Dat is dan weer een van de weinige voordelen van als je alleen bent , er is geen man, kun je je er ook niet aan ergeren!!! Nee maar even een serieus antwoord op je berichtje. Het is wel héél vervelend voor je dat je man zo reageert. Natuurlijk reageert hij zo omdat hij elke keer teleurgesteld is als het niet goed gaat. Het is wel een typische mannenreactie hoor, je sluit jezelf gewoon af totdat je zekerheid hebt. Je laat het gewoon niet binnen. Waar hij dan even aan voorbij gaat is dat het jouw lichaam is waar het zich allemaal afspeelt. Voor hem is het een psychische teleurstelling, voor jou een psychische én lichamelijke teleurstelling!!! Ik kan me heel goed voorstellen dat je je een beetje in de steek gelaten voelt. Je zou juist met deze precaire situaties op elkaar moeten kunnen steunen. En dat betekent soms voorzichtig een beetje blij zijn en soms héél verdrietig zijn met elkaar. En jullie hebben al een kindje, wat zoveel betekent dat het geen hopeloze zaak is en dat, ondanks dat de kans op een miskraam misschien wel groot is, het gewoon echt wel kan! Je moet er wel in geloven dat het kan ( en ik denk dat jij dát gevoel ook een beetje mist bij je man)! Ik heb geen ervaring op 'dít' gebied met mijn ex. Maar ik herken dit soort situaties heel erg. Het enige wat bij mij hielp maar wat ook ongeveer het moeilijkste is, is praten! Zo gauw je een beetje bent afgekoeld , moet je hem eigenlijk hetzelfde zeggen als wat je hierboven aan ons hebt gemaild. Misschien iets genuanceerder Wat jij graag van hem wil! En dat je heus niet van hem verwacht dat hij een gat in de lucht springt, maar dat je je wel graag gesteund wil voelen. En dat het *%$#*&^is als het weer mis gaat, maar dat het ook goed kan gaan en dat je hem hoe dan ook nodig hebt! Knuf van mij
IK heb al eens eerder gedacht dat ik zwanger was en toen was het niet zo hoewel ik toen tien dagen overtijd was. Toen ik laatst na m'n miskraam een ongesteldheid had die niets voorstelde dacht ik ook dat het misschien raak was en nu zegt m'n vriend dat ik "elke keer" zeg dat ik zwanger ben en dat hij het eerst nog maar moet afwachten..(deze keer weet ik trouwens nog niets hoor). Ach dat is het verschil tussen vrouwen en mannen denk ik...of juist niet en zijn mannen emotioneler dan ze willen toegeven.
@Xon en Iris, thanx, voor jullie lieve reacties . Ik baalde enorm vanmorgen. Ik vind het echt heel, heel fijn dat ik zulke sympathieke reacties van jullie krijg. Mijn man is ook best wel emotioneel, af en toe ook een beetje egoistisch, maar ook weer een lieve attente schat. Nu zie ik hem even van zijn rottige kant. Ik ga vanavond ook nog wel even met hem praten, natuurlijk. Ik vermoed dat het resultaat zal zijn dat ik hem in het vervolg niet meer vertel als ik een positieve test heb gehad, tot ik een paar dagen overtijd ben of zo. Ja, dat kan ik voor me houden. Erg, he? Komt omdat ik ook heel lang alleen ben geweest voor wij een jaar of 6 geleden wat kregen. En hij is veel van huis ... Ik tracht een balans te vinden tussen (emotioneel, financieel) zelfstandig zijn en toch een vaste relatie hebben. Het lukt soms wel, soms niet. Maar goed, ik dwaal af. Ik heb geen banner, maar toch een passende avatar gemaakt. Een zwangere.
Hallo allemaal, tjonge, jullie hebben goed je best gedaan, ik moest heel veel bijlezen. Nou... ik ben benieuwd wat de pendel over mij zei, maar ik kan gelukkig goed wachten. Ik heb al een pendel voor maart, een jongen. Zelf heb ik het gevoel dat ik nu niet zwanger ben. Ik heb enorme menstruatiekrampen, niet normaal, de hele dag door... Dat heb ik anders nooit en kan me van mijn vorige zwangerschap ook niet herinneren. Nou ja, we blijven wachten! Of zoals ze nog wel eens zeggen: geen bloed, geeft moed! Hi hi. @Dominique: wat spannend voor je. Dan heb je een test en dan is het nog steeds spannend. Ik ga nu heel hard voor jou duimen! Mijn man is ook altijd erg afwachtend moet ik zeggen. Ik heb ook wel vaak gedacht: nu is het raak. Dan was het weer een teleurstelling! @ de rest.... veel succes allemaal! Trouwens... ik vind het weer erg leuk om samen met jullie dingen te delen die anderen niet van mij weten! Bedankt daarvoor!
ik hou mijn benen klem tegen elkaar aan!! nog geen bloed hier, das in ieder geval goed. borsten erg gevoelig, lijkt of mijn bh te klein is..... we zullen zien, vorige ronde deden de boobs ook zeer, maar ongi kwam toen gewoon.
Ohhh spannend justme! Volhouden hoor! Ik ben een beetje onrustig, het duurt nog zo lang voordat ik weer mijn eisprong heb, nog minstens een week! Ok, ok dat is natuurlijk niet écht lang, maar zo voelt het wel. Ik heb mijn donor maar alvast weer gereserveerd
Nou, ik mag van de NOD-bank af en naast de rest plaatsnemen op het rode duivelsbankje. Ben vanmorgen ongi geworden.:x Wist eigenlijk wel dat het deze ronde niet raak was. Had gisteren al bekkenpijn, wat ik meestal heb voordat ik ongi moet worden. Had nog stille hoop dat het kwam dat ik op het werk iets te zwaar getild had of dat ik toch zwanger was en daardoor meer last van mijn bekken had. Maar nee, het had niet zo mogen zijn, ik ben vanmorgen toch ongi geworden. Dus de overige dames op de wachtbank. Zet hem op, zodat jullie Dominique snel gezelschap kunnen gaan houden! @Dominique71: kan me voorstellen dat je even ontdaan bent. Die hormonen die door je lijf gieren, maken het nu ook niet makkelijker voor je. Kan de gedachtengang van je man wel begrijpen, maar je wilt samen die blijdschap delen van een positieve test en elkaar samen steunen om die moeilijke eerste periode te volbrengen. Juist die periode is zo spannnend voor jullie en heb je elkaar zo nodig. Idd gewoon praten met elkaar. Zeggen wat het je doet. Komt best goed, hoor! Ik moest mijn man ook af en toe 'opvoeden' tijdens mijn zwangerschap, omdat sommige opmerkingen iets harder bij mij binnenkwamen als anders. @Justme en Impie: klinkt goed, hoor! Geen bloed, geeft moed! We blijven met jullie mee duimen, hoor! En Impie: fijn dat je je op je gemak voelt dat je het idee hebt van alles te kunnen zeggen. Vind het fijn om te horen! Ik ga me maar weer eens voorzichtig storten op de kalender voor de komende weken. Mijn man heeft zijn werkrooster ook nog niet, dus misschien wordt het wel weer creatief klussen!
Goedemorgen allemaal! Heerlijk vrij dagje vandaag, dus even snel spieken hier. Jammer sneeuwmees dat je weer ongi bent geworden. Die eerste dagen zijn altijd balen, daarna krijg ik weer moed voor de volgende ronde. Hoe lang ben je eigenlijk al aan het "klussen"? Hier zijn we inmiddels al weer aan het "klussen"sinds december 2009. Gelukkig hebben we deze ronde clomid mogen gebruiken en het volgende recept ligt al klaar.... maar ik haal 't lekker nog niet in huis. Eerst maar eens kijken wat deze ronde weer brengt. Weer een dagje minder tot het testen! @ Xon... wel een goed teken dat je pendels tot dusver kloppen. Ik ben erg benieuwd, maar kan wel wachten... Dat zijn we inmiddels wel gewend. Fijne dag allemaal! groetjes...
Sneeuwmees, ik duim dat deze nieuwe ronde je geluk zal brengen Xon, dus je pendel kwam weer uit ik denk hier ook dat je pendel bij mij gelijk zal krijgen
@Impie: we waren pas in ronde 2. We mogen dus nog helemaal niet klagen, zeker gezien onze leeftijd en het feit dat er zoveel vrouwen al zoveel langer op het wachtbankje zitten. Maar goed, geduld is nooit mijn sterkste punt geweest, zeker ook omdat het bij mijn zoontje in de 2e ronde wel raak was. Als ik idd hoor hoe lang jullie al wachten, dan schaam ik me zelfs dat ik in ronde 2 al een traantje gelaten heb van teleurstelling. Ben benieuwd wat deze ronde jullie gaat brengen. Hou ons op de hoogte! Als we met zijn allen meeduimen, moet het toch een keer lukken, niet? @Adora: dank je. Lief dat je voor ons gaat duimen. Ja, het is weer even omschakelen, ik had zo naar 4/5 januari toegeleefd dat ik me nu even 'leeg' voel, om weer vooruit te moeten kijken naar de volgende eisprong. Ik had er deze maand extra, extra op gehoopt omdat ons zoontje ook in september is geboren en ik zwanger zijn in de zomer en bevallen in de nazomer erg leuk vond (en twee kindjes in dezelfde maand jarig). Dus daarom even omschakelen. Mijn man zei al: een oktober-kindje is toch ook leuk! We hopen het maar. En elk nadeel heb z'n voordeel. Ik had al een paar dagen last van kriebelhoest, vooral als ik op bed lag. Heel irritant.:x Ik had nog hoestdrank in huis, maar daar zat tijm in en dat mag je niet gebruiken als je zwanger bent. Dus nu ik ongi geworden ben, heb ik gelijk maar een paar flinke eetlepels genomen en de hoest is nu al een stuk minder. Dus voor mij helaas geen septemberkindje, maar in ieder geval geen kriebelhoest meer.
@sneeuwmees: jammer jammer jammer. Het rottige is dat je je waarschijnlijk al niet vrolijk voelt omdat je ongesteld bent (pms en zo), maar dan ben je ook niet eens niet zwanger. Dubbel klote. Chocola meid. Veel chocola. Of een lekker lange wandeling maken . Dat zegt mijn moeder altijd en dan rol ik met mijn ogen, maar ze heeft wel gelijk in mijn geval. En de ongi-krampen worden er soms minder van en ik krijg weer een lekkere endorfinestoot. @impi: ik heb ook het gevoel dat ik hier dingen kwijt kan die ik elders niet kan vertellen. Ik heb hele lieve vriendinnen, maar ze zijn bewust kinderloos, dus ik sta er een beetje alleen voor. Ze zijn ook nog eens ontzettend gay, dus mijn gezever over mijn man komt ook niet helemaal aan .
@Justme: hoe hou je het uit!? Wanneer ga je testen? Of wacht je gewoon tot je (niet) ongesteld wordt?
Hi dames, Ik lees met jullie mee. Ben vandaag nog 38 maar morgen (6 januari) 39 P) Na een lange weg heb ik besloten via een donor zwanger proberen te raken. Het zou mijn eerste kindje worden. Ik wil zo ontzettend graag een kind. Al heel lang ook trouwens. Heb zelf jonge ouders (nouja mijn moeder is overleden toen ik 9 was en zij 35 maar mijn vader was toen 28. Ook mijn stiefmoeder is jong moeder geworden) en had daarom gedacht al jong moeder te zijn. Helaas is het allemaal anders gelopen in mijn leven. Niet de juiste mannen tegengekomen. Bij 1 wel iets langer dan een jaar geprobeerd. En niet gelukt. Dat was 10 jaar geleden. Daarna nog van alles meegemaakt. Kortom: ik kan niet meer wachten gezien mijn leeftijd. Ik geloof nog steeds in de liefde, alleen koppel ik het nu helaas los van 'kinderen krijgen'. Het is absoluut niet mijn ideaalplaatje. Maar wat moet ik doen als ik diegene pas op mijn 42ste tegenkom? En dus ben ik beland bij 't punt waar ik nu sta... Hoop dat jullie allemaal zwanger raken en liefst snel ook. Ik weet niet wat HSG betekent; dat zag ik in 1 van jullie berichten staan. Zal ik zo ff googlen. Succes allemaal. Wat een zeer gewenste kindjes worden er toch geboren uit jullie (en mij). Maureen
@Adora: ja idd mijn pendel had weer gelijk! Ik weet niet hoor, ik ga er maar niet teveel vanuit. Het rare is wel dat er als ik een dag later hetzelfde vraag, toch weer hetzelfde uitkomt. En nee is écht nee, het ja- antwoord duurt wat langer en soms doet het ding gewoon echt helemaal niets (zoals bij nog een bankzittende en ook bij mezelf, dan gebeurt er echt weinig of wat onsamenhangende bewegingen). @Dominique: heel goed! Ik zie dat je het aan hebt gedurft om een nieuwe banner te nemen. Nog met je man gepraat? @sneeuwmees; ook als het je 2e ronde is, mag je best een traantje laten hoor! En ook al zijn sommigen al 22 rondes bezig, het is je eigen gevoel en hoop. Al vind ik het wel elke poging zwaarder worden, de teleurstelling vind ik zwaarder aankomen bij elke poging. Het is ook zo een gedoe met een donor, dat is ook wel wat onhandig allemaal hoor! Eerst laat ik hem weten welke week het is (lekker handig zo een onregelmatige eisprong !!!) dan rond die tijd elke dag twee keer een ovutest! Deze maand ook echo's, jippie, kan ik goed mijn ovutesten afzetten tegen het daadwerkelijke zichtbare ei! Zo gauw de ovutest voor de eerste keer ongeveer gelijke streepjes heeft ga ik naar mijn donor (bijna anderhalf uur met de trein) en twee dagen erna als mijn ovutest bijna van de kleur rose uit elkaar springt komt hij naar mij voor nog een inseminatie. En dan maar wéér hopen he! Kijk, vaak 'klussen' op bepaalde tijden is misschien niet altijd even ideaal en even romantisch, maar op mijn manier is écht álle romantiek tot in de diepvriezer gezakt. Maar ja, je moet er iets voor over hebben, toch???? En ja, ik vind het ook heerlijk om hier lekker mijn 'ding' kwijt te kunnen. Veel mensen (mijn ouders, vriendinnen en een aantal collega's) weten op welke manier ik zwanger probeer te worden, en die vrage natuurlijk heus wel hoe het gaat én óf het weer de tijd is! Maar ik ben er zelf bijna dag en nacht mee bezig (vooral in de tijd van eisprong en ongesteld worden) en zij natuurlijk niet! Daarom is dit forum zo fijn! Thanks!
He Maureen, Ik zie dat we in hetzelfde schuitje zitten. Als ik dat zo lees komt het allemaal aardig overeen met hoe ik erover denk. Ben benieuwd hoe het jou vergaat en hoe jij het aanpakt. Misschien kun je me een prive-berichtje sturen? (tenminste als je dat wilt natuurlijk) Pimmetje is ook bezig als alleenstaande moeder te worden. Groetjes, Xon
Pimmetje, Xon en Maureen, ik vind het mooi wat jullie doen. Als ik mijn man niet was tegengekomen had ik hetzelfde gedaan (makkelijk praten, maar goed, ik denk het echt). Zelf ben ik alleen door mijn moeder opgevoed en ik vond het fantastisch. Zij heeft nooit discussies gehad over mijn opvoeding en wij waren een hecht team. Ik vind het mooi om zo samen te zijn.
@Maureen: ik word binnenkort 40 Ah joh, de vrouw van John Travolta is het bevallen en die is 45. Tijd genoeg.