Wil je even succes wensen vandaag, Mees! 4 bevruchte eitjes las ik, heel mooi! Hier deze maand helaas verloren door dat ik ziek ben geweest: buikgriepvirus. Dus dat was niet echt klussable ... Wel geklust op de dag dat mijn test positief was, maar wilde dan 2 dg daarna ook nog klussen omdat ik toen volgens mij de laatste keer zwanger ben geworden, maar dat lukte dus niet meer. Dus er is nog wel een heeeel klein kansje, maar echt minimaal naar mijn idee. Ik denk niet dat het raak kan zijn, gezien de ervaringen tot nu toe.
Zo, net weer terug uit DD en we hebben onze kinders opgehaald. Ik heb er twee teruggeplaatst gekregen. De andere twee zijn helaas gestopt met delen. Dus hier zullen we het mee moeten doen. De terugplaatsing ging wel even lastig, want net als de vorige keer (dat was ik al weer vergeten), kunnen ze er blijkbaar moeilijk bij. En dus moest er een speciaal slangetje/kathether aan te pas komen. Door dat gewroet en gewurm daar van onderen en binnen, had ik na de terugplaatsing heel iets bloedverlies. Ik hoop maar dat dat geen kwaad kan. Vanavond de eerste pregnyl spuit zetten. Nu even een rondje lopen met m'n zoontje. Ja, ook hij verdient aandacht!
Ach, wat jammer dat de andere 2 niet verder gedeeld zijn, nu gaan de duimen superhard draaien. Deze 2 moeten t m gewoon worden. Bloedverlies kan niet kwaad hoor, soms heb je zelfs nog wel wat bloedverlies tijdens innesteling. Wandelse, gelukkig is het droog en kunnen jullie er even uit.
Mees ik ga heel hard duimen voor de twee die je nu 'on board' hebt. Dit gaat helemaal goed komen. Dat geklooi met dat slangetje had ik de laatste keer ook. Moest ook een extra katheder of weet ik wat bij ingebracht worden. Daarvoor nooit geen 'problemen' gehad. Een beetje bloedverlies schijnt inderdaad geen kwaad te kunnen dus je verder niet druk over maken. Maar ik sta de komende twee weken in de duimstand voor je. Ik heb inderdaad nog nooit een evaluatie gesprek gehad. Past me ook precies moet ik zeggen. Ik zie maar zelden een meerwaarde in dat soort gesprekken. Het is me aangeboden toen ik stoppen moest met IUI, voor het begin van het ICSI traject maar ze kenden me toen onderhand in het IUI team, na 10 pogingen, al aardig en hebben niets opgedrongen. Ze brachten het meer van, de mogelijkheid is er, wanneer je er behoefte aan hebt trek je maar aan de bel. Dat heb ik dus niet gedaan. Ik zie het nut er echt niet van in om met een stel artsen om de tafel te gaan zitten bomen over al de mislukkingen. Ze weten zelf toch ook niet waar het aan ligt en dat is nu net de enige vraag waar ik een antwoord op zou willen. Hoe het verder met mij gaat en hoe ik het ervaar weet ik zelf ook wel zonder hun expertise.
@Lyanna: inderdaad jammer, maar had er ook niet op gerekend dat ze het allemaal zouden redden (in mijn dromen natuurlijk stiekem gehoopt). De embryoscope is een ware afvalrace voor de embryo's. Een schrale troost is dat van embryo's die de embryoscope niet overleven, je ook niet zwanger was geraakt. Ik ga er dus maar vanuit dat dit twee sterke embryo's zijn (al heb je zelfs met dag 5 tp geen zekerheid op een zwangerschap). @Boud: ik ben zelf ook niet zo van de gesprekken. Ik heb wel beide keren een gesprek gehad, maar dat kwam omdat ik de tweede keer een ander medicijn zou krijgen (en er een onderzoek was), dus toen voor het gemak een afspraak ingepland. Omdat ik die troep niet meer wilde hebben voor de derde keer had ik dat telefonisch doorgegeven, maar de assistente mocht dat niet zelf beslissen en heeft toen weer een gesprek in gepland. Nu had ik een heel lieve en fijne vrouwelijke gyn waar het geen straf mee was om met haar een afspraak te hebben. En vaak was het dat ik via allerlei topics van allerlei tips and trics had verzameld die ik dan met haar doornam. Vanmiddag een druk middagje gehad. Mijn man moest slapen ivm de nachtdienst en op de een of andere manier was mijn zoontje erg druk. Dus rondjes wezen lopen, op de fiets de hertjes brood gaan voeren. Toen nog naar de apotheek, omdat ze geen naaldjes bij de pregnyl hadden gedaan en net dus thuis. Vanavond moet ik nog uit eten met het werk, omdat een collega wegging. Voorafgaand gingen ze ook nog bowlen, maar daar had ik echt even geen zin in. Net twee embryo's on board en dan met die zware ballen lopen zeulen en rare bewegingen maken. Ik weet dat het allemaal geen kwaad kan, maar nam liever toch ook niet het risico. Maar nu dus even moed verzamelen voor het etentje van vanavond. Bleghhh!
@Mees: ik duim ook weer!! Hier een verkouden meisje, zo zielig! Ze kreeg vannacht bijna geen lucht en ik had wel zoutoplossing maar het hielp niet heel erg. Heb echt de hele nacht bijna niet geslapen want lag zo naar haar ademhaling te luisteren. Vanmorgen gelijk naar de etos gesjeesd om neuspray te halen. Dat is ook zoutoplossing natuurlijk maar toch helpt het wel wat beter. Wat kun je verder nog doen eigenlijk? Ik heb ook een neuspeertje maar ik krijg daar nooit iets mee uit het neusje. Denk dat we toch de meeting maar naar een volgende keer moeten verzetten. Morgen alweer vrijdag! Deze week is echt omgevlogen. Mijn vader komt nog een keertje langs dit weekend en mijn oudere zus en een goede vriendin met haar moeder, dus op het laatst toch nog druk!
@Jeetje: lastig als die kleintjes verkouden zijn. Ze hebben zelf nog niet de handigheid het snot er zelf uit te snuiven en als ouder sta je er soms ook maar bij en kijk je ernaar. Neusspray is altijd goed. Wij hadden ook zo'n peertje, maar dat vergt ook een enorme handigheid. Het is mij ook nooit gelukt daarmee snot eruit te krijgen. Je kan nog wat luuf (vicks voor kinderen) op haar buikje smeren, al weet ik niet wat de min. leeftijd is daarvoor (ik dacht vanaf 3 maanden). Dat is, denk ik, op dit moment alles wat je helaas maar kan doen. Ik hoop dat ze snel opknapt. Gisteren had ik een etentje van mijn werk omdat er iemand wegging. Die meid heeft zoveel ellende op ons werk veroorzaakt en van een gezellig team ervoor gezorgd dat iedereen lijnrecht tegenover elkaar kwam te staan. Door haar dartele gedrag komt ze overal mee weg en weet ze het zo te draaien dat zij overal buiten schot bleef. Ik was er dus niet rouwig om dat ze vertrekt en het kan me niet snel genoeg zijn dat ze weg is, maar tijdens zo'n etentje wordt er natuurlijk altijd gedaan of de afdeling zonder haar helemaal in elkaar zou storten. Dus ik had er al helemaal geen zin in door dat huichelachtige gedoe. Ik had die datum een een hele tijd geleden al doorgegeven als akkoord omdat mijn man altijd donderdagavond wel thuis is. Maar een tijdje geleden werd er gebeld of hij die donderdagavond kon werken, omdat zijn baas helemaal omhoog zat. Dus akkoord, alleen is bij ons nooit het kwartje gevallen dat de avond dat hij onverwachts moest werken, de avond was dat ik dat etentje had. Mijn zoontje moest dus naar mijn ouders toe. Ik was hem aan het klaarmaken, toen hij natuurlijk een volle poepluier had en ik weer alles kon verschonen, toen wilde hij niet dat ik wegging toen ik hem naar mijn ouders bracht. Ik moest tussen de bedrijven door nog de pregnyl spuit zetten en door de haast schoot ik uit met het breken van de vloeistof ampul en sneed me dus in de vinger. Doordat alles dus even mis liep, was ik tien min. te laat bij het etentje. Omdat mijn zoontje zo beteuterd keek toen ik hem bij mijn ouders achterliet, kon ik me ook niet echt ontspannen. Het etentje liep ook nog eens vreselijk uit, waardoor er soms 3 kwartier tussen de gerechten door zat. Ik ben direct na het toetje gegaan en was dus om 10 over 10 pas thuis. Mijn zoontje had zich prima vermaakt, maar was dus wel heel laat in bed. Het naar bed brengen doe ik altijd liever zelf. Dus hij lag er laat in, ik was total loss (en had eigenlijk nog wel honger). Want het eten was meer een kunstwerk, dan dat het echt maagvullend was. Ik ben ook op tijd naar bed gegaan, want ik was compleet gesloopt. Het was zo'n anticlimax om 's morgens vroeg al helemaal naar DD te zijn geweest voor een tp en dan 's avonds een etentje te hebben, terwijl je 2 emmies in je buik hebt (en niemand dat natuurlijk weet). Vanmorgen ben ik er even uit geweest voor mijn mutsenbol propmoment en toen toch nog maar even teruggaan. Mijn zoontje en ik werden pas om 10 uur wakker. Schandalig, maar we hadden het blijkbaar nodig. Het zonnetje schijnt nu, dus ik ga me zo lekker installeren in het zonnetje. Het leven is zo slecht nog niet.
Jeetje wat sneu dat je kleine meid zo verkouden is. Altijd lastig lijkt me omdat je zelf zo weinig kunt doen. Ik hoop dat ze snel weer opknapt. Mees vervelend die verplichte toestanden rondom vertrekkende collega's helemaal wanneer je ze juist wel weg kunt kijken. Kan me voorstellen dat je dat emotioneel allemaal maar moeilijk met elkaar kunt rijmen na een tp. Er zit zo'n gigantisch verschil tussen dat waar je met je hele wezen mee bezig bent en dat wat je voor de buiten wereld moet doen en laten zien. Vandaag dus een lekker rustig dagje. Heerlijk toch. Hier ook alles prima. Vandaag zijn we met de hele klas op 'visite' geweest bij een van de kinderen thuis. Deze mensen wonen op een soort van hobby boerderij en hebben een hele kinderboerderij aan dieren bij hun thuis. Plus ook nog eens zeeën van ruimte om te spelen met skelters, fietsen en weet ik wat al niet meer. De kids hadden dus de dag van hun leven en zijn vreselijk verwend met koekjes, drinken, broodjes en ijsjes. Wat zijn er toch een lieve mensen op de wereld. Zo leuk om te zien hoe blij sommige kinderen kunnen zijn met zo'n dagje weg. Volgende week ook al weer op stap met de klas. Gisteren kreeg ik een telefoontje van een of andere student die een klas met kinderen uit het speciaal onderwijs zocht voor haar afstudeer project. Ze gaat een Afrikaanse feestmiddag organiseren en kon niemand vinden die op korte termijn nog met een groep wilde komen. Moet ook zeggen dat het wel héél korte termijn is. Maar wij willen best wel meedoen aan een feestje hoor. Haha, dus gisteren nog even geprobeerd wat vervoer te ronselen en als dat rond is,(nog niet helemaal gelukt want a) kort dag en b) we willen liever ook niet iedereen maar mee die event. wel zou kunnen) verkeren we dinsdag met de klas in Afrikaanse sferen. Ben heel benieuwd wat dat nu weer gaat worden. Een week later gaan we ook nog twee keer op stap met de klas. Man man man, ik ben straks blij wanneer de laatste schoolweek gaat beginnen want dan gaan we een keer niet de hort op met de groep
Jeetje, wat sneu, Lotje is ook al erg verkouden geweest en meer dan neusspray en het neuspeertje kun je idd niet doen. Luuf mag je pas smeren vanaf 6 maanden. Die neuspeer is idd wat lastig maar oefening baart kunst, ik kan er al aardig mee overweg. Je knijpt m in dan stop je m in haar neusje (best ver voor je gevoel) en dan loslaten, ik doe dat na de neusspray dan is alles een beetje los. S6 met haar hoor en het oefenen met je neuspeer. Mees, heb je lekker genoten van je vrije dag vandaag?? Lekker toch een keer uitslapen, heerlijk!! Idd niet echt leuk zo'n verplicht dineetje, maar ja je hebt het weer achter de rug! Boud, klinkt gezellig hoor zo'n afrikaans feestje! Alvast veel plezier! Voel je je alweer wat beter? Hier alles prima, kan nu eindelijk een beetje naar buiten met de kleine. Alleen ben ik echt verschrikkelijk ongie!! Pppfff ik heb zelfs luiers van Lotje de plakrandjes enz eraf geknipt en voorgedaan en dan nog doorlekken binnen een kwartier, dat heb ik echt nog nooit meegemaakt zoveel bloed. Nou ja hopelijk is het gauw weer voorbij. Met Lotje verder alles lekker, ze begint al dingen te pakken en wil niet zoveel meer liggen maar liever rechtop zitten, wat natuurlijk nog niet zo goed gaat en dan wordt ze driftig hahaha, kleine driftkop!! Wel erg grappig om te zien hoor. Meiden dikke knuffel allemaallllll
@Syl: is dit je eerste ongi na de bevalling. Ik dacht dat jij ook laatst een spiraaltje had laten plaatsen. Ik weet niet of dat een koperspiraaltje is, want daar kun je zware menstruaties van krijgen. Ik heb zelf ook een koperspiraaltje gehad en ik heb alleen de eerste menstruatie na het plaatsen een zware ongi gehad, daarna viel het wel mee. Fijn dat je er nu wat meer op uit kan met de kleine meid. Het werd wel eens tijd voor beter weer. Hier een rustig dagje gehad, voor zover je het rustig kan noemen met een beweeglijke, ondernemende peuter. Ik had van iemand van het forum (die op dezelfde dag een punctie en tp had in DD) gehoord dat je foto's van de embryo's kon krijgen. Mij is dat niet verteld, waarschijnlijk omdat mijn punctie wat hectischer verliep omdat ze niet bij mijn baarmoeder kon. Vanmiddag een mailtje gestuurd en gevraagd of ik 'mijn' foto's misschien ook nog kon krijgen. En amper een uur daarna had ik al een mailtje met foto's van de twee blastootjes. Er zit wel verschil tussen die twee embryootjes, dus of het een nu beter is dan het ander weet ik ook niet.
@Boud: je hebt inderdaad nogal wat uitstapjes en activiteiten voor de boeg. Dat verandert 'normale' kinderen al in stuiterballen, laat staan jouw klas. Ik wens je dus veel sterkte, meid!
Sil jemig zeg, dat is een heftige ongi. Hoop inderdaad dat het is zoals Mees zegt en de volgende keer wat minder heftig is. Nu is het mooi weer en kun je met L.otte naar buiten en dan moet jij ieder kwartier naar het toilet. Mees dat is ook toevallig dat je iemand hier op het forum hebt ontmoet die op de zelfde dag punctie en tp had in DD en wat leuk dat ze de foto's op wilden sturen. Als het nu raak is dan is dat gewoon de eerste foto van je kleintje hihi. Ik zou me er niet zo druk om maken dat de ene blast groter is dan de andere. Wanneer het zh hier zelf zijn bedenkingen bij gehad had, hadden ze de kleinste van de twee vast niet geplaatst. Komt vast goed. Tja door de uitstapjes worden de kids inderdaad wel drukker maar ik vind dat vooral deze kinderen, jùìst deze kinderen, zoveel mogelijk dingen moeten ervaren. Met gewoon dingen vertellen bereiken we ze toch veel minder dan 'normale' kinderen. Het is toch vooral leren door te doen. We moeten die extra drukte dus maar op de koop toe nemen en er het beste van maken. Voor veel kinderen zijn de uitjes met de klas ook nog eens de enige ze überhaupt hebben omdat ze uit nogal zwakke milieus komen, dus ik gun het ze wel.
Sil vergat ik nog helemaal antwoord te geven op jou vraag, ik denk dat dat al heel veel zegt trouwens hihi. Ik voel me wel weer helemaal de oude hoor! Ben mijn dip weer te boven en sta al weer te popelen om verder te gaan. Ik wil zo graag zwanger worden dat ik haast niet kan wachten om er weer voor te gaan. Vandaag lagen bij thuiskomst de recepten en het nieuwe schema al weer op de mat. Die zal ik komende week even gaan ophalen en dan is het alleen nog maar weer wachten op de volgende ongi en wederom gaan met die banaan.
@Boud: dat was inderdaad grappig. Het toeval is dat we, ondanks dat we een half uur na elkaar de tp hadden (en er dus van uit gingen elkaar ook te ontmoeten), het allemaal anders liep. Wij werden precies op de afgesproken tijd naar binnen geroepen voor de tp. Op dat moment kwamen zij binnen en ook zij kon gelijk doorlopen. Toen ik klaar was, heb ik nog even in de wachtkamer gekeken, maar haar dus niet gezien, omdat zij op dat moment dus al in de behandelkamer was voor haar tp. Dus dan ben je een paar keer zo dichtbij elkaar geweest, maar elkaar door omstandigheden steeds net misgelopen. We hadden allebei 4 bevruchtingen, allebei de embryoscope en allebei 2 embryoos over die zijn teruggeplaatst. Als we dan ook nog allebei er zwanger van raken is dat helemaal fantastisch natuurlijk!
Goedemorgen, Ik wil diegene die op ons zoontje gestemd hebben voor Baby van de maand bedanken, we hebben gewonnen! Voor nu fijn weekend, want we hebben druk weekend voor de boeg. Kom na het weekend wel even weer mee kletsen. x, liefs!