niet depri worden!!! het gaat ons lukken echt waar meis!!!! koppie op! heb er ook halve dag om gehuild, maar ik weet ergens dat het goed komt!!!!! liefs elisa
hoi marieke, wat een verhaal! zo wat knap dat je het allemaal nog vol houd, en wat een mooie tekst! sterkte en succes meid! liefs
Wij zijn ook 1,5 jaar bezig. Na een jaar voor het eerst bij de huisarts geweest. Na een eerste zaadonderzoek bleek dat mijn vriend heel heel weinig zaadcellen heeft + weinig goede vorm en weinig beweeglijkheid. Toen we de getallen zagen was al bijna de enige optie icsi. Na 8 weken wachten konden we voor het eerst bij de gyn terecht in maart. Toen ben ik ook door de hele mmm gehaald. Gelukkig bij mij niets mis. Maar ICSI is onze enige mogelijkheid. nu staan we op de wachtlijst en we mogen of juli of augustus starten met de 1e poging.. heel spannend maar ook eng. 20% kans is natuurlijk niet heel veel.. Maar ons kindje komt er ook wel!
Misschien geeft dit verhaal een beetje hoop voor de dames ín 'tijdnood'. Mijn moeder kreeg mij toen ze 29 was. Daarna kreeg ze op haar 33e een miskraam na 5 maanden zwangerschap. Vervolgens werd ze niet meer zwanger en gaf ze het op met het idee dat het hen gewoon niet gegund was - ze hadden wel vruchtbaarheids onderzoek laten doen na de miskraam en alles was ok. Toen ik 16 was en mijn moeder inmiddels al 45, voelde ze zich raar tijdens een vakantie. Zodra we terug waren in NL is ze naar de huisarts gegaan en werd er een test gedaan: ze was hardstikke zwanger! Al 11 weken! Ze was medische indicatie vanwege haar leeftijd en er is toen een punctie gedaan en alles was gelukkig in orde. Ze was zwanger van een gezond jongetje dat er gewoon nog moest komen. Inmiddels is mijn broertje alweer 13 jaar en gaat ie nu naar het VWO. Zo zie je maar, mijn ouders hadden het al lang opgegeven en mijn broertje was echt niet geplanned maar heel erg welkom. Hij was een verassing! Ik mocht bij de bevalling zijn en heb em heel bewust meegemaakt als baby, dreumes, peuter, kleuter etc. Wij geloven dus nog steeds in wonderen.
Hallo allemaal, Ik sluit me ook bij jullie aan. De meeste verhalen hier zijn heel herkenbaar. Mijn zusje is vorig jaar bevallen. Haar zwangerschap was niet gepland, maar wel welkom. Terwijl ik al meer dan een jaar bezig was. Ook een collega was ongepland zwanger. Het was echt zo frustrerend om dat allemaal te horen. Waarom zij wel en ik niet? Wij zijn nu bezig vanaf aug. 2007. In februari dit jaar naar de HA gegaan en in maart 1e afspraak gynaecologie gehad. Nu hebben we de meeste onderzoeken wel gehad. Bij mij is alles gelukkig goed. Maar bij mijn vriend niet. Hij is vroeger geopereerd, omdat een zaadbal niet was ingedaald. Het 1e semenonderzoek was slecht. Heel weinig volume zonder levende cellen. Tweede semenonderzoek had allang moeten zijn, maar lukt niet op commando. Het kan in ons ZH alleen op dinsdag en woensdag voor 9 uur. Nu a.s maandag weer poging voor 15.00. Dit heeft ze voor ons kunnen regelen. Als het lukt wordt het zaad ingevroren en moet mijn vriend bloed laten prikken. De kans op I.V.F of IUI is groot. Daarom is het beter om het zaad al te hebben. Anders zou het weer op commando moeten. Iedereen hier veel succes. groetjes Mariska
dank je keina! mirella er is altijd nog hoop.. en overal verschuilen er wondertjes dus we moeten met zn allen positief blijven! mariska is ook moeilijk voor de mannen ja.. zeker dat op commando.. doet ie het thuis of in t ziekenhuis? veel suc6 ermee meid!
tjonge wat zijn er veel verhalen, en wat zit er veel mensen eigenlijk in het zelfde schuitje, ene kant fijn dat je niet de enige bent, maar eigenlijk stom dat we met zoveel zijn.
tja we zullen zien wat de gynaecoloog zegt, 6 juli afspraak! hoop dat ze me meer kan vertellen, dat hoop ik zo!!!!
Hopelijk kan ze je idd wat meer vertellen en wil ze gelijk wat onderzoeken doen,wij zijn 10 juni geweest en kreeg gelijk een inwendige echo (die goed was).Paar dgn later bloedprikken en spermaonderzoek waar we 30e uitslag van krijgen,hopelijk gaat het bij jullie ook zo snel,weet je al snel wat meer.
Ik kan er ook best verdrietig en boos van worden als ik lees dat 80% in het eerste jaar zwanger wordt en 20% dus niet. Ik vraag me dan steeds af WAAROM moeten wij nou weer tot die 20% horen:x Afgelopen woensdag dus het samenlevingsonderzoek gehad, was allemaal gelukkig in orde. De zaadjes van mijn vriend kunnen lekker rondzwemmen in mijn slijm. De inwendige echo liet ook geen afwijkingen zien en ze zag een eitje zitten dat echt ieder moment kon springen. In augustus zal er een hsg gedaan worden, en daar zie ik nog wel erg tegenop maar ja het is voor een goed doel. Eerlijk gezegd denk ik dat ALS er iets niet in orde is dat het tijdens het hsg gevonden zal worden. Ik heb namelijk sterk het gevoel dat mijn eileiders niet doorgankelijk zijn vanwege mijn operatie van 11 jaar geleden.
@Marieke: Dankje heb ik wel nodig. Of beter gezegd mijn vriend. Het gebeurd gewoon thuis. In het ZH zou hij helemaal niet willen. Hij is al zo snel zenuwachtig en vermijdt liever het ZH. @Keina: Wat balen meid. Ik ben ook nog eens hardstikke ziek. Voel me echt ellendig. Hoop dat ik me snel beter voel, vooral omdat morgen het semenonderzoek is. groetjes Mariska
@ Gijsje: Wat hebben jullie deze onderzoeken snel gehad en dan ook lekker vlot de uitslag. Wij hebben 2 maanden gehad tussen de eerste en tweede afspraak. Semenonderzoek kon pas een maand na eerste afspraak. Ik vond het niet prettig om zo lang te moeten wachten. Je wilt graag een kindje en dan is zo'n wachttijd erg frustrerend. We zijn dan net in de mmm, maar toch... Gelukkig kan het tweede semenonderzoek over 1,5 week plaats vinden en de uitslag volgt 2 weken erna telefonisch. Dan horen we wel welke weg we dan zullen bewandelen. @ Emma: Wat fijn dat je een ei had wat op springen staat. Hopen dat het raak mag zijn. @ Mariska: Balen dat je ziek bent. Ik hoop dat het morgen veel beter met je gaat.
Wij hebben nog geen semenonderzoek gehad krijg je die normaal altijd bij de beginonderzoeken ook al is het sperma en mijn bloed enzo gewoon goed? Ik had trouwens wel geluk hoor want ik moest op dag 2/3 of 4 bloed laten prikken en de dag na het bezoek aan de gyn begon mijn nieuwe cyclus dus dan kon ook gelijk gebeuren. We moeten nog ruim een week wachten voor de uitslag en vind het zo spannend!
Ik was een dag na de afspraak ongi geworden en mocht ook terugkomen. Dat vond ik minder prettig omdat ik toch ruim een uur ervoor moest reizen. Toen bleek het ook nog erg druk te zijn. Het kostte me een ochtend en dat is jammer. Maar goed, het is allemaal gebeurd.*zucht* Het semenonderzoek is het analyseren van sperma. Omdat wij dat niet via de ha hadden gedaan is dat na de eerste keer bij de gyn. gebeurd. Door drukte een maand na die afspraak. Nu wilt de gyn. een 2e semenonderzoek om te checken. Dat is volgende week )) en over 3 weken krijgen we telefonisch de uitslag. Dan horen we ook wat de volgende stap is. Ik heb in ieder geval al vragen opgeschreven, want mijn man wordt gebeld. Zo weten we zeker dat we niets vergeten.
De man moet zijn sperma inleveren zodat dat het lab het binnen 1,5 uur kan onderzoeken. Wij vrouwen kunnen er niets aan doen. Alleen een paar dagen ervoor onze mannen met rust laten.