Wat een creativiteit hier! Wel knap, hoor! Zou willen dat ik zo handig was, maar heb er het geduld niet voor, helaas. Hoop dat jullie vele mooie dingen zullen gaan maken. Hier even een wat mindere periode. Gisteren een nieuwjaarsbijeenkomst gehad. We moesten lang staan, het was er erg warm en werd toen even wat misselijk en zweterig. Is me eigenlijk nog nooit gebeurd sinds ik zwanger ben. Toen ik later weer buiten in de frisse lucht was, ging het wel weer. Daarnaast gisteren ook weer de eerste dag werken gehad na de vakantie. Vraag me af of ik het lange zitten nog wel vol ga houden 7 weken lang. Had enorm veel pijn. Heb ook mijn bekkenbal naar het werk meegenomen en heb af en toe ook even daarop gezeten. Ook de buik lijkt sinds 2 dagen in de weg te zitten. Heb nu ook aan de zijkant een soort van pijn als ik wat voorover zit. Kortom, alles doet even zeer en voelde me gisteren daar best ellendig door. Je ziet altijd van die happy zwangere vrouwen, maar de roze wolk is op dit moment even zwaar bewolkt.
@mees, met 29 weken is het ook niet raar dat die buik in de weg zit! en je bloedtoevoer is ook niet meer primair naar jou..... goed rekening met jezelf houden he!
Mees je mag best een beetje klagen hoor. Het is ook niet niks zeg! Kun je niet met je baas aankaarten dat je mogelijk eerder met verlof gaat? Volens mij mik jij op week 36 om te stoppen maar je mag toch ook al in week 34 stoppen? Natuurlijk wil je zo lang mogelijk door want dan heb je naderhand wat langer (althans zo heb ik het begrepen) maar als het niet kan houdt het op hoor. Net wat Justme ook al zegt. Luister goed naar je eigen lijf. Je hebt er niets aan je bekken nu maar de vernieling in te werken door maar door te doen en daar dan vervolgens nog een eeuwigheid zo niet voortaan, last van te hebben. Hoe gaat het slapen van je man met het masker? Merkt hij al verbetering? De rest, wat een crea bea's hier zeg. Ik krijg gewoon de neiging om ook wol en breipennen te gaan kopen maar ik ken mezelf. Dat wordt dan weer zo'n impuls aankoop, na twee weken (of eerder) leg ik het weg en dat is dan dat... Dus als ik verstandig ben doe ik het niet. Hmm, morgen shoppen en eens kijken of ik mezelf in toom kan houden Voor een ieder die erover denkt om binnenkort een andere auto aan te schaffen: Koop géén, ik herhaal géén!! Skoda Fabia! Manmanman wat een miskoop is dat geweest. Gisteren reed ik weg van mijn werk, ging er weer zo'n genadeloos rood lampje aan mèt de nodige allarmerende toeters en bellen erbij. Dus auto uit, motorkap omhoog, bleek het koelvloeistofpijl te laag. Naar de dichtst bijzijnde pomp gereden om daar een flesje van die troep te kopen en bijvullen. Daarna was er niets meer aan de hand dus opluchting en gerustgesteld naar huis gereden. Wil ik vanmorgen weg rijden begint hetzelfde gesodemieter opnieuw, en toen was het nog heueueueul donker. Ik heb geprobeerd om te kijken of het vloeistofpijl weer te laag was, want dan zou er lekkerij zijn. In het donker leek het inderdaad zo te zijn dus op goed geluk maar wat bij gevuld maar vervolgens durfde ik niet helemaal naar school te rijden. Want tja, is het lekkerij en een kwestie van een slangetje vervangen, kosten à een paar tientjes?... òf is het iets anders en jakker ik de hele motor stuk wat in de honderden euri's gaat lopen? Ik durfde dus niet een heel eind aan de toer en daarom vanmorgen in alle vroegte al mensen van bed gebeld om een vervangende auto te lenen. Mijn paps is vervolgens vandaag met mijn wagentje naar de garage gereden waar de conclusie snel kwam. Zelfde euvel als waarvoor hij in oktober nota bene een week in de garage is geweest!! Grrrr, 22 januari weer een afspraak bij de garage en dan maar eens kijken wat zij voor oplossing hebben want de vorige oplossing heeft dus duidelijk niet gewerkt. Volgens de monteur die mijn vader vandaag gesproken heeft kan ik er rustig mee door rijden zolang ik de meter zelf maar in de gaten houd. Nou "leuk" hoor zo'n 'nieuwe auto', wat verlang ik toch terug naar mijn polo-tje. Daar was werkelijk nooit gedoe mee. Bestaat dat, heimwee naar een auto????
@Boud: toevallig zei mijn baas vandaag dat ze vond dat ik er zo goed uitzag zo met de laatste loodjes. Ik was verbaasd, want als ik in de spiegel kijk, zie ik wallen onder mijn ogen. Ik zei dus ook dat dat mij verbaasde omdat ik me niet zo geweldig voelde. Dus toen vroeg ze hoe dat kwam. En ik zei dat alles me gewoon in de weg zat en dat dat niet lekker voelde. Toen stelde ze zelf voor dat ik evt. de dagen maar wat korter moest maken (en niet teveel vast moest houden aan die 9 uur per dag), omdat ze me liever tot het einde toe fit aan het werk had, dan dat ik er eerder onder door zou gaan. Dus dat gaf me wel wat rust dat ze dat zelf zei. Mijn man voelt zich wel fitter en als hij het apparaat goed begrepen heeft, heeft hij nu minder dan 5 apneus per minuut ipv de 69 die hij eerder had. Wel maakt hij zich zorgen om z'n rijbewijs. Hij mag 2 maanden niet met de personenauto rijden en 3 maanden geen vrachtwagen besturen. Dat is niet leuk, maar te overzien. Maar mijn man vreest dat nu hij officieel ziekgemeld is, dat dat consequenties kan hebben voor zijn rijbewijs. In het ergste geval zijn zijn rijbewijzen maar een jaar geldig en moet hij ieder jaar opnieuw gekeurd worden en opnieuw een rijbewijs aanvragen. En we hebben begrepen dat de aanvraag per keer zo'n 3 maanden duurt. Dat houdt dus in dat je onderhand bijna het hele jaar bezig bent met het behouden en regelen van dat je mag blijven rijden. Daar ligt mijn man dus behoorlijk wakker van. Ik zei hem dat hij er nu nog niet over in hoefde te zitten. De norm is dat je onder de 5 apneus per minuut hebt en daar zit hij nu, na een paar dagen al ruim onder. Als vervolgens 2 afzonderlijke artsen dit 'goedkeuren' is er geen reden dat hij niet zou mogen rijden. Dat is in zijn geval z'n neuroloog, die er zelfs nu al geen bezwaar tegen zou hebben als hij nu al weer zou gaan rijden en z'n bedrijfsarts, die toch als doel heeft mensen zo snel mogelijk weer fris en fruitig aan het werk te krijgen. Maar goed, kan me voorstellen dat er voor hem veel van af hangt (of dat hij die angst daarvoor heeft). Maar het is wel verrassend hoe snel dat apparaat z'n werk doet. Mijn man voelt zich veel fitter, slaapt niet meer overdag en zijn cola consumptie is zo ongeveer meer dan gehalveerd. Door dat apneu gaat je lichaam snakken naar suiker en cafeïne (om het zuurstoftekort te compenseren) en dat uitte bij hem in enorm cola-gebruik. En wat een gedoe met jouw auto, meid! Je had al het nodige ermee meegemaakt en zelfs toch al het hele dashboard er af gehad. Dus ja, heimwee naar je oude autootje kan ik me helemaal voorstellen. De liefde voor deze auto komt in ieder geval niet meer. Ik heb zelf ooit ook een auto gekocht, waar van alles bij misging. Op de een of andere manier is het nooit goed gekomen tussen mij en die auto. Dus ik snap je wel dat je toch op zoek gaat naar een andere auto. Ik kan ook slecht tegen dit soort dingen, dat er van alles knippert of piept en dat er maar geen oorzaak voor gevonden kan worden.
Mees gaat het bij je man om 5 ademstops per minuut of per nacht? Je zegt dat hij eerst op meer dan 69 zat maar ik haal geen 69x p/m adem dus kan me dan geen 69 stops voorstellen maar misschien wordt dat anders gemeten? Ik ben ook maar een leek. Wel fijn dat het al zo snel verbetering heeft gebracht voor je man. Ik kan me voorstellen dat hij zich druk maakt over zijn rijbewijs maar het lijkt me dat ze dit soort regels meer laten gelden bij mensen met andere (minder goed te behandelen) aandoeningen. Maar ook hier heb ik geen verstand van. Die baas van jou daar snap ik echt helemaal niets van. Het ene moment is ze de grootste bitch ter wereld en het volgende toont ze een inlevingsvermogen waar psychologen nog een puntje aan kunnen zuigen. Maar beter dat ze nu het beste met je voor lijkt te hebben. Die auto en ik dat komt inderdaad niet meer goed. Het klopt dat het dashboard er al eens uit geweest en opgestuurd is voor hetzelfde euvel als ie nu weer blijkt te hebben. Ben er maar mooi weer klaar mee, zo'n onding. Helaas heb ik het financieel niet zo breed dat ik meteen maar weer op zoek kan naar een andere. Ik zal het hier de komende 5/6 jaar (of nog langer) dus echt nog mee moeten doen. Ach ja, als het bij mij geen zh toestanden zijn dan zijn het wel auto trammelantino's. Ik denk dat ik er maar gewoon om door moet blijven ademen, af en toe wat schelden en mopperen en dan weer verder. Zal ook wel niet veel anders op zitten...
@Boud: het blijken 69 ademstops per uur te zijn (ipv per minuut, slip of the tongue ). Wij dachten zelf dat dat per nacht was, maar dat bleek dus per uur te zijn (wat we zelf nog veel vinden). Hij zit nu tussen de 2,5 en 4,5 stops per uur, dus vergeleken met eerst een hele vooruitgang. Dat apparaat probeert nu zelf allerlei druk en instellingen uit en ergens eind volgende week komt dan die man weer terug en leest dat kastje uit. Dan wordt (als ik het goed begrepen heb) een vaste instelling ingesteld die mijn man dan stabiel moet houden. Ik verwacht zelf ook dat het wel los zal gaan lopen met mijn man's rijbewijs. Zeker als de neuroloog helemaal de paniek niet snapt waarom er zo moeilijk gedaan wordt over niet mogen autorijden. Mijn man heeft zelfs (op navraag bij de neuroloog) nog gewoon een paar diensten gewerkt. Terwijl dat eigenlijk niet zo verantwoord was. Maar als je werk er aan vast hangt, en dat toch je lust en je leven is, kan ik me voorstellen dat hij zich er wel zorgen om maakt. Heb hem in ieder geval wel duidelijk gemaakt dat dingen niet veranderen of anders gaan lopen als hij er 's nachts ook nog eens wakker van gaat liggen, dus het enige wat hij kan doen is go with the flow (zeg ik als psycholoog in de dop). En logisch dat je niet continue een boom met geld achter je huis hebt staan. Een auto kopen is een hele rib uit je lijf. Is er niet een soort van coulance met de garage mogelijk als je bij hun een andere auto koopt. Ik heb dat ooit ook eens gehad, toen de liefde voor een bepaalde auto ook helemaal over was (door ook onverklaarbare mankementen). De garage heeft toen wat gunstiger inruilvoorwaarden gehanteerd zodat ik bij hun een andere auto kon 'uitzoeken'. Maar ik kan me voorstellen als het alternatief weer een andere skoda is, dat je dan even hartelijk bedankt daarvoor.
Oh Boud dat is inderdaad niet echt leuk zeg zo met een nieuwe auto! Meiden, ik zit een beetje met iets raars. Ik begin me een beetje zorgen te maken om mijn gewicht. Ik blijf namelijk maar afvallen! (al snap ik dat het voor sommigen hier ideaal lijkt misschien!) Ik weeg nu ruim 6 kilo minder dan voor ik zwanger raakte. Is dat wel normaal?? Ik heb zelf een beetje het idee dat alles me te veel energie kost en ik misschien dan te weinig eet (al lijkt dat vaak niet zo voor mijn gevoel) Soms maak ik niet echt tijd om goed te eten, dat weet ik wel, maar ik snoep bijvoorbeeld wel iedere dag. Begin me wel zorgen te maken of ik niet wat mankeer! Verder gaat het wel hier. Toch nog wel vaak een dip eigenlijk, al probeer ik wel iedere dag positief te zijn en ik geniet ook wel echt van M. maar soms vind ik het wel zwaar om zoveel in mijn eentje te moeten doen en weinig mensen om me heen te hebben met wie ik echt een goede band heb. Pff, sorry hoor dat ik hier weer kom klagen!
Jeetje wat weeg je dan? En hoelang ben je? Stress vreet energie.... ik spreek uit ervaring... Boud wat een drama die auto van je zeg... ja kijken of je kan omruilen Mees fijn dat masker, en rustig aan met eigen lichaam!
Het is denk ik ook stress, weinig eten, veel in beweging zijn, weinig slapen. Ik weeg niet dramatisch weinig maar ik heb wel lang niet zo weinig gewogen en vind mezelf er gewoon niet meer goed uitzien. Ik heb ook weinig energie. Ik ben 1,62 lang en weeg nu 56. Op zich geen verkeerd gewicht maar veel minder zou ik niet willen.
Hoi meiden Ach ja die *&^%$ auto van mij... Nu ik maar weet dat ik niet de hele motor naar de filo rijd, kar ik er wel mee door hoor. Over twee weken afspraak bij de garage tot dan maak ik me er maar niet te druk over. Omruilen zit er niet in helaas. Is niet bij eigen garage gekocht dit ding en verder geen poot om op te staan. (Ik heb, zeg maar, geen bonnetje .....ook de eerste en laatste keer dat ik op zo'n manier een wagentje aangeschaft heb, hele goede les!!!) Jeetje ik zou er niet verbaasd over zijn dat jou gewichtsverlies inderdaad door stress of een depressie komt. Je zit eigenlijk al heel lang niet echt lekker in je vel en soms lijk je je daar soms bij neer te leggen en dan weer zijn er periodes dat het je allemaal te veel lijkt te worden en je weer loopt te piekeren. Je zou eventueel eens naar een huisarts kunnen gaan en je bloed laten prikken om te zien of daar wat uit komt maar ik vermoed dat het niet iets lichamelijks is bij jou. Sterkte meid want je hebt het daar ginds niet al te gemakkelijk.
@jeetje, geef je eigenlijk borstvoeding? dat kost veel energie uiteraard. mijn moeder had hetzelfde (overigens zonder bv), dat kwam van de stress. goed op jezelf letten in eider geval meid!
@Jeetje: kan me voorstellen dat je het raar vindt als je afvalt en er voor je gevoel niets voor doet. Maar je geeft zelf ook al aan dat het wat stress kan zijn en dat je niet altijd consequent bent met eten. Vergeet daarbij ook niet dat een kindje heel veel energie opslokt, zeker als ze de leeftijd van jouw dochtertje hebben, waarin ze gaan staan, zich optrekken, kruipen en meer wakker zijn. Onderschat niet hoe druk je met zo'n kleine uk kunt zijn. En jij staat grotendeels ruim 6 dagen toch wel alleen voor de hele opvoeding en verzorging van haar. Daarnaast nog je werk en het huishouden. En als je zelf al stress en niet zorgvuldig met eten aangeeft, is het niet gek, dat je afvalt. Probeer vaker kleine beetjes te eten en als de kleine hopelijk 's middags nog even slaapt, zelf ook even op de bank neer te ploffen en jezelf te verwennen en rustig op je gemak te eten. @Boud: dat klopt ook dat dit een auto was zonder bonnetje. Ik heb al mijn auto's bij een garage gekocht, maar daarbij dus ook 2 keer flink mijn neus gestoten met een auto met onverklaarbare kuren. Een garage deed ook of de neus bloedde. De andere garage was bereidwillig, maar hoe dan ook kost een andere auto jouw gewoon weer extra geld. Hoe aantrekkelijk ze het ook voor je maken. Gelukkig weet je nu wat het is en ook dat het geen kwaad kan.
Vraag me af of een overdracht wel eens normaal kan lopen.... Vorige keer was het alleen maar dreigen en schelden in het bijzijn van de kleine... vandaag begon meneer ook nog es met de tas naar me te gooien, en me op de borst te prikken... en duwen... En dat terwijl smurfje er naast stond.... Damn... alle instanties maar weer ingelicht... overweeg serieus omgang maar es stop te zetten...want dit is geestelijk een no go voor haar.... En ook een no go voor mijn lijf....was net de pijn weg... na een weekend ontspanning...and back again....grrrrrrrrrr
@mams, hele dikke knuf meid! voor jezelf en kleine smurf is dit echt niet goed meid. hopelijk staan de instanties aan jouw kant. hier klaarmaken om mini vakantie te gaan vieren, zin in!
@Mams: wat een gedoe weer. Laat je dochtertje er nooit wat over los, als er zo'n gewelddadige overdracht is geweest? Of merk je wat aan haar? Misschien in het vervolg, de overdracht op neutraal terrein (in het bijzijn van een getuige, desnoods op het politiebureau) laten plaatsvinden? @Justme: lekker vooruitzicht een vakantie! Geniet ervan! Ik moet me weer klaarmaken om naar het werk te gaan. Ons zoontje wilde gisterenavond niet slapen en werd ineens heel erg neusverkouden. Vannacht dus zelf amper geslapen, want hij is uiteindelijk tussen ons in slaap gevallen. Maar ja, hij heeft horizontaal, verticaal tussen ons in gelegen en op een gegeven moment zelfs 180 graden gedraaid. Ik lag ondertussen noodgedwongen op een randje. Dus echt uitgerust ben ik niet. Hij blijft vandaag maar een dagje thuis. Hij heeft heel licht verhoging en is duidelijk niet fit. Maar ja, ik moet mezelf toch maar naar het werk hijsen. De laatste 6 weekjes....
Mams wat weer een gedoe met die maffe ex van je. Pff, dat het nu niet tot hem doordringt dat hij zijn eigen kind hiermee kan beschadigen. Ik hoop dat er door een of andere instantie tot hem door gedrongen kan worden want dit werkt inderdaad ook niet. Just fijne vakantie! Mees, grieperigheid ed. gaat (althans bij ons op school) wel aardig rond dus wie weet is je zoontje ook slachtoffer van het heersende virus. Hier na een lange dag net thuis van werken. De nieuwe school is een genot om in te mogen werken maar alles heeft nog geen vaste plek dus je loopt naar elk kleinigheidje eerst tijden te zoeken. Ook heb ik nog te weinig kasten in de klas (had vaste kasten) dus zit het meeste nog in dozen. Gevolg dat ik in mijn eigen lokaal nog steeds als een kip zonder kop in dozen loop te spitten wanneer we wat nodig hebben. Nou ja, het hoort er allemaal bij natuurlijk wanneer je aan het verhuizen slaat.
Nou verzoek voor ots komt er aan.... ik hoop dat t komt,en dat dit dan eindelijk eens wat positiefs veranderd, dat zou fijn zijn zeg... Ik hou jullie op de hoogte
@Boud: vrees ook dat het een virusje is. Hij had de hele week al een gezicht als een oorworm en zei al tegen mijn man dat er waarschijnlijk weer iets aan zat te komen. De nieuwe school ziet er erg mooi uit. Wel lastig dat je nog 'uit de dozen' moet leven. Herken het wel van verhuizingen van mijn werk. Het duurt altijd een behoorlijke tijd voor alles echt op z'n plek staat en dan ook nog voordat alles helemaal gewend is. @Mams: hopelijk snel de oplossing voor je ex. Krijg er kippenvel van als ik jouw verhalen lees wat er allemaal gebeurd in het bijzijn van zo'n klein (onschuldig) meisje. Zo'n man moet gewoon gestopt worden.
Hee meiden, stilletjes hier! @Mams: hoop ook echt dat er een goede oplossing komt, want dit kan niet goed zijn voor je meisje (en is voor jou ook heel frustrerend natuurlijk) Knufff! @Boud: en alles al wat meer op orde? @Mees: hoe is het met je zoontje? Jeetje je gaat echt hard! Al ruim 30 weken zie ik. Kan me voorstellen dat het werken zwaar valt. Maar gelukkig is het aftellen begonnen! @Just: hoe was de vakantie? Denk wel dat jullie gelijk hebben, dat het vooral door stress komt en door me niet goed in mijn vel voelen. Soms eet ik ook echt weinig en slecht, maar ik probeer er wat meer op te letten nu. Ben nu al zenuwachtig, morgen namelijk naar de tandarts voor de wortelkanaalbehandeling en ik zie zoooo op tegen die verdovingsprik, maar zonder verdoving durf ik ook niet aan dus... Vorige week was ik al geweest, toen heeft ie iets in het gat gedaan wat de zenuwen moest doden of zo, ik weet niet precies. Een of ander natuurlijk spul was het. Morgen gaat het ook maar een half uurtje duren, dus misschien valt het ook wel mee. En dan over twee weken weer terug om een kroon te laten plaatsen. Zal wel echt heel blij en opgelucht zijn als ik eindelijk weer normaal kan eten aan die kant (na ruim anderhalf jaar!!) Morgen is M. alweer 11 maanden! Jeetje zeg, het is zo voorbij gevlogen. En dan over een maandje alweer haar 1e verjaardag. Mijn zusje en zwager komen hierheen. Mijn zusje blijft drie weken, mijn zwager een weekje. Ik kijk ernaar uit! Fijn weekend alvast allemaal!