@Justme: dank je! Lief van je! Voel me nu wat rustiger dan eerder op de dag. Logisch, natuurlijk. Is al het gespuit en gestress toch niet voor niets geweest. Wel vind ik het spannend te horen hoe de kwaliteit van de embryootjes is. Ze plaatsen de beste terug, maar mijn hoop is ook een beetje op het derde embryootje gevestigd. Maar die kans is, denk ik, klein dat die ingevroren kan worden. Maar het zou op zich wel een lekker idee geven als je nog een embryootje op voorraad zou hebben. Maar goed, laten we maar niet op de zaken vooruit lopen.
Mees, wat een goed nieuws en ik hoop dat er morgen 3 hele mooie zijn waarvan 1 kan worden ingevroren. Ik duim héél hard!!!
Hier totaal gesloopt, zit nu nog eventjes buiten met laptop. Vandaag onze grote man verhuist van kleine naar zijn nieuwe grote kamer. Gelukkig was manlief wel thuis vanochtend en vanavond om me te helpen met zware dingen. Maar toch doe je dan nog weer teveel en nu heb ik ook best veel pijn, dus morgenochtend nog even babykleertjes uitzoeken. Grote broers kleren overpakken in kast en morgenmiddag alleen maar met hem samen in het grote bad liggen dobberen. Hij had vanmiddag ook al even op z'n nieuwe kamer geslapen en vanavond ging die ook wel lekker liggen. Dus ik heb goede hoop dat het vannacht wel goed gaat, ook voor het eerst zonder babyfoon. Manneke heeft nu zijn eigen carslamp die die zelf aan en uit kan doen. En traphekje hebben we wel dicht (niet op slot), zodat als hij wil zelf naar ons kan komen als er wat is. Hij voelt zich nu echt wel groot!
Hi dames, @Nil: Goed om je te lezen. Begrijp ik dus goed dat je nog steeds bruinverlies hebt? Kan me wel voorstellen dat je dan nog niet durft te genieten. Maar ik duim voor je dat je dat snel wel kan doen. @Jeetje: Ook jij ondanks de echo toch nog onzeker. Ja dat zal waarschijnlijk de eerste weken wel zo blijven. Of niet. Hoop dat laatste natuurlijk. Wel lekker dat je binnenkort weer een echo hebt. Ik geloof gewoon echt dat het nu allemaal goed gaat. @Hoop: Wat een bak! Stoere dame hoor die straks in dit 'monster inderdaad, rondrijdt. Vind 't wel mooi bij jullie. @Boud: Excuus ik haalde het allemaal door elkaar las ik . Nouja dat 't wachten tot de volgende stap dan maar meevalt. Doordat je andere leuke dingen doet in je vakantie bijvoorbeeld. Je laatste zomervakantie alleen meid.... @Xon: Doordat ik 't allemaal even kwijt was komt het als 'plotseling snel' over wanneer het voor jou allemaal verder gaat. Volgende week al punctie misschien? Jeetje echt snel ineens. Maar dat is voor jou natuurlijk anders na al 't wachten. En o meid ik moest echt lachen door 't beeld van jou met trapje en al in die stoere bak van Hoop hahaha. (ook voor jou de laatste zomer dat je alleen bent hè) Tot morgen ladies. Slaap lekker straks. Liefs.
@Mees: heeeeeeeel veeeeel succes vandaag!!!! @Maureen: dank je wel meid! We zijn er ook erg blij mee!
@Lyanna: logisch dat je zo,n pijn hebt na een heel druk daagje! Nu maar even rustig aan doen. leuk dat je zoontje er zo,n plezier in heeft,van zijn eigen kamertje!
@Mees: heel veel succes vandaag!! Ik hoop op heel goed nieuws en dat het maar goed mag verlopen allemaal.
@Lyanna: jammer dat je iets teveel doen weer moet bekopen met zoveel meer pijn. Nog maar 9 weekjes en wie weet dat de gyn je wel iets eerder kan helpen als de pijn te heftig wordt. Wordt het weer een keizersnee? Ben trouwens erg benieuwd naar de Carslamp. Heb hier ook een enorme Cars-fan rondlopen. @Jeetje: 7 weken alweer! Kijk vaak even, met tevredenheid naar je banner. Meiden, bedankt. Heb vannacht gek genoeg heel slecht geslapen. Terwijl ik voor de punctie als een blok geslapen heb. Heb wel een heel spannend gevoel dat ik er bijna naar uitkijk om die 2 embryootjes teruggeplaatst te krijgen. Ik heb net nog even de fileberichten bekeken en het lijkt mee te vallen. Maar we vertrekken toch op tijd. Zaterdag was er naast de uittocht van vakantieverkeer ook nog eens vertragingen door wegwerkzaamheden. We waren toen 2 min. te laat. Het zkh is zo groot en je moet ook binnen het zkh nog een enorme afstand lopen. Vraag me wel eens af waarom ze die verloskunde-afdeling in zo'n uithoek gedaan hebben, want het is toch een heel stuk lopen. Zeker niet prettig als je hoogzwanger bent (laat staan als je ontsluiting hebt). Nu verwacht ik vandaag niet te veel vakantie-verkeer, maar je weet nooit. Het zal nog even spannend worden hoe ik mijn blaas zo vol mogelijk kan houden, is normaal al niet mijn sterkste punt, maar dat schijnt voor hun handiger te zijn bij de terugplaatsing als de blaas vol is.
Mees, heel veel succes vandaag! Dat er maar twee mooie gedeelde emmy's worden teruggeplaatst. Ik blijf erg veel hoofdpijn (en duizelig) houden van die rothormonen. Merk ook dat ik snel geneigd ben 'zwart' te zien (het zal allemaal wel niet lukken e.d.) en ook bang (bang dat ik mocht er een kindje komen zometeen zelf ziek wordt door die rothormonen, bang dat er ('s nachts) iets met mijn ouders gebeurt, borstkanker (omdat mijn moeder dat heeft gehad)). Ik herken deze bangigheden meteen, en weet zelf ook dat ze nu extra extra worden versterkt door die &^%$#*& rothormonen, maar vervelend is het wel. Nou vanmiddag een bootje gehuurd en even kijken of ik mijn zinnen kan verzetten met dit mooie weer, samen met mijn mamsie een paar uurtjes varen.
Nou, meiden, vanmorgen naar het zkh geweest en twee b-kwaliteit emmies on board. De derde was een c-kwaliteit en ze kunnen alleen emmy's van a-kwaliteit invriezen. Dus het percentage dat dat ook per keer kan is niet al te groot (zeker niet omdat mijn oogst al niet al te groot was). We waren mooi op tijd. Ik was voor die tijd wezen plassen en heb onderweg water gedronken om de blaas weer te vullen. Toen we daar aankwamen om 11.45 uur moest ik al enorm nodig plassen en was blij dat we al een kwartier later aan de beurt waren. Maar ik moest zo enorm nodig en dan is een kwartier wachten lang. Zeker als het dan ook nog eens ruim 10 min. uitloopt. Door mijn slechte bekkenspieren, is het zo dat als ik moet plassen, ik ook echt MOET plassen!! Ik zat daar te zuchten en letterlijk te zweten van de spanning van mijn blaas. Omdat het uitliep is mijn man even aan de assistent gaan vragen of het erg uitliep, omdat ik zo nodig moest. Ze vroeg of het geen idee was of ik niet even een klein beetje kon plassen, maar bij mij werkt dat niet zo. Als ik zo nodig moet, is er geen houden of rem meer aan. Ze had met me te doen en is toen even gaan vragen hoe ver ze waren en ik was de eerstvolgende. Even later werd ik idd naar binnen geroepen en ja, dan moet je in zo'n stoel met spreidstand en ik voelde me doodongelukkig. Dan ook nog eens zo'n arts assistent die de tp zou gaan doen, omdat ze het ook moest leren. Ze deden nog lacherig dat er nog nooit iemand over de arts heen geplast had. Maar toen ik daar lag, had ik het zo zwaar, dat ik dacht. Het zou vandaag zo maar de eerst keer kunnen worden. Op een gegeven moment had ik de tranen over mijn wangen lopen. Het is toch een spannende tijd, je hebt uitgekeken naar de tp en dan lig je in zo'n ongemakkelijke (vernederende) stand in zo'n stoel en een assistente die regelmatig even met iets te ver tegen je baarmoeder aan stoot en dus ook je overvolle blaas nog even een zetje geeft.:x Ik vond het zo genant. De verpleegster was erg lief en begripvol (maar ik lag me dood te schamen). De tp was gelukkig zo gebeurd en ik wist geen raad om het kleedkamertje (met wc) in te gaan om te plassen. Toen kon ik me aankleden en gaan. Nu dus de wachtweken in. Wel raar, want je bent steeds bang dat je te veel doet of bij een drempeltje op straat dat er iets met je embryootjes gebeurd. In dat op zicht beloven het nog lange wachtweken te worden.
@Mees: wat goed zeg! 2 embryootjes! Ik hoop zo dat ze zich goed vastnestelen! Kan me goed voorstellen dat je je zo naar voelt als je zo nodig moest plassen en dan ook nog eens er zo bij ligt! Gelukkig is het allemaal goed gekomen. Wanneer is de testdatum?