@Justme: hoop dat het allemaal niet meer nodig zal zijn in augustus en dat je dan al een positieve test hebt. Jullie zouden toch meer gaan klussen rondom de eisprong, dus wie weet waar dat goed voor is. @Moedervan2boys: vreselijk die onzekerheid. Ben benieuwd wat je huisarts te zeggen heeft. En op zich hoef je niet bang te zijn om vast te zitten aan een lijstje hoor. Na mijn miskraam ben ik ook even met het lijstje meeverhuisd in afwachting dat alles weer op gang zou komen. Vorige keer een hele lange cyclus gehad met een laat ei en nu ineens weer een ei dat 4-5 dagen eerder was. Kortom, ik sta ook met een datum op het NOD-lijstje, maar dat kan bij mij ook nog alle kanten op. Lekker, hè, even een momentje voor jezelf. Ik doe het ook vaak als de kleine op bed ligt. Even lekker alles opruimen, stofzuigen en dweilen en kan dan zo genieten van de schone, opgeruimde woonkamer. Helaas is het altijd van korte duur. Ik probeer nu ook nog even wat zonneschijn te gaan pakken met een lekker boek. Het moederschap is zo slecht nog niet!
@sneeuwmees, deze ronde hebben we ook meer geklust rond mijn ei dus zo gaan we door mocht het nodig zijn.
Zooo, weekend. En wel een heel spannend weekend. Heb alles zeer uitgebreid en verzorgd achtergelaten, vol aanwijzingen, tips en voldoende werk. Bijna al mijn administratieve werk is ook af en overgedragen, nog wat kleine dingen die ik thuis kan doen. En je hebt ook gelijk hoor sneeuwmees, als ik onverwacht ziek zou worden moeten ze het ook zien te redden. Maar goed, nu heb ik het lekker kunnen voorbereiden, dat geeft nog een klein beetje goed gevoel. Ben vanmiddag naar de bieb geweest en heb 4 boeken gehaald, dus ik heb komende week op de bank wel iets te doen !! Syll, waar ben je? Ben benieuwd hoe het omaschap je bevalt. Sneeuwmees, ik hoop dat na mijn poliepenverwijdering en curretage mijn cyclus ook weer snel op gang komt, maar daar ben ik wel een beetje bang voor. Zometeen kan ik pas weer in oktober een poging doen. Ik hoop het echt niet. Morgenavond om mijn zinnen maar even te verzetten, de stad in, biosje pakken en sinds tijden even lekker een rosebiertje te drinken. Al maanden drink ik niet, nu even geen reden om het niet te doen. Behalve dan de kater op zondag hahaha.
Wat is het rustig aan ons front, meiden? @Syl: is je dochter al thuis met haar kindje? Gaat alles goed? Nog eventjes en de rollen kunnen omgedraaid worden en kan je dochter jou weer steunen als jij zwanger mocht zijn. @Xon: verstandig om even je zinnen te verzetten. En goed dat je alles met een goed gevoel hebt achtergelaten. Was je nu eigenlijk ongesteld geworden deze maand? Of zit er nog een kansje in dat...? Hoe lang moet je in het ziekenhuis blijven en hoe lang is het herstel daarna? Hier weer terug tot de orde van de dag. Alle vakantiewas is alweer gewassen. Nu nog strijken en vouwen. De eerste boodschappen zijn al weer gedaan en de eerste echte goede maaltijd is weer gekookt. Kortom, de echte vakantie is weer voorbij. Nu nog een weekje vrij voordat we weer mogen werken. Nog maar even niet aan denken.
Hallo meiden, Allereerst, Sillysa VAN HARTE GEFELICITEERD met je prachtige kleinzoon!!!! Hoe is het met ze en heeft ze een beetje een makkelijke bevalling gehad? Ik heb wel veel gelezen maar niet alles meer onthouden. Zo druk geweest met de verhuizing maar we zijn over en zitten heerlijk in ons nieuwe huis. Nog wel een hoop uitpakken en zo maar ik ben heel blij nu al met het nieuwe huis. Eindelijk een berichtje van mij maar verder niet met goed nieuws helaas. We zijn vandaag in het ziekenhuis geweest en het was meteen duidelijk dat het kindje veel te klein was voor de termijn. Toen werd ik naar een andere arts gestuurd voor een inwendige echo en daaruit bleek dat het de grootte had van 6 weken maar ongeveer. Ik viond het zo raar, vooral waarom het dan nog steeds in mijn buik zit!! Het was ook gek hoe het ging, mijn man mocht niet mee naar binnen bij de inwendige echo en de arts zei heel weinig. Op een gegeven moment liet hij me het beeld zien en zei alleen dat het hartje dus niet klopte. Ook zei hij vaag iets over iets onregelmatigs in de baarmoeder, maar ik begreep het niet precies. ik heb nog wel gevraagd of dat een proobleem zou zijn bij een volgende zwangerschap en toen zei hij nee. Maar geen idee of we elkaar wel goed begrepen. Verder werd er daarna terug bij de verloskundige ook weinig uitgelegd. Ze zei alleen maar dat ze het vandaag niet konden weghalen want ik had net gegeten. Ik had het niet eens meteen gewild!! Ik vond het allemaal zo snel gaan. Nu gaan we maandag, het maakt denk ik toch niet meer uit. Ik was er elke keer al zo bang voor, helemaal omdat ik zo weinig voelde. Ik heb alleen nog wel pijnlijke borsten. Ik vraag me ook steeds maar af hoe het komt, of ik iets verkeerds heb gedaan of zo. Maar ja dat is waarschijnlijk niet zo. Ik weet ook dat ik zo niet moet denken maar toch denk ik, wie weet lukt het nu wel niet meer. Dat soort rare dingen komen er in me op. Mijn man is heel rustig en hij denkt heel positief, maar ik vind dat wel moeilijk nu. Ik zie ook als een berg op tegen dat het wordt weggehaald. Ik ben doodsbang!! Ze zei iets over een pilletje onder de tong??? Die ken ik alleen tegen hartproblemen, dus waar dat dan voor is. Ik ben hier sowieso bang dat ze je van alles geven, rare dingen. Eerst maandag maar eens goed proberen te vragen weer hoe en wat. Ik moet het even op me laten inwerken, ik kan het haast niet geloven dat het echt zo is. Sorry voor het lange egobericht! Ga zo slapen want ben doodop van alle emoties. Mijn bloeddruk was ook hoog maar dat was hopelijk van de spanningen. Ik kom nog meer bijlezen en reageren in het weekend. Trusten allemaal alvast!
Hoi meiden, Sorry hoor dat ik jullie ff heb verwaarloosd, maar was ff lekker met mijn dochter en kleinzoon aan de gang. Het gaat redelijk met haar, ze is ingeknipt dus heeft erg veel pijn van de hechtingen, verder veel bonje met haar vriend die zegt dat hij haar wel wil maar dat kind niet.......pppfff echt een heel drama hoor, arme meid......ik hoop dat ze straks in staat is om een goede keuze te maken voor haar en de kleine. Ik had in het ziekenhuis ook al begrepen dat ze alleen is bevallen omdat meneer eerst bonje aan het trappen was met haar en daana is weggelopen. Nu neemt hij het iedereen behalve zichzelf kwalijk dat ie niet bij de geboorte was, nou het zou je vent maar wezen zeg!! Ik ben echt pislink op die gozer hoor!!!! maarja ze staat er niet alleen voor, OMA is er ook nog hoor...... En hoe het voelt??? Hahaha nou heel anders dan moeder worden, ik mag m lekker knuffelen en verwennen, want tja daarna moet moeders het weer overnemen, het is echt heerlijk!! Het voelt wel een beetje van mij, dat is ook het mooie eraan.... Zelf denk ik dat ik ongi ga worden, heb buikpijn en koppijn en mijn borsten doen pijn zoals gewoonlijk en dan hebben we nog wel extra veel geklust!! Ik snap er nix van hoor, dan nie zoveel klussen ofzo?? Toen ik in april zwanger was wist ik zeker dat het niet kon omdat we maar 1 keer hadden geklust omdat mijjn mannetje ziek was geweest.........tja die natuur das me wat...... Mees, jij kan nog ff doorklussen zie ik??? Of is het al gedaan?? Fijn dat je een leuke vakantie heb gehad, ik ga volgende week zaterdag 2 weken naar de camping.....knuffffff Xon, ben je nog een beetje rustig meid?? Of al aardig in de stress?? Het komt vast allemaal goed en daarna gauw op die roze bank!!! Knufffff Moedervan2: Ben benieuwd wat daar uit gaat komen hoor, dat bloedonderzoek....Misschien verandering van cyclus, dat kan ook nog he?? Tenmiste ik heb dat om de paar jaar ofzo, dan veranderd ie compleet. Ik hoop iig dat het meevalt voor je, knuffffffff... Justme, goed nieuws toch?? Dat je gewoon kunt klussen ipv door de mmm?? knuffffffff Verder heb ik het allemaal even niet onthouden, dus als ik je niet persoonlijk heb aangesproken, solly en een dikke knufffff van mij.....
Jeetje, wat verschikkelijk meid!! Wat verdrietig voor je!! Dat je nog vanalles voelt komt omdat de HCG nog in je lijf zit en die neemt je lichaam dan een beetje in de maling. Ik hoop dat het uit zichzelf loskomt en zo niet dat je er dan zo snel mogelijk voor geholpen wordt, ik wens je heel veel sterkte meid!! Een hele dikke knuffel van mij.........jemig ik zit hier gewoon te janken, sorry...........
@Jeetje: ach, meisje, toch! Wat een klote nieuws! Dan heb je eindelijk een echo en dan krijg je zo'n bericht en ook nog eens in een taal die je amper begrijpt. Ook hier vloeien de nodige traantjes van herkenning, helaas. Ik heb precies hetzelfde gehad. Ik kreeg met 11,5 wkn bloedverlies. Een echo wees uit dat het kindje al met 8,5 wkn gestopt was. Ook ik voelde weinig, maar mijn buik werd wel dikker. Achteraf zei de verloskundige waar ik een echo had dat dat kwam omdat het vruchtwater onder invloed van hormonen nog wel toegenomen was. Ik voelde me zo in de maling genomen door mijn lichaam. Had zelfs een heleboel buikfoto's zitten maken, achteraf van niets. Een dag later hebben we in het ziekenhuis een echo laten maken. Toen bleek dat er een bloedvat niet naar het vruchtje liep. Heel kil gezegd, maar een belangrijke 'leiding' was dus niet aangelegd. Mijn gyn zei dat ze liever willen hebben dat het op de natuurlijke manier zou komen. Bij mij was dat al een dag later. Ze kunnen evt. een miskraam opwekken met het middel cytotec. Dat zijn tabletten die ze vaginaal inbrengen. Dat kunnen ze dan 2 keer doen. Misschien bedoelen ze dat, want iets wat onder de tong moet, heb ik nog nooit van gehoord. Dat cytotec schijnt overigens een middel te zijn wat heel ergens anders voor bedoeld is, maar wat blijkbaar dus een miskraam op gang kan brengen als het vaginaal ingebracht wordt. Als dat allemaal niets doet, dan kun je altijd nog gecureteerd worden, dan gaan ze de baarmoeder onder een roesje schoonmaken. Doe niets overhaast, waar je nog niet aan toe bent. Neem de tijd ervoor! Red je het allemaal wel? Kun je niet even met een van je vriendinnen of je zus in Nederland bellen? Praten lucht op, hoor! Ik wou dat ik bij je was om je even lekker vast te pakken. Wat ontzettend klote. Heel veel sterkte, meid! Ik denk aan je! En meid: je hebt echt helemaal niets verkeerds gedaan! Twijfel daar nooit aan! Het is een fout in de aanleg waar niemand iets aan kan doen. Ik hoorde dat 1 op de 6 zwangerschappen helaas zo eindigt.
jeetje B dikke knuffel en voel je aub niet schuldig helaas kun je een MK niet voorkomen. Hopelijk heb je weinig problemen met de nasleep..
@Jeetje: hoe is het met je, meid? @Syl: door het klote nieuws van Jeetje was ik gisteren even helemaal van slag en had daardoor jouw berichtje over het hoofd gezien. Jemig, het is wat met die vriend van je dochter. Heeft dat arme kind er helemaal alleen voor gestaan tijdens de bevalling omdat meneer het op zijn heupen had. Ja, hij zal zich wel voor zijn kop kunnen slaan (terecht) dat hij dit moment gemist heeft, dat kun je nooit meer overdoen. Hoop idd dat ze een beetje tot rust kan komen en toch kan genieten van die kleine. Die gozer is het niet waard om zich druk over te maken. Het moet voor haar toch wel fijn voelen dat ze weet dat ze een fantastische moeder heeft die haar altijd door dik en dun steunt. De klusperiode zit er hier al op. De banner klopt niet deze maand, hoe kan het ook anders met die steeds wisselende cyclussen. Ik had nu op dag 13 een positieve ovu-test, dus eigenlijk weer als 'vanouds'. Ik ga er daarom ook vanuit dat ik deze maand ook weer een cyclus van rond de 28 dgn ga hebben ipv 33. Dus dat is mooi meegenomen. We hadden gelukkig vakantie en hebben (denk ik) het ei goed te pakken gehad. Maar net wat jij zegt, vaak als je denkt veel (en genoeg) geklust te hebben dan mag het niet zo zijn en als je het niet verwacht dan ben je zwanger. Ik weet dus ook even niet zeker vanaf welke dag ik in de zenuwen moet zitten. Ik ging uit van 24 juli als NOD (ivm 33 dgn cyclus), maar het kan dus ook zomaar 4 of 5 dagen eerder zijn als mijn cyclus weer kort is. Misschien moet ik in mijn hoofd maar 24 juli aanhouden, dan kan het alleen maar meevallen en ben ik niet dagen lang weer zo gefocust of evt. klachtjes e.d.
JeetjeB: Wat een verdrietig bericht! Natuurlijk heb je niks verkeerd gedaan, dit kan helaas gebeuren, daar kun jij niks aan doen. Wat stom dat je man er niet bij mocht zijn, zeker omdat het niet je eigen taal is en je nu niet zeker weet of je alles goed hebt begrepen. Heel veel sterkte ermee! Sillysa: Wat een knuppel zeg, net voor de bevalling bonje trappen met zijn vriendin :x Heel rot voor je dochter dat het zo is gegaan, arme meid!
Bedankt voor jullie lieve berichtjes! Doet me heel erg goed om te weten dat er hier herkenning is en jullie weten wat ik meemaak. Ik kreeg de indruk dat ze dus meteen willen curreteren en ik vraag me af in hoeverre ze openstaan voor andere opties. Ik denk wel dat ze het ook had over iets inbrengen in de vagina maar dat ze me ook gingen verdoven. Ik weet het dus niet meer precies, vandaar dat ik blij ben dat we vandaag niet zijn teruggegaan. Ik wil het liefst dat het op een zo natuurlijk mogelijke manier gaat. Maar het zal wel wat hulp nodig hebben denk ik, want het zit er nu al zo lang zonder dat het leeft en de baarmoedermond was gesloten zag ik zelf op de brief van de arts die de inwendige echo had gemaakt. Wat ik gewoon ontzettend raar vind is dat die vrouwlijke arts, verloskundige denk ik, ons helemaal niets heeft uitgelegd. Ze stuurde me dus naar die andere arts voor de inwendige echo en hij had natuurlijk ook foto's gemaakt en in een envelop gedaan. Die heeft ze niet met ons bekeken en ook heeft ze ons niets uitgelegd daarover. Thuis zag ik dus pas dat er bij die foto's stond dat het vruchtje ongeveer 6 weken en een paar dagen was. Maar dat is toch niet normaal dat je dat zelf maar moet gaan zitten bekijken en interpreteren! Ik heb zo weinig vertrouwen in de gezondheidszorg hier want ze overleggen dus helemaal niks met de patient en mensen zullen dat hier wel gewend zijn maar ik dus niet! Ik ga wel zeggen dat ik liever wil dat het natuurlijk op gang komt en laat echt niets doen wat ik niet wil en dus zeker niet meteen een curretage, dat kan inderdaad altijd nog! Ik probeer nu maar zoveel mogelijk in huis bezig te zijn, dan denk ik er niet zoveel aan. Maar als ik dan even ga zitten zoals nu dan komen de tranen wel hoor. Ik heb ook spijt dat ik al best veel mensen had verteld dat ik zwanger was. Nu vind ik dat toch moeilijker dan ik had gedacht om te moeten vertellen dat het verkeerd is gegaan. Een les voor de (hopelijk) volgende keer dus. Sillysa, wat vervelend zeg die situatie met de vriend van je dochter!! Hopelijk slaat je dochter zich erdoorheen (vast wel, met zo'n steun als jij naast haar!) En toch lekker genieten van je kleinzoontje! Sneeuwmees: deze maand moet gewoon jouw maand zijn! Ik duim nu al voor je. Xon: alvast heeeeel veel sterkte maandag! Ricmar: ik probeer het inderdaad maar van me af te zetten hoor dat ik iets verkeerd heb gedaan. Ik weet dat het vaak niet zo is en ik denk ook dat het misschien al verkeerd is gegaan bij de aanleg van het hartje. Dat is toch zo rond week 6?
Sneeuwmees, ik heb gisteravond lang gebeld met mijn zusje, dat was heel fijn. Verder heb ik het nog niemand verteld behalve jullie. Ik vind het zo moeilijk om het iedereen te moeten vertellen! In jouw geval waren natuurlijk ook al veel mensen op de hoogte denk ik, of niet? Eerst maar eens zien hoe het allemaal loopt. Ik ben nu het meest bang eigenlijk dat ze me min of meer dwingen tot een curretage. Maar ik heb ook gelezen dat het medisch gezien niet erg is om af te wachten. Natuurlijk is het wel zwaar omdat ik nu weet dat het niet leeft. Hopelijk kan ik die pillen krijgen en lukt het zo. Ik zal die naam eens opschrijven. Dank je wel! Ik hou jullie natuurlijk op de hoogte!
@jeetje, ben er helemaal stil van meid. maar heel slecht dat je zo weinig uitleg krijgt en je man er niet bij mocht zijn! je hebt zijn steun toch nu helemaal nodig! en uitleg, het is al ze emotioneel en onduidelijk nu. hopelijk krijg je die maandag meid. hele dikke knufs!! @sill, wat een *niet geschikt om hier neer te zetten* vader van je kleinkind zeg!! terecht dat je pislink op die gozer bent! maar gelukkig heeft je dochter jou! @sneeuwmees, geniet lekker van je vakantie!! inderdaad wat je zegt over het klussen, geen peil op te trekken wat nu goed en succesvol is! @jeetje, doen waar jij je goed bij voelt!! misschien dat je zus een vk in NL kan bellen om advies? hier rustig dagje, shoppen en verder weinig! gister heerlijk in bad gezeten, dat was lang geleden. ook besloten binnenkort weer naar de schoonheidsspecialiste te gaan. even mezelf verwennen. ik weet even niet meer wie het vroeg, maar voor mij is het goed nieuws dat we 'gewoon' nog even door moeten gaan zonder hulp.
Nou Jeetje, dit is alles behalve een ego bericht hoor!!!! Wat vreselijk moet dit voor je geweest zijn! Het slechte nieuws allereerst natuurlijk maar de vrouw onvriendelijke behandeling die je daar hebt gehad. Dit zijn echt praktijken van 40 jaar geleden hier in nederland, toen mochten mannen er ook niet bij zijn terwijl je die zo hard nodig had. Ik kan niet anders dan je een hele dikke knuffel geven en jou en je man heeeel veel sterkte wensen voor alles wat jij/jullie dus nu nog moet gaan door maken. kuzzzz
Hey sneeuwmees, Ik mag nog geen bloedtest doen maar moet een maandje wachten en als ik dan nog denk dat het zo is sturen ze me door. Is wel begrijpelijk natuurlijk!!! Dus het klussen zit erop en nu weer lekker de onzekere 2 weken in..pfff let`s hope je mannetje did it. Sillysa: Wat lief dat je ondanks je eigen dingen ook nog even op mij reageerd. Dat van die gozer van je dochter daar zou ik zelf dit advies aan geven(heb zelf een zoon die zijn vader niet ziet) Je leeft maar zo kort op deze aarde en je hebt maar een paar kansen om het goed te doen. Op het moment dat je zelf kinderen krijgt mag je de plank niet meer mis slaan want alles staat of valt, vooral in het begin, bij de beslissingen die jij maakt voor je kind. Die jongen is dus niet goed voor haar en wil niks van het kind weten. In Theorie is dit heel makkelijk... kappen!!!! Helaas is mij dit ook niet meteen gelukt maar dat heeft dus ook consuquentie`s gehad. Mijn zoontje heeft de eerste paar jaar van zijn leven dikke deuken opgelopen in zijn eigenwaarde. Dit is nu pas iets beter aan het worden. Ik heb echt veel te lang gewacht met eerst zelf de relatie beeindigen en daarna veel te lang door gemodderd met bezoekregelingen die niet of nauwlijks werden na gekomen. Ik heb daar nu dus nog steeds zo`n spijt van. Jij bent namelijk van af de geboorte verantwoordelijk voor het geluk van je kind. En liefde is natuurlijk een geboorte recht en als ze dat van 1 van de ouders niet kunnen krijgen en ze gaan zich ongewenst voelen dan heeft dat gewoon grote gevolgen. Lekker zwaar zo op de zaterdag maar wou het gewoon even kwijt... ik herkende er zoveel in. hoop dat je dochter eruit komt en de juiste beslissing neemt. misschien ben ik nu mensen vergeten te beantwoorden waar ik wel iets over gelezen heb maar dit verhaal heeft mij even helemaal, samen met dat van jeetje, opgeslokt... Sillysa jullie moeten gewoon vollop gaan genieten van dat kleine ventje.. helemaal met liefde overbeladen! Fijn weekend verder allemaal.. ik krijg zo bezoek en morgen ook weer op pad dus weet niet of ik vandaag nog online kom. Greetzzzzzzzzzzz
@Jeetje: O wat erg! Ik ben er helemaal stil en verdrietig van. En wat moeilijk om op dat moment je man niet bij je te hebben en niet goed te begrijpen wat er gezegd wordt. Nee dit vind ik te erg voor je. Maar wat goed dat je weet dat je niets laat gebeuren tegen je zin in. Dus als jij wil wachten om het op de natuurlijke manier te laten gaan is dat je goed recht. En misschien anders inderdaad met die pillen die Sneeuwmees noemde. Ik wens je heel veel sterkte toe. Hoop dat het nu snel gaat. Heel veel sterkte en heel veel liefs van mijn kant hoor, dikke knuffel en troost.
@Sill: Potverdriedubbeltjes!! Alsof je dochter op dit moment tijd heeft voor gerotzooi. Kan me echt voorstellen dat je het gehad hebt met die vriend van d'r. Iemand noemde het al maar ik denk dus inderdaad dat hij zich ergens realiseert hoe stom en dom hij geweest is om de bevalling te missen. En nu wil hij boos zijn maar vergeet even dat hij alleen op zichzelf boos kan zijn en richt het op anderen. Kan iemand hem even door elkaar schudden?! En duidelijk maken dat al 't andere 'pittypetty stuff' is en hij er nu gewoon voor z'n zoon en vriendin moet zijn? Jeetje zeg. Ik hoop dat hij snel bijdraait. En in de tussentijd zijn jullie er gelukkig voor de kleine en voor elkaar. Ze boft maar met zo'n moeder. En Juliano boft maar met z'n mama en oma. En ik geloof eigenlijk wel dat die vriend bijdraait en als de wiedeweerga een band met z'n zoon opbouwt. Pfff @Moedervan2boys: Ik voel me een beetje schuldig want ik weet dus niet precies wat er nu bij jou speelt. Ik ben pas ergens sinds de 25ste of 26ste juni weer vaker hier. Daarvoor las ik ook hoor maar de laatste weken afronden van mijn schooljaar (als in dat ik zelf 'n deeltijdopleiding doe) hebben mij opgeslokt. Waardoor ik wel meelas maar even niet zoveel te melden had. En ik denk dat ik toen ergens iets gemist heb. Want ik weet nog dat je dacht dat het misschien wel raak was. Maar dacht dat daarna bleek dat 't niet zo was maar volgens mij dacht jij alsnog dat het raak was. Ondanks dat je bloedverlies had. Zit ik zo goed? En waarom denk jij dat dan? Zie je, hier heb ik dus iets gemist. Maar ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt. En hoop natuurlijk het beste voor je. @Iedereen: Fijn weekend gewenst allemaal. Misschien tot later op het forum. Liefs
Hallo Maureen, Geeft niks hoor heb jou tenslotte ook niet echt aandacht gegeven ;P. Ik zal het even in het kort uitleggen... bij beide zwangerschappen hebben ik bloed verloren rond de tijd van mijn menstruatie tot de 3de maand. Toen is mij daar verder niks over uitgelegd en omdat ik zo blij was met de zwangerschappen heb ik mij daar ook verder niet in verdiept...had wel een huh moment bij beide natuurlijk. Maar nu ik weer bezig ben met proberen ben ik me pijnlijk bewust van mijn probleem en dacht deze maand dat het raak was alleen is mijn hcg hormoon eerst nog zo laag dat het een tijdje duurt voor het op een test te zien is.... Vandaar dat ik nu al een bloed onderzoek wou. Begrijp je hem helemaal nu??? en zie dat jij bijna mag gaan testen??? spannend
@Jeetje: laat de tranen maar lekker vloeien, hoor, meid! Het is ook niet niets. En het is inderdaad lastig als je mensen het slechte nieuws moet brengen en kan me voorstellen dat je daar nu even tegenop ziet. Maar je zal zien dat het uiteindelijk ook weer veel warmte en steun terug geeft. Ik was dus bijna de 12 wkn grens gepasseerd en dan word je ook wat overmoediger. Ik had het die dag dat het misging ook net tegen een collega verteld en mijn man had het net de dag ervoor tegen zijn baas en collega verteld. Ja, we dachten ook, wat kan ons nog gebeuren. Ja, dan is het raar om dan, terwijl je zoveel verdriet hebt, te bedenken wie het nu eigenlijk weten en wie je moet bellen om te laten weten dat het niet zo had mogen zijn. Zo wisten sommige collega's van mij het wel en de anderen had ik net die week na de echo willen vertellen. Omdat ik me nog steeds zo zwak voelde na het paasweekend (waarin het misging), heb ik me ziek moeten melden. Om het onder het mom van een griepje te doen, vond ik raar en voelde niet goed. Heb toen zelf naar al mijn collega's een mail gestuurd waarin ik het uitgelegd heb (ook om te zorgen dat ik het maar een keer hoefde te vertellen, iedereen hetzelfde wist en er geen wildwest verhalen de ronde konden doen). Heb daar veel lieve mails op teruggekregen en twee collega's die even langskwamen om een bloemetje of een ander cadeautje te komen brengen, omdat ze het zo erg vonden. Ook hier op het forum hebben jullie me toen er echt doorheen gesleept. Het eerste mailtje waarin je uit moet leggen was ook voor mij moeilijk en heb ik met een zakdoek naast de laptop zitten typen, terwijl de tranen stroomden. En nu nog als ik jouw verhaal lees, dan herbeleef ik de pijn ook weer even (is helemaal niet erg, hoor!). Ook hadden wij al afspraken in het voren gemaakt (waaronder de nekplooimeting). Mijn man had al die afspraken afgebeld, maar de week erna werd ik vrolijk door het echobureau gebeld of wij de afspraak misschien vergeten waren. Ja, dat zijn van die momenten dat je even door de grond zakt en in een hoekje weg wil duiken. Ik zou persoonlijk ook niet te snel voor een curretage gaan. Het is toch weer ingreep met een lichte narcose (en alhoewel de kans klein is, kans op verklevingen van de baarmoeder). Het is een raar idee dat je iets 'doods' in je lichaam hebt, maar dat kan inderdaad geen kwaad. Ik vond het idee ook erg naar. Ze kunnen in ieder geval, als het te lang duurt voordat het op gang komt, die tabletten inbrengen in je baarmoedermond. Vaak gaat dat al met ca. 1-2 uur werken. Ik zou in ieder geval willen adviseren om wat zwaarder maandverband in huis te hebben en wat zwaardere pijnstillers. Ik wil je niet bang maken, maar de miskraam op zich was best heftig, al schijnt dat bij iedereen te verschillen. Is het geen idee om wat eerder nu naar Nederland te gaan en daar eventueel bij een vk langs te gaan, zodat je makkelijker in je eigen taal even je vragen kunt stellen en voorlichting kan krijgen wat je te wachten staat? Hoe is je man eronder? Voel je je een beetje gesteund door hem en zijn familie? Hoe dan ook, ik heb de hele dag aan je gedacht en leef erg met je mee. En aarzel niet om vooral hier je hart te luchten en je verdriet te delen. Je staat er niet alleen voor.