@Boud: als het goed is, mogen we bij het bezoek volgende week een datum gaan plannen. Dat is altijd zo zakelijk. Je moet dan naar het opname-kantoortje van het zkh en zit dan tegenover een dame achter een computer met een printer. Het is net of je een excursie boekt. We zijn nu dus zelf al een beetje aan het nadenken over een 'leuke' en/of praktische datum. Want ja, in dat opzicht ga je het zelf ook wat zakelijker bekijken, natuurlijk. Het is inderdaad vreemd in zo'n zkh. Aan de ene kant heel zakelijk en erg van de regels, aan de andere kant toch ook slordig. Heb wel eens medicijnen van het zkh meegekregen die door andere patiënten waren ingeleverd en daar stond nog het etiket met alle gegevens van die patiënt op. Of dossiers die open en bloot liggen, echo's die nog op het scherm staan, als je binnen komt enz. En de zwangerschap is heel dubbel. Aan de ene kant wil je iedere minuut (nog) genieten en mag het zo lang mogelijk duren. Maar vannacht had ik weer een slechte nacht met 6 plaspauzes, slecht geslapen, maagzuur en enorm veel bekkenpijn. Op zulke momenten wil je er weer zo snel mogelijk vanaf. Dus heel dubbel. Hoe is het verder met jou? Het is al weer bijna maart, dus dan schiet april ook al weer op. Kan me voorstellen dat je er wel weer naar uit kijkt omdat er dan weer wat gebeurd.
Mees ik begrijp het wel dat je nu de bevallingsdatum zakelijk gaat plannen. Is niets negatiefs aan, juist handig dan kun je meteen zorgen voor oppas etc. Lijkt me rustiger dat je alles min of meer in eigen 'beheer' hebt zeg maar. Met een gewone bevalling heb je die luxe niet dus groot gelijk dat jullie er je voordeel mee willen doen nu je iets van het hele gebeuren zelf kunt plannen. Hoe ik me voel nu april dichterbij komt? Ik probeer heel bewust niet te veel te hopen en ben ook totaal niet bezig met plannen en fantaseren op lange termijn. Ik wil eerst deze eerste bijeenkomst afwachten voor ik weer een beetje hoop durf te hebben. Wat als het veel te duur wordt of de wachtlijsten voor een single dusdanig lang zijn dat het domweg niet realiseerbaar is? Ben niet van plan weer zo diep te vallen als ik in november gedaan heb. Ik sluit me dus heel bewust af voor te veel hoop. Ik laat het maar op me af komen en aan de hand van de uitkomsten die ik dan hoor ga ik bekijken of dit het antwoord is.
@mees, inderdaad wel raar om je bevalling te plannen, maar nu kun je je er wel op voorbereiden. ik vond het onverwachte van een ks niet zo leuk..... maar komt allemaal goed meid! geniet er nog even van en dan fijn genieten van je ukkie!
@Mees: jeetje wat een verhaal! En wat een gedoe bij een 'simpel' gyn bezoekje. Ik kan me voorstellen dat je je enorm opgelaten voelde toen je al die vragen kreeg, vooral over je gewicht, heel herkenbaar. Ik zou me ook opgelaten voelen. Succes met het beslissen van de juiste datum en geniet van je verlof! Hopelijk hebben ze niet meer gebeld van je werk? Hoe gaat het met het slapen van je man? @jeetje succes met de operatie! Fijn dat je zus er nog is om je te helpen! Hier alles goed, druk met sporten en gezond eten.
@Boud: kan me voorstellen dat je terughoudend bent en eerst maar eens jezelf goed wil laten voorlichten wat er allemaal bij komt kijken. Ik hoop dat je van die bijeenkomst alleen maar enthousiaster wordt, als dat je weer een teleurstelling krijgt. @Justme: ja, bij jou liep het toen allemaal even anders. Kan me voorstellen dat het dan moeilijk schakelen is, om van een natuurlijke bevalling uit te gaan en dan alsnog een keizersnee te krijgen. @Samson: jij bent lekker op dreef met sporten en gezond eten! Maar ik hoop toch dat je met een bol buikje de zomer in gaat, dan strak afgetraind. Hier gisteren een off day gehad. Slaap al 2 weken slecht doordat mijn man verkouden was en nu ikzelf ook. Dus 's nachts moet ik omhoog liggen vanwege het maagzuur, maar dan krijg ik weer last van mijn bekken of een hoestbui. En omdat ik veel moet hoesten kreeg ik weer rugpijn en pijn in mijn buik. Gisteren was dus het emmertje even vol en heb ik een enorme slechte dag gehad met de nodige huilbuitjes. Zal er allemaal wel bij horen. Met het slaapapneu van mijn man ging het heel erg goed, met sinds de verkoudheid een behoorlijke terugval, maar dat schijnt er bij te horen, omdat het apparaat z'n werk niet goed kan doen als de luchtwegen niet geheel open zijn. Maar dat is dus gelukkig tijdelijk en gaat langzaam al weer beter. Hij is laatst bij de neuroloog geweest en die was eigenlijk zeer onverwacht en aangenaam verrast. Hij had verwacht dat mijn man met de therapie op zo'n 10 apneus per uur uit zou komen, maar mijn man blijkt ver onder de 5 te blijven en dat had hij zelfs niet verwacht. Mijn man heeft toen contact opgenomen met de bedrijfsarts om over werken te gaan praten. Maar de bedrijfsarts wil maar geen knoop doorhakken. Er is geen wetgeving wanneer je wel of niet zou mogen autorijden, maar wel 'richtlijnen' van het CBR. Hij wil dat eerst uitzoeken, maar komt daar maar niet op terug. Mijn man had ook met zijn baas gebeld en die verwijst weer door naar de bedrijfsarts. Als mijn man de bedrijfsarts belt, vraagt die dus weer wat de neuroloog heeft geadviseerd. En de neuroloog wil hier geen partij in zijn, want die vindt het belachelijk dat er een richtlijn is dat je 3 maanden niet zou mogen autorijden. Kortom, iedereen wijst naar elkaar en niemand durft of wil de verantwoording nemen. Op zich komt het nu goed uit dat mijn man thuis is en ik vind dat hij er moeite genoeg voor gedaan heeft om aan te geven dat hij wel weer wil werken, dus we laten het hier maar bij. Wel moeten ze ieder jaar verplicht een cursus volgen voor verplichte nascholingspunten en dat gaat mijn man nu maar doen om zijn tijd toch nuttig te besteden.
Hoi... ff bij lezen.... maar denk nog steeds aan jullie Korte update hier. Aanvraag ots loopt (hoor ik snel) is dus super goed nieuws inmijn geval, liefde gaat top, en ja, me kleine smurfje is gewoon geweldig, mag dit weekend al weer 6 worden en gelijk afzwemmen voor A Dus ja.. ik krijg de boel op rit
Hallo dames, hier ook weer eens een berichtje van mij, ben best benieuwd hoe het met jullie gaat en een aantal van hier blijven altidj nog zo trouw reageren op FB, echt lief. En wilde ook even checken hoe ver Sneeuwmees nu is.... Hier gaat het heel erg goed. Op mijn verjaardag eind juli dus definitief een punt gezet achter de kinderwens en het voelde als een opluchting. Het was ook echt het getal waar ik de afgelopen 2 jaar naar toe had geleefd als beslismoment, het is NIET geworden, maar kan het nu accepteren. Heb me helemaal op het schilderen gestort en dat is heerlijk. Nu kan ik daar ook veel meer voluit voor gaan. Niet met het idee van straks bouw ik iets op, maar moet ik het afkappen vanwege een zwangerschap, dat onzekere is eraf en dat is ook fijn. Over het algemeen voelt het goed zoals het nu is, al kan ik niet ontkennen dat het me natuurlijk wel zo nu en dan op de bekende momenten aanvliegt. Bijvoorbeeld bij geboorte nieuw buurmeisje enzovoorts en toen de baby van de juf van mijn dochter geboren werd, we waren ongeveer tegelijk uitgeteld. Onvoorstelbaar ook dat de laatste MK alweer bijna een jaar geleden is nu. Degenen die meeleven op FB hebben ook gezien dat we sinds ongeveer 2 weken een Boulab-pup hebben. Hij heet Ramses en het is echt een schatje. Dochterlief is er ook erg blij mee en gaat gaat leuk tussen die twee. Ik vind het zelf ook heerlijk weer een hond in huis te hebben en het maakt de beslissing nu echt definitief. Nu de volgende stap nog durven zetten: babykamer en andere spullen verkopen op marktplaats. Dat vind ik toch nog wel even slikken. Maar ben wel van plan dat dit jaar nog te gaan doen. Hier toevallig nog iemand interesse en een mooie babykamer met grote commode en ledikantje? Heb ook nog een kinderwagen staan, wipstoel, autostoel enzovoorts. Stuur dan even een pb. Ben nu ook weer 1 dag per week bij manlief in de zaak aan het werk en dat bevalt ook goed en verder vang ik vanaf vandaag ons buurmeisje op op woensdagmiddag ook erg gezellig voor mijn dochter. De meiden kunnen het erg goed met elkaar vinden, schelen maar 4 mnd en zitten op dezelfde school. Dit is het belangrijkste nieuws wel weer, het gaat dus goed, ik ga even wat bijlezen hier! Groetjes!
@Wax: wat fijn weer even van je te horen. Ik volg je natuurlijk ook al via fb en had al de indruk dat je lekker in je vel zat en leuke dingen aan het doen was met schilderen en jullie prachtige nieuwe hondje. Wat een schatje is het, toch. Kan me voorstellen dat de kinderwens nog steeds soms een open wond is, die de ene keer meer pijn doet dan de andere keer. De babyspullen opruimen lijkt mij ook een hele stap. Ik had vorig jaar ook een moment dat ik daar over na ging denken. Van wat als het niet meer gaat lukken, wat doe je met de spullen en op welk moment doe je dat weg. Ik moet zeggen dat dat voor mij een hele moeilijk een hele confronterende vraag was. Dus neem de tijd ervoor en doe het op een moment dat je het aankan. @Mams: je maakt inderdaad hele grote sprongen vooruit. Wat ben je een sterke vrouw. Jij komt er wel!! Hier weer terug van de gyn. We hadden gedacht al een datum te prikken voor de ks, maar het gaat tegenwoordig anders. Bij ons zoontje konden we gewoon naar een boekingskantoortje toe en hoorden we gelijk de datum (en konden we ook nog wat sturen hierin). Nu moeten ze gewoon een verzoek indien dat de ingreep in een bepaalde week moet plaatsvinden en dan word je ingepland. Wel hebben ze onze voorkeur erbij geschreven. Ze kunnen niets garanderen, maar je weet maar nooit... Wel was mijn bloeddruk weer te hoog, dus nu moest ik ook bloed laten prikken en urine inleveren om zw.vergiftiging uit te sluiten. Daar kan ik vanmiddag voor bellen. In principe hoefde ik niet meer terug te komen volgende week, maar ik heb zelf toch nog om een extra controle gevraagd ivm mijn bloeddruk (en gewoon even het idee dat alles nog even nagekeken werd). Kindje lag nog steeds met hoofdje naar beneden (nog niet ingedaald) en volgens de gyn was het een hele flinkerd. Maar ja, dat runs in the family... Volgende week moet ik voor pre-operatief onderzoek en als dat goed is (wat wel de verwachting is), hoor ik gelijk wat nu de echte datum gaat worden. Het blijft dus nog even spannend. Bijna net een 'gewone' bevalling.
@mees, je houdt het nog even spannend dus!!! fijn te horen dat alles prima was, kun je nog even genieten van je buik
@Justme: het is inderdaad heel dubbel. De bekkenpijn en de slapeloze nachten maken het zwaar en dan kan het mij niet snel genoeg gaan. Maar als ik weer mijn buik voel schudden, draaien e.d., kan ik daar zo van genieten dat dat nog wel eventjes door mag gaan. Dus we genieten daar inderdaad nog maar even van zo lang het kan.
@Mees: oei hoop dat je bloeddruk onder controle blijft en je geen zw vergiftiging krijgt hoor! Hier was het ook zo dat ik niet echt zelf de datum kon kiezen. Het moest in principe in een bepaalde week en dan wanneer er plaats was (alleen liep het toen toch anders) Maar hopelijk kun je nog even genieten van je buik en heb je daarna een goede bevalling zonder te veel stress en gedoe! Fijn trouwens dat het met je man zijn apneu zo goed gaat. Ik heb even snel bij proberen te lezen maar lezen is erg vermoeiend., sowieso op de computer kijken, dus ik beperk het een beetje. Mijn operatie is goed gegaan maar het herstel valt me toch wel tegen. Het zicht is ook slechter dan voor de operatie dus dat is wel beangstigend maar ja, denk dat het tijd nodig heeft. Liefs aan iedereen! O, ja, wie weet trouwens hoe het met Guap is? Is die ook niet bijna uitgerekend?
@Jeetje: jammer dat het herstel zo tegenvalt. Er stond me wel bij van de vorige keer dat je ook lang zo'n waas hebt gehad en je ook afvroeg of het allemaal wel goed zat. Misschien dat dat nu ook zo is. Kan me wel voorstellen dat het erg vermoeiend is. Gelukkig is je zusje nog even bij je om je bij te staan, ook net zo gezellig ook. Ja, jammer dat we nog geen datum weten. Maar eigenlijk mag ik ook niet zeuren, want bij een natuurlijke bevalling weet je dat ook niet. Maar het is nu eenmaal zo als iets gepland wordt, je er dan een of andere manier invloed op wil hebben (en ja, dat kan helaas niet altijd). Maar hoe dan ook, gaat het allemaal erg snel vanaf nu. Ik heb gisteren nog even gebeld voor de uitslagen, maar er waren gelukkig geen tekenen van zw.vergiftiging, dus weer een geruststelling. Wel houd ik het zelf ook maar even goed in de gaten en als ik het niet vertrouw, trek ik zelf nog een keer aan de bel. Heb zo en zo volgende week nog een controle, dus dat stelt me wel gerust. De verbouwing is ook nog steeds niet klaar en gisteren had ik er echt last van wat er allemaal nog moest gebeuren. Kan me voorstellen dat dat de bloeddruk ook niet ten goede komt. Ben al wel begonnen met kleertjes en lakens wassen. Mijn moeder heeft ook een deel van me overgenomen, dus dat geeft ook wel wat rust dat ik er in ieder geval toch al een beetje mee bezig ben. Mijn fototoestel bleek afgelopen weekend ook kuren te vertonen en dat kon er ook nog wel bij. We hadden voor reparaties gevraagd, maar bij allemaal sturen ze de camera op en ben je hem weken kwijt. Ook vertelde iemand dat er waarschijnlijk een sensor kapot was en dat die met reparatie en verzendkosten duurder uit zou gaan vallen dan een nieuwe camera. Dat kon er dus ook nog wel bij. We hebben nu een ander op het oog en mijn man zou die vandaag gaan kopen, zodat dat ook weer opgelost is. Zo langzaam aan komen we er wel. Heb al lang niets meer van Guap gehoord. Ik denk zelf dat ze nu rond de 32/33 wkn zal zitten, want ze testte na mij positief. Ook voor haar schiet het dus op.
@jeetjeb fijn zeg dat je operatie goed is gegaan. Succes met het herstel! @mees, spannend hoor de laatste loodjes. Fijn dat de waardes goed zijn. Goh balen van het fototoestel, kon je niet echt gebruiken nu. Succes met de verbouwing en Let goed op jezelf!
Ook ik lees en leef mee! Tis alleen lastig tijd te vinden om te reageren en op mijn foon typen gaat niet zo makkelijk. Komt wel weer hoop ik! Knuf voor iedereen en Mees ik ben benieuwd naar jouw datum!
Bedankt voor jullie meeleven! Doet me goed! Nog even doorbijten en volhouden. Het einde van de verbouwing is na 3,5 week in zicht (ipv de oorspronkelijk geplande 2 wkn). Heb er best wel wat slapeloze nachten door gehad. Want er stonden spullen van de badkamer in de babykamer en door alle stof kon ik de babykamer niet afmaken. Heb nooit zo geloofd in nesteldrang, maar het bestaat dus echt. Had dit weekend even een inzinkje omdat ik het allemaal niet meer zag zitten, hoe ik alles op tijd af moest krijgen. Maar dit weekend is er wat extra gewerkt en als het goed is, zou het morgen af moeten zijn. Er moeten dan nog wel wat afwerkingsdingetjes gedaan worden, maar we hebben dan weer een eigen douche/bad (ook niet onprettig na ruim 3 wkn bij mijn ouders te hebben moeten douchen) en een wc boven. Vandaag eindelijk de babykamer in orde kunnen maken. Dus een hele geruststelling dat dat nu klaar is en als de kleine uk toch beslist zelf een datum te prikken om ter wereld te komen, dat het dan kan. Zal mijn bloeddruk ten goede komen, die de laatste weken toch wel angstvallig hoger werd. We waggelen dus nog even door.
Mees, wat fijn dat het einde van de verbouwing in zicht is! Heerlijk ook weer je eigen douche/bad, geniet ervan! Leuk! De babykamer ook in orde....dus nu genieten van de laatste loodjes! Hebben ze nog gebeld van je werk? Hier gisteren even een dipje gehad, een vriendin vertelde dat ze zwanger is, ik ben ontzettend blij voor haar, alleen als 9 maanden geleden alles goed gegaan was bij mij, was het gisteren mijn dag geweest. Gek he dat je daar zo mee bezig kan zijn? Ik heb er de hele dag aan moeten denken en toen ze het mij s avonds vertelde had ik echt moeite om niet in huilen uit te barsten. Vannacht ook super slecht geslapen. Ik voel me wel een beetje stom..je weet dat het goed is en niet anders kon, maar toch denk ik er dan weer aan.
@Samson: dat soort gevoelens en emoties zijn toch heel logisch (en voor ons allemaal heel herkenbaar, hoor). Je wilt het zelf toch ook zo graag, dus logisch dat dat nieuws er dan inhakt. Ik had het zelf ook bij mijn eigen mk. Op een gegeven moment gaat het leven door, maar toen het ineens de maand van de uitgerekende datum was, merkte ik ook dat het me toch meer deed dan ik gedacht had. Mijn collega's hebben me op dag 1 van mijn verlof 5 x gebeld, daarna was het een tijd muisstil. Ook zelfs geen enkele 'gewone' belangstelling hoe het nu met mij ging. Vorige week had er weer een collega gebeld. Kon niet opnemen en later kreeg ik een voicemail. Ze waren iets kwijt, of ik wist wat het was. Heb toen een sms gestuurd hierover, omdat ik dat ook niet wist waar het gebleven was. Het was al een document dat kwijt was, toen ik nog werkte en toen wist ik ook al niet waar het was. De dag erna ging de telefoon. Mijn man had cursus en het was zo'n tijd dat hij pauze kon hebben, dus toen de telefoon ging nam ik ook nietsvermoedend op. Maar toen was het dus een collega. We hebben een gezamenlijke schijf op een server en die zat vol. De hele afdeling kon niets meer opslaan. En mijn organisatie werkt erg krom. Degene die de 'beheerder' is van dit soort ict-zaken (ik dus), is de enige die opdracht kan geven dit op te lossen (en dus meer geheugen aan te vragen). Toen heb ik dus zelf maar even met ict gebeld en dit geregeld. Wel er duidelijk bij gezegd tegen deze ICT-afdeling dat ik op het punt van bevallen stond (een beetje aangedikt) en ik er echt van uit moest gaan dat ze het gingen regelen. Dat zouden ze doen. Daarna ook niets meer gehoord. Neem dus aan dat het opgelost is (en dat er verder ook geen belangstelling meer is, hoe het nu met mij gaat).
Hoi hoi hier was ik ook weer even @Mees fijn dat nu de babykamer klaar en schoon is en de badkamer zo goed als af. Een hele rust voor je. Weten jullie nu zelf de datum al? Ik snap dat je het lekker voor je wilt houden hoor en je hoeft het ook heus niet mee te delen maar ik was gewoon nieuwsgierig of jullie het zelf al weten. Jammer dat je bloeddruk zo op hol lijkt te gaan maar hopelijk blijft het nog net binnen de perken tot het "moment suprème" @Jeetje hoe is het met jou? Ik begreep van FB dat je zus wat langer kan blijven om nog te helpen. Aan een kant natuurlijk hartstikke fijn maar als dat betekend dat het herstel dan toch minder goed gaat dan je zou willen is dat wel een domper! @Guap hoe gaat het met jou! @Samson wel herkenbaar hoor die reactie van jou op het nieuws van je vriendin. Ik zit deze tijd ook een beetje op de wip. Had mijn laatste poging succes gehad dan liep ik nu ook haast op het einde en helemáál nu ik weet dat het voor mij nooit zo zal zijn is dat toch wel pittig. Gelukkig genoeg andere dingen om me mentaal mee bezig te houden. -Druk op het werken. Hoorde vandaag dat ik binnenkort een nieuwe leerling in de klas krijg. Heel fraai, de norm voor een zml-so klas is 12 leerlingen, ik heb er al 13 en dat worden er dus op korte termijn 14. Hoezo handen vol! Maar wel eisen dat ze fatsoenlijk onderwijs krijgen! -Vriendin van mij (alleenstaande moeder met drie kids)gaat verhuizen en heeft alle hulp hard nodig. -Verder ben ik gisteren naar de tandarts geweest en die had reuze opbeurend nieuws (NOT) Een van mijn verstandskiezen moet eruit. Brr, kan ze ook nog eens niet zelf doen want er bestaat een mogelijkheid dat er een gat komt naar de neusholte en die kan zij dan niet dichten. Dus mag ik naar de kaakchirurg. Heb nog niet gebeld maar weet dat ik het niet moet uitstellen. Heb er nu nog geen last van maar wat niet is kan nog komen natuurlijk. Dus toch maar binnenkort eens bellen. Zolang het niet pijnlijk is kan ik (hopelijk) nog schuiven met data en dus zelf in de hand houden wanneer. Als het wel acuut wordt heb ik nog maar weinig in te brengen denk ik. Blegh niet fijn maar goed, volgens de tandarts hoeven de andere 3 er (waarschijnlijk) nooit uit, dus dat valt dan toch weer 75% mee denk ik dan maar.
Hey lieve dames, hebben klein beetje mee gelezen, zie dat er al 2 damesbenen boorling buikje moeten hebben, mees en guap, lekker genieten!? Boudicca, adoptie, ik heb het in mijn omgeving mee mogen maken en ik vind het heel wat, niet zozeer dat prachtige mensje uit een ander land, maar hetgeen er aan vooraf gaat en kost. Maar ik hoop dat het jou gegund is!!!! Jeetje jij bent nog trouw.......... Waxientje heeft haar wens los moeten laten....heftig. Gelukkig kom ik jullie ook op fb tegen. Het gaat hier heel goed, f.loris is pas 2 geworden, de dames zijn alweer bijna 11, 9 en 7. 4 moeders?? Ja! Absoluut. Heeft voor en nadelen. Maar die meiden vinden het vooral heel leuk. Ons manneke loopt eindelijk (pas sinds december:hij gaat voor safe) heeft nu meer tijd om woorden bij te leren (ipad). Ik werk nog 22 uur, prima te combineren. Het wordt wel drukker als ze oude worden, clubje hier, afspreken daar, maar ook heel leuk. Allemaal veel geluk!!! Aftellen tot de grote dag voor de zwangere dames en veel succes met het adoptiegesprek. Boudicca jou zie ik niet op fb toch?