Goedemorgen dames, Nil, uit ervaring kan ik je vertellen dat je het beter niet gelijk kunt vertellen als je de baan echt wilt want ik word er keer op keer keihard voor afgewezen. Maar dat moet je natuurlijk voor jezelf uitmaken of je het wilt vertellen of niet. Veel s6 iig bij het gesprek. Boudi, jij heel veel s6 met de fm vandaag!! Duim voor je hoor!! Hier gaat het wel nog steeds pijn en harde buiken maar ik probeer er niet zoveel aandacht aan te geven, gewoon even rustig aan en dan weer verder. Hopelijk is het met een paar dagen wel weer afgezakt.
Goeiemorgen dames, Hier niet zo lekker. Nog steeds hoofdpijn. Heb het idee dat het uit mijn nek komt, beetje verkrampt door het veel achter de computer zitten. Gisteravond namelijk helemaal niks gedaan en toen was het wel gezakt, maar nu komt het net zo hard weer terug. Toch maar echt wat rustiger aan gaan doen. @Nil: veel succes bij de sollicitatie! Ik zou het inderdaad net zoals Wax zegt niet meteen zeggen (als het niet al goed te zien is?) en er pas in een tweede gesprek over beginnen. @Boud: ben heel benieuwd hoe de fm was! Hopelijk zijn er al een aantal mooie follikels te zien! @Wax: gelukkig dat het is meegevallen met het wratje weghalen! @Mees: hoop dat je al je vragen kunt stellen. Kan me voorstellen dat dat wat rust geeft. En gelukkig viel het werk enigszins mee, kun je hopelijk toch gewoon met een beetje een gerust gevoel op vakantie volgende week. @Sil: oh rustig aan dan maar hè meid! Ik vroeg me trouwens af, hoe voelt een harde buik? Ik heb af en toe ook dat mijn buik best hard aanvoelt ineens en dan vraag ik me af of het een zogenaamde harde buik is. Ik heb geen idee. Nou ik ga maar weer door met mijn werk. Deadline is vanmiddag al om 2 uur en daarna als ik nog puf heb wil ik misschien toch even gaan kijken voor een positiebroek.
@Boud: jij loopt hopelijk met een kleine grijns nu de spreekkamer van de gyn uit. Ik hoop op goed nieuws! @Nil: spannend zo'n sollicitatiegesprek. Kun je al echt zien dat je zwanger bent? Dat zou (voor mijn gevoel) ook al meespelen of je het wel of niet moet vertellen. Lastig te bepalen wat te doen. Ik denk dat je het ook een beetje van de sfeer van zo'n gesprek moet laten afhangen. Ik duim voor je, meid! @Jeetje: vervelend die hoofdpijn. Ik heb het in het begin van mijn zwangerschap ook wel veel gehad, dus het past zo en zo ook bij de klachten van een zwangerschap. Hebben ze daar ook fysiotherapeuten. Misschien toch wel eens goed het gewoon een keer goed los te masseren. Dan weet je gelijk of het van het werk of van de kleine uk komt! Sterkte met je deadline. @Syl: vervelend die harde buiken, maar probeer je vast te houden dat de kleine uk het prima doet. Waarschijnlijk is meneer (geloof nog steeds op een jongetje) heerlijk zijn ellebogen aan het uitstrekken om een lekker holletje te maken. Helpt een warme douche of bad er niet voor? Ik zou maar gewoon lekker rustig aan doen en misschien 's middags even proberen te slapen. Hier nu in afwachting van de afspraak in het zkh. Ik zou vandaag grotendeels alleen zitten en dacht dus ongestoord even weg te kunnen gaan, maar nu is mijn baas toch gekomen en is voor het gemak maar even bij mij op de kamer gaan zitten. Waarschijnlijk is ze wel op tijd weg. Twijfel of ik het moet gaan vertellen of dat ik maar moet hopen dat ze op tijd weg is. Pfff.....
Mees, ja lastig hoor want je moet straks natuurlijk weer vaker naar het ZH als je weer vol in behandeling bent. Is het een beetje een aardige vrouw dan? Misschien toch maar een keer een balletje opgooien. Heel veel s6 in het ZH bij het gesprek. Jeetje, idd maar wat rustiger aan gaan doen hoor, je moet wel een beetje aan jezelf denken is ook belangrijk. Ik denk dat wat jij beschrijft je een harde buik zou kunnen noemen ja, je buik wordt dan erg hard en doet ook zeer de ene keer duurt het langer dan de andere en zou moeten afnemen als je even plat gaat liggen. Heeft ook vele oorzaken waarvan de meeste onschuldig. Als je aan het einde van je zwangerschap bent zul je ze vaker en heftiger hebben dan noemen ze het oefenweeen. Nu zal het waarschijnlijk zijn door het groeien van de baarmoeder. Maar veel plezier vanmiddag met het kopen van een zwangerschapsbroek.
Nou, meiden, even snel, want ik kom weer om in mijn werk. Ik ben terug uit het zkh en heb wel 50 min. met de arts kunnen praten. Wat is het toch een fijn mens. Ze vindt eigenlijk dat mijn hele behandeling prima verlopen is. Weliswaar niet overdreven veel follikels, maar zij vond het wel weer erg goed als je van de 4 er 3 bevrucht hebt, dat het allemaal voorspoedig is gegaan. Heb haar gevraagd naar hoe nu verder. Meer spuiten voelt ze weinig voor. Zij zegt dat bewezen is, dat het max. haalbare effect op 225 IE Puregon ligt en dat meer spuiten dus niet veel meer meerwaarde heeft (behalve duurder en meer bijwerkingen voor de patiënt). Dus die optie valt af. Ze begon toch over dat medicijn waar nu een studie naar gedaan werd. Niet om noodzakelijk aan de studie mee te doen, maar omdat is gebleken dat vrouwen die wat moeilijker te stimuleren zijn, goed op dit middel kunnen reageren. Het voordeel is ook dat je dan voor het korte spuitschema gaat en daarmee de stap van weken Decapeptyl spuiten overslaat. En daarmee dus in sommige gevallen zelfs 20 spuiten minder hoeft te zetten. Het gekke is (dat heb ik zelf ook wel eens gelezen) dat sommige vrouwen die moeilijk te stimuleren zijn, soms beter kunnen reageren op het korte spuitschema. Dat voelt tegenstrijdig en dat zei ik haar ook. Ze had er zelf geen verklaring voor, maar het was wel zo. Ze zei ook dat er weliswaar nu een studie naar dat middel loopt, maar dat voor haar altijd de patiënt centraal staat en zij per patiënt echt bekijkt wat per situatie het beste behandelplan en medicijn is. En zij was stiekem als arts toch wel heel nieuwsgierig hoe ik het op dit medicijn ging doen. Omdat zij er bij mij wel een goed gevoel over had. Een ander voordeel is dat bij dit medicijn de bloedwaardes gelijk op het juiste niveau zijn en dat bij Puregon daar een vertraging van een paar dagen in zit. En dit middel staat bekend dat als je wat kleinere follikels hebt, dit middel deze ook beter bereikt en vaak nog mee kan trekken zodat ze toch nog bruikbaar zijn. Kortom, we hebben alle opties doorgenomen. Ze was duidelijk, eerlijk. En de afspraak is zeker dat als het niet het gewenste effect mag hebben, ik zeker voor de escape mag gaan. Want dat doen ze ook gewoon in dit zkh. Dus die achterdeur blijft open staan. Dus met haar afgesproken dat ik, als ik eind deze maand ongesteld wordt, gelijk bel. Dan moet ik op dag 2-3 al komen voor een uitgangsecho. Dan krijg ik al gelijk die prik Elonva toegediend (dat is maar een prik dus). Dan moet ik een paar dagen daarna met een vergelijkbaar spul als Decapeptyl beginnen, maar dat hoef ik dan maar een paar dagen te gebruiken om mijn eisprong te onderdrukken. En dan moet ik gewoon weer verder gaan met Puregon 225 IE tot tijdstip van punctie wordt afgesproken. Verder moet ik dus ook net als de vorige keer Pregnyl spuiten. Kortom, ik ben er wel van overtuigd dat het de moeite waard is te proberen. Dus tot de volgende ongi nog even niets en onverwacht toch nog een 'eigen' kans deze maand . Ik ben er klaar voor!!!
Goedemiddag meiden Nou hier prima nieuws. Er waren nu 9 follikels te zien. Vorige week ging de gyn er nog vanuit dat ze vandaag rond de 10 mm zouden zijn maar er was er al een van ongeveer 16, een van ongeveer 17 èn een van ongeveer 18 mm bij. De rest was kleiner maar toch wel 10 mm of een beetje meer. Dat was dus al goed nieuws. Ik heb nu een nieuw recept voor nog eens een ampul van 600 E Puregon mee (waar overigens zon 750 inzit) en daar zou ik dus nog max. 3 dagen mee kunnen spuiten door die hoeveelheden van 250 eenheden per keer. Vrij vertaald gaan ze er dus, volgens mij, vanuit dat er vrijdag (want dan moet ik weer heen) beslist kan worden wanneer ik de Pregnyl moet spuiten. Ik dacht tot vanmorgen nog dat de punctie ergens in de tweede helft van komende week zou vallen maar dat wordt dus denk ik wel wat eerder. Misschien komend weekend zelfs al. Ze willen me pregnyl laten spuiten als er in ieder geval 3 follikels van 18 mm zijn. Die van 16 en 17 mm zijn vrijdag echt wel over de 18 mm heen dus ik denk nu toch echt zondag punctie en dan dinsdag de tp. Als dat zo is zal mijn directeur blij zijn want die hoopte al vervanging te moeten regelen voor het begin van de week, dan kan dezelfde collega die ook de woensdag doet, voor mijn groep. Is voor de klas ook wel zo prettig lijkt mij. (Dat is trouwens dit jaar niet meer die collega van vorig jaar die ook IUI deed, die werkt niet meer bij ons, tja bezuinigingen, deze kent het hele verhaal nog niet hihi) @Nil ik hoop dat de fysio inderdaad hulp kan bieden om de pijn in ieder geval te verminderen zodat het te doen is. Hopelijk kun je met de goede oefeningen en tips ergere klachten voor blijven en de pijn de baas worden. En wat spannend een sollicitatie gesprek. Inderdaad moeilijk kiezen of je het wel of niet moet vertellen. Ik duim in ieder geval voor je. Succes. @Jeetje misschien een andere stoel pakken als je aan het werk bent achter de computer. Kan net dat verschil in houding maken zodat je minder hoofdpijn/nekklachten hebt. @Mees wow 50 minuten met de gyn in gesprek. Wat goed dat ze zoveel tijd voor je nemen. Bij mij in het zh werd vanmorgen ook een opmerking gemaakt over dat 250 I/E Puregon toch wel zowat de max was wat ze mensen voorschrijven. Dat ze het dus echt niet gaan verhogen (maar dat is bij mij nu dus ook niet aan de orde) Onder het lezen van jou uitleg van het onderzoek werd ik toch wel nieuwsgierig naar dat andere middel. Korter spuiten klinkt natuurlijk altijd goed en het fijt dat je een escape IUI kunt doen betekend dat je geen kans verloren hoeft te laten gaan als dit niet aan blijkt te slaan. Ik kan me voorstellen dat je om bent, was mij misschien ook wel gebeurd. Zeker als ik, in jou geval, te horen had gekregen dat het vooral lijkt te werken bij vrouwen die eerder wat minder op de hormonen reageerden. Maar wat ik niet helemaal begrijp of wat mij ontschoten is als je het al eens opgeschreven hebt is wat is er gebeurd met die derde emmie die je hebt laten invriezen? Je had toch drie bevruchtte eicellen en twee terug laten plaatsen? Of zit ik nu fout? Bij mij in het zh gaan ze bij een mislukte poging eerst de ingevroren voorraad (hoezo plastisch) op maken voor je weer mag beginnen met een volledig nieuwe poging. En dat leek me ook wel zo logisch eigenlijk.
@Boud: wow, wat een goed nieuws! Het worden dus spannende dagen voor je en hopelijk valt het goed met je werk. Dat is het voordeel dat de weekenden ook meetellen en je soms het geluk kan hebben dat het in het weekend valt (had ik ook). Ben heel blij voor je! En je weet nu waar je het allemaal voor gedaan hebt. Mijn 3e embryo was een c-kwaliteit en in mijn zkh vriezen ze alleen a-kwaliteit in (en tegenwoordig ook steeds meer b's). Zo'n embyro wordt dan dus 'weggegooid'. Ik heb daar vanmorgen ook al naar gevraagd of er, gezien mijn leeftijd, geen uitzondering gemaakt kan worden om alles in te vriezen. Ik begreep van iemand die daar ook in het zkh komt dat het met name een capaciteitsprobleem (en dus geldprobleem is). Ik zei dat ik me kan voorstellen als je bijv. 28 bent en je gaat per keer alle embryo's in laten vriezen dat het dan aardig volstroomt als je dat bij iedereen doet. Maar goed, ik ben 41, ik heb een houdbaarheidsdatum en dus voor het zkh de geruststelling dat ze het maar voor een paar maanden in zouden moeten vriezen. De gyn begreep mij volkomen, maar ze zei dat het zkh daar erg strikt in is. Als zoiets uitlekt dan schept het verwachtingen naar andere toe. Dus helaas. Ik kan dan wel heel veel moeite doen om meer follikels te kweken, maar ik kan er dan ook alleen maar wat mee als het a-kwaliteit emmies zijn.
@Mees op zich een logisch verhaal van je zh maar een capaciteitsprobleem lijkt me toch niet heel aannemelijk. Ik heb bij de voorlichtingsbijeenkomst in mijn zh ook uitgebreide info gehad over hoe embrio's en sperma etc. wordt opgeslagen. In een erg kleine ruimte kunnen ze echt hééééél veel kwijt hoor. In een soort grote tonnen zitten weet ik hoeveel buisjes met daarin emmies en/of sperma (en sinds kort ook eicellen) van tig mensen. In de "koelcel", zo noem ik het maar even, kunnen een hele rits van dit soort tonnen staan. Nu zal het aantal tonnen per cryobank natuurlijk verschillen maar die paar emmies extra nemen maar zo weinig plaats in in het geheel dat ik me niet kan voorstellen dat het dan op een gegeven moment "vol" zal zijn. Tenzij ze een beleid aan hangen dat dit soort dingen meer dan een mensenleven lang bewaard worden maar dat doen ze volgens mij nergens. Na een overlijden van een persoon wordt zijn sperma of haar eicel voorraad vernietigd en ingevroren embrio's worden eerst gebruikt voor er nieuwe voorraad komt. De opslag is hoe dan ook maar tijdelijk dus. Maar waarschijnlijk hebben ze gewoon ergens een protocol over geschreven waar ze zich aan moeten houden en dat is natuurlijk niet voor niets, al is het niet altijd even handig dat ze dat doen.
@Mees ik denk trouwens dat er een zeer goede reden is om embrio's van c kwaliteit niet terug te plaatsen. Vermoedelijk is de kwaliteit dan dusdanig slecht dat de kans op een miskraam bijna zeker is of een kindje met een handicap. Bij mij in het zh hebben ze een categorie "abnormaal" bevruchte eicellen. Is denk ik net zoiets als C kwaliteit. Kans op handicaps of miskramen is dan zowat 100% dus doen ze dat niet.
Hey meiden, Mees, wat fijn dat je gyn echt de tijd voor je heeft genomen zodat je dan ook een weloverwogen keus kan maken! Echt top dat er ook zulke artsen zijn. Boud, wauw wat een fantastisch nieuws meid!!! Ga alvast de duimen maar warm draaien voor komende week Ik heb trouwens al wel een echt buikje maar met bepaalde kleding valt het nog niet echt op. Het gesprek ging volgens mij wel goed, hij was erg enthousiast maar zei ook heel eerlijk dat hij mij overgekwalificeerd vond voor de functie waar ik op had gereageerd maar dat er misschien nog wel een andere functie zou zijn waar ik voor in aanmerking zou komen. Hij moest nog wel intern overleggen. Ach we zullen zien, we gaan vrolijk verder zoeken maar was wel een erg leuk en interessant gesprek. Meiden even een stomme vraag: Dit is mijn eerste zwangerschap en ik vind het zo jammer dat mijn vriend er zo weing over wilt praten en dingen tbv de baby wil ondernemen. Ik heb net flinke ruzie gehad omdat ik echt behoefte had om na de echo van gisteren het een beetje te vieren en misschien wat te shoppen. Gisteren na de echo niet echt over gehad en toen we thuis kwamen ging hij meteen achter z'n laptop zitten. Ik begon al te koken en ben maar wijselijk naar buiten gegaan. Vandaag na de soll gesprek had ik zo iets van nu wil ik het echt vieren dat het allemaal zo goed gaat. En ja hoor meneer begon meteen te zuchten en te puffen en ruzie te maken om daarna te zeggen nou laten we dan maar gaan. En dan vind hij het vreemd dat ik er geen zin meer in heb:x En als ik zeg dat ik het raar vind dat zijn moeder (hij had het verteld zonder dat k er bij was omdat ze dat vroeg) mij nog niet een keer heeft gebeld om te feliciteren dan ben ik weer degen die zich aanstelt. Stel ik me nu echt zo aan en vraag ik echt te veel Sorry hoor meiden dat ik jullie hiermee lastig val maar moest het echt even kwijt.
Nil meid je valt ons helemaal niet lastig met je vragen en/of opmerkingen. Daarvoor zijn we hier, gewoon om van je af te kunnen kletsen en al je vragen en hersenspinsels hier neer te kunnen schrijven. Ik snap je helemaal dat je het gevoel hebt iets te willen vieren. Volgens mij is dat een doodnormale reactie. Je hebt je eerder best zorgen gemaakt en dat een mooie echo dan een grote opluchting is lijkt me niet meer dan logisch. Ik zou ook willen shoppen. Waarschijnlijk is dat ook het eerste wat ik ga doen als ik eindelijk positief test: Shoppen!! Ha, kan er nu al zin in hebben. Dat je schoonmoeder je nog niet gefeliciteerd heeft vind ik gewoon onfatsoenlijk. Je geeft haar een kleinkind, me dunkt dat ze daar blij mee zal zijn, dat mag ze dan toch best even laten merken? Ik geloof niet dat jou reactie iets te maken heeft met zwangerschapshormonen maar gewoon een heel normale menselijke reactie is. Als er iemand vreemd reageert dan is dat eerder je vriend door net te doen als of het allemaal de gewoonste zaak van de wereld is. Als ik het lees krijg ik bijna het idee dat hij het allemaal niet zo interessant vind wat er op stapel staat. Wat fijn trouwens dat je een goed gevoel over het gesprek had. Het mag dan zijn dat ze je over gekwalificeerd vinden maar ze willen je kennelijk wel graag binnen hun bedrijf hebben. Waarom zouden ze anders überhaupt beginnen over een andere functie binnen hun bedrijf waar je beter bij zou passen en dat ze gaan kijken of ze daar wat mee voor je kunnen doen?? Maar wat het ook wordt, het was in ieder geval een prettig gesprek en dat heb je dan maar mooi weer binnen. Verder gewoon maar afwachten. Hebben ze ook gezegd wanneer je hoort of ze je aannemen, of wanneer je voor een eventueel volgend gesprek mag komen?
Boud, dat is juist zo vreemd. Als je hem soms hoort praten dan is hij echt heel erg blij maar het lijkt wel of het meer zo iets is van als het hem uitkomt en als hij er zin in heeft. Dan denk ik bij mezelf hoe ga je dat doen dan als die kleine er eenmaal is? Ook als het jou alleen uitkomt???:x En wat z'n moeder betreft ik heb al tegen hem gezegd dat ze zometeen na de bevalling niet moet komen aanzetten en dan opeens de oma moet gaan uithangen als het haar uitkomt. De appel valt blijkbaar niet ver van de boom.... Zo dat moest er even uit!!! En heb net even besloten dat ik voortaan met mijn beste vriendin of zus lekker ga shoppen en vieren. Ik maak me al zo'n zorgen of alles goed gaat dan wil ik het ook vieren en genieten van de momenten dat het juist goed gaat. De persoon die over de andere functie gaat is nog deze week met vakantie dus wordt nog wel even afwachten. Ga gewoon verder met solliciteren en we zien wel weer
@Nil groot gelijk dat je voortaan gaat shoppen met iemand die het wèl kan waarderen. Wat je vriend betreft kàn het ook nog gewoon te maken hebben met het feit dat het voor hem nog niet echt realiteit is. De kleine zit natuurlijk bij jou en jij voelt je lichaam veranderen waardoor het allemaal veel directer bij je binnenkomt. Aan de andere kant kan het ook goed zijn dat hij denkt dat ie een "gelegenheids pappie" kan worden. Helaas gebeurt dit ook wel eens. Ik heb tot mijn grote verdriet zo'n zwager die liever niet dan wel op zijn eigen kind past en hem uitbesteed zodra hij daar ook maar het meest lullige smoesje voor kan verzinnen. Meneer zit al bijna een jaar zonder werk thuis, de hele dag met zijn luie r... op de bank te internetten maar zoon lief gaat wel twee dagen in de week naar de ene opa en oma en één dag in de week komt de andere oma aan huis oppassen nota bene. Zulke kerels bestaan er dus (helaas) wel degelijk. Daarmee wil ik niet zeggen dat hij niet van zijn zoontje houdt hoor want dat doet hij wel degelijk op zijn manier, maar hij wil er gewoon geen "last" van hebben. Nou daarvan gaan bij mij de haren ook overeind staan. Dus ik durf je niet te vertellen dat het allemaal wel mee zal vallen zodra de kleine er eenmaal is, maar die kans is gelukkig wel erg groot en heel aannemelijk. Mannen zoals mijn zwager zijn (voor zover ik weet) gelukkig meer uitzondering dan regel. Althans daar ga ik vanuit...
Boudi, wat een goed nieuws meid!! Mooi hoor dan gaat het nu wel heel snel gebeuren allemaal, jemig we gaan voor je duimen hoor!! Nil, fijn dat het een leuk gesprek was en dat er misschien toch iets voor je is. Dat geeft de solliciterende zwangere weer moed hahaha, ben ook nog steeds zoekende namelijk. En euh ik vind ook niet dat je raar gereageerd hebt hoor, jee ik zou gek worden geloof ik!! En dan idd maar lekker genieten met je vriendin en je zus als die er wel belang bij hebben. Je hebt idd al stress genoeg hoef je dat van hem niet te pikken hoor!! En van die moeder al helemaal niet! Mees, houdt dat dan in dat je deze maand nix gaat doen, als je moet wachten tot je weer ongie wordt?? Of heb ik dat verkeerd gelezen?
Klinkt allemaal goed, Boud!!! Woehoeiii! @ Nil: het klinkt als een cliche, maar ik denk dat het echt waar is: het duurt veel langer voor het voor mannen reeel wordt een zwangerschap. Ik heb dat ook ervaren toen ik zwanger was van mijn dochter. Ga inderdaad lekker winkelen en vieren met een vriendin ofzo en verwacht niet teveel van je man tijdens je zwangerschap! die krijgt zijn schok nog wel als de kleine er is, haha! die van mij was ook niet zo betrokken als ik me altijd had voorgesteld. Dat kwam pas op het laatst toen ik echt een megabuik had. Hij was ook niet het type van mijn buik voelen enzo, en ik vond dat eerst wel lastig, maar hoorde van andere vriendinnen met ervaring dat het echt geen uitzondering is als het zo gaat. Als straks de grote dingen moeten worden gekocht en er komen spullen enzo in huis dan wordt het wel echter voor hem en als er geklust moet worden! . Een man kan het gewoon niet zo voelen als een vrouw, hij ondervindt het niet aan den lijve. Neemt niet weg dat je hem ook gerust op dat feit mag wijzen en dat het voor jou wel heel echt is en jij het allemaal voelt enzo. En van schoonmoeders heb ik niet heel veel verstand eigenlijk, heeft ze al kleinkinderen?
@Nil: je mag altijd je hart luchten. Ik zie het niet als lastig vallen. We denken graag mee waar nodig met iedereen. Eigenlijk hebben de anderen het al goed verwoord. Voor een man is dit zo'n onwerkelijke periode. Ze weten verstandelijk wel dat ze vader gaan worden, maar voelen dat nergens nog aan. Ze zeggen bij vrouwen ook niet voor niets dat die 9 maanden zwangerschap je ook 'moeder' maken. Dus het is een groeiproces. Door de hormonen, kwaaltjes en het kindje wat je voelt is het voor ons veel tastbaarder dat we een kindje krijgen. Maar voor een man is het vrij onwerkelijk. Mijn man heeft op zijn momenten ook wel zijn angsten gehad of het allemaal goed zou gaan (alleen niet altijd tegen mij uitgesproken om mij niet lastig te vallen of angstig te maken). Misschien vind je man het ook wel heel spannend en durft hij er nog niet zo openlijk van te genieten. Mannen denken vaak zo anders als wij zouden willen of verwachten. Ze komen niet voor niets van mars, hè! Ik zou hem maar even laten en inderdaad lekker met je vriendinnen gaan shoppen. Als hij zich gepasseerd voelt, kun je hem zeggen dat je niet de indruk hebt dat je je blijdschap voldoende met hem kunt delen. Sterkte en succes! Ook spannend van je baan overigens. Lijkt het je wat die andere baan waar ze het over hadden? En heb je nu uiteindelijk verteld dat je zwanger bent? @Boud: de kwaliteitsklasses waarin ze de embryo's verdelen zeggen op zich niets over de kans op een gehandicapt kindje of een mogelijke zwangerschap. Ze zijn gewoon niet zo goed doorgedeeld, waardoor de kans dat er uberhaupt een zwangerschap ontstaat minder groot is (maar zeker niet onmogelijk). Zo is het bijv. ook geen garantie dat als je een a-kwáliteit krijgt teruggeplaatst dat je geen gehandicapt kindje kan krijgen. Bij een mindere kwaliteit embryo is het blijkbaar gewoon heel lastig ze in te vriezen, omdat de kans dat zo'n embryo goed ontdooit heel klein is. En dat terwijl het lab er nog wel wat werk aan heeft om een embryo in te vriezen. Dus het is niet alleen een capaciteit probleem van de vriezer, maar ook capaciteit van het lab, omdat zij er ook werk aan hebben om het in te vriezen en weer te ontdooien, terwijl de kans op succesvol ontdooien klein is. Vandaar dat ze daar een grens getrokken hebben in mijn zkh. Wel vriezen ze de laatste tijd wel meer b-kwaliteit embryo's in. Dus wie weet biedt dat nog hoop voor mij. @Syl: we mogen er deze maand gewoon zelf voor gaan. Ik krijg nog geen enkel medicijn of iets, dus het is een 'gewone' maand met een eisprong en een ongi op 29 september. Dat kwartje was bij mij nog niet gevallen, tot mijn man me eraan herinnerde. Als ik dan dus niet zwanger blijk, dan gaan we dus officieel met ivf 2 van start.
Meiden, ik heb jullie vreselijk verwaarloosd de laatste paar dagen. Ik had het meteen ook zo ontzettend druk op school dat ik 's avonds bekaf was en de laptop niet meer heb aangezet. Boud, wat een goed nieuws zeg ( tikkie jaloers hoor ). Je had het goed gevoeld toen je na twee dagen al last had. Nou dat gaat toch allemaal in een rap tempo. Dit gaat m worden hoor! Ik vind het overigens raar dat zowel bij jou als Mees wordt gezegd dat meer spuiten dan 225 weinig zin heeft, en ik dan gewoon moet starten met 450. Ik mag toch hopen dat het wél effect heeft, anders zouden ze het me niet geven denk ik. Nil, ik kan het goed voorstellen hoor dat je het vervelend vindt dat je man het niet echt wilt vieren. Maar idd is het natuurlijk zo dat mannen er in het begin toch nog ver vanaf staan en het toch erg abstract is omdat het in jou groeit. En het blijven mannen! Wat ik nog veel erger vind is dat je schoonmoeder helemaal niets van zich heeft laten horen en terecht dat je zegt dat ze na de bevalling niet meteen de oma hoeft uit te hangen! Ik heb niet zoveel te melden. Werk me een slag in de rondte, ik moet nog even een nieuw evenwicht vinden tussen het harde werken en mijn sociale leven. In de vakantie natuurlijk niet vroeg naar bed gegaan en dan lekker op de toneelvereniging blijven hangen e.d. Maar ja, dat gaat nu niet meer dus dat is weer even wennen. Verder hik ik een beetje op tegen mijn verjaardag a.s. vrijdag, ik vind het vreselijk om 39 te worden en nog steeds geen moeder te zijn! Probeer er niet teveel aan en over na te denken, maar lag er toch wakker van vanaf 4 uur vannacht! En dan duurt de nacht lang, heeeeeel lang!
Mees dat klinkt al een stuk logischer dan de eerdere reden die je gehoord had. Ik weet dat emmies van A kwaliteit ook tot een baby met een handicap uit kunnen groeien hoor. Dat is meteen ook mijn grootste angst denk ik wanneer ik zwanger mag raken. Waarschijnlijk komt dat ook mee door mijn werk maar bij mij gaat er een heel stuk spanning afvallen als de nekplooi meting goed zal blijken te zijn. Nou ja, eerst maar eens zwanger worden denk ik zo. Gewoon stapje voor stapje het hele traject doorlopen en vooral gewoon doorademen dan komen we er hopelijk "vanzelf" @Xon bij Mees en bij mij gaat het over Puregon, waarschijnlijk ligt het daaraan. Trouwens ik krijg een tikkie meer dan Mees hè. Maar ik had daar meteen al mijn vraag tekens bij want waarom kun je een Puregon-pen anders instellen op max 450 eenheden wanneer dat toch nooit voorgeschreven gaat worden Daar zit dus meteen al weer het gat in hun verhaal. Ik zou me daar dan ook maar niet al te druk over maken. Zal wel weer gewoon zo'n "protocol dingetje" :x zijn van de ziekenhuizen. Bovendien wil jou ziekenhuis ook gewoon dat hun behandeling aanslaat want hoe meer positieve resultaten ze boeken hoe beter dat staat in de jaarverslagen. Ze doen dus echt wel hun best. Ziekenhuizen zijn tegenwoordig commerciële instellingen die ook gewoon moeten presteren. Jij dus ook meteen al weer zo druk hè. Heel herkenbaar. Als die eerste ouderavonden maar geweest zijn bij ons. Dat is eigenlijk de deadline om alle plannen klaar te hebben. Wanneer die dan besproken zijn komt het "gewone" werken eindelijk aan de beurt. Elk jaar hetzelfde liedje.
Meiden,ik hou het even kort.We hebben het momenteel heel zwaar met onze jongste zoon...daar zijn grote zorgen om.Het voelt als een erg zware baksteen op mijn hart en ben er erg verdrietig van.Ik zal morgen proberen het een beetje te vertellen. Ik ben doodvermoeid. Heb wel alles gelezen en ben erg blij voor Boud met zoveel follikels.Ook Mees een fijn gesprek gehad...allemaal erg positief dus. Met Nil en Syl alles goed...geweldig nieuws! Met Wax haar dochtertje ook meegevallen..fijn hoor. Jeetje: je hebt het veel te druk..doe rustig aan meis. Xon: jij ook al zo druk!Ik vond 40 jaar worden best moeilijk,maar was ook dankbaar dat ik het worden mocht.Ik hoop dat je een fijne verjaardag hebt vrijdag! Slaap lekker allemaal!
Och Hoop dat klinkt niet fijn meis. Dikke knuffel ik hoop dat de problemen relatief snel opgelost kunnen worden. Sterkte.