@waxientje jeetje wat een dillema's. moeilijk he alleen jij (jullie) kunnen de beslissing nemen of je wel of niet door wilt gaan met proberen. Helaas kan je niet in de toekomst kijken en dat maakt het mss nog wel moeilijker zeker als je al een rugzak bij je draagt. Ik wil je heel veel sterkte toewensen met het nemen van jou/jullie besluit. Ik weet helaas uit ervaring dat dat simpeler klinkt dan het is. een dikke knuffel
Hallo allemaal, Ik ben nieuw op de 35+ en zal me kort voorstellen. Ik ben 36 jaar en moeder van een 3 jarig zoontje. Ben getrouwd met een hele lieve man en werk niet. Helaas een aardig moeizaam verleden en hierdoor erge twijfel of we wel willen proberen of ik nog een x zwanger kan raken. Enerzijds dolgraag anderzijds weet ik waar ik vandaan kom en spelen er gedachtes mee van kan ik het wel, redden we het allemaal wel. Zal ik zelf niet helemaal ondersneeuwen. Kan ik het allemaal wel combineren. Ik weet niet of het koudwatervrees is of terrecht. En er is ook niemand die mij hier een antwoord op kan geven want alleen ik kan dit beslissen. Manlief wil dolgraag een 2e maar pushed me niet. Ik lees met jullie mee en zal af en toe reageren maar vind het moielijk om op alle berichtjes te reageren. Ik zal mn best doen groetjes mini me
@Minime: welkom en klets gezellig mee als je wilt! Ik denk dat per zwangerschap (of het nu de eerste, tweede of derde kindje is) er altijd een pfff..gevoel bij iedere vrouw is. Gaat het allemaal wel goed, ga ik het wel redden. Dus logisch, denk ik, dat iedereen koud water vrees heeft. Fijn dat je man je niet pusht hierin. Ik ken je hele situatie niet, maar wil je veel sterkte wensen bij je keuze die je uiteindelijk gaat maken. @Waxientje: hetzelfde geldt voor jou. Je weet zelf het beste wat je wilt. En tussen de regels door klinkt jouw kinderwens toch nog wel heeel sterk door. Op je werk zul je er even tussenuit zijn, maar na je zw.verlof kun je er gewoon weer terugkomen, toch? Ik weet van mezelf dat ik nu qua carrière geen rare bokkensprongen kan maken. Niet dat ik het niet aan zou kunnen, maar meer omdat ik de 'handen' vrij wil hebben om me volledig op mijn zoontje (en hopelijk nog een brusje) wil storten. Dus met alle liefde zit ik daar de komende jaren voor in de luwte op mijn werk. Overigens heb ik collega's genoeg gehad die na een zwangerschap wel voor een carrière zijn gegaan (en met succes). Dus het een hoeft het andere niet uit te sluiten. De keuze voor mmm is voor iedereen een persoonlijke keuze die ik respecteer. De reden dat ik het wel gedaan heb (ondanks dat ik ook dat nooit wilde) was dat ik mezelf ken en zeker weet dat ik er wel spijt van ga krijgen. En ik kan me voorstellen dat je bang bent voor wat je moeder is overkomen, maar het geeft geen zekerheid dat jij dat ook gaat meemaken omdat je ook 39 jaar geworden bent. Net zo min dat een goede of slechte eerste zwangerschap een garantie is hoe de volgende zwangerschap zal verlopen. Kun je er niet eens met een psycholoog of maatschappelijk werkster over praten. Vaak kunnen ze de enorme hersenspinsels die wij kunnen hebben, heel klinisch ontrafelen. Ik denk persoonlijk dat jij er nog niet aan toe bent je kinderwens vaarwel te zeggen, maar denk wel dat de manier waarop je je nu voelt niet ideaal is. Een kindje maken moet iets spannends zijn (met natuurlijk alle ups en downs), maar mag niet zo stressvol zijn dat jij bij de gedachter eraan alleen al erom moet huilen. Een dikke knuffel!
@Mini me: welkom hier! Ik hoop dat je hier veel steun en lol met ons hebt!We babbelen veel hoor! @Xon: oh meid...ik had er toch een heel ander gevoel bij deze keer bij jou! Wat een teleurstelling weer! Dikke knuff! @Waxientje: voor jou ook een dikke knuff! Tis allemaal behoorlijk heftig ook voor jou.Goed dat je alles even zo hier neerschrijft,nu weten wij een beetje wat er allemaal speelt en vooral gespeeld hebt! Hopenlijk word je het met jezelf eens wat je beslist! Hier weer behoorlijk erger wordende kiespijn! Had vandaag de tandarts willen bellen,maar we hebben het zo druk gehad.Dus bel ik morgenochtend vroeg maar.Het zit echt niet goed in die kies.Sleuteloverdracht is achter de rug en onze reis is geboekt! De Dominicaanse Republiek was al volgeboekt...maar we hebben een schitterende reis kunen boeken naar MEXICO! Onze vlucht gaat vrijdagochtend vroeg,dus we rijden snachts al naar schiphol. Tot overmaat van ramp valt de motot tot 4 keer toe uit van onze nieuwe Dodge,naar de garage geweest en die word zo snel mogelijk gerepareerd,waarschijnlijk een probleem met de gastoevoer,want als we de Dodge op benzine overzetten dan hebben we geen last
Waxientje, meid ik kan me het helemaal voorstellen wat je denkt en voelt, zo heb ik ook jaren rondgelopen. Ik wilde geen kinderen meer, ik wist het zeker. Heb zelf ook het nodige meegemaakt, maar praat er eigenlijk nooit over. Maar meid als die wens er is en het volet wel goed dan merk je dat vanzelf je kunt zoiets niet pushen en als het er even niet is dan niet. Ik denk dat je er, zoals ik het lezen kan, nog niet aan toe bent om helemaal al te stoppen. Maar waarom stop je niet een tijdje?? Ga even lekker voor wat je nu hebt, je kunt er toch op terugkomen?? Kijk hoe het dalijk gaat met je nieuwe baan en op school met de kleine, neem de tijd en neem dan een beslissing. Bij deze iig een hele dikke knuffel en ik hoop dat je met de tijd de voor jou juiste beslissing kunt nemen. Mini-me: welkom hier natuurlijk en ik wens je heel veel sterkte met het nemen van deze moeilijke beslissing. En voel je vrij te schrijven wanneer je wilt hoor niets is verplicht.. Hoop, lekker hoor meid naar Mexicooooo!! Erg mooi land, mijn nicht heeft er 2 jaar gewoond super gewoon!! Toch nog even op de valreep naar de tandarts dus?? Tja beter hier dan daar hoor, ik wens jullie heel veel plezier!! Jeetje, toch nog gered je deadline?? Mooi zo kun je even op adem komen en miss even een tukkie doen meid.
@Hoop: wat k*t, meid! Had gehoopt dat je kiespijn juist minder zou zijn. Nou, hopelijk is het komende bezoekje aan de tandarts voorlopig zeker de laatste. En Mexico!! Wow!!! @Xon: hoe is het nu met je? Hoofdpijn nog aanwezig?? Ik ben vanmiddag naar de acupunctuur geweest. Volgende week mag ik weer. Hopelijk met een mooi resultaat tot gevolg!
FF een reactie op alles! @ Mini me.. welkom, en geloof me, je leert het vanzelf hoor dat reageren, hihi, ik kan het weten want ik ben er pas sinds maart geloof ik, en kijk es wat een berichten @ hoop... mexico.... wow, daar ben ik nog niet geweest, lijkt me erg mooi, en je hebt nog mooi tijd om de tandarts lastig te vallen @ wax.... naaktlopen...tjeminee... waarschijnlijk was je daar nu klaar voor, en wie weet lucht het idd op voor je, even wat spanning kwijt. Ik snap wel wat je geremd heeft mbt tot zwanger worden etc, maar je moet niet vergeten... je bent je moeder niet!!! Vind ik echt even belangrijk om bij stil te staan hoor, want dat is echt wel belangrijk. Toen ik hoorde dat me moeder na 32 jaar huwlijk besloot lesbie te zijn, sprongen mijn nekharen ook wel even overeind, zo van zal dat genetisch zijn.... maar nee, ik ben zoals IK ben, en niet zoals zij is, ook al heb ik genen van haar, en ben ik erg jongensachtig... ik ben er echt bang voor geweest. Maar dat heb ik snel naast me neer gelegd, en hopelijk kan jij dat ook meis. Ik zou zeggen, probeer wat meer relaxed er mee om te gaan, desnoods een maandje helemaal zonder testen en zo. Doe aan 2 weken onthouding, wedde dat de sex dan ook weer beter word...en geen moetje? Hmmm allemaal vage tips van deze kant, wil je zo graag steunen en helpen, maar misschien kan ik dat maar beter doen door wat je vroeg, je je gang laten gaan.... maar das wel lastig Ehmm ik lees het wel.. ik wens je in ieder geval alle geluk. Hier... nog steeds bekaf, meisie ook hoor, die was zowaar in de auto in slaap gevallen, en dat doet ze niet veel meer! Ze wacht op me onder de douche.. dus dames, ik gaat ff lekker spetteren met me meisie, de mannen zijn buiten en wij hebben het rijk voor ons
hai meiden, bedankt voor het welkom heten Ik heb mss een beetje een brutale vraag maar ik heb het idee dat ik de enige "oudere mama"ben met een kindje van "al" 3. Dat komt omdat iedereen om me heen of 2 kinderen heeft die dicht op elkaar zitten of zelf nog jong zijn met al oudere kinderen of de tweede nu krijgen (Onder de 30 jaar). Dus vroeg ik me af hoe oud jullie zijn en hoe oud jullie eventueele 1e kindje is. Sorry als het een beetje te brutaal is Ik denk mss een beetje teveel na en dan denk ik als ik 47 ben dan is de (eventueele 2e 10 jaar oud). als ik het nu zo opschrijf dan denk ik weer wat maak ik me druk. Ik word heen en weer geslingerd tussen wel en niet. ik denk wel eens dat ik het gewoon allemaal heel eng vind ik heb niet zo een vangnet om me heen wat ik wel heel fijn had gevonden en soms ook wel nodig zou hebben. wat heerlijk om gewoon eens te kletsen zonder iets achter te hoeven houden en voor mij heel belangrijk met leeftijdsgenoten
@mini me: ik ben 43 jaar en heb 4 oudere kinderen uit een vorig huwelijk.Ik ben hertrouwd en mijn man en ik willen graag nog een kindje(mijn man heeft nog geen kids).Vorig jaar 2 miskramen gehad helaas en nu het IUI traject ingegaan....omdat de leeftijd dringt
@Hoop42 dank je voor je reactie en gefeliciteerd met de verjaardag Ben je net gestart met IUI? enne veel plezier in mexico gaan jullie samen?
@ hoop gefeli met de jarige @ minime ik ben dus 35, Mandy 4, en de 2de duurt al weer 4 jaar man is 34 en we zijn dec alweer 6 jaar getrouwd! Man heeft nog een zoon van 8 (jeff is om het weekend bij ons) en dochter J van 14 die we (nog) niet zien!
Hoop, gefeliciteerd met je kind!! Mini-me: Ik ben 38 ( bijna 39) heb uit een vorig huwelijk 2 kids een dochter van 19 ( die sinds een jaar ook moeder is en ik dus oma) en een zoon van 15. Mijn man is helaas overleden in 2001 en nu sinds 8 jaar een nieuwe partner die geen kindjes van zichzelf heeft en die wel graag wil en intussen alweer 11 weken zwanger van de 3e via IVF ( 1e poging raak).
We hebben nu 1 maand clomid gebruikt en Pregnyl gezet en op de natuurlijke manier geklust....IUI gingen we niet redden,want mijn man kon geen vrij krijgen van werk(wij moesten toen naar Belgie). Nu even time-out vanwege de vakantie. We gaan samen naar Mexico.De kinderen zijn met hun vader naar Spanje
@sillysa gefeliciteerd met je zwangerschap @all thanks voor jullie openheid ik vind het fijn om te zien dat er meer vrouwen van rond mijn leeftijd zijn. Helaas is de reden waarom soms wat minder fijn. zoals ik al eerder zei zijn zitten de vrouwen met kinderen die ik ken in een andere situatie
@hoop, gefeliciteerd! @nieuwe meiden, welkom hier! @xon, de duimen draaien nog hoor, it ain't over till it's over! @mees, hopelijk doet de acupunctuur je veel goed! ik ga deze week een voetreflex massage laten doen. mijn schoonheidsspecialiste doet dat ook, dat komt goed uit! @waxientje, niemand kan je helaas adviseren meid, maar je bent zeker je moeder niet. iedereen is zijn eigen persoon en hoe jij na een eventuele zwangerschap zal zijn heeft niets te maken met hoe zij was. maar je dilemma is heel begrijpelijk meid, hoofd en hart zitten helaas vaak niet op 1 lijn. hopelijk kun je een beslissing maken waar je helemaal achter kunt zijn, sterkte! hier de kleine man al een uur op bed hij was blijkbaar erg moe geworden bij opa en oma. hij had daar prima geslapen, maar was ook heel actief geweest. ben benieuwd of hij voor de fles nog wakker wordt of dat ik hem straks moet wekken.
Giedenavond meiden @Sil dat is inderdaad maar een rare bedoening bij die gyn van jou. Pff, inlevingsvermogen 0,0. Wat een hork:x. Dat hij je zich niet echt herinnert, daar kan ik me nog iets bij voorstellen, ze zien natuurlijk tig vrouwen langskomen, maar de botte opmerking over dat je het hartje graag wilde horen en dat ze dat niet doen, getuigd niet echt van mede leven met de mensen die bij ze in de praktijk komen. Inderdaad maar lekker naar een verloskundige gaan zodat je even lekker naar je kleine kunt luisteren. @Wax gefeliciteerd nog met je man. Ik wil je absoluut niet in een bepaalde richting praten over doorgaan of niet doorgaan met proberen zwanger te worden. Ik begrijp je dilemmas wel zoals je het allemaal opschrijft ben je heel duidelijk. De keuze moeten jullie zelf maken, maar mocht je nog vragen hebben over de mmm dan kun je natuurlijk altijd een gesprek aanvragen bij je huisarts. Bovendien heeft elk zh wel een afdeling maatschappelijkwerk die je kan ondersteunen wanneer je het moeilijk hebt of wanneer je heftig reageert op de hormonen. Ze zijn er niet alleen om je vol te pompen met allerlei troep zodat je zwanger kunt worden, ze zijn er ook om je te helpen als je het er zwaar mee hebt. Je kunt dus wel een goede psychische begeleiding krijgen als je die nodig hebt of wanneer je die graag wilt. (Hebben ze bij mij vanmiddag bij de info bijeenkomst ook nog weer eens nadrukkelijk genoemd.) Je vertelt dat er destijds ook alcohol problemen waren, blijkbaar zijn die verleden tijd (geweldig dat dat gelukt is trouwens!!) dus dat is al een groot deel van het wankele evenwicht van destijds dat is weg genomen. Je hinkt op twee gedachten, wat gezien je opschrijft, heel begrijpelijk is. Ik hoop dat jullie er voor jezelf een goede keuze in weten te maken. Sterkte daarmee, want het is een hele worsteling. @Hoop eindelijk!!! Gefeliciteerd hoor,wat zal dat een heerlijk gevoel zijn. Klaar met dat gedonder van het huis. Nu lekker op vakantie naar Mexico. Lijkt me heerlijk! Gefeliciteerd met je zoon? (Of is het een dochter, je hebt toch 1 dochter en drie zoons en je dochter is toch de oudste, of ben ik nu mis?) @Xon verdorie, ik had zo graag gezien dat jij nu eens de gelukkige in deze loterij zou zijn. Nu dus vooral hopen dat het zh toch nog een oplossing weet! Sterkte meid, ook al hield je er rekening mee, het is toch een klap in je gezicht dat het (waarschijnlijk) wéér niet gelukt is. Mijn zh had trouwens in jou geval geen escape IUI gedaan maar domweg de hele behandeling afgeblazen. Heb er vanmiddag nog naar gevraagd wat zij doen in het geval er maar een rijpe follikel blijkt te zijn na alle puregon. Dikke virtuele knuffel. Ik wilde dat er meer was dat ik voor je kon doen. @Minime welkom. Je komt er vanzelf in hoor als je regelmatig mee leest. Over je twijfels over een tweede kan ik alleen maar opmerken dat ik verschillende vriendinnen heb, die bij een tweede in de eerste weken echt helemaal gek werden van dezelfde twijfels die jij ook beschrijft. Bij allemaal is het na een paar maanden helemaal bijgetrokken en zijn ze weer in rustiger vaarwater geraakt. Ik vermoed dat iedereen die twijfels heeft maar na een tijd van aanpassen vind je op den duur denk ik je draai wel weer in het nieuwe ritme. Maar dit zijn inderdaad overwegingen die ieder voor zich moet maken, ik hoop alleen maar dat ieder voor zich de goede keuze maakt waar je later geen spijt van hoeft te hebben, wat je keuze ook mag worden. Ik wordt overigens aan het eind van de maand 38 en ben nu ruim anderhalf jaar via de mmm bezig om zwanger te worden. Heb geen relatie dus ben afhankelijk van een zaaddonor. Vanmiddag heb ik net een uitgebreide voorlichtingsbijeenkomst gehad over ICSI waar ik later deze maand mee ga beginnen. Maar daarover in een volgend bericht meer want anders wordt dit wel een héél lange lap tekst .