Hier ook ernstige BI... Ik ben inmiddels 37 weken zwanger dus het einde is in zicht maar al met 12 weken is het begonnen, met 18 weken gestopt met werken. Heb een hele tijd fysiotherapie gehad maar had niet het gevoel dat het hielp. Toen ben ik bij een manueeltherapeut terecht gekomen. 3 bezoekjes en de pijn is zoo'n stuk minder! Ze heeft mijn vriend geleerd hoe hij mijn bekken "terug" kan duwen. Zwemmen schijnt heel erg slecht te zijn, net als een bekkenband omdat je de boel daar alleen maar mee verslapt. Misschien een tip om eens bij haar langs te gaan (ze heeft wel een wachtlijst van +/- 3 weken) Corinne Hoogendoorn in Lunteren. Het is voor sommige mensen misschien ver rijden maar het is maar voor 3x en ik zou het er voor over hebben! @ Talithatje:Gaan ze je inleiden omdat je BI hebt? Hoe heb je dat voor elkaar gekregen? Mijn vk wil daar niets van weten helaas... Ook al kan ik nu ik zo aan het einde zit niets meer.
Heel herkenbaar, word er verdrietig van wil zo graag werken en opruimen en lekker slapen maar t doet zo'n pijn... donderdag weer fysio en vk zal eens even goed overleggen...
Ik zit ook aan het einde. Ik ben inmiddels ook de 37 weken gepasseerd. Ik heb elke keer aangegeven dat ik echt niet meer kan. Ik slaap ook amper en de kleine word niet erg klein geschat. Ik kan in bed me amper omdraaien en dan voel ik ook mijn schaambeen over elkaar gaan wat erg pijnlijk is. Ik kan mezelf niet meer aankleden (broek en ondergoed) en ook afdrogen van mijn benen gaat niet meer. Het is nog niet zeker dat ik ingeleid ga worden maar we gaan het proberen. Maar het klinkt aantrekkelijker dan dat het is, want ik heb donderdag pas een intakegesprek in het ziekenhuis en dan ben ik al 38 weken. Dus ik kan zelfs kans hebben dat die kleine uitzichzelf al eerder komt. Maar ja elke week is een verademing vind ik zelf. De pijn neemt met de dag toe.
Een tip van mijn fysio die heel goed helpt bij het omdraaien in bed en zeker even het uitproberen waard..... trek je benen op en druk je knieeën lichtjes tegen elkaar. Trek nu je bekkenbodem in en draai je zo om. Ontspan! als je goed ligt. Bij mij vergemakkelijkt dit het draaien heel erg. Nog veel meer meiden hier dus met bi. Wat een verschillen zijn er in adviezen die je krijgt. Bij mij zei ze dus dat zwemmen prima is, terwijl Wenn te horen kreeg dat het juist niet goed was. Misschien kunnen we elkaar verder helpen...... Wat is nou voor jou de oefening die het meeste resultaat heeft? Voor mij is dat met lopen een oefening en die gaat zo. Je gaat staan (knieën niet op slot) en trekt je onderbuikspieren ter hoogte van je schaambeen iets aan (even oefenen en voelen maar er is verschil tussen je hele onderbuik intrekken en alleen dat plekje) dan je bilspieren iets aanspannen en op pad gaan. Dit helpt mij om met minder pijn te lopen.
ik mocht wel naar het zwembad maar dan dobberen en niet zwemmen. Omdat je door het water minder voelt ga je snel over je grens heen. Die heb ik ook geleerd maar ik vond het niet heel veel verbetering geven. Inderdaad apart dat iedereen andere adviezen krijgt. Ik heb namelijk , op die oefening na, geen oefeningen gehad. Dit kwam ook omdat ik er heel snel heel veel last van had waardoor ik bij geen oefeningen meer kon doen.
ik was al heel gauw bezig om bi voor te zijn, en had nog geen buik en daardoor waren de oefeningen gemakkelijker op te pakken. Ze zei dat wanneer je al een grote buik hebt, het lastiger is om de juiste spieren te "voelen" en te oefenen. Met zwemmen doe ik trouwen ook heeeeel rustig aan. Mijn conditie is door hyperemesis tot een 0 punt gedaald !
inderdaad allemaal andere adviezen ik kreeg bij de arboarts te horen dat fietsen niet goed was kom ik bij de fysio en die juichen t juist toe ik doe maar wat voor mezelf het beste voelt trucjes met knieen gaat moeilijk heb een knieafwijking waardoor mijn knieen altijd al automatish op slot gaan. en hier al heel snel een behoorlijke buik moet zeggen nadat ik een stuk gefietst heb de pijn wat wegebt zalig, maar dan de truc om niet te ver te gaan
Het is inderdaad heel naar al die tegenstrijdige adviezen. Talitha, we zitten zo te lezen lekker op hetzelfde niveau... Vandaag mijn mannetje even lekker mijn benen laten masseren, verder de hele dag op bed of de ligstoel in de tuin (blij met de zon!!) Ik ben benieuwd Talitha hoe het donderdag met je gaat! En natuurlijk naar jullie bevallingen en kindjes!
Ja ik ben ook erg benieuwd. Het valt me inderdaad op dat iedereen een beetje rond dezelfde periode zit. Iedereen nog heel veel sterkte en succes met jullie bevallingen
Hoi, Kom net bij Cecil Rost vandaan, de schrijfster van het boek bekkenpijn tijdens en na de zwangerschap. Ik heb uiteindelijk haar opgezocht omdat mijn bekkebfysiotherapeutr mij eigenlijk niet meer verder kon helpen. Vorige zwangerschap forse problemen gehad met lopen, veel pijn. Nu bij mijn tweede zwangerschap veel pijn in de bil die uitstraalde naar middenrug en enkel. Soms werd ik er echt horendol van. Zou niet zoveel aan te doen zijn volgens mijn therapuet, behalve bekkenband. Heb ik echter net van Cecil Rost gehoord dat mijn rug scheef staat, door de verweking. Ze heeft deze rechtgezet, en ik merk nu al het verschil. ECht damens, lees haar boek, of zoek een therapeut gespecialiseerd in haar methode. Want dat schijnt echt goed te helpen. Er zijn zoveel vrouwen die bij haar baat hebben, zij is volgens mij echt een van de meest deskundige specialisten op dit gebied. Zie www. bekkentherapie. nl
@ Talitha Hoe is het gegaan vandaag? Ben je iets wijzer geworden of hebben ze vandaag meteen de boel maar in gang gezet? (hoop ik voor je!) Het is vandaag ook wel lekker weer om te moeten puffen haha. Ben benieuwd!
hoi hoi, hoe gaat het met jullie bekken?? we zijn vorige week wezen zwemmen in eertste instantie kwam ik er beroerder eruit dan dat ik erin ging maar snachts stukken beter geslapen en de dag erna as vrijwel pijnloos... heerlijk echt een aanrader 1 x per week een uurtje dobberen
Hier nu ook last van heftige bekkenklachten. Ben nu 27 weken zwanger en net huilend van mijn werk naar huis gegaan i.v.m. de pijn. Heb nu afgesproken om halve dagen te gaan werken. Moet zeggen dat ik het best eng vindt en me een beetje zorgen maak dat ik er blijvende schade aan overhoudt
Nja ik weet dus nog steeds niet zo goed wat ik ermee moet. Ik krijg al meer last met zitten en ik kom al beroerder uit mijn werk vandaan. Het probleem is dan ook dat mijn bazin, waar ik overigens wel goed met over weg kan, nu ook met verlof is. Morgen heb ik een telefonische afspraak staan met de arbo arts en vrijdag met de fysio, maar ik vrees gewoon nu al het ergste.. Ik wil zo het bedrijf niet laten zitten.. En er zijn voor mij geen andere werkzaamheden. Vanuit huis werken is overigens wel een optie, omdat ik in de IT/ICT sector werk.
Hier nog iemand met BI maar ook zwangerschapsischias. Bij mij begon het rond 12 weken dat lopen steeds moeilijker werd. Vervolgens kreeg ik 's nachts zware steken in mijn heup/been als ik op mijn rechterzijde lag. Rond 20 weken kon ik amper nog lopen en met 26 weken ben ik gestopt met werken op aanraden van mijn vk. Ik ben bij de fysio geweest maar die konden niet veel voor me doen dan wat ontspanningsoefeningen omdat mijn hele rug vast zat door het verkeerde lopen. Nu ik niet meer werk kan ik meer rust nemen en gaat het al beter. Ik heb een speciaal kussen voor mijn rug voor het zitten en heb een verstelbaar bed van het Groene Kruis op om te rusten. Bij opstaan en lopen houd ik mijn buik vast, ik druk me omhoog en ik moet altijd eerst even op gang komen voor ik weg loop. Stil staan is heel pijnlijk en dan wiebel ik een beetje van been op been. Helemaal plat liggen gaat ook niet dus met kussens ondersteun ik mijn rug, buik en benen. Fietsen gaat op een goede dag redelijk (hooguit een kwartiertje in de 1e versnelling zonder tegenwind) maar het kind drukt vaak zo tegen mijn ribben dat ik weer geen adem krijg. Ik draag geen bekkenband omdat mijn buik te gevoelig is en ik wil mijn spieren blijven gebruiken. Ik hoop daarmee dat het na de bevalling helemaal gaat herstellen.
Hier nog iemand met bekkeninstabiliteit. Mijn klachten begonnen achteraf gezien al met 8 weken, met 12 weken ben ik naar de fysio gegaan en vanaf 15 weken zwangerschapsyoga met aandacht voor mijn bekkenklachten. Waarschijnlijk heeft dat wel geholpen want al is lopen vanaf het begin een drama, ik doe het nog steeds (kleine stukjes). De pijn wordt nog steeds elke week meer, maar genoeg rust en zitten, liggen en lopen afwisselen en mijn fysio oefeningen doen werkt het beste bij mij. Ook gebruik ik bij lopen nu een bekkenband van serola en die zit zo laag dat hij niet in je buik drukt. Die mag je ook niet te lang achter elkaar dragen om te voorkomen dat je spieren echt 'lui' worden. Het helpt wel met lopen en kleine klusjes in huis maar je kan er niet ineens veel meer mee. Ik werk al een tijdje minder uren op een dag vanwege vermoeidheid, en dat was/is een verademing en het is ook een opluchting voor mijn bekken. Ik hoef nu nog maar 3 weken te werken. Aan de ene kant jammer maar lichamelijk gezien ook wel heel prettig. Het omdraaien in bed vind ik ook een drama! En ook mijn schaambeen kan daarbij flink kraken. Het uit bed komen 's ochtends is ook verschrikkelijk. Maar mijn fysio had hiervoor een hele simpele oefening. Die deed ik ook wel overdag maar nu elke keer voor het slapen gaan en bij het wakker worden. Deze oefening zorgt ervoor dat je bekken weer in een goede natuurlijke houding terugkomt en hierdoor kraakt mijn bekken in elk geval een stuk minder. Misschien iets om uit te proberen? De oefening gaat als volgt. Je ligt op je rug. Je trekt je knieen op en je houdt je voeten op bed. Vervolgens spreid je je knieen naar buiten. (hierbij voel je vaak je liezen). Dit houdt je even vast en dan breng je je knieen weer bij elkaar. Je trekt je voeten zover op en spreid je knieen zo ver naar buiten als enigszins prettig aanvoelt. Iedereen veel sterkte met de vervelende BI klachten. Hopelijk zijn we er na de zwangerschap wel weer snel af. liefs Afrola
Ik heb er ook veel last van. Ik had het al vanaf mijn 13e week! Daar schrok ik van omdat het en pas mijn eerste kindje was en omdat het zo vroeg al was. Ik ben sinds die tijd onder behandeling van de fysiotherapeut. Daar heb ik veel oefeningen gekregen, maar van een aantal kreeg ik weer meer pijn. Ik heb nog geen bekkenband, omdat ik liever de pijn nog voel dan dat je hem onderdrukt door zo'n band (dan heb ik het gevoel dat ik mijn bekken helemaal vernachel...). Maar misschien heb ik hem over een paar weken wel nodig. Dat zie ik dan wel weer. Volgens de fysio was ik er gelukkig wel op tijd bij, zodat ik op tijd een goede houding en oefeningen aan kon leren. Zodat het niet in een keiharde rechte lijn omhoog zou gaan met de pijn, maar gelijk zou blijven of maar een beetje erger zou worden. Tip voor uit bed komen en omdraaien (lastig om dit goed uit te leggen): het is sowieso bij alle bewegingen die je doet heel belangrijk dat je je armen zoveel mogelijk als hefboom en steun gaat gebruiken. Je ligt op je rug. Trek je benen op. Houd je armen boven je hoofd. Doe in 1 beweging je benen en je armen naar links. Je armen moeten ter hoogte komen te liggen van je hoofd. Je armen gebruik je nu als hefboom waardoor je veel makkelijker omdraait. Je duwt eigenlijk met je armen je benen ook opzij. Als je uit bed wilt komen moet je zorgen dat je benen met die beweging over de rand van het bed steken. Dan steun je op je handen en trek je je bovenlijf met je handen omhoog. Dan zit je rechtop. Probeer maar eens; bij mij werkt dit goed om redelijk pijnloos op te staan of me om te draaien. Al is de kans groot dat je met dat armgezwaai je liefje wakker maakt, maar dat moet ie er maar voor overhebben, gnagna. Bij mij zijn het nu vlagen. Soms kan ik echt een week niks en dan gaat het opeens weer best aardig goed. Dus als het slecht gaat monter ik mezelf maar op met de gedachte dat het waarschijnlijk na een weekje ook wel weer even wat beter gaat... Wel weet ik dat het bij een eventuele volgende zwangerschap stukken erger zal zijn... Dat heb ik tenminste van andere vrouwen begrepen. Maar nogmaals: dat zie ik dan wel weer. Eerst maar dit kindje gezond op de wereld brengen!
dikke knuff allemaal hier een paar hele drukke dagen achter de rug en ben er helemaal gaar van gisteravond toen we bij mn ouders weg gingen begon ik weer door mn benen te zakken nooit geweten dat bekkenpijn zo vermoeiend is