@Hoop: het zou zo mooi zijn, maar heb er zelf een hard hoofd in. Heb ook steeds het idee dat ik van alles voel lopen. Vanmorgen toen ik wakker werd ook weer dat ongigevoel. Moest zo nodig plassen, maar wilde ook niet gelijk rood aantreffen en weten dat alles voor niets was geweest. Hoezo struisvogelpolitiek?? Maar ja, ik moest toch echt plassen en moest er dus toch echt uit. Maar nog geen rode duivels. Mag nu weer mutsenbollen gaan proppen en naar het werk. Vrees toch wel dat de rode duivels wel in aantocht zijn....
Nou Mees, heb haast geen vel meer op mijn duimen , positief blijven meid!! Ik blijf nog ff doorduimen hoor!! Hoop, ja genieten doe ik elke dag van mijn kleine wonder hoor!! ben echt een trotse mama!!
Mees ook ik blijf duimen hoor... en voor de rest meiden dank voor jullie lieve reacties... blijft fijn! Vandaag gaat t weer rustig aan, smurf heeft t niet veel meer over papa, gister maar 1x dat ze hem mist..thats all.... We zien wel hoe t vrijdag gaat.. Anders weer afleiding zoeken, en dat zal dan wel eindigen in het zwembad of zo, das al weer ff geleden, heb ik wel weer zin in.. dat is altijd dikke pret samen!!!
Kwam ook even spieken of er nieuws was van Mees... Ik duim ook nog!!! Hier alles ok, alleen is het grote afzien vanwege de hitte toch wel echt begonnen hoor, pfffffff!
@Jeetje: geef ons een beetje zon het waait hier enorm en er valt hier ook een beetje regen. Fijn dat het goed gaat met je en dat je met je man hebt kunnen praten.
@Hoop: ik stuur graag wat zon hoor! Wel fijn dat we hebben kunnen praten maar ik blijf me toch onrustig voelen en gewoon niet op mijn plek hier. Er verandert eigenlijk nog steeds niks. Maar het is wel een vooruitgang dat we wat beter kunnen praten erover.
Dag dames, ik was er nog hoor. Nog geen rode duivels hier en voel en denk natuurlijk van alles. Het varieert tot het zal toch wel niet, of een kwaaltje van een aankomende ongi, maar ook weer wat zw.kwaaltjes, maar die dan ook weer door de utro of pregnyl veroorzaakt kunnen worden. Ik kan dus moeilijk inschatten wat nu echt is of door die rotmedicijnen veroorzaakt wordt. Kortom, ik heb geen flauw idee waar het naar toe gaat.
@jeetje: het gaat een stuk beter met mijn hyperventilatie. Af en toe heb ik nog last,maar ik denk pieker er niet zoveel meer over en dat werkt een stuk beter. @Mees: ik vind het heel positief dat je al op 13 dpo zit....dat is op zich voor jou toch al een heel goed teken? Ik denk dat je zwanger bent! En ik hoop dat ik gelijk hebt
Goedemiddag meiden Hoop fijn dat je toch minder last lijkt te hebben van je hyperventilatie. Mees ik hoop ook dat Hoop gelijk heeft. Ik duim me suf. VOlgends mij zijn mijn duimen echt wel een paar mm korter geworden sinds ik hier mee schrijf. Pure slijtage. Maar ik heb het er graag voor over. Hier vanmorgen bij de apotheek de medicatie opgehaald waarvan ik vorige week de recepten had ingeleverd. Nu maar wachten tot de ongi komt dan kan ik weer door. Ik ben er klaar voor. Het weer is hier ineens omgeslagen. Kon ik vanmorgen nog op de fiets zonder jas in de zon naar de apotheek rijden. Nu staat er veel wind, regent het af en toe en is het over het algemeen grauw en grijs buiten. Wat een verschil. Zo lang het vrijdag maar droog is. Dan hebben we juffendag en we hebben oa een picknick gepland met de kids. Zou sneu zijn wanneer die in het water zou vallen. Maar we gaan het beleven. De rest van de dag is voornamelijk gevuld met binnen activiteiten dus op de picknick na maakt het ook niet zo veel uit. Heb er wel zin in want het beloofd wel weer iets leuks te worden. Vind het altijd zo leuk om weer wat nieuws met de kids te doen, ook al worden ze daar een beetje wild van....
Wat fijn dat het beter gaat! Enne... ik vind het ook positief Mees dat je al 13 na tp zit en nog geen bruin of rood verlies hebt!
Hier net bloedverlies. Ben even helemaal kapot. Ging even plassen om daarna mijn zoontje naar bed te brengen, toen ik bloedverlies zag. Het was letterlijk of ik een klap in mijn gezicht kreeg. Heb barstende koppijn en de tranen zaten hoog. Heb mijn zoontje zelfs eerder naar bed gebracht, omdat ik me niet goed meer kon houden. Op de trap naar beneden ben ik al in huilen uitgebarsten. Goh, ik was er zo van overtuigd dat ik zwanger was, dat dit wel heel hard aankomt. Sorry voor mijn ego-modus.
Ohh meid...wat een teleurstelling! Ik kan me echt voorstellen dat je zo erg van streek bent! Ik had zo,n goede hoop voor je. Hele dikke knuff.
Oh Mees, ik had ook zo'n goede hoop, wat een teleurstelling zeg! Dikke knuffel! Laat die tranen maar even de vrije loop zou ik zeggen hoor.
Mees nee toch.... wat ongelooflijk K meis.,.. ik begrijp je teleurstelling volkomen meis.. damn.. ik had je veel beter gegund.. pff.. knuffel meis!
Ai Mees ik weet precies hoe je je voelt. Lieverd huil en vloek maar even goed. Wat is het toch allemaal oneerlijk. Ik dacht ook dat het nu raak zou zijn voor jullie. Ik denk aan je...
Dank je wel, meiden! Omdat ik deze keer al tot dag 13 was gekomen, behoorlijk wat zw.kwaaltjes had, terwijl de pregnyl toch zo goed als uit mijn lijf was, begon ik er vandaag toch aardig in te geloven. Mijn fantasie ging nog even op hol, om pas zondag te gaan testen als mooi cadeau voor vaderdag. Zat zelfs te denken of er niet een leuk rompertje of zo zou zijn, om die vaderdag dan extra feestelijk te maken. Net mijn man aan de lijn gehad, die ook nog eens moest werken. Die vloekte wel heel hard, want die was ook compleet uit het lood geslagen. Hij had er vandaag nog aan gedacht om stiekem vast een test te kopen om die morgen samen te gaan doen. Hij had er (ook) zoveel vertrouwen in en zat al te denken, wat als we een tweeling krijgen, en moeten we niet gaan verbouwen als het raak mocht zijn. Hij was er (net als ik) zo van overtuigd, zonder dat we het allebei heel erg naar elkaar hebben uitgesproken, uit bescherming voor jezelf en naar elkaar. Net zo waar nog een test ergens in huis gevonden. Maar die was negatief. Je weet het wel, maar toch... Ja, en nu voel ik me helemaal leeg. Mijn ogen doen zeer en mijn kop knapt zowat uit elkaar (ondanks dat ik al 2 paracetamollen op heb). Durf nog maar helemaal niet vooruit te denken. De laatste vergoede poging, het heen en weer gereis weer naar DD, de stress weer van de punctie, de bevruchtingen en de wachtweken.... Hoe oneerlijk allemaal.
@mees: ik heb zo met jullie te doen.....ik snap heel goed dat jullie nu helemaal uit het lood geslagen zijn.
Mijn man belde net. Hij komt zo naar huis. Had naar zijn baas gebeld om uit te leggen wat er aan de hand was en dat hij het rot vond mij nu alleen te laten. De vrouw van de baas weet van alles en had er alle begrip voor. Ze hebben vervanging geregeld die mijn man zo komt aflossen.