@Mees goed zeg! 8 Stuks, heel mooi. Bij mij in het zh. werden ze ook niet steeds allemaal opgemeten hoor. Alleen die follikels die groter waren dan 10 of die zo op het eerste gezicht de moeite van het meten waard leken. Bij de tweede fm werd er al meer gemeten maar bij een punctie halen ze toch alles weg wat er zit, groot en klein. In het lab wordt daarna gekeken welke en hoeveel er rijp zijn. Je bent dus in ieder geval broedmachien voor 8 eitjes en wie weet komt daar tot dinsdag nog wel wat bij. Ben reuze benieuwd. En dan donderdag al de punctie waarschijnlijk. Is dat een gok van jou of heeft het zh dat al genoemd? Bij mij wachten ze altijd tot er minstens 3 minimaal 18 mm zijn en dan pas plannen ze een punctie. Is dus niet goed van te voren te zeggen. Al zat ik er met zelf gokken iedere keer precies goed bij. Ik voel me eigenlijk niet anders dan de andere keren dus we zitten de rit maar gewoon weer uit tot de testdatum en dan zien we wel weer. (zeg ik nu laconiek, maar o,o,o wanneer die test weer negatief blijkt, pfff) @Wax balen inderdaad dat het maar niet weg gaat en wat een pijnlijke blunder van de assistent. Niet leuk om zo weer met je neus op de feiten gedrukt te worden. Knuffel voor jou. @Mams dingen leren gaat altijd met vallen en opstaan. dus ook het opnieuw sociaal leren zijn. Komt goed zolang je er zelf maar vertrouwen in blijft houden. Volgens mij heb je best veel lieve mensen met geduld om je heen. Gewoon stapje voor stapje vooruit. Jammer dat je net de laatste zondag van de datum rij moet hardlopen want ik denk zelf dat de kans het grootste is dat ik daar bij kan zijn. (Maar kan er nog niets over zeggen dus mocht het dan vallen en ik kan toch niet, wordt dan niet boos mensen)
@mees, 8 stuks dat klinkt al goed!!! Nu duimen dat ze netjes uitgroeien tot dikke knoepers en hopelijk nog een paar meer! @boud, hoe voel jij je? Heb je een voorgevoel? @me, ik ben de hele dag aan t boeren. Zo gênant!
Pink lastig dat boeren hihi! Enig idee waar het van komt? Hopelijk is het snel over Ik durf niets meer te hopen. Heb mezelf al een paar keer redelijk voor de gek laten houden door mijn eigen lijf. Hierdoor heb ik er ook al een paar keer behoorlijk doorheen gezeten. Ik moet nu na de tp Utrogestanpillen gebruiken tot aan de testdatum (wij noemen ze hier mutsenbollen) en daar krijg je ook allerlei zwangerschapskwaaltjes van zoals zere boobs en een opgeblazen en weeïg gevoel, steekjes in de buik etc. Dus ik weet het echt niet. Het enige verschil met de vorige keren is dat ik nu ook giga last heb van constipatie en dat heb ik nog niet eerder gehad. Maar om daar nu om te zeggen dat het wel eens wat zou kunnen worden deze keer... Ik koester me dus nog maar een week met de gedachte dat ik nu in ieder geval zwanger ben tot dat een negatieve test het tegendeel heeft bewezen (of tot ik weer ongi wordt.)
@Boud: de assistente van de echo's heeft inderdaad donderdag genoemd als waarschijnlijke punctiedatum. In DD vindt die bijna altijd op cd13 plaats. Dus ik ben benieuwd. Op zich is de donderdag wel een onhandige dag voor oppas voor m'n zoontje te regelen, dus als het vrijdag kan, zou het al iets makkelijker zijn. Dus ik heb geen haast. @Lyanna: dank je, we gaan ons best weer doen! @Pinx: wie weet is het wel een zw.kwaaltje?
@mees, goede score hoor! hopelijk groeien ze allemaal goed! @boud, dat wachtbankje is eigenlijk een 'hoe houdt mijn lijf me voor de gek'-bankje! om gek van te worden! hier lekker vroeg naar bed, erg moe en toe aan weekend! had een drukke week en helaas ook een druk weekend. dus mijn rust wel ff nodig.
Hallo lieve allemaal,Hier ben ik weer even, onder andere n.a.v. Mams die zich afvroeg hoe het met mij ging (lief dat je nog aan me denkt).Ik ben in principe wel op de hoogte, lees af en toe even bij, ik probeer dit niet te vaak te doen.In het begin ging het eigenlijk heel goed met mij, deed gewoon de dingen die ik eigenlijk altijd al deed. Had lol, hoorde mezelf soms opeens een liedje zingen. Soms vroeg ik mezelf wel eens af of het gewoon alleen maar een enorme opluchting was dat die drie jaar in mijn eentje zwoegen voorbij was.Geen injecties meer met maximale hoeveelheden hormonen, geen echo's meer, niet acht keer per maand heen en weer naar het ziekenhuis rijden, geen gestress op mijn werk als ik weer eens twee uur tussendoor weg moest voor een ziekenhuis bezoek, geen IUI's geen puncties meer, helemaal niets!!!Voor mijn gevoel was ik sinds jaren eindelijk weer mezelf. Pas als je gestopt bent merk je pas dat zwanger worden, en de hele mmm er omheen, een belachelijke grote impact heeft op je leven. Natuurlijk weet je het ook wel als je er middenin zit, maar stiekem toch eigenlijk echt niet.Het grappige is, is dat als ik nu jullie verhalen lees, ik mij er op betrap dat ik denk, jeetje wat hebben jullie er veel voor over.Hahahaha, terwijl ik dat zelf natuurlijk ook deed.Maar ik kan me nu ook meer voorstellen dat mensen die er helemaal niet inzitten, het zich al helemaal niet voor kunnen stellen en je soms voor gek verklaren.Afijn, het ging dus wonderbaarlijk goed met mij.Totdat een week of vier geleden voor de zoveelste keer een collega mij weer, apart van de rest, vooraf kwam vertellen dat ze zwanger was.Het rare is dat ik haar gefeliciteerd heb, een heel gesprek met haar heb gehad en tot haar grote opluchting heel relaxed reageerde.Tot ik 's avonds thuis kwam en brak.Ik heb vier dagen achter elkaar gehuild.Er zat een soort mantra in mijn hoofd, ik zal nooit moeder worden, ik zal nooit moeder worden enz. enz.Waarom niet, waarom niet????De meest debiele mensen zetten kinderen op de wereld soms zelfs zonder dat te willen, en bij mij, waar een kindje zo ontzettend welkom is/was komt het niet.Niet te bevatten, onmogelijk!!!Zo ontzettend oneerlijk.Na die paar dagen weer aan het werk gegaan, thuis zitten helpt ook niet. Maar ik merk dat ik met alles momenteel veel emotioneler ben. Van het programma babyboom word ik letterlijk misselijk, ik kan er niet naar kijken. Ik verfoei alle programma's waarin de zoveelste zwangerschap/geboorte van een bekende nederlander word aangekondigd. Het lijkt alsof het allemaal maar vanzelf gaat.Natuurlijk zal dat niet voor iedereen zijn, maar je hoort nooit, na een drie jaar durende weg vol hobbels en bobbels is '..................' er achter gekomen dat ze nooit moeder zal worden.Op de een of andere manier lijkt het alsof alle bekende mensen gewoon altijd maar zwanger raken.Ik ga door, maar het is zwaar.Het is een eenzaam gevoel.Tussendoor heb ik nog even een date gehad met een weduwnaar met twee kindjes (moeder overleden tijdens de bevalling, heel heftig).Het leek mij bijna een ideale situatie(!), en ik dacht eigenlijk dat dit de op een na beste mogelijkheid was.Ik kon bijna een soort moeder zijn en de kindjes zouden dan op den duur natuurlijk misschien weer een moeder hebben.Dit moest lukken.In mijn hoofd klopte het plaatje, maar in real life pakte het zoals te verwachten toch anders uit.Ondanks dat het een hele aardige man was, moet er toch echt ook nog zoiets zijn als aantrekkingskracht.Helaas zag hij het wel zitten en moest ik hem teleurstellen.En nu voorlopig maar weer even besloten om het daten ook te laten rusten.Het valt niet mee meiden.Boud en Mees, heel veel succes, het klinkt allemaal heel hoopvol.Hoop, gefeliciteerd met je rijbewijs.Jeetje, fijn dat de reis zo goed is gegaan met M.Stiekem zou ik graag bij de bijeenkomst willen zijn, maar ik denk niet dat ik het moet doen. Daar komt bij dat ik volgend weekend weer toneeloptredens heb.Syll, jij bent overduidelijk vreselijk aan het genieten van je kleine meid. Geniet ervan meid.Lyanna, jou volg ik sowieso ook op fb. Dus ik ben op de hoogte.En wax, weer die schimmel, bah! Weer een verloren maand. En wat slecht dat die assistente nog niet wist van je miskraam. Slordig hoor.Mams, jij weer aan de pil, zal ook niet makkelijk zijn. Maar volgens mij ben jij je leven ook weer lekker aan het oppakken met je meisje.Guap, ik zag dat jij ook weer af en toe hier aanwezig was en voor een 3e gaat. Leuk hoor!Nou dames, hoop niet dat ik nu iemand vergeten ben, een lang verhaal. Ik blijf af en toe meelezen, maar ik neem nu weer even wat afstand.Maar het blijft een feit dat we al zo lang samen alles hebben gedeeld en dat ik jullie ook wel erg mis.Dikke knuf!
Ik heb het verhaal met spaties getikt, maar op de een of andere manier zit nu alles aan elkaar geplakt en is het een grote woordenbrei geworden. Sorry!
Xon ik had al wel eens gezien dat je af en toe nog met ons mee las (je naam onderin het scherm) en hoopte stilletjes dat dit betekende dat het naar omstandigheden goed met je zou gaan. Fijn dat het in het begin ook wel aardig leek te gaan maar ik vrees dat de klap toch echt gaat komen. Het moet nu eenmaal toch verwerkt. Vanaf deze kant van de computer in ieder geval een heel dikke knuffel voor jou en de hoop op mooiere tijden. Geluk is je zo ontzettend gegund....
@Xon: denk nog vaak aan je en vooral ook hoe oneerlijk het allemaal is. Zeker als je weer leest van een hopeloze situatie waarin iemand dan zwanger raakt, kan ik niet voorkomen dat ik altijd even aan onze vele gesprekken hier terugdenk hoe oneerlijk het is, waarom zij wel en jij niet. Die hele mmm van 3 jaar lang gaat je inderdaad niet in de koude kleren zitten. Dus logisch dat dat echt met vallen en opstaan gaat en zoals nu meer met vallen. Kun je niet eens met een psycholoog gaan praten. Het is toch een soort van rouwproces waar je in zit en waar je door heen moet. Weet dat we er (nog steeds) altijd voor je zijn (en hier gaat het al lang niet altijd alleen nog maar over zwanger worden). Ook vanaf hier een dikke knuffel! Ik mis je wel hier, maar snap dat je tijd en afstand nodig hebt.
@ Boud: ik duim zo voor je! @ Lieve Xon: heel fijn om even wat van je te horen. En 3 jaar vlak je niet zo maar even uit...heel moeilijk die confronterende momenten dat iemand je verteld zwanger te zijn, ik denk dat we die hier allemaal kennen. Ik stond hier vorige week zaterdag ook te janken nadat ik op kraamvisite was geweest bij de buurvrouw. (tweede dochter eerste is net zo oud als F). Meis ik hoop echt voor je dat je je leven toch op een andere manier op de rit kunt krijgen. Je hebt afgelopen drie jaar wel bewezen dat je heel sterk bent, dus ik denk echt dat je je op den duur wel beter gaat voelen, maar het zal tijd kosten.
@Xon, ik ken je niet maar ik wil je heel veel sterkte wensen. Ik ben onder de indruk van je verhaal. Zelf heb ik ook twee vriendinnetjes waarvan er 1 een punt achter haar kinderwens heeft gezet en de andere nog in t afscheidsproces zit. Zo verdrietig dat prachtige lieve mensen geen wonder van zichzelf mogen krijgen.
@Jeetje: hoe is het met je? Gaat het goed met jullie in het koude kikkerlandje? Hieronder nog even het lijstje. Heb je inmiddels al meer afspraken staan nu je in NL bent? Ik denk dat het zondag 26 mei of 2 juni gaat worden, dat lijken de meest gunstige data. Omdat we maar met een klein clubje zijn en Justme en Syl niet kunnen, hoeven we denk ik niet heel noordelijk af te spreken (maar dat is mijn mening). Laat je nog even weten welke datum jouw voorkeur heeft en hoe ver je met M.ila kunt reizen? @Lyanna: weet jij al meer over jouw beschikbaarheid op de zondagen? za. 25 mei Mees (nog onzeker ivm afspraak DD) Jeetje Ja Lyanna Ja (onder voorbehoud) mamsvanm ja zo. 26 mei Mees ja Jeetje Ja Lyanna nee (schoonzus jarig, hangt af wanneer vieren. kan nog ja worden) mamsvanm ja za. 1 juni Jeetje Ja Mees (waarsch. niet) Lyanna Nee (familiedag) mamsvanm ja (onder voorbehoud) zo. 2 juni Jeetje Ja Mees ja Lyanna Ja (onder voorbehoud) mamsvanm nee
Meeste kans zou 2 juni zijn, maar dan wel zonder de 2 mannekes, dit aangezien we familiedag ervoor hebben. Maar het probleem op dit moment is dat het zo verschrikkelijk wisselvallig weer is dat ik niet weet of manlief thuis is om op de jongens te passen. Dus voor mij niet te voorspellen. Manlief moet zo het nu lijkt zelfs morgen op oudste zijn 4e verjaardag gewassen moet spuiten, had het liefst ook anders gezien. Maar ja.....dat stomme weer! Dus, sorry....kan het pas avond ervoor pas definitief besluiten en dat is met de 26e ook zo. Als het geen verjaardag wordt, zitten we met hetzelfde probleem ivm gewassen spuiten.
Xon, reageer later vandaag of van de week nog even op jou verhaaltje hoor! En anders volg ik je ook wel via FB! Nu druk met voorbereidingen bezig ivm verjaardag oudste morgen en familie komt en blijft ook eten.
Gaat goed hier, M.ila heeft het naar haar zin hier bij mijn zusje, maar wat is het koud en vies weer zeg, ik mis Istanbul toch bijna! Ik heb nog niet zo heel veel meer afspraken staan dus als we de knoop doorhakken plan ik ook niks anders voor die dag. Zondag 26 mei of 2 juni kan dus allebei nog voor mij. Ik moet nog even vragen of mijn zus en zwager dan willen meerijden. Gisteren zijn we naar mijn vader geweest met de auto en dat is bijna een uur rijden en het was alles bij elkaar toch wel een heel vermoeiend dagje moet ik zeggen. Dus veel verder dan een uur rijden zou ik liever niet willen. Utrecht zou dan wel kunnen denk ik.
@Jeetje: je mag zelf de knoop doorhakken, welke dag voor jou het handigst uitkomt. Als je evt. met de trein gaat, is de kans dat we misschien weer een stukje samen kunnen reizen. Wie weet is dat voor jou prettiger om niet alleen te hoeven reizen (en handiger als je evt. een kinderwagen mee zou willen nemen), voor het geval je zus en zwager niet zouden kunnen reizen. Fijn dat jullie het zo naar je zin hebben bij je zus. Je had inderdaad wel een beetje zon mee mogen nemen. Het is inderdaad koud en druilerig.
@xon, fijn om wat van je te horen. kan me goed voorstellen dat je het verdriet nog niet helemaal een plek hebt gegeven. dat kost helaas tijd. heel veel sterkte meid! hier ligt de kleine man in een nieuwe slaapzak, kost een paar centen maar dan heb je hopelijk ook wat.....
😀Hey dames.... Heb toch geschreven over dat ik dat staafje heb laten zetten, dat Implanon.... Moet je ff googelen op de bijwerkingen.... Nu snap ik erg veel van mijn klachten.... Pff, opluchting! Nu de vraag hoe lang dat dan blijft, anders mag ie er zo weer uit! Tijd voor Anouk, laters
@Mams: ik kon op tussentijds bloedverlies na weinig bijwerkingen vinden. Maar een geruststelling dat dat wel je kwaaltjes verklaart. Hoe lang heb je hem nu? Kan me voorstellen dat je in het begin er meer last van kan hebben, maar je hebt hem toch al een paar weken weer? Ik heb voor en na mijn zoontje's geboorte een koperspiraal gehad (omdat ik geen hormonen wilde, omdat wij snel voor een tweede kindje wilde gaan). Is mij toen best goed bevallen. Misschien dat dat nog een idee kan zijn als dit toch niet bevalt.