Wie nog meer 35+ deel 5

Voel me even zo waardeloos. Even helemaal niet lekker in mijn vel. Is al sinds vorige week woensdag dat gebeuren dat ik op FB al vertelde.

Komt bij dat mijn dochter niets anders doet dan vragen en doen waarom ze geen broertje of zusje heeft. En dat ze het jammer vindt en waarom dan niet. Had zelfs al bedacht dat ik dan maar weg moest en papa een jongere vrouw moest zoeken om een baby te krijgen. Ik weet dat ik het niet te zwaar op moet vatten, ze is nog maar vier, maar toch doet het stiekum wel zeer!

Dan nog het feit dat ik continue bovenop anders babygeluk moet leven (buurvrouw, beste vriendin) ik kan er even helemaal NIET tegen. En dan ook nog klagen over slapeloze nachten, heb het zin om te zeggen dat ze maar bij elkaar moeten gaan klagen en niet bij mij. Ik hoor gewoon alleen maar babypraat, ik snak naar een babyloze vriendin! Het is zo confronterend! En zo oneerlijk!

Mijn veertigste verjaardag komt met rasse schreden dichterbij (eind juli) ben bang dat ik nu uiteindelijk toch wel op een flinke crisis afsteven, ik kan het even niet meer handelen.

 

O ja en dan nog mensen die menen te vragen of het een bewuste keus is dat we maar een kind hebben. Wat een lef! Alsof het niet geoorloofd is om 1 kind te hebben stel dat het een bewuste keus zou zijn. En bij manlief wordt ook al geinformeerd (door klanten) of er al een tweede in de maak is. Ik heb zin om onze leeftijden op ons voorhoofd te laten tatoeeren.

 

@Wax: wat naar dat je je zo voelt. Maar wel herkenbaar. Ik heb het geluk dat ik niet veel 'vruchtbare' vriendinnen om me heen heb, al kwam laatst een zwangerschap die via fb werd aangekondigd wel even hard binnen. Mijn zoontje vraagt nooit naar een broertje of zusje, maar merk wel dat hij het toch allemaal wel heel interessant vind (en dus wel met samengeknepen billen zit te wachten tot die vraag komt). Op zijn psz zit een baby (met dezelfde naam) en laatst toen ik hem op ging halen, stond hij er heel lief bij en dat jochie over zijn hoofdje aan het aaien. Op zulke momenten breekt mijn moederhart. Of zondagavond had ik ook even een enorme dip toen hij in de voortuin stond en een kindje wat voorbij fietste aan het nakijken en roepen was of ze bij hem wilde komen spelen. Dan breekt mijn moederhart, want ik had hem zo graag een broertje/zusje willen geven (en dat zal ook heus wel niet altijd koek en ei zijn), maar als ik hem dan zo zielig bij dat hekje naar andere kinderen zie kijken, dan breek ik ook even.
Vragen wanneer de tweede komt krijgen we gelukkig niet meer. Aan de ene kant een compliment dat je er zo jeugdig uitziet.
Ik hoop dat je je snel weer beter voelt en lekkerder in je vel. Een dikke knuffel.

 

Wax even een dikke knuffel voor jou. Wat ellendig dat je steeds weer geconfronteerd wordt met het niet zwanger kunnen worden. Bah, dat doet inderdaad steeds opnieuw weer pijn. En waar bemoeien mensen zich mee zeg! Tsss, wat een brutaliteit, het is gewoon asociaal om je met de gezinsplanning van een ander bezig te houden.

Lyanna spannend. Ik hoop voor jullie dat de hele mmm niet nodig zal zijn maar je weet waar je aan gaat beginnen mochten jullie er voor kiezen om toch weer die stap te nemen. Ik duim dat het heel snel raak mag zijn.

Hier vandaag lekker een dagje vrij na een lange dag met veel oudergesprekken gisteren. Was pas na half 11 thuis. Toen bleek ik een sms te hebben gekregen van mijn moeder dat ik wel even bij hun langs kon komen als ik nog van de warme zomeravond wilde genieten. Dat kwam heel goed uit want de buren hadden een feestje en dus veel luidruchtig gedoe in de tuin. Is niet erg maar je moet toch ongewild al die gesprekken aanhoren. Lekker rustig is dat niet. Dus toen inderdaad nog maar even naar mijn ouders gegaan en daar nog een paar uurtjes heerlijk in de tuin gezeten.

 

@Boud: na de hele avond gesprekken gevoerd te hebben is lekker in de tuin zitten wel prettig om even bij te komen. Wanneer verwacht jij je menstruatie en eisprong e.d. zodat je er weer voor kunt gaan?
@Lyanna: spannend weer om voor het 'echie' te gaan. Ik hoop ook dat de mmm jullie bespaard blijft (al weet je wel wat een mooie wonderen erdoor kunnen ontstaan).

Mijn man en ik hadden gisteren ons eerste 10 min. gesprek op de peuterspeelzaal. We wisten niet goed wat we ervan konden en moesten verwachten, maar vond het toch wel erg spannend omdat voor je gevoel een ander jouw kind gaat beoordelen.
Ik ging er dus met enige spanning naar toe. Toen we daar aankwamen bleken ze een heel beoordelingssysteem te hebben waarbij ze de kinderen op allerlei aspecten beoordelen (motorisch, spraak, ontwikkeling in de groep, emotionele ontwikkeling enz.). Dus dat verbaasde me in positieve zin dat ze op die jonge leeftijd al zoveel in de gaten hielden en rapporteerden. Je hebt altijd het idee dat als je hem daar naar toe brengt, hij gewoon lekker een paar uurtjes speelt, maar dat is dus niet zo.
Ze waren erg positief. Hij past zich goed aan in de groep, hij kan goed samen spelen, ook alleen en hij ontwikkeld zich erg goed. Hij voelt zich veilig in de groep en bij de leidsters. Wat voor ons ook prettig is te horen, omdat je hem toch 'los moet laten'. Verder waren we ook aangenaam verrast dat hij toch actief mee doet bij de groepsactiviteiten (zingen, kringgesprek e.d.). Dat hadden we niet verwacht, omdat hij in nieuwe situaties (waar de spotlight op hem gericht staat) heel verlegen kan zijn. Maar dat viel ons dus 300% mee om te horen dat hij actief meepraat en zingt. Kortom, hij doet het hartstikke goed en wij gingen dus (iets later dan de 10 min.) glimmend van de warmte, maar vooral van trots weer naar huis.

 

Mees mooi dat het allemaal zo positief klonk over je zoontje. Haha, ja de tijd van "gewoon lekker laten spelen zonder poespas" is wel voorbij. Tegenwoordig moet alles gemeten en gedocumenteerd worden. Als je kind bij wijze van spreken een wind laat moet dat nog opgeschreven worden. Niet altijd even handig maar in het algemeen wel goed om dingen vroeg te kunnen signaleren wanneer er iets aan de hand mocht zijn.
Ik verwacht ergens volgende week mijn ongi. Ik had nog zo'n grote stapel ovu testen dat ik die deze keer maar gebruikt heb met het idee om dan beter te weten wanneer ik weer verder zou kunnen. Maar typisch voor mij, ben ik vervolgens vrolijk de datum van eisprong vergeten. Testen waren trouwens ook niet heel duidelijk maar samen met temperaturen wist ik op een gegeven moment dat mijn ei geweest was. Alleen...wanneer was dat ook al weer. (Hoezo het is deze maand niet zo belangrijk). Ik hou dus rekening met tweede helft van volgende week maar we zullen zien. Ben alleen heel bang dat alles nèt zó gaat vallen dat ik voor de eerste echo op de laatste schooldag naar het zh zal moeten. Die dag gaan de kinderen om 12:00 uur naar huis omdat wij altijd het hele klaslokaal leeg moeten slepen voor de schoonmaakploeg in de vakantie. (Alleen de vaste vloerbedekking in de speelhoek van de klas mag blijven liggen.) Wanneer ik die dag dus net naar het zh zal moeten ben ik er niet bij wanneer, voor de kids, de vakantie gaat beginnen. (Tenzij het heel vroeg kan maar bij dit team ivf artsen schijnt het niet te lukken om voor half elf een afspraak te krijgen en dan loopt alles ook altijd nog eens uit.) Persoonlijk zou ik het heel vervelend vinden wanneer ik net dan niet aanwezig ben want dan ga je zo raar de vakantie in voor je gevoel. We wachten dus maar af hoe alles weer gaat lopen. Voor de rest is het natuurlijk prima dat dan de vakantie begint omdat het dan niet uitmaakt dat ik vaak naar het zh zal moeten en ik me in de wachtkamer verder niet druk hoef te maken over dat alles weer eens uitloopt omdat ik dan gewoon alle tijd van de wereld heb.

 

@Boud: zo te horen heb ik je stress van hoe de afspraken vallen al weer aardig aangewakkerd. Misschien wel fijn (en een goed teken) dat je even niet weet hoe je in de cyclus zit (totdat ik er dus over begon).

Mijn menstruatie is hopelijk nu een beetje aan zijn einde en dan verwacht ik (als alles regelmatig is) die weer rond 10 juli. Dan mag ik ook weer beginnen. Gelukkig is het hier dan een redelijk rustige tijd (met veel collega's op vakantie), dus geen nieuwsgierige ogen in mijn rug.
Wel moet ik een week voor de ongesteldheid al langskomen voor een uitgangsecho (en behandelplan), dus over een kleine 3 wkn mogen we ons weer op die autobahn naar DD begeven.
Ik twijfel nog of ik een deel van de follikelmetingen niet in NL zal laten doen. Het was de vorige keer geestelijk en lichamelijk toch wel een hele aanslag om zo lang onderweg te zijn voor een follikelmeting van 3 min. Aan de andere kant vond ik het wel fijn dat die arts het zelf met eigen ogen beoordeeld heeft, want ik hoor nog wel eens 'klachten' dat de puncties in DD te vroeg ingepland worden. Dat kan ik me voorstellen als een andere arts op afstand eitjes moet beoordelen en dat de arts in DD dat dan maar moet aannemen en een geschikt moment voor de punctie moet bepalen. Ik ben er nog niet over uit. De NL arts in DD gaat half juli met vakantie tot en met eerste week augustus. Ik zal hem zelf dus niet hebben met de laatste follikelmetingen en de punctie en terugplaatsing. Op zich maakt dat, afgezien van de taalbarrière, niet veel uit. Ben wel blij dat ik hem zelf nog heb voor het vaststellen van het behandelplan. Al verwacht ik niet dat er veel zal veranderen daarin. Ben eigenlijk zelf best tevreden over de behandeling tot nu toe (het moet alleen nog even tot een zwangerschap leiden).
Misschien eerst maar eens kjiken wanneer ik ongesteld word, want dan kan ik ook een beetje inschatten hoe de follikelmetingen gaan vallen (en hoe dat dan op te lossen is met werk van mij en mijn man). Je ziet, ik zit er ook al weer helemaal in.

 

Mees de "afspraken stress" had ik al hoor, dus maak je geen zorgen, komt niet door jou vraag.

 

@Lyanna: succes weer met ervoor gaan. Gelukkig zo af en toe weer wat gezelschap op de wachtbank.

Hier ook niet veel te melden. Mijn ongi was voorbij dacht ik. Maar gisteren begon het ineens weer. Heb ook pijnlijke borsten en rugpijn, dus het is net of mijn lichaam nog in de 'ongistand' blijft hangen. Dit had ik 2 maanden geleden ook, maar toen had ik utro gebruikt na de eisprong en dacht dat ik daarmee zelf mijn cyclus in de war had gebracht.
Ik houd het even in de gaten en anders maar even naar de huisarts. Ik had gedacht dat met de ivf mijn cyclus toch platgelegd zou zijn en dus weer opnieuw zou opstarten. Maar bedacht me gisteren dat ik alleen maar een middel heb gehad om mijn cyclus wat af te remmen. Nou, we kijken het even aan, maar het maakt me wel onzeker.
Nu zo lekker naar de voetreflex toe. Even quality time voor mezelf.

 

@Wax: oh dat is ook niet fijn zeg als je er steeds zo aan herinnerd wordt! En dan die opmerkingen, helemaal erg! Maar op zich wel een compliment dat je er nog jong uitziet (wat inderdaad zo is!!)

@Lyanna: spannend hoor dat jullie er nu echt weer voor gaan! Leuk dat je weer vaker probeert te komen kletsen.

@Mees: Hè vervelend dat je lijf een beetje in die ongi-stand blijft. Hopelijk is het snel voorbij. Geniet van je voetreflexmoment!

Ik ben ook zooo toe aan even iets echt voor mezelf. Ik zit er wel een klein beetje doorheen moet ik zeggen. Sinds ik terug ben uit NL heb ik het gevoel dat echt alles op mij neerkomt. Ik doe ook echt (bijna) alles alleen wat M.ila betreft. Mijn man heeft nog steeds geen enkele (!) luier verschoond en de flesjes die hij heeft gegeven sinds ik terug ben zijn ook op 1 hand te tellen. Deze week is het weer druk op zijn werk en hebben we hem amper gezien.
Ik vind het natuurlijk niet erg om voor M.ila te zorgen en vind het heerlijk dat ik zoveel bij haar ben maar ik moet daarnaast ook werken en kom er niet aan toe en dat levert ook weer stress op. En door de hitte zitten we de meeste tijd binnen wat wel een beetje gaat vervelen moet ik zeggen. Gistermorgen was ik om 9 uur gaan wandelen maar eigenlijk was het al te heet in de zon.
Nou ja, sorry voor mijn geklaag, maar de combinatie van alles breekt me een beetje op

 

@Jeetje: het is echt geen klaagzang, maar terecht dat het je dwars zit. Een klein kindje kost heel erg veel energie en logisch dat het je niet lukt om haar continue te verzorgen en ook nog erbij te werken en het huishouden te doen. Dat is gewoon veel te zwaar voor je. Er zit weinig op dan dat je (weer) een goed gesprek met je man moet hebben. Het zou al lekker zijn als hij thuis is, gewoon even de zorg voor jullie dochtertje op zich neemt, zodat je kan werken of gewoon even een momentje voor jezelf hebt. Bestaat er niet zoiets als kinderopvang bij jullie? Misschien dat het voor jou lekker is om een paar uurtjes per week je handen even vrij te hebben. Denk goed aan jezelf, hoor!

Hier vanmiddag even naar de huisarts geweest. Ze wil er toch niets aan doen. Een verstoring van de menstruatie komt volgens haar vaker voor en er zijn volgens haar vele redenen waarom dat soms gebeurd. Als het te vaak voorkomt wil ze evt. nog wel een keer een uitstrijkje laten maken, maar gezien mijn klachten (en het feit dat ik net een ivf poging heb gehad), denkt ze niet aan iets ernstigs, maar aan iets hormonaals. Ze heeft wel even 'van binnen' gevoeld en op mijn buik gedrukt e.d. Mijn baarmoederhals was wel heel gevoelig (maar volgens haar ook geen reden voor zorg) en de rest voelde normaal. Wel moet ik nog een keer een zw.test doen. Heb haar al uitgelegd dat ik echt niet zwanger kan zijn en ik vorige week ook al 2 testen heb gedaan. Maar het is toch standaard procedure bij tussentijds bloedverlies. Dus nou ja, als zij wil dat ik test, dan test ik maar weer.

 

@Lyanna gezellig dat je weer wat meer komt mee kletsen. Spannende tijden dus weer voor jullie.

@Mees wat vervelend dat je cyclus zo ontregeld lijkt te zijn. Maar ik vermoed dat er inderdaad niet zo veel aan de hand is. Ik ben geen arts maar het lijkt me toch gewoon naweeën van de ivf.

@Jeetje meid wat irritant dat je man nog niet eens een keer een luier verschoond heeft. Het is toch ook zijn dochter. Kan dan wel een cultuur dingetje zijn maar dan had ie fijn een turks meisje moeten uitzoeken om mee te trouwen. Hij kan toch moeilijk verwachten dat jij altijd maar inschikkelijk bent. Er mag ook wel wat van zijn kant komen. Hij is getrouwd met een Nederlandse en dan moet ie ook maar wat doen om aan zijn vrouw tegemoet te komen. Hij had van te voren kunnen weten dat er dingen voor jou anders zouden zijn dan voor hem. Ik schrijf het hier allemaal nogal omslachtig op maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Het is aanpassen van beide kanten!

@Wax bedankt voor de "sneak previeuw" op fb. MOOI!

Hier moe van een drukke week. Het is op school bij de kinderen sinds deze week bekend wie er volgend jaar in welke klas en bij welke leerkracht zit. Dat levert natuurlijk het nodige enthousiasme en ook de nodige teleurstelling op bij de kinderen. Een geweldige mix van emoties dus schoolbreed wat dan zo "lekker" kan door sudderen. Pfff. Dan morgen ook nog eens een happening op school dus een lekker vrij weekend zit er niet in. Mag morgen gewoon de hele dag weer aan de bak. Ach ja "the joy's of naschoolse activiteiten".

 

@Mees: gelukkig dat het niets ernstigs lijkt. Denk ook wel dat het hormonaal kan zijn hoor. Wel gek dat je toch nog een test moet doen na die 2 van vorige week! Maar ja inderdaad als zij dat wil. Heb je hem al gedaan?

@Boud: ik snap je wel hoor en soms heb ik wel dezelfde gedachte, maar ik weet niet of het komt doordat het een cultuurverschil is. Hij is namelijk normaal helemaal niet zo traditioneel in die dingen. Ik denk zelf echt dat het meer luiheid is en geen zin om moeite te doen. Ik vond tijdens de zwangerschap ook dat hij weinig betrokken was en nu dus nog.
Ik vroeg hem laatst of hij wel een band voelt met zijn dochter en hij zei van wel, maar ik twijfel er serieus wel een beetje aan! Hij ziet haar amper en als hij wel thuis is, doet hij dus bijna niets met haar! Ik snap ook wel dat hij moe is van het werken maar alsof ik niet moe ben!
Vorig weekend wilde ik hem gaan leren om een luier te verschonen, toen heeft hij er wel een of twee keer bijgestaan maar het uiteindelijk nog niet zelf gedaan. Ik moet het hem eigenlijk gewoon laten doen en niet meteen zelf maar weer doen (wat ik dus meestal wel doe)

Ik heb geen idee of hier zoiets is als kinderopvang maar ik denk dat mijn man dan zal zeggen dat we haar wel naar mijn schoonmoeder kunnen brengen. Misschien dat dat op een gegeven moment wel een optie is ook hoor, gewoon een dagje per week of zo, maar dan zal ze wel eerst iets van een bedje moeten aanschaffen en moeten beloven geen gekke dingen te geven. Laatst waren we daar en toen wilde ze een speentje geven (nou houdt M.ila daar toch al niet echt van) en doopte ze de speen eerst in de thee met suiker en gaf hem toen aan M.ila!

Maar ja, ik zal, als ze dan een dagje daarheen gaat, toch een beetje moeten loslaten anders voel ik me er ook niet ontspannen bij.

Vorige week had mijn man wel gezegd dat ik dit weekend er maar eens op uit moest gaan en dan zou hij wel bij M.ila blijven. Alleen zei hij toen, dan verschoon jij de luier voor je weggaat en weer als je terugkomt. Hmm... ja en als ze dan poept tussendoor laat hij haar dus gewoon in een vieze poepluier liggen! Maar ja, ik ben deze week zo weinig aan mijn werk toe gekomen dat ik eigenlijk dit weekend niet weg kan maar zal moeten werken. Maar dan kan hij toch mooi voor M.ila zorgen.

Mijn man is alweer sinds dinsdag steeds pas om 12 uur of 1 uur 's nachts thuis dus we leven echt volledig langs elkaar heen. Dat vind ik wel echt jammer hoor. En daarom zou ik in het weekend liever zelf niet werken, maar het kan niet anders.

Nou, ik ga nu nog maar een poging doen een klein beetje te werken. Fijne avond nog en fijn weekend (en werk ze nog morgen Boud!)

 

Nou, mijn man is weer werken, dus tja, het is voor mij een dag als alle andere...
Gisteravond maar naar bed gegaan en nu dus een poging om mijn werk af te maken. M.ila is wel lekker vrolijk en slaapt nu eventjes dus heb mooi even de tijd!

 

@Jeetje: wat naar, weer een eenzame dag voor de boeg. Gelukkig slaapt de kleine nog af en toe een paar uur (en die uurtjes moet je maar proberen te benutten). Kun je niet een keer in het winkelcentrum werken (dacht dat je dat wel eens eerder had gedaan). Dat als je man thuis is, je ook echt even helemaal weggaat. Laat hem maar eens zweten met een luier, een flesje of als ze huilt. En misschien is het voor jou af en toe wel eens lekker als je dochtertje even bij je schoonmoeder is. Snap dat de gewoontes inderdaad wat vreemd zijn (zoals met de speen en thee met suiker), maar wie weet als je het af en toe een keer een uurtje doet je het vertrouwen een beetje kan opbouwen dat het goed is. Mijn vader komt overigens uit een gezin met 14 kinderen en 's avonds rond bedtijd ging de strooppot open en werd de ene speen na de andere erin gedoopt en in de mond gestopt. Het lijkt of je schoonmoeder er nog wat ouderwetse praktijken erop na houdt.

We hebben de peutergym weer achter de rug. Mijn zoontje is nog steeds erg verkouden, dus hij zit weer even in de tut-modus voor de tv.
Ik heb een paar weken geleden een uitnodiging gehad van een vriendin die 65 werd. Dat was een kaartje van haar kinderen om een surprise-verjaardag te organiseren voor haar. Ik heb het toen wel tegen mijn man gezegd dat ik een kaartje had gehad, maar er verder geen aandacht aan besteed. Die 'vriendin' presteerde het om vlak voor mijn zoontjes 2e verjaardag nog op kraamvisite te komen en verder hoor of zie ik weinig tot niets van haar. Af en toe een sms met nieuwjaar, verjaardag of Valentijnsdag.
Ik was nog in dubio of ik dus naar die verjaardag zou gaan.
Maar op onze trouwdag was ik even buiten toen de telefoon ging. Dat was dus die vriendin die ons (ineens persoonlijk) wilde feliciteren met onze trouwdag. Dat was de afgelopen jaren nog nooit gebeurd.
Mijn man had de telefoon opgenomen en had, heel attent, mijn vriendin bedankt voor haar kaartje voor haar verjaardag. Maar die vriendin wist natuurlijk van niets. Toen had mijn man wel door dat hij zich versproken had en hij dit dus niet had mogen zeggen. Hij probeerde er dus maar wat over heen te praten. Maar het was voor haar wel duidelijk dat er iets te gebeuren staat (ook al weet ze niet wat en wanneer dat gaat gebeuren).
Mijn man heeft zich er heel lang heel schuldig en lullig over gevoeld. Maar ja, ik heb ook nooit kunnen vermoeden dat ze ons zou gaan bellen (dat was al 2 jaar niet meer gebeurd). Anders had ik mijn man wel even duidelijker uitgelegd wat dat kaartje te betekenen had en dat hij zijn mond dicht had moeten houden als hij haar zou spreken.
Morgen is dus die verjaardag en zit nog in dubio wat te doen. Gaan of niet. Zij zal druk zijn met alle gasten die langskomen en voor de rest ken ik echt helemaal niemand. Misschien dat ik het maar voorbij laat gaan en een keer vraag apart bij haar langs te komen.

 

@jeetje, lastig dat je man zo weinig doet met de kleine, gewoon een schop onder de kont! en je sm.....tja dat zijn wel rare praktijken. denk je dat ze luistert als je haar instructies geeft tijdens oppassen? mijn sm zou dat denk ik niet doen, maar gelukkig is oppassen voor haar geen optie door de afstand!

@mees, vervelend dat je ongi zo raar is. maar ja hormonen zijn rare dingen helaas. ik heb ook tijden na mijn zw nog last gehad van een gedeelde ongi.....heel raar maar heel normaal volgens mijn ha. hopelijk houdt het voor je wel snel op meid.

verder niet zo veel te melden, wij vermaken ons prima!

 

@Justme: ik ben er inderdaad ook bang voor dat mijn schoonmoeder gewoon doet wat ik niet wil, daarom heb ik ook moeite met het idee dat ze zou oppassen. Maar ja, ik denk dat ik moet denken, ze heeft toch ook het beste voor met haar kleinkind. Maar dat ze er ouderwetse praktijken op na houdt is een ding dat heeeeeel zeker is!

Nou, M.ila ligt als een blok te slapen nu dus ik ga maar weer eens een poging doen tot werken!

 

Gewoon ff zeggen dat ik nog steeds mee leef...
Heb mijn zinnen even totaal verzet... en ben begonnen een oudere hobby op te pakken
Foto's maken... en ja, ik leer ze nu ook te bewerken.
Ben op mp al wezen zoeken naar een wat uitgebreider toestel....en ik denk dat ik er 1 ga aan schaffen!
Tis een goede afleiding.. en ik heb zelfs t geduld gekregen, om op you tube dingen te kijken, en het vervolgens zelf uit te werken...
Jaja.. de wonderen zijn de wereld nog niet uit
En ik probeer t alles een beetje bij te houden op me nieuwe site:
BRIGLO
Als je zin hebt, laat gerust een reactie achter... ook tips zijn welkom... ik ben momenteel erg leergierig
Uiteraard blijf ik mee lezen hoor.. dikke knuffel allemaal