Welkom jackie! Gezellig dat je meekletst. Ik ben ongesteld geworden vanmiddag toch wel opgelucht nu kan ik zeker naar de afspraak bij de gyneacoloog donderdag aanstaande.
Koffieboon; allereerst beterschap voor je zoon. En wat een goed nieuws dat je een doorverwijzing hebt gehad en al zo snel een afspraak hebt. En ook al had je het liever niet gehad, toch fijn dat je ongi nu is gestart. Dan hoef je hem niet te verplaatsen. Snap echt dat je een grens over moest, maar dit is een overwinning op jezelf. Heel knap van jou!!👏👏 Baia; balen van die witte test. En die utro is ook zo dubbel. Enerzijds goed dat het er is omdat het de kans op innesteling vergroot. Maar als je dan niet zwanger bent, stelt het je ongi uit. Bah!! Wat ga je nu doen? Door met IUI of een pauze nemen? Jackie; welkom. Leuk dat je al een paar dagen meeleest en met ons wilt meekletsen. Al die afkortingen idd. Het zijn er ook heel veel. Als je vragen hebt, voel je vrij om ze te stellen.
Nog vergeten uit te leggen wat wij gehad hebben in de zomer. Ik was zwanger van een blighted ovum oftewel een windei af-grij-se-lijk woord. Het komt erop neer dat in een heel vroeg staduim van samenkomst ei zaadcel er een delings fout ontstaat waardoor de vruchtzak wel doorgroeit en het vruchtje stopt met groeien dit overkomt 1 op de 1500 zwangerschappen helaas dus dikke vette pech hebben we gehad. Het bijzondere was ook nog dat het een tweeling in wording was. Mijn vruchtzakken groeide door tot 8.5 en bijna 10 weken mijn lichaam hield de zwangerschap in tact. Ik voelde me super zwanger en was het ook alleen er zat niets. Heel verdrietig allemaal. Donderdag naar het ziekenhuis verwacht dat mijn man ook een zaad onderzoek krijgt.
Vanuit de meelees-modus een warm welkom voor Jacky en ik leef mee meiden! Binnenkort kom ik weer even met mijn update (niet dat er veel te melden is.... maar toch)
Goedemorgen, gister ongesteld geworden, niet veel moet ik zeggen nu ook niet maar toch...hoofdpijn houdt niet op maar het is minder. Niet echt in mijn beste bui...mijn man vroeg gisteren wat ik wil doen aangezien dat deze poging mislukt is. Maandag zal ik het zh bellen en vragen hoe en wat voor een ivf poging. Koffieboon, utrogestan is progesteron, wordt gegeven aan vrouwen met een korte lf en het zou helpen tijdens de innesteling ( dit was voor mij de reden om utro te gebruiken). Mijn gyne zoals velen helaas gelooft niet in de utro dus moest ik zelf aan dat spul komen. Helaas heeft de utro mij toch niet geholpen
Koffieboon, wat verdrietig van het windei...en idd een vreselijk woord! Je wordt soort van door je eigen lichaam in de maling genomen...zwanger maar toch niet helemaal Ik had eerst gezegd dat ik een pause wilde nemen...ik heb me bedacht, ik ga gewoon door. Ik ben bang dat als ik stop, durf ik daarna niet meer verder... Met ivf...ben al zenuwachtig..nooit gedacht dat ik zo ver zou komen om een kind te krijgen...ik was zo zo zo zeker dat ik na mijn dochter geen tweede wilde, en dan bam! Sinds 2 jaar kan ik aan niks anders denken
Bedankt voor het warme welkom. Wel heftige verhalen van jullie allemaal. Dan heb ik enerzijds gelukkig een heel blanco voorgeschiedenis. Zou een eerste zwangerschap worden als het ons gegeven is. Pas laat de ware liefde gevonden. Gelukkig gaat 1 wens al in vervulling en dat is dat we in juni gaan trouwen. Dat had ik ook nooit meer gedroomd. Een kindje zou een mooie bezegeling zijn. Afwachten dus. Meiden ik leef met jullie mee!
Jackie: gefeliciteerd met de toekomstige huwelijk!! Juulzon: welkom terug, ik had idd al een tijd bij deze topic niet meer gezien...
Mij man en ik kregen vandaag de afspraak bevestiging en een hele vragenlijst klopt dat? Heb het even door gelezen maar moet op veel dingen nee invullen omdat wij hebben bewezen dat we een kinderen kunnen maken zonder hulp. Ben ongesteld en zoals altijd een soort war zone down under altijd de eerste 2 dagen (sorry voor de details)
Ik was al die tijd een stille meelezer koffieboon . Beetje down door een nare reactie van gyn mbt de kansen na onze tweede mislukte ivf.... Als er hier vragen zijn over het ivf-traject, kom maar op. Ben inmiddels na alle pogingen de afgelopen jaren een redelijke ervaringsdeskundige . Wij starten als ik weer ongesteld word (zal Komend weekend zijn) waarschijnlijk met ivf 3. Heftig, want zal een van de laatste pogingen/ kansen voor een brusje zijn . Vandaar dat ik de Laatste tijd was verdrietig ben. Alsof ik me geestelijk al voorbereid op het afscheid van een droom. Boos ben dat het bij ons niet vanzelf mag gaan zonder een aantoonbare rede. Weemoedig, omdat ik onze dochter het zo gun om Grote zus te worden. En boos op mezelf dat ik niet wat positiever kan zijn. Dus dat... Succes allemaal en ik zal Weer iets actiever worden vanuit mijn iglo...
Juulzon, ik zal voor jullie duimen. De moed nog niet opgeven hoor! Maar snap wel dat dat moeilijk is. Als je mij anderhalf haar geleden had gesproken en had gezegd dat ik nu zou proberen zwanger te worden had ik men voor gek verklaard Ik ben pas met ronde 3 bezig. Ik moet zeggen dat mijn laatste menstruatie wel een rare was. Ik was maar 2 dagen ongi (tegenover 5 normaal) en veel lichter dan normaal. Iemand ervaring mee? Ik probeer maar rustig af te wachten. Heb een korte cyclus dus gaat wel snel allemaal. Is weer een klein voordeel
Goedmorgen Juul, Je schrijft gewoon wat ik ook voel . Ik leef heel erg je met je mee..Het moeten accepteren dat ik heel waarschijnlijk een droom moet opgeven, dat maakt mij ook zo boos en verdrietig.. En ik heb soms het gevoel dat ik alleen in deze strijd ben, soms zou ik willen dat ik dit alles zonder mijn man zou kunnen doen ...vanochtend duidelijkheid gevraagd over wat hij ervan vindt om een poging IVF te doen, met uitleg dat hij op de dag van de punctie zelf met het koffertje naar een ander zh moet...dat had hij niet begrepen en wilde verder met mij daarover praten...alsof dat HET probleem is..ik bedoel, denk even aan mij en mijn eitjes, die helemaal geprikt eruit gezogen worden ... De hoop niet opgeven Juul, dat wil/moet ik ook niet doen want eerlijk gezegd, weet ik niet hoe ik dan verder moet... Ik weet niet hoe je leven verder eruit ziet, maar ik zit al een tijd thuis zonder werk en heb verschrikkelijk heimwee (ben 15 jaar geleden voor mijn man naar Nl gekomen). Dus met alles, word ik met de dag steeds minder blij..het voelt als ik overleef ipv leven . Hoe pijnlijk is de punctie? Ik kan best veel verdragen maar het feit dat je zoveel pijnstillers van tevoren moet slikken, stelt me niet gerust.. En nog een vraag: als meer goede embryo's overblijven en ze worden bevroren, kunnen die -als de eerste ivf poging niet slaagt- teruggeplaatst worden, op een volgende cyclus? Als ik het goed begrijp, prikken ze je in principe maar 1 keer maar er kunnen meerdere terugplaatsingen gebeuren? Wat heeft de gyne tegen jullie gezegd, na de tweede IVF poging?
Jackie: fijn dat je iets moois in het vooruitzicht hebt. Gefeliciteerd met je huwelijk. Juni is een mooie maand om te trouwen lijkt me. Koffieboon: die vragenlijst is heel normaal. Goed om van te voren over na te denken. Als je het ter plekke moet doen, duurt het zo lang. Baja: ikk snap je reactie op je man. Hij heeft waarschijnlijk nog niet in de gaten wat voor impact het allemaal op jou gaat hebben. En het reizen met het koffertje heeft directe impact op hem. Blijf aub open tegen elkaar waar je moeite mee hebt in dit traject en steun elkaar daar in. Ik weet het, het is moeilijk. Dikke, dikke knuffel! Juulzon: ook een enorm hart onder de riem voor jou. Het is zo logisch dat je er zo doorheen zit. Gun jezelf ook dat je er even wat minder positief in staat. Je geeft dat je zonder aantoonbare reden weemoedig bent. Ik vind het redelijk aantoonbaar. Het besef dat het de laatste poging is, is ook heftig. Weet ook van jezelf dat je je vechtlust wel weer terug krijgt als je midden in het traject zit. Ik merk dat ik het ook allemaal heftig vind. Ik zie ook enorm tegen alles op. Het idee dat je voor een tweede wil gaan is leuk, maar de moeite die het heeft gekost voordat zl er was. En wat we allemaal weer moeten doorstaan. Wachten op ei, wachten op NOD en dan weer op nieuw en nog een keer enz enz. Vervolgens ormonen enz enz.We hebben gezegd dat we de MMM niet meer in gaan, maar ja als we een tijdje bezig zijn, sluit ik het ook niet uit. Dat vooruitzicht maakt ook mij weemoedig.
Goedemorgen dames, Vanochtend het zh gebeld, we hebben een afspraak met de gyne op 23 februari...met mijn man gesproken en hij was de hele dag info aan het lezen over de ivf en hij zei dat hij 100% achter de beslissing staat, om voor ivf te gaan. Hij is meer bezorgd over mij, voor wat mij te wachten staat...en dan schrok ik ook even vanochtend toen ik las dat ik misschien de pil moet nemen?? Is het altijd zo? Ik maak me zorgen want ik heb een stollingsprobleem plus lijd ik aan migraine ivm hormonen. Jaren geleden moest ik acuut met de pil stoppen want ik verging van de pijn... Is het dus standard dat je de pil moet slikken? voorafgaande een ivf traject?
Wat fijn dat je man er voor 100% achterstaat. Het klinkt idd stom om met de pil te beginnen. Maar dat is het lange protocol. Als jij aangeeft dat jij een stollingsprobleem hebt en absoluut de pil niet mag hebben, dan kiezen ze een ander protocol voor je waarbij je geen pil hoeft te slikken. In welk ziekenhuis zitten jullie?
Hoi bedankt voor de info . Ik zal het zeker doorgeven maar dat staat in mijn dossier ook. Maar wat is dan een verkort traject dan? En waarom moeten sommige vrouwen een lang traject en sommigen een kort traject, dus geen pil?
Fijn dat je man er volledig achter staat Baia. Ik heb geen ervaringen met ivf dus kan je helaas niet helpen met je vragen. In elk geval succes!
Ik heb een aantal jaren geleden bij een farmaceut gewerkt met Puregon en Pregnyl dat zijn hormonen die gebruikt worden bij IUI en IVF. Het is even geleden, maar volgens mij is het om de eierstokken tot rust te brengen. Het verkorte traject is voor mensen zoals jij die op de één of andere manier niet tegen de pil kunnen. Waarom ga je trouwens niet naar het Erasmus? Daar kun je het hele traject doen. Nu moet je halverwege het traject alsnog naar het Erasmus. Een advies van mij. Ook al denk je dat zaken in je dossier staan. Het kan geen kwaad om het toch te zeggen. Ga jezelf ook heel goed voorlichten en laat niets aan het toeval over. En alle vragen die je hebt of in je opkomen, ook al vind je het zelf dom klinken, stel ze aub. Spreek dat ook met je man af. En schrijf ze desnoods van te voren op.