Almika: Ziet eruit als 2 strepen Xon: Fijn dat er toch een ei zit, en donor komt 2x, klinkt positief! Ik ga voor je duimen. Justme: Spannend! Ik duim ook voor jou. Zou toch mooi zijn als het zwangeren bankje vol komt dit voorjaar!
Meis, ik denk ook wat jij ook denkt, denk ik! Ik snap dat je helemaal de kluts kwijt bent, zal ik je toch maar voorzichtig feliciteren? Je hebt geen banner meer, dus ik weet ook niet of je overtijd bent of dat je nog voor je NOD hebt getest. Oh ik zie net op het lijstje dat dat 6 maart is. Nog wel erg vroeg maar ja ik zie daar ook echt een roze streepje. Pfff lastige situatie hoor! Hoop dat er naast de digitale wereld ook even iemand voor je is waar je even bij terecht kunt. Hele dikke knuf!
@Almika: Ik zie 2 roze strepen. En als je NOD 6 maart is zou dat kunnen verklaren waarom het nu nog licht is... Mag ik blij zijn voor je? Het was toch je wens? Maar nu is alles veranderd hè? Je zei het al...Jeetje. Tóch ben ik voorzichtig blij voor je hoor. Maar ik wacht eigenlijk maar eerst je reactie af. Jee wat kan het raar lopen hè? Liefs en sterkte nog steeds meid. @Xon: Oké hihi. Maar wat goed van je eitjes. En je zit goed met de inseminaties zo te horen. Je weet het hè?---> Lente!!! @Justme: Ook voor jou duim ik nog! Liefs
almika, ik zeg GEFELICITEERD hoor, das gewoon een mooie test!! thanks voor het duimen, doe ik ook hard voor mezelf hoor morgen weer ff testen, dan weet ik hopelijk meer.....
even snel een 2e ego berichtje maar ben weer beetje bij, ben wel blij het is 2 dagen voor nod, nu maar hopen dat moeder natuur mij plakbeeb gunt vanavond vroeg naar bed en nachtje over slapen, mijn vriendin komt zo, even heldere kijk op alles geven.. ook nog met man in kwestie door het stof heen, ik ben ook daar al wat wijzer van geworden morgen lees ik bij fijne avond meiden
@Almika: ook ik zie toch echt twee streepjes. Kan me voorstellen dat het nu even heel dubbel voelt, maar wat er ook gebeurd. Jij red je wel, volgens mij! Van harte gefeliciteerd, meid!
@Maureen: ook ik vind het fijn dat je zoveel vertrouwen in ons hebt (en je ook op je gemak voelt bij ons) dat je dit aan ons kwijt wilde. Je stelt je toch kwetsbaar op met het risico een hele lawine aan meningen over je heen te krijgen. Verwarrend, zo'n situatie, hè? Denk je net alles op de rit te hebben, wil je ex je weer terug. En ja, ook ik wilde zo graag een kind dat ik er voor koos om het dan maar alleen te doen. Ze noemen dat misschien wel een bammer, maar in mijn geval was ik niet echt bewust alleenstaande moeder, maar meer 'gedwongen alleenstaande moeder'. Ik ben toen mijn man tegengekomen, dus voor mij is het er ook nooit meer van gekomen om er alleen voor te gaan. Ik geloof dus altijd wel in het lot. Dat sommige dingen zo hadden moeten zijn. Ik zou, als ik jou was, gewoon wat vaker met je ex afspreken en niet alleen maar over de kinderwens praten. Probeer gewoon elkaar weer in een ander daglicht te zien, praat over van alles en nog wat en zie of er uberhaupt nog een basis is voor een relatie. Samen zwanger proberen te worden, een zwangerschap, maar ook een kind kan een behoorlijke druk op een relatie leggen, dus voordat je daar aan begint moet de basis wel (weer) goed zijn. Maar volgens mij ben jij verstandig genoeg om te zien/weten wat je echt wil. Sterkte, meid! En denk gerust even hardop wat er in je hoofd omgaat. Wij denken graag, goedbedoeld, met je mee.
@Xon: goed nieuws van je eitjes. En perfecte timing, als je het mij vraagt met je donor! Dat moet toch roze nieuws opleveren eind deze maand! Gaat het parkeren al wat beter? @Guapetona: bedankt voor je felicitaties. Goh, jij mag al bijna de vk bellen! Dan is het wel weer heel echt, hè? Hier ook nog steeds mijn hele slip (en het is een grote) inspecteren. Heb nu veel meer afscheiding als bij mijn zoontje, heb soms echt het idee dat ik wat in mijn broek gepiest heb. Heel bizar! Het zal er wel bijhoren. @Bar: jouw verhaal komt mij bekend voor. Het is bijna of ik mezelf hoor/lees. Het zal ook wel zijn tijd nodig hebben om aan het idee te wennen. Ik was er zo van overtuigd dat ik niet zwanger kon zijn, dat ik daardoor ook echt even moet omschakelen dat het wel zo is. En ik merk ook wel dat het anders is nu er al een kleine rondloopt. Ik heb ook niet meer de tijd om op ieder pijntje te letten, zoals toen ik van hem zwanger was. Dus daardoor verdring ik het misschien ook wat meer.
Maureen, nog even berichtje van mijn kant Toen ik je berichtje las voelde ik heel erg met je mee. Ik zit niet in jouw positie, maar toen mijn ex vorige week weer contact maakte, heb ik het me hetzelfde afgevraagd(het was toen precies een jaar geleden dat het uit ging). Stel je voor dat hij nu tegen mij zou zeggen/vragen, dat hij spijt heeft en er nu volledig voor zou willen gaan. Ik heb mezelf getergd met deze gedachte (alleen was het bij mij alleen nog maar de vraag 'wat als hij dat zou doen'), werd er helemaal een beetje naar van. De volgende dag werd ik wakker en toen dacht ik, nee, ik zou dat niet meer willen. Ik zou dan altijd bang zijn dat hij dan later zou zeggen, ja maar ik heb dat kindje toegezegd omdat ik jou terug wilde (en dan stiekem toch eigenlijk geen kindje wilde), of dat hij na een paar maanden nieuwe relatie opnieuw zegt 'nee, toch maar niet!. Ik zou hem nooit meer zo kunnen vertrouwen en me constant afvragen of hij het wel echt wilde. En daarbij komt dat ik nu ik een jaar verder ben, ook ben gegroeid en inzie dat 'mijn' relatie geen evenwichtige en evenredige relatie was. Dus bij mij was de hoofdreden ,dat het uitging, wel dat hij eigenlijk (voorlopig en met mij) geen kindje wilde, maar er waren van mijn kant ook best wel veel dingen die ik tijdens de relatie diep heb weggestopt en gewoon heb geaccepteerd, maar die ik op dit moment nooit meer zou kunnen wegstoppen als we opnieuw een relatie zouden krijgen. En daarom weet ik dat het nooit meer zou kunnen werken. Het lag uiteindelijk dus niet alleen aan die kinderwens. Ik zou geloof ik dan nog eerder mijn inseminaties stoppen als ik een leuke nieuwe man tegen zou komen, en ik dat even zou willen aankijken(maar dan zou hij wel héél leuk moeten zijn, want op dit moment is een man plan B en een kind plan A). Maar Maureen dit was mijn conclusie na 'mijn' gedachtengang. Jij maakt het echt mee! En in films, is dit meestal het einde en leeft iedereen toch nog happily ever after! Maar this is real life!. En gisteravond had je opeens een heldere ingeving om toch door te gaan met je donor, maar misschien zie je het nu wel weer anders. Als ik jou was zou ik in ieder geval de tijd nemen, als je 1 maand mist, maar je hebt daarna wel een definitief besluit kunnen nemen waar je voor de volle 100% achter staat, dan is dat toch ook een waardevolle maand. Nou in ieder geval veel sterkte en succes met je beslissing, en hoe dan ook, wat je ook beslist, het is altijd een goede beslissing, want je neemt hem zelf (en niemand anders)!
@Sneeuwmees en Xon: Thanks sweeties. En alle anderen ook trouwens. Heel lief dat jullie zo meevoelen en met goede raad komen. En Xon wat je zegt is heel herkenbaar ook voor mij. En ik moet inderdaad misschien niet zo panisch aan die maand vasthouden maar weloverwogen kiezen. Die ingeving van gisteravond leeft nog steeds bij me. Ik geef toe dat toen ik hem vanmiddag weer hoorde dat ik toch even een soort angst kreeg en dacht 'ik grijp de kans niet aan en laat 'm lopen'. Maar het is zoals jullie al zeggen; er speelde inderdaad wel meer mee. En precies zoals je zegt Xon, omdat de baby-issue voorop stond kon ik het andere ook wegmoffelen zogezegd. Mooi gezegd door je en wat goed van je dat je zo gegroeid bent en je hier zo bewust van bent. Ik kan hem precies zoals je zegt niet meer zo vertrouwen als eerst toen ik 100% voor hem ging en hij daar ook op kon rekenen. Ben heel emotioneel even nu. Maar dat komt ook door de rode duivels op bezoek natuurlijk. Wil niet afspreken morgen. Heb het er moeilijk mee maar ik voel toch dat ik door moet gaan op mijn pad met donor en als bam dus. Tja... Was het maar zoals in de film met happy end inderdaad. Hoewel het als bam ook zeker een happy 'end' is. Thanks nogmaals voor jullie lieve en wijze woorden. En dat ik dit hier zo kan delen met jullie. Liefs
Hahahaha zie ik door mijn emo-bui heen ineens je avatar/plaatje Xon. Die is echt leuk. Nou heb ik toch weer even gelachen. Thanks
Xon: Leuke avatar Maureen: Fijn dat je eruit bent! Ik snap dat je het er nog moeilijk mee hebt, is ook geen gemakkelijke keuze. Maar als dit goed voelt wel de juiste. Sterkte ermee. Almika: Gefeliciteerd! Ik hoop heel hard voor je mee op een plakbeeb! Zojuist een mailtje gekregen van vrienden, ze krijgen een kindje. Ik ben natuurlijk heel erg blij voor ze. Maar ik schaam me een beetje voor mijn 1e reactie toen ik het las, ik was jaloers, ik was graag degene geweest met dit nieuws. Stom he? Dat heb ik helemaal niet als 1 van jullie verteld dat ze zwanger is, dan ben ik alleen maar oprecht blij.
Goedemoggel! Hier de laatste clomid geslikt. Nu maar weer groeien eitjes! @Almika, een streep is een streep, dus gefeliciteerd! Dit wordt onze maand dames! @Sayen: ook ik merk soms een prikje van jaloezie. Maar ach, wij zijn mensen toch? Ik probeer het altijd goed te verbergen en als het dan per mail binnenkomt, kun je toch altijd blij voor ze reageren. Hier net een moeder van school overleden, dat zet je dan weer lekker op je plek. Wat zijn we toch gelukkig en tot nu toe gezond! Dus mensen, blijf genieten! Ondanks tegenslagen. Positieve levenshouding, maar dat hebben we volgens mij allemaal in ons. Ondanks de kleine of soms grote zorgen!
Hihi, nou fijn Maureen dat ik je toch nog even hebt laten lachen! Fijn dat je wat aan mijn verhaal hebt gehad, het komt nu natuurlijk heel sterk over, maar dat heeft echt gewoon een jaar geduurd voordat ik er op deze manier tegenaan kon kijken. Ik besefte me een paar weken geleden voor het eerst dat ik gewoon echt niet meer terug zou willen (zelfs niet vanwege zijn zoontje, wat natuurlijk diep in mijn hart zit), en toen bedacht ik me opeens, dit is goed! En dat happy end, daar heb ik al mijn hele leven van gedroomd. Er wordt nooit in sprookjes verteld 'ze leefde nog lang alleen en gelukkig als alleenstaande moeder'. En als kind (en nu nog) hield ik zo verschrikkelijk van sprookjes, hhahah, ik lees ze nog steeds graag voor aan de kinderen in mijn klas, en hopelijk ooit aan mijn eigen kindje. Maar mijn happy end (en het jouwe ook) komt nog, de een piekt wat eerder dan de ander, hahaha. En komt er een kindje, dan is dat voor mij al sneeuwwitje, roodkapje en doornroosje bij elkaar! En mocht er ooit nog een man in het plaatje verschijnen dan is voor mij het hele sprookjesboek compleet, hihi. (wat een raar verhaal eigenlijk!, sorry hoor) Ga nu is even iets doen, want mijn donor komt aan het eind van de ochtend voor de 1e lading (yek). Heb op de een of andere manier helemaal niet het gevoel dat het vandaag alweer de tijd is. Had ook nog een erg negatieve ovutest gistermiddag, maar goed kunnen ze alvast een beetje rondzwemmen, tot hun vriendjes zich er maandag bijvoegen. Kunnen die alvast de boel verkennen en tegen die van maandag vertellen wat de goede richting is (daar zijn zij dan inmiddels te moe voor!). Ben geloof ik een beetje melig, word nu echt tijd om iets nuttigs te gaan doen. Fijne dag, dames!
geloof dat er voor mij niets anders opzit dan te wachten tot ik ongi wordt.... test was neg en vanochtend ook iets meer rood..... zal dan nu wel doorbreken ofzo. blijft raar.
Hè balen Justme! Wel raar ja. Maar heb je je misschien verrekend? Ik weet dat ik dacht vorige maand ineens 2 dagen later ongi te zijn geworden dan mijn NOD terwijl ik heel regelmatig ben altijd. Maar toen ik eergister de calculator op deze site nog eens raadpleegde bleek het precies te kloppen en was ik vorige maand weer precies op tijd ongi geworden. Ergens heb ik toen dus verkeerd gerekend. En misschien ben je sowieso niet regelmatig? Dat weet ik niet. Maar als je eigenlijk verwachtte dat maandag je NOD was en het is nu zaterdag en nog niet doorgebroken, dan is dat toch vreemd ja. En je testjes zijn toch negatief? Jeetje je zou toch gaan hopen eigenlijk hè? Nou ik hoop dan toch nog met je mee. Wie weet ben je een laattester? Maar valse hoop wil ik je ook niet geven. Nou zoals je zegt toch maar afwachten dan. Liefs
deze ronde wist ik niet wanneer mijn ei was, misschien was ie wel heel laat..... tja, je gaat nu van alles denken he.... zie het nog wel ff aan, als na een week nog niets is dan maar even naar de ha ofzo
Justme, ik vind het toch raar! Je kunt je niet zoveel dagen vergissen! Heb je deze maand geen ovutesten gebruikt? Of getemperatuurd?(dan weet je wanneer je je eisprong hebt gehad) Ik wil je geen onnodige goede hoop geven, maar misschien duurt het bij jou langer voordat de test het aangeeft. (Weet niet of het bij jou het geval is, maar extreme stress zorgt er soms ook voor dat je menstruatie wegblijft.) Almika, hoe is het ermee? Nog steeds een roze streepje????