de punctie maandag al is, dan ben ik misschien in de loop van dinsdag of woensdag van de ergste druk af. Ik voel me knap ongelukkig, dat kan ik jullie wel vertellen.
Boud, dat lijkt me inderdaad geen prettig gevoel! Hopelijk inderdaad gauw de punctie. Mees, vervelend zeg allemaal zo voor je vrije dagen. Hopelijk heb je het een beetje van je af kunnen zetten. Sil, hoe is het daar? Nil, alles nog rustig, of...? Morgen op controle voor mijn oog. Ik ben erg benieuwd. Ik heb toch best wel veel pijn eraan moet ik zeggen en het zicht is echt heel erg vervormd en wazig. Benieuwd wanneer dat een beetje beter wordt. Ik doe nu het liefst mijn rechteroog steeds dicht, want dat kijkt veel prettiger maar ja, je kunt moeilijk steeds met je oog dicht lopen. Verder alles wel goed, weinig harde buiken en krampen. Zaterdag weer naar de gyn. Ik heb me vanmorgen eens gewogen en ik ben zelf niets aangekomen (nog steeds maar 10 kilo in totaal) dus ben benieuwd of de kleine wel goed gegroeid is. We hebben trouwens nog steeds de knoop niet doorgehakt over de naam! Pfff. Hoop wel dat we straks er op tijd uit zijn! O, ja, vraagje voor degenen die een keizersnede hebben gehad. Hoe hebben jullie de ruggenprik ervaren? Het lijkt me namelijk doodeng! Zowel het zetten als het gevoel dat je onderlijf gevoelloos wordt en dat je daarna het gevoel weer terugkrijgt. Je kunt hier ook kiezen voor algehele narcose, maar dat lijkt me ook raar, dat je dan bijkomt en je hebt niks meegekregen van de hele geboorte.
@jeetje, ik zag ook als een berg op tegen de ruggeprik, maar is me 100% meegevallen. en voor geen goud wil je dat missen! het voelt inderdaad raar, het sjorren aan de kleine merk je namelijk wel......in de korte tijd die ik had om aan het idee te wennen, kreeg ik genoeg goede info om erop voorbereid te zijn. het terugkomen van gevoel gaat snel hoor, merk je niets van. maar wat je wel even moet weten is het volgende, je darmen moeten daarna weer op gang komen en dat doet zeer..... niet om je bang te maken, maar ik hoorde dat pas nadat mijn broer even wat had opgezocht en toen kon ik de pijn plaatsen. dat maakt het draaglijker.