@Guap: leuk dat je weer langskomt hier! Fijn om te horen hoe jij het hebt ervaren en bedankt voor je tips en hart onder de riem! Wat leuk dat jullie voor nummer 3 gaan! Kom je weer wat vaker meekletsen hier? @Mees: vervelend dat je zo moe blijft. Kan best door alle spanningen komen denk ik. Succes in DD vandaag! @Sil: wat heerlijk dat je langer hebt kunnen slapen. Ik kijk daar ook zo naar uit om eens een keer langer dan 2, 3 uurtjes te kunnen slapen. Lekker naar buiten met de kleine. Geniet ervan! Ik ben echt zo moe en voel me zo onzeker over alles. Eergisteren had ik M. wat meer voeding gegeven en daar leek ze wel meer tevreden mee maar gisteren overdag was ze toch weer ieder uur wakker en leek ze honger te hebben. Mijn man heeft de kinderarts gebeld en nu had ze weer een heel ander advies dan toen we op controle waren. Twee weken geleden zei ze nog dat we iedere week de voeding met 5 cc moesten ophogen wat zou betekenen dat we nu pas op 45 cc zouden moeten zitten! Nou dat zou echt veel te weinig zijn. Dus natuurlijk heb ik het zelf al verhoogd naar 50-60. Maar nu zei ze weer dat ze gerust 70 cc mag hebben en ook best om de 2 uur als ze dat wil. Oh??? Dan krijgt ze toch juist weer veel te veel! Daar word je toch ook niet wijzer van?! Misschien moeten we gewoon veranderen van voeding want ik denk echt dat ze wel al op de 3 kilo zit. Ik word er soms echt radeloos van dat ik niet weet wat goed is om te doen. Ik twijfel nu ook of ik misschien een speentje zal proberen want ze zuigt soms op haar duimpje en sabbelt veel op haar handjes. Misschien heeft ze wel meer zuigbehoefte? Maar wanneer geef ik het speentje dan precies? En ik wil eigenlijk niet dat ze ermee slaapt want als ze hem dan kwijtraakt blijf je bezig om hem terug te geven of zal dat wel meevallen? Misschien denk ik wel veel te moeilijk allemaal, ik weet het niet... Mijn man doet ook heel weinig om het me wat makkelijker te maken. Hij staat nooit op 's nachts. Geeft maar 1 flesje per dag en geeft haar dan meteen weer aan mij omdat hij 'niet weet' hoe hij haar een boertje moet laten doen al heb ik het al zo vaak voorgedaan. Ook een luier verschonen heeft hij nog steeds niet gedaan want hij vindt zichzelf er te onhandig voor. Ik weet gewoon niet hoe lang ik het nog volhoud... Maar ja, eerst maar even douchen en dan kan ik er hopelijk weer tegenaan.
Lieve Jeetje... heeel vervelend hoor dat je je zo onzeker voelt. Dat je dan geen steun krijgt van je man is helemaal naar! Helaas had ik het zelfde meis.. en geloof me, je slaat je er door heen! Naar mijn weten heeft smurf gewoon haar speen gekregen, vrij vlot, door dat zuigen raken ze hem eigenlijk niet kwijt. Ik kan me iig niet herinneren dat ik er uit moest omdat de speen kwijt was... misschien geeft t jou iig een beetje extra rust! Probeer zoveel mogelijk je rust te nemen... ik liep mezelf ook voorbij... en dan geniet je volgens mij ook wel wat minder! Ik liet haar ook gewoon in de box slapen, was eigenlijk best een makkelijke mama (maar wel vreselijk onzeker, ze zat altijd rond of onder de -1 lijn, dus ik maakte me ook erg veel zorgen wat eten betreft hoor) Maar goed, hier had ik gelukkig een heel fijn cb, die gewoon continu wezen op het feit dat ze het harstikke goed doet etc. Ik ging standaard elke 3 maanden heen... kreeg daardoor extra begeleiding wat ik erg fijn vond. Kan jij niet gewoon een cb in Nederland bellen.. en vragen of ze een voedingslijst kunnen sturen? En misschien toch een wegschaal kopen... zet deze op nul met bv een wasbak er op, dan je kleine er in leggen... dan kan je het allicht beter inschatten! Als je nog tips wilt... je zit op fb, dus je kan me zo aan klikken voor een chat Dikke knuffel! Wax hoest bij jou... ik vind je verdacht stil.. daar hou ik niet van..Bloedingen gestopt? Ik hoop het! Voor de rest fijn weekend hoor!
@jeetje, die speen lekker geven als je denkt dat ze daar behoefte aan heeft. hier slaapt de kleine man ook in met speen. gelukkig 's nachts geen huilbuien als hij zijn speen kwijt was, wel 's avonds als hij nog niet helemaal in slaap was.
@Jeetje helaas kan ik je geen advies geven vanwege een schrijnend tekort aan ervaring (helaas) met deze hele kleintjes. Maar het lijkt mij, gevoelsmatig, dat je een klein kind niet heel snel te veel voeding kunt geven. Wat ik weet van de ukjes van vriendinnen is dat ze doorgaans zelf schijnen te stoppen met drinken wanneer ze echt vol zitten. Maar dat lag misschien ook aan de baby's zelf en kan best per kind verschillen, dat weet ik dan weer niet. Hopelijk kun je je man toch zo ver krijgen dat hij snapt dat wat meer hulp niet verkeerd is. Het is ook zijn kind. Ik ben er verbaasd over dat hij nog geen een keer een schone luier heeft gegeven. Waarschijnlijk is het ook een stukje cultuurverschil waar je hier tegenaan loopt. Sterkte met die onzekerheid. Helemaal niet leuk maar wel begrijpelijk. Maar iemand die zich zo'n zorgen maakt of ze het wel goed doet en het zo graag goed wil doen als jij, is per definitie al geen slechte moeder hoor. Onzekerheid is niet hetzelfde als slecht of fout! Je doet het prima! Ik zou zeggen: 'Volg je gevoel dan komt het vast wel goed'. @Mees hoe ging het in DD. Beetje "eigen" geworden met het nieuwe zh? @Syl ik moet weer een menstruatie afwachten voor ik verder kan. Geen idee of die regelmatig komt na al de hormonen die ik in mijn lijf gepompt heb of dat het lichaam nu helemaal van slag is. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik er niet heel erg op let. Afgelopen maandag had ik de hele dag zo'n vage pijn waarvan ik denk dat het met een eisprong te maken zou kunnen hebben. Heb me de dag erna ook getemperatuurt, puur uit nieuwsgierigheid, en het zou kunnen dat mijn ei al geweest is. Maar dat tempen van mij is geen heel duidelijke methode dus eigenlijk weet ik nog niets. Voor mijn doen zou een ei op dag 11/12 ook wel héél vroeg zijn dus ik wacht maar af. Bij het zh heb ik aangegeven dat een punctie in mijn meivakantie me goed zou uitkomen maar dan moet moeder natuur me in ieder geval goed gezind zijn door nu een relatief korte cyclus in te lassen. Het zh wil toch liefst dat ik minimaal 2 weken aan de pil ga voor de start met decap en vanaf dan duurt het nog een week of 3/4 tot de punctie. Het wordt dus allemaal erg krap en zelfs als het qua cyclus zou kunnen is het maar de vraag of het zh in die weken plek voor mij heeft. Nog veel onzekerheid dus. Kan alleen maar afwachten.
Hoi hoi, Jeetje, begrijp je heel erg goed dat je onzeker bent en af en toe er even doorheen zit. Maar zoals de meiden hier al aangeven vooral naar je eigen gevoel luisteren. En als het niet goed aanvoelt aan de bel trekken! Sill, wat fijn meid dat je even bij hebt kunnen tanken. Een paar uurtjes bij slapen doet wonderen Mees, hoop dat je niet weer ziek gaat worden, sterkte meid! Wax, hoe is het met jou? Guapetona, hij heet Destan. Wat leuk dat jullie voor een derde gaan, spannend! Hier wat problemen met bv. Eerst een overvloedige productie en nu weer door een beginnende borstklierontsteking haast geen moedermelkproductie. De darmen van D. zijn erg van slag (wat niet raar is als je bedenkt dat hij na de bevalling meteen 3 antibiotica kuren en penicilline heeft gekregen). Zo zielig, hij heeft of diaree of obstipatie . en waarschijnlijk ook een allergie voor soja......kijk het nog even aan. Vandaag een lactatiedeskundige op bezoek gehad en heeft me wel goed gedaan om er rustig met een deskundige er even over te praten en goede tips gehad en nu hopen dat het helpt! Als er een meeting plaats vind hoop ik ook van de partij te zijn! Lijkt me erg gezellig!!!
@Jeetje: vervelend dat je er zo alleen voor staat. Het zou soms al helpen als je er dan op z'n minst met zijn tweeën over kon praten wat je wel of niet zou kunnen doen. Ik vind dat je hem daar best een keer over aan kan spreken (al snap ik dat je die strijd ook niet wilt en kunt gebruiken). Als hij thuis is, gewoon even een keer zelf een boodschap gaan doen, even verandering van omgeving en een frisse neus halen, terwijl hij oppast. Verder snap ik dat je onzeker wordt van alle tegengestelde adviezen. Mijn ervaring is dat mijn gevoel vaak wel het bij het rechte eind had. Als jij denkt dat een speentje kan helpen, gewoon proberen en als je denkt dat ze nog wat honger heeft, gewoon wat meer geven. Het kost nu allemaal enorm veel tijd, energie en vooral ook onzekerheid (heb ik ook allemaal gehad, hoor). Maar weet inmiddels ook dat het echt allemaal steeds makkelijker wordt als er meer ritme gaat komen. Dan komen jullie allebei ook beter in je vel te zitten. Dat komt echt allemaal, maar gun het tijd, want dat duurt eventjes voordat er een goed ritme begint te komen. @Nil: wat heftig dat jullie kleintje al 2 kuren heeft gehad en nu zoveel darmproblemen heeft. Die kuren 'vernielen' ook de goede darmbacteriën, dus het zal wel even duren voordat die darmflora weer goed hersteld is. Ook vervelend van je bv en de beginnende ontsteking. Fijn dat je veel aan de lactatiedeskundige hebt gehad. Hier vanmorgen naar DD geweest. Toch wel wennen, want het is een echte Duitse stad. We waren er bijna en toen reden we toch even verkeerd. Even later kwamen we in de goede straat, maar konden we nergens nr. 1 vinden. Mijn man ging het toen even vragen en sprak een Duitse dame aan. Die vroeg gelijk of we voor 'die baby' kwamen. Ze zei dat er veel NL mensen kwamen en ze regelmatig de weg gevraagd werd naar de kliniek. Achteraf waren we er al bijna voor de deur, maar er was een slagboom en wij hadden niet door dat we daar door heen konden. Parkeren lukte niet want alle plekken waren vol (met ook behoorlijk wat NL auto's). Ik zou dus even naar binnen gaan om te vragen hoe en wat en mijn man zou de auto proberen te parkeren. Maar achteraf werd ik gelijk al geholpen en zat ik dus gelijk al in een hokje om bloed te prikken. Even later kwam mijn man alsnog binnen, maar toen was ik al klaar. Dus 1,5 uur gereden om amper 10 min. binnen geweest te zijn. We hebben onderweg in NL al weer ergens even wat gegeten en zijn toen snel naar huis gegaan omdat ik 's middags naar de bijeenkomst van het werk moest. Veel indrukken heb ik nog niet op kunnen doen. Het is een echte Duitse kliniek, met veel hout en grote sierlijke letters met de namen van de artsen. Maar meer dan dat kon ik ook niet zien. Wel waren alle vrouwen van de receptie en degene die bloedprikte enorm vriendelijk. Nou, volgende maand mogen we nog een keer die hele rit maken.
Hoi dames, ja ben wat stil gevallen. Het is nog steeds hetzelfde hier en om nou steeds hetzelfde verhaal af te draaien... nog steeds op en af bruinverlies helaas. Ik probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken en dat is me de afgelopen twee dagen goed gelukt. Op de teller staan alweer bijna 8 weken, maar kan het me gewoon niet voorstellen.
@ mees: hele rit zeg voor zoiets 'kleins'. Ik zie net je banner en vraag me af of jullie dus deze maand nog zelf gaan klussen??? Mag ik dan toch even een tip geven. Wij hadden dit keer voor het eerst geklust op de dag van de positieve test, daarna een dag overgeslagen en daarna nog een keer en dat was het....rijkelijk laat na de positieve test dus! Daarom dachten we ook niet dat het dit keer raak zou zijn....en zie.
Jeetje, nou ik hoef er niets meer aan toe te voegen geloof ik de meiden hebben het allemaal al gezegd. Ik denk ook dat je qua voeding gewoon moet doen wat goed voelt, dat doe ik ook hoor ik ben gisteren overgegaan op 150 ml en ze doet het prima en huilt nu ook veel minder. Je kunt altijd meer aanbieden en haar zelf een beetje laten bepalen hoeveel ze opdrinkt en daar pas je dan de voedingen op aan. En heel vervelend dat je man je niet meer helpt hoor, door de week kan ik begrijpen dat heb ik hier ook omdat man moet werken, maar in het weekend is hij veel met haar bezig en kan ik me een beetje opladen voor de rest van de week, tis ook niet alles maar beter dan niks. Maar meid ik heb mijn andere kids ook alleen gedaan en dat gaat gewoon goedkomen hoor. Dikke knuffel meid en heel veel sterkte. Mees, jammer dat je zo ver moest reizen en eigenlijk nog niet veel wijzer geworden bent. Maar de 1e stap is iig weer gezet, nu dus afwachten tot de intake. Wax, ja meid bijna 8 weken op de teller!! Gaat helemaal goedkomen hoor!! Nil, jemig dat is wel zielig idd zeg hopelijk voelt ie zich gauw wat beter. En heel vervelend van die borstontsteking zeg weet nog dat dat erg pijnlijk was. Sterkte met alles.... Boud, ja das vervelend die onzekerheid ik hoop dat je cyclus een beetje loopt zoals je zou willen, maar dat weet je idd maar nooit met die hormonen. Weet je ook al of je dezelfde hormonen gaat gebruiken als de laatste keer?? Want volgens mij was de opbrengst toch beter de 1e keer, of niet?? Iig een dikke knuffel voor jou.....
@ jeetje: ik kan niet anders doen dan zeggen dat ik heel goed weet hoe je je voelt, het is zo herkenbaar! Volg je eigen gevoel, die eerste periode kan bikkelen zijn. maar echt het wordt steeds beter en leuker en als je dat eerste lachje krijgt... dan komt dat moedergevoel er wel! Je krijgt nu ook nog zo weinig terug en het is een heel nieuw persoontje in je leven waar je aan moet wennen. Ik moest ook alles alleen doen toen met dochterlief. Mijn man had toen helaas best nog wel een drankprobleem (ligt nu gelukkig al jaren achter ons en ik noem het liever ook niet meer) en lag 's nachts knock-out, die werd echt nergens meer wakker van. Dan nog zijn rare werktijden als bakker erbij en je kunt je conclusies wel trekken, heb me erg eenzaam gevoeld in die tijd. Gelukkig zijn de dingen hier veranderd en ik denk dat het dit keer evt wel anders zou gaan. Al blijven die werktijden K*T met peren. De meiden hebben al veel goede tips gegeven, contact zoeken met een voedingsdeskundige uit nederland lijkt me ook niet verkeerd. Verder hier nog hetzelfde al blijf ik wel goede hoop houden! Heb heeel voorzichtig gezegd, het idee dat het toch wat minder wordt met het bruinverlies, maar uitspreken durf ik dat bijna niet. Misschien wil ik het gewoon te graag dat ik het me inbeeld zeg maar. En mijn zw-symptomen zijn er ook nog, al weet ik ook dat dat niet alles zegt. In afwachting van de echo donderdag....
@all: bedankt voor al jullie lieve woorden en raad, doet me echt goed. @wax: pfoe hé dat moet ook heel zwaar zijn geweest zeg!! Gelukkig dat de situatie nu anders is, maar inderdaad die werktijden lijken me vreselijk. Dan mag ik nog niet klagen (al mag mijn man wel meer moeite doen eerder thuis te komen) Ik hoop zo voor je dat het goed blijft gaan ondanks het bruinverlies. Ik was de eerste weken ook super onzeker en dat zonder bruin of rozeverlies. Het komt vast goed!! @Sil: hoeveel voedingen per dag krijgt L. eigenlijk? Ze is maar 5 dagen ouder dan M. maar woog natuurlijk wel meer bij haar geboorte. Ik schat dat M. echt wel rond de 3 kilo is nu, misschien al wel meer. Ze groeit echt super hard. Ik ga zeker eens proberen wat meer aan te bieden en kijken hoeveel ze ervan opdrinkt. Ik geef sinds gisteren een speentje en ik merk echt dat ze daar dus wel behoefte aan had! Ze blijft nu langer tevreden. Nou, vandaag ga ik manlief eens alles leren zodat hij ook eens in zijn eentje M. kan verzorgen. Dus hij gaat er echt aan geloven, een luier verschonen, flesje maken, flesje geven, boertje laten doen en op bed leggen! Dan kan ik ook eens met een gerust hart even weg of vannacht blijven liggen.
@Wax: fijn dat het bruinverlies minder lijkt te worden (al kloppen we het gelijk af). Bedankt ook voor de klus tip, al vrees ik dat aankomende eisprong überhaupt al een uitdaging op zich gaat worden, want mijn man heeft dan net 2 nachtdiensten achter elkaar. @Syl: fijn dat Lotte nu ook minder lijkt te gaan huilen nu ze meer voeding krijgt. Ja, het is altijd even passen en meten bij zo'n kleintje voordat je de juiste dosering te pakken hebt. Mijn man was vandaag thuis (heeft meestal vrijdag- of zaterdag nacht een nachtdienst, waardoor ik altijd mee naar de peutergym moet). Gisteren heb ik hem maar eens voorgesteld dat hij deze keer wel mee kon gaan (en dus vroeg op), zodat ik ook eens kon blijven liggen. Maar ja, als je het kan, dan lukt het niet en het is net of je een ingebouwde wekker hebt, want ik was nog eerder wakker dan hij. Kwam ook nog bij dat het huis aan de overkant verkocht is, en de jongen die erin komt, gisteren de sleutel gekregen heeft. Vanaf half 8 is het dus al een lawaai van jewelste, want hij is met een stel vrienden het hele huis aan het leegbreken. Ben wel blijven liggen, maar de slaap wilde niet echt lukken. Dan ga je heel geforceerd blijven liggen, zo van ik mag uitslapen, dus dan moet het ook. Met als gevolg dat ik later met barstende koppijn maar opgestaan ben. M'n zoontje wilde niet mee naar de peutergym (bij mij meestal ook niet), maar als hij eenmaal goed wakker is, gaat hij zonder problemen mee. Maar je merkt dat hij gewend is dat ik altijd mee ging en ik was op, maar ging niet mee. Dus hij moest schakelen en vond het dus raar dat hij met mijn man alleen mee moest. Ik heb nog getwijfeld om snel de kleren aan te trekken en alsnog mee te gaan, maar dacht dat het ook goed zou zijn het gewoon een keer te laten gebeuren. Denk dat mijn man ook iets meer bewondering voor mij heeft, nu hij het zelf allemaal een keer mee gemaakt heeft. Ik hoorde hem ook meerdere keren van boven naar beneden rennen om nog iets op het kamertje van mijn zoontje te pakken. Hij had hem de verkeerde trainingsbroek aan getrokken (omdat hij de goede niet kon vinden, ondanks dat ik hem gezegd had waar die lag). En toen ze weg wilden gaan kon hij de schoenen niet meer vinden, die hij net in zijn handen had gehad. Maar goed, ik heb het maar laten gaan. Ben net lekker in bad geweest en heb net rustig ontbeten. Zometeen een paracetamolletje erin en ik ben weer boven jan. We gaan straks even bij een vriend van mijn man kijken die een enorme boerderij gekocht heeft en gisteren de sleutel heeft gekregen. Er valt nog niet veel te zien, want het is helemaal leeg. Maar goed, toch leuk om een keer van dichtbij te zien ipv foto's van funda.
@Jeetje: zie je nu wel dat door je gevoel te volgen met het speentje, je nu al een tevredener kindje hebt. En inderdaad gewoon eens kijken met iets meer voeding, hoeveel ze ervan opdrinkt. Op een gegeven moment krijg je echt wel door hoeveel ze toch gemiddeld weg drinkt en daar pas je de fles op aan. Ook goed dat je je man klaarstoomt om voor haar te zorgen. Het kan maar zo zijn dat je een keer ziek wordt en met griep op bed ligt en dan zal hij er ook aan moeten geloven. Dus hup vandaag les 1 van de basiscursus zou ik zeggen.
Jeetje, fijn dat het met het speentje blijkt te werken, was je gevoel toch goed!! Lotje drinkt nu 5 flessen van 150ml pd. en ze weegt nu bijna 4kg. 2weken geleden toen ze nog rond de 3kg woog dronk ze 7x 90ml pd. Dus volgens mij mag M wel wat meer hebben hoor, gewoon proberen net als met de speen. En goed dat je je man achter zijn broek aan gaat hoor! Het is immers ook zijn dochtertje en hij wil toch nog wel wat aan zijn vrouw hebben zeg voordat ze instort?? Veel s6 hoor meid. Wax, ik hoop voor je dat het stopt meid, dan kun je wat geruster zijn, maar je kunt natuurlijk ook denken dat het gewoon bij deze zwangerschap hoort. Mees, lekker idd met die buren, ik heb dat ook wel hoor als je dan toch wakker bent dan maar opstaan, anders idd houten kop das ook niet fijn. Leuk zo'n grote boerderij bekijken, ik hou er wel van. Hier alles rustig, Lotje ligt nu al voor de 2e dag heerlijk te slapen en ook als ik haar wakker wegleg gaat ze niet huilen, dus wie weet was het van korte duur, ik hoop het maar. Knuffff allemaal
Daarom vind ik het dus lastig om jullie bij te praten want intussen is mijn stemming weer gezakt tot nul komma nul. Bruinverlies gaat weer voort en mijn humeur begint echt te kelderen en mijn energie ook. Voel me niet op mijn best. Ik ben snel geirriteerd en huilerig, heel vervelend. Ook niet leuk voor dochterlief, die heeft nu ook wel door dat er iets met me is en daar baal ik van.
@ Jeetje: ik heb heel veel dingen opgeschreven om een ritme te gaan zien. Hoeveel cc ze had gedronken, hoe lang ze daarna sliep enzovoorts. Na een weekje ofzo zag ik daar lijn in en kon ik zelfs dingen bij gaan stellen. Heeft mij heel erg geholpen.
lieve allemaal, dank jullie wel voor jullie lieve woorden en om mij weer zo "welkom terug" te heten! Ik zat er echt een beetje mee, omdat ik eigenlijk liever wil dat jullie allemaal eerst aan de beurt zijn geweest! We hebben heel lang getwijfeld, maar de beslissing voelt voor ons allebei goed nu. Ik ben wel weer heel erg bang voor de hypertensie die ik in mijn laatste zwangerschap van N. heb gehad. Dat heeft mij ook lang tegen gehouden.Ik weet niet of jullie het je nog kunnen herinneren, maar ik heb toen bijna 3,5 maand aan huis en bed gekluisterd gezeten. Was ook een zware tijd voor mijn man. Gelukkig wil hij het echt, ook al is hij zich bewust van het risico. Om deze reden heb ik ook een afspraak gemaakt met mijn VK van toen, een beetje psychische voorbereiding zeg maar. En daarom willen we ook echt eerst verhuisd zijn. @ Jeetje en Sneeuwmees: wat zijn jullie goed bezig! met het instrueren van jullie mannen en ze wat ondernemender te maken met de kindjes! Mannen zijn van nature veel onzekerder dus ze hebben echt wat coaching nodig, is mijn ervaring. Maar geef ze een beetje hulp om het te leren en de ruimte om het op hun eigen manier te doen. Verwacht niet dat ze alles op jou manier moeten doen (mijn man heeft wel eens een luier binnenste buiten aangedaan hahahaha), dan komt het vanzelf goed krijgt mamma ook weer wat meer rust en tijd voor zichzelf! @ Waxientje, wat een moeilijke periode voor jou, met zoveel onzekerheid. Gewoon afleiding zoeken is denk ik het enige wat je kan doen! Dat je je slechter voelt hoeft niet te betekenen dat het misgaat overigens, de meeste vrouwen gaan pas na een week of 10 meer last krijgen van de hormonen. Ik weet nog met de zwangerschap van N. waren we op vakantie en daar kreeg ik wat bloedverlies een paar dagen en pas daarna dus zo in week 10 begon ik me slechter te voelen.Tot die tijd had ik alleen iets meer vermoeidheid gehad en dat was het. Veel sterkte en wanneer staat je volgende afspraak met de VK/gyn?
@Wax: jammer dat de eerste 12 wkn die normaal al zo spannend zijn, zo overschaduwd worden door extra onzekerheid door dat bruin verlies. Hopelijk kan de echo van deze week je weer geruststellen en je moet maar zo denken dat de kans dat het vanaf nu mis gaat met de dag kleiner wordt. @Guap: snap dat je wat huiverig bent, door de ervaringen van de vorige zwangerschap, maar wie weet ga je nu wel fluitend door de volgende zwangerschap heen. Je bent in ieder geval ook wel extra alert, dus je herkent ook snel genoeg de signalen. Hier inmiddels al een tijdje wakker met mijn zoontje. Mijn man is aan het werk. M'n zoontje vroeg vanmorgen gelijk naar een autootje die hij bij mijn man in de auto had liggen (en die staat op mijn man's werk). Misschien dat we die straks even op gaan halen. Is ook wel vervelend als je maar 100 autootjes hebt, dan heb je ook niet zoveel om mee te spelen, hè? Verder is de vermoeidheid wel stukken minder. Het bijslapen en af en toe een zonnebankje heeft me wel goed gedaan. Ik zit alleen niet zo lekker in mijn vel. Ik had donderdagavond bij toeval een knobbeltje in mijn borst gevoeld. Dus enorme paniek. Gisteren even zitten googlen en toen las ik wel dat tijdens je menstruatie, dat was de afgelopen week je meer knobbeltjes in je borst kan hebben. Vanmorgen leek het knobbeltje ook kleiner. Ik laat het morgen wel even voor de zekerheid nakijken bij de huisarts. Heb mijn man ook nog maar niets gezegd, want hij heeft zijn moeder verloren aan borstkanker en wil hem (nog) niet ongerust maken. Maar heb wel een paar k*t dagen achter de rug, want hypochonder die ik ben, ik zit me natuurlijk van alles in mijn kop te halen. Ondanks dat het knobbeltje nu wat kleiner lijkt, morgen toch maar even een afspraak maken.
@mees, zie je altijd he als je een keer mag blijven liggen....maar goed dat je je man hebt laten gaan. en hopelijk voel je je snel weer beter, die griep die rond gaat blijft lang hangen.... enne zo'n knobbeltje voelen lijkt mij ook best eng hoor, maar voor de zekerheid naar de ha gaan is niet raar hoor. hopelijk ben je daarna weer gerust gesteld. @wax, vervelend meid dat je bruin verlies blijft houden. hopelijk stopt dat toch snel. @jeetje, je kerel inderdaad even opvoeden!! vaders mogen tegenwoordig lekker actief met de kids zijn. en fijn dat je wat zekerder wordt. lekker op je gevoel afgaan en niet meer geven per dag dan op de pakken staat. dan zit je altijd goed. @guap, kan me goed voorstellen dat je laatste ervaring goed in je hoofd zit. is de kans op herhaling eigenlijk groot? dat kan je vk je vast wel vertellen. hier gister een 'wereldreis' gemaakt, met man en kind op reis geweest met de trein. met z'n tweetjes ging het prima, maar weet nog niet of ik het alleen wel aandurf..... kleine man ging slapen op de heen en terug reis vlak voor overstappen na een tijdje vechten tegen de slaap..... tja en krijg dan maar eens je buggy uitgeklapt, kind erin zonder weer gehuil.... nou dat zie ik nog niet zo zitten. en het was bere druk! op de heenreis hebben we heel stuk moeten staan voor de kleine man maakte het niet uit, hij zat lekker in de buggy maar voor ons was het minder. ik moet dus nog maar even zien of ik die reis met hem over paar maandjes weer ga maken voor de meeting.... of het moet voor een keertje iets dichterbij voor mij zijn
@Guap weten jullie al wanneer jullie gaan verhuizen of zijn jullie nog op zoek naar een andere woning? Ik weet nog hoe moeizaam je zwangerschap ging dus ik kan me heel goed voorstellen dat je zoiets groots al een verhuizing maar achter de rug wilt hebben voor je je aan de risico's van een volgende zwangerschap wilt wagen. Hopelijk kan het verhuizen binnenkort gebeuren zodat jullie 'verder' kunnen. @Mees inderdaad eng om ineens een knobbeltje te voelen. Kan me indenken dat er dan van alles door je hoofd gaat spoken. Heel goed dat je meteen een afspraak hebt gemaakt bij de ha. Kan die je mooi geruststellen. Sterkte nog met de spanning. Begrijpelijk dat je het niet aan je man wilt vertellen nog maar dat brengt voor jou nog meer spanning mee als je je angst niet kunt spuien. Doe dus maar lekker hier als je een uitlaatklep nodig hebt. @Just we kunnen, als het zover is, natuurlijk ook gewoon op een zondag afspreken, zodat het in de trein ook rustiger zal zijn. Is denk ik ook al makkelijker. Hoe gaat het nu met je rug? Komt de steeds terugkerende rugpijn eigenlijk nog van die aanrijding die je had tijdens je zwangerschap of heeft die hier niets mee te maken? @Sil ik laat het zh wel bepalen welke hormonen ik de komende keer moet gaan spuiten. Zij zijn de genenen die daar verstand van hebben en niet ik. Het verschil in opbrengst was realtief klein tussen de eerste en tweede keer. Eerste keer 3 emmies uit 9 follikels en tweede keer 2 emmies uit 7. Als ik inderdaad 'de mazzel' mag hebben dat de punctie in mijn mei vakantie valt dan zijn de hormonen van de tweede ronde voor mij wel praktischer. Ik moet dan nl tijdens het schoolkamp ook spuiten en fostimon hoeft niet in de koelkast. Dan kan het dus gewoon mee in de toilettas en kan ik spuiten in de douche ruimte. Geen haan die er dan naar kraait....Als de rommel op kamp in de koelkast moet liggen heb ik niet alleen wat uit te leggen aan collega's maar ook aan een hele horde pubers met een verstandelijke beperking. Voor dat eerste sta ik al niet te trappelen, maar in dat laatste heb ik al hé-le-máál geen zin