Aan de 'nieuwe' bekkeninstabiliteit meiden: Hoe moeilijk en vaak dubbel het ook is, probeer wel een beetje aan jezelf te denken en vraag echt om hulp, je hebt er anders echt jezelf mee. En ik weet het, het is makkelijker om dat tegen iemand anders te zeggen maar het is wel belangrijk. Mijn therapeut heeft me pas nog lekker met mijn neus op de feiten gedrukt; 'je hebt straks ook nog iemand om voor te zorgen dus beter nu niet te eigenwijs zijn'... Heel veel sterkte en probeer wel wat te blijven bewegen. Ik probeer zelf niet al te ver vooruit te kijken, maar naar dingen die redelijk snel komen, zo gaat de tijd niet te traag. Ben me bv nu al lekker aan t maken voor de mamamazzeldagen van de prenatal volgende week.
probeer idd aan mezelf te denken weet vanuit de vorige zwangerschap dat het absoluut geen pretje is. het jammere vind ik en dat ondervond ik van de week op het werk dat ze vaak denken oh het valt wel mee zit vast tussen de oren. terwijl ik wel door mijn benen zak van de pijn. de oefeningen moet ik op mijn werk 3 x per dag doen. het lukt hooguit 1 a 2 keer omdat er niet altijd vervanging is op de groep (werk op een kdv) heb nu aangegeven dat ik een afspraak wil met de bedrijfsarts
Allereerst; Trotse mama; dat zijn goede berichten; dat moet heerlijk zijn voor je! kan me nog heeeeeeel goed die eerste dagen van ongeloof voor me halen, dat ik elke dag wakker werd en dacht; vandaag zal ik vast tóch afgestraft worden, maar als ik dan opstond; géén pijn!! Wat een heerlijkheid was dat. Dus SUPER!! voor jou! Gaat het nu met je zoontje wel beter? Ik hoop het voor je! Aan de nieuwe dames; niets toe te voegen aan het advies van debbrunschot; idd; vraag om hulp en voor claudianoa; ik weet niet wat voor werk je doet; maar zorg eerst idd voor jezelf; goed van je dat je een gesprek met de bedrijfsarts aanvraagt. Hopelijk is het een goeie die bekkeninstabiliteit niet afdoet als een "kwaaltje" . Neem informatie mee (desnoods kopieer je die van mijn website af) dat je beslagen ten ijs komt, voor het geval dat je een hork tref. Ik ben benieuwd wat het gesprek voor je oplevert; maar hoe dan ook; kom voor jezelf op hoor! gr. Chantal
Hallo, Ik ben mama van een mooi mannetje van nu 13 maanden en had in mijn zwangerschap vanaf 8 weken bekkeninstabiliteit, met 12 weken zat ik in een rolstoel en vanaf en week of 18 ging het iets (dus met 2 krukken )beter doordat de buik op mijn bekken hing en ze stabieler hield en goede fysio hulp. Heb er in het dagelijks leven na de bevalling bijna geen last van gehad. Afgelopen november een vmk (6 wk, ongepland) en in maart ook bij 4 wk, en nu lijken mijn bekken wel niet meer echt normaal te willen worden, ben al bij fysio geweest. Zat een wervel niet lekker daardoor konden mijn bekken niet goed draaien, daarna is het iets beter gegaan maar bij hormoon veranderingen ,ovulatie/ menstruatie, blijven het zeer doen. We willen in juni/juli beginnen voor een 2e het is voor mijn geen vraag OF ik bekkeninstabiliteit ga krijgen , maar in welke mate ik het krijg. Zijn hier meiden die in de 1e en 2e zwangerschap bekkeninstabiliteit hadden en hoe hebben jullie dat ervaren? Ik probeer nu mijn benen zo sterk mogenlijk te krijgen, fiets veel en doe oefeningen, hoop dat dat iets gaat helpen.Iemand een idee of dit gaat helpen?? Werk 18 uur in een drogist, staan/lopen/tillen/bukken dus.. En wil het eigenlijk wel vol blijven houden. Zo zeg een heel verhaal geworden sorry..
1ste zwangerschap kon ik nog vrij veel maar me 2de zw was de pijn veel heviger en kon ik bijna niks meer! dus hier was het erger terug gekomen
Doordat ik beter mijn grenzen wist te bewaken en goed getraind erin ging (maar niet klachtenvrij) waren mijn klachten beduidend minder dan tijdens de 1e zw.schap. wel was ik voor het herstel na de bevalling van de 1e en met de zw.schap van de 2e overgestapt van fysio naar Cesar, omdat ik de fysio te passief vond met hun therapie (massage en "rechtzetten") terwijl de Cesar veel meer deed met mijn houding; echt oefeningen meegeven en de dagelijkse huish.dingen besprak, hoe ik deze het beste kon doen met zo min mogelijk belasting. gr. Chantal
bij mij wordt de bekkeninstabiliteit helaas weer erger. heb vrijdag 2 uurtjes gewerkt, maar het was echt afzien. aan de ene kant zou ik wel willen stoppen omdat ik het erg zwaar vind, maar aan de andere kant vind ik het ook wel lekker om er even uit te zijn. deze week ff aankijken hoe het gaat en anders toch maar stoppen. zoals het nu gaat is het ook niks. lopen gaat heel moeilijk, maar als ik achter de buggy kan ik het redelijk volhouden. met koninginnendag gaan we een lang weekend naar limburg met mn schoonouders en die maken zich nu al druk omdat ik niet veel kan lopen. (dan kunnen we niet veel doen volgens mn schoonmoeder) ik baal er flink van dat zij zich druk maakt om het feit dat ik niet veel kan lopen. ze kan zelf zoveel lopen als ze wil, ik plof wel ergens op een terrasje en vermaak me wel, maar dat snapt ze niet helemaal geloof ik. sorry moest het ff kwijt. liefs doris
Als je met dat weekend toch wat meer mee wil lopen kun je bij de thuiszorg ook een rolstoel lenen, dan kan je wel gewoon mee. Ik gebruik ook een rolstoel met naar de stad gaan enzo, dan ben je niet zo beperkt.
Dank jullie wel voor de reacties.. Zal het dus met oefeningen en door kennis misschien makkelijker vinden om er mee om te gaan maar zal niet minder worden als bij colin dus.. Dacht ik al maar ja vragen kan geen kwaad. Dorisn ik zou voor dat het weekend begint aangeven van ik kan dan wel niet ver lopen , maar dat hoeft jullie niet te weerhouden van wandelen e.d. ik vermaak me prima en anders inderdaad een rolstoel, had ik ook bij colin voor de langere stukken. Het is alleen wel zo dat een boswandeling ofzo erg zwaar is voor degene die jou duwt, gewoon door een stad heen vergt ook al behoorlijk wat van de duwer, maar dat wou hier altijd prima ook omdat je dan gewoon even gaan zitten hier en daar. Hebben er meiden na 2 zwangerschappen met bekkeninstabiliteit, daarna nog veel last van de bekken (gehad)?? dat vind ik wel en beetje eng, aangezien ik nu ook last heb bij hormoon veranderingen ben ik bang dat dat nog erger zal worden na een 2e zwangerschap of zal dat mee vallen en gelijk blijven.. Ik weet dat het koffiedik kijken blijft, maar wat zijn jullie ervaringen hierbij? wel lekker even een weekendje weg..
Ik was nog steeds niet klachtenvrij dat ik zwanger raakte van onze 2e, maar na zíjn geboorte was ik WEL klachtenvrij; wat een verademing. Dus...het kan allemaal! Ik ben inmiddels bijna 5 jaar klachtenvrij (Stan wordt volgende week dinsdag alweer 5!)
oke.. dat geeft een burger moed.. We willen heel graag een 2e , maar hebben er lang over gedacht of dat wel verstandig is. We hebben ervoor gekozen om het gewoon te doen en wel zien waar het schip (bekken) strand. maar is erg fijn om te weten dat het alle kanten op kan gaat het snel he.. kan ook niet geloven dat colin alweer 1 jaar is..
bij mijn 1ste zwangerschap begon het ookal vrij vroeg had toen ookal rugproblemen en met 5 mnd was ik uit de roulatie.toen werkte ik maar anderhalve dag en nu 3 dgn dus vrees voor wat komen gaat de oefeningen lukken echt niet meer dan 1x per dag en morgen hoor ik of ik naar de bedrijfsarts mag zo ja ga ik een boekje open doen zo nee bel ik er zelf naartoe
vandaag was het weer feest op mn werk. vol goede moed ben ik gegaan om te kijken waar het schip zou stranden. nou, dat strande dus bij mn leidinggevende die vond dat ik dit maar niet meer moest willen. hij vraagt iedere week hoe het gaat en toen ik vertelde dat ik na vrijdag niet zoveel kon doen had ie zoiets van jij kan beter van je zwangerschap gaan genieten dan hier met veel pijn en moeite rond waggelen. heb net de arbo gebeld om te zeggen wat ik heb afgesproken en die moesten het eerst overleggen en als het niet goed is wordt ik morgen gebeld. heb mn leidinggevende weer gebeld en die vond dat onzin en hij had me al voor 100% ziekgemeld. moet alleen 19mei even komen voor mn functioneringsgesprek (als het gaat). gelukkig zijn er nog leidinggevende die wel meedenken. ik ben wel blij dat hij de keuze voor me gemaakt heeft want ik had mezelf nog een week langer gegeven om te proberen. wat het weekend weg betreft zat ik zelf te denken om krukken te huren. als ik een steuntje (de buggy van alyssa) heb kan ik langer lopen. morgen weer naar de fysio en maar ff overleggen of dat handig is of niet. liefs doris
hey jeetje vervelend voor je dorisn. balen. inderdaad wel fijn van je werkgever dat hij zo mee denkt. heel veel sterkte meid. Hou ons op de hoogte he. x Pina
Dorisn: Fijn dat je werkgever zo meedenkt.. Dus de arbo arts ging nog even kijken of het goed was.. ahhh nuttig.. gelukkig had je werkgever je dus al 100 % ziekgemeld. Misschien wel even vreemd om niet te werken, maar denk wel beter voor je lijf. Als je denkt dat je met krukken het ook redt die huren kan zoizo geen kwaad, dan wel rechterkruk naar voren terwijl je ook met je linkerbeen naar voren stapt , dus tegengesteld. rolstoel huren kan altijd nog? en anders duw jij de buggy.. hihi. Ben benieuwd wat de fysio zegt..
@ Dorsin: wat fijn dat je leidinggevende zo meedenkt!! Hopelijk ga je nu iets minder last krijgen nu je niet meer werkt. Alleen moet je proberen om thuis dan ook niet al te veel te gaan doen hoor, ook al is dat miss moeilijk. Die krukken is dat niet een idee om die zo ie zo al te gaan gebruiken, je (ik tenminste) loopt dan automatisch iets beter recht en waggelt minder zodat de druk op je bekken minder wordt tijdens het lopen. Het blijft dan allemaal ietsje meer stabiel. @ bosi: wanneer je bekkeninstabiliteit hebt is soms niet heel erg duidelijk te zeggen; soms liggen bekkenpijn (wat bijna iedereen tijdens de zwangerschap heeft) en bekkeninstabiliteit heel dicht bij elkaar. Als het echt erge bekkeninstabiliteit is is het alleen niet te missen. Als je hier eens leest of op de site van tally kijkt zul je miss wat meer duidelijkheid krijgen. Als je denkt dat je het hebt kun je het het beste zo ie zo met je vk bespreken en zo snel mogelijk een gespecialiseerde therapeut (cesar, mensendieck, etc.) zoeken. Succes in elk geval!! Morgen naar de gyn om de mogelijkheden mbt het eerder inleiden te bespreken. Vind het wel spannend worden nu, vooral omdat ik nog steeds niet echt weet wat ik moet verwachten...
Hoi allemaal, Ik sluit me ook maar bij jullie aan. Ik ben nu 26 wk zwanger en heb al vanaf 12 wk last van bekkeninstabiliteit. Gelukkig herkende ik het van mijn vorige zwangerschap en ben gelijk naar een ceasar therapeut gegaan. Dit heeft wel voor een groot deel geholpen, vooral omdat het zo erg was dat ik bang was om al met vijftien weken thuis te zitten. Gelukkig heb ik het vol gehouden om tot nu toe twee keer drie uur te werken (het is niet veel, ik weet het, maar ik heb in ieder geval toch het gevoel dat ik me op mijn werk een beetje nuttig kan maken). Ook gaan ze er op mijn werk heel flexibel mee om, als ik een stukje wil lopen is het goed, als het niet meer gaat is het goed. Deze balans was prima, ik had relatief weinig last, kon thuis ook dingen doen enz. Nu merk ik dat het toch wel zwaarder aan het worden is. Ik krijg steeds meer en sneller last van de bekende pijntjes en af en toe schiet het in mijn heup, zo erg dat ik er gewoon misselijk van wordt. Ik hou het werken nu al bijna niet meer vol (ben ook iedere werkdag drie uur onderweg met het ov, dus in totaal zes uur van huis). Al met al baal ik hier behoorlijk van. Ik voel me eigenlijk gewoon schuldig tegenover mijn werk, hoewel ik weet dat het werk zonder mij ook wel gewoon door gaat en dat iedereen zo iets heeft van als het niet gaat, dan gaat het niet. Jammer genoeg zit ik zelf niet zo in elkaar en vind ik het gewoon rot om weer op te bellen om te zeggen dat het vandaag niet gaat. Sorry dat ik er een beetje een klaagzang van heb gemaakt, maar ik denk dat ik op dit moment gewoon even een baaldag heb. Groetjes, Wilma
ik heb niks meer gehoord van de arbo dus het is ook van hun kant goed dat ik niet meer werk. mn fysio is niet zo`n fan van krukken en een rolstoel, maar als ik denk dat het makkelijker is voor mij moet ik het gewoon proberen van hem. wilma: heel knap van je dat je nog steeds werkt. je geeft aan dat je het nu toch wel erg zwaar vind worden. probeer voor jezelf een afweging te maken of het je waard is. aangezien je ook best lang onderweg bent om van en naar je werk te komen moet je voor jezelf goed bepalen tot hoever je wil gaan. liefs doris