Goedemorgen dames, Ik zou graag mee willen schrijven, hierbij ook mijn verhaal, geloof dat ik ergens in het begin al is heb meegeschreven en ben toen gestopt. Ik probeer even kort mijn verhaal te doen, 6 jaar geleden gaan samen wonen met de liefste man van de hele wereld. Ik was 20 hij was 22,samen gaan wonen na 3 jaar "verkering". Ik ben toen vrijwel direct gestopt met de pil, dit omdat wij altijd de wens hadden voor kinderen en ik deze heel jong wou hebben, en omdat ik gewoon heel slecht reageerde op de hoeveelheid pillen die ik al had gebruikt. En daarbij allebei een vast contract het leven lachte ons toe! Dus besloten te kijken wat het ging doen het had geen haast was immers nog maar 20 dus we hadden alle tijd, na een jaar ging mn lichaam vreemd doen, en na 3 menstruatie achter elkaar flauwvallen ben ik naar een huisarts gegaan, en daar volgde heel veel ziekenhuis bezoekjes en gynecoloog bezoekjes, tot er 1,5 jaar geleden ineens iemand zei, vreemd dat jullie zelfs onder behandeling met een goede cyclus niet zwanger kunnen worden, ze hadden al ei metingen gedaan en daarop hebben wij flink geklust maar er kwam nooit wat uit. Heb ik een kijkoperatie gehad en daaruit kwam dat mijn pijn wel degelijk van mn menstruatie kwam en ik dus verklevingen had graad 3 waarbij de gelukkig alles hebben kunnen weg branden, en we het weer lekker zelf mochten proberen, na een jaar nog niks, terug gegaan, en toen ging het snel, van een gesprek bij de gynecoloog naar verdere behandeling doormiddel van iui, wij zijn in september begonnen, mochten ivm mijn endometriose 4x iui behandeling zonder hormonen doen, in oktober positieve test, net voor de verjaardag van man lief 1ste echo, alles klopte tijd lengte en kloppend hartje ik was zwanger! Heel prul natuurlijk 6 weken op de echo maar wat waren we blij en opgelucht dat het eindelijk gelukt was! Toen kwam 29 november het intake gesprek bij de verloskundige, en toen ze met een inwendige echo ging kijken zag ik het gelijk, niet gegroeid op 2 weken, en geen hartslag.... Het was mis... Hebben daarna nog een week moeten wachten en op 6 december heb ik pillen in gebracht om het af te breken.... En nu, moeten we deze maand over slaan wachten op me volgende menstruatie en dan mogen we weer verder met iui behandeling, wat een kort verhaal moest worden is een lang verhaal geworden sorry hiervoor. Ben toe aan positief nieuws en hoop dat ik hier zo af en toe mee mag praten. Ben zo bang dat het nooit goed gaat komen, en dat na 5 jaar ziekenhuis nog steeds niks komt. We gaan met goede hoop 2018 in en gaan er gewoon weer voor. Deze maand mogen we natuurlijk wel zelf proberen zwanger te worden... Maar met mijn verleden ga ik hier niet vanuit en wachten we de menstruatie maar af... @Zonnestraal28 van harte gefeliciteerd!! Groetjes
welkom echtlief wat heftig zeg. 2018 gaat ons jaar worden. Dan gaan we allemaal op roze!! Hier witte test op 10 dpo
Welkom @EchtLief ! Vannacht heb ik bij 1 keer afvegen lichtroze bloedverlies gezien en ga nu constant zenuwachtig naar het toilet. Maar het is duidelijk.. niet gelukt. Morgen wel even een afspraak maken want ik heb mij afgelopen week echt beroerd gevoeld en misschien dat ik er ergens niet tegen kan ofzo? Ik heb geen idee. Ik ben ben er zo klaar mee. Ik dacht deze maand voor het eerst na 2.5 jaar van nou het zou wel eens gelukt zijn. Nee, zelfs dan word ik nog ongesteld, dus het maakt niks meer uit. Al voel ik niks of al voel ik wel iets het gaat nooit lukken.
@Elraange ik blijf hoop houden! Op dit moment moet ik zeggen dat ik mentaal nog lang niet me zelf bent, ben vanaf vrijdag weer gaan werken na de miskraam, en ik werk in de horeca waardoor veel mensen al wisten dat ik zwanger was, heel veel zwangerschaps symptomen gehad waardoor ik zeker de eerste paar weken alleen maar aan het overgeven was en dus ook op me werk. En tja 1+1 is bij iedereen 2.. Heb dus vanaf vrijdag heel veel mensen al op de hoogte moeten brengen van heel slecht nieuws... En iedereen leeft met me mee...
@rachel93 ik begrijp je gevoel helemaal! De maand dat ik werkelijk zwanger was dacht ik 100% zeker te weten dat het niet gelukt was... In de 5 jaar dat wij in het ziekenhuis lopen en al die jaren daarvoor nooit een positieve test gehad, heel frusterend.... Sterkte en niet opgeven onze tijd komt zeker wel!
ahh Rachel is het helemaal doorgebroken dan of is het bij die veeg gebleven? echtlief wachten duurt echt lang helaas
Nee nog niet, nu af en toe bruine afscheiding. Sowieso als het doorbreekt even een rustmaand. Dit keer was het echt even te veel allemaal, kan ik lekker genieten van de feestdagen en de komende trip. Hoe gaat het bij jou @Elraange ?
heb je altijd bruin verlies dagen voor je nod Rachel? ik snap dat je ff rustmnd wil inlassen. Is uiteindelijk ook niet niets en die hormonen pfff Hier spannende dan ik heb dus ook vaak bruin verlies 2 a 3 dan voor mis. We wachten af..
Gaat goed hier, wel wat dingetjes die ik voel maar die probeer ik te negeren.. weinig te melden eigenlijk.. Afwachten, donderdag NOD, net als jou. Ga ook pas dan testen als ik nog niet ongesteld geworden ben, normaal begint mijn menstruatie altijd op de 12e dag, dat zou morgen zijn Jammer van je test maar het kan nog natuurlijk, ga je weer testen of afwachten?
ja spannend he.. hoe kom jij de dagen door? ja had met mezelf afgesproken morgen te testen. Wacht af hoe het vandaag gaat en dan beslis ik morgen.
Ja dat wel! Ja, ehm werken werken en nog eens werken We wonen ook op een boerderij, thuis ook genoeg te doen en helemaal met de komende feestdagen. Ook veel leuke dingen gepland. Straks lekker een paar weken kerstvakantie, ook weer allemaal leuke dingen in het vooruitzicht.. En nu kom ik ook even heel negatief door de bocht (zo is het overigens niet bedoeld hoor) Ik heb het idee dat IUI niet werkt bij ons, geen reden voor hoor maar ik heb m'n hoofd ook al naar IVF gezet, ik denk dat het daarom makkelijker wordt. Ik ben ook niet zo testerig, ik baal dan echt van de uitslag en of ik het nou 2 dagen eerder of later weet.. Juist als ik negatief test, hou je alsnog hoop, dat wil ik mezelf en man niet aandoen En jij? Of heb je moeite met de dagen?
ja overdag ben ik vrij dus niet heel veel te doen.. dan gaat het moeilijker mn gedachtes te verzetten. ik zit nu in de avond en nachtdiensten
toch snap ik je gevoel wat iui betreft ook goed. deze ronde is mijn eerste met hormonen. heb toch weer iets meer hoop dan
ik heb hierna nog 4 a 5 x iui met hormonen en daarna ivf. ik ben alleen vandaar dat ik iui heb. ja 11de al had 6 eerdere pogingen in ander kliniek en nu dus 5de in ziekenhuis waar ik nu zit. in totaal al bijna 3 jaar bezig met veel tussenmaanden.
dames sorry hoor kom ik weer maar tis nog nooit gebeurd dus ik moet het even in de groep gooien. weer andere afscheiding... ik kwam gister thuis van werk rond 00.00u en ik ging plassen en had witte slierterige afscheiding. nu zojuist weer geplast en ik heb dikke witte afscheiding/misschien wel waterig zelfs geurloos! Ook steeds idee dat het eruit stroomt kan echt geen eisprong zijn vanwege mmm traject en iui. ik zit nu op 12dpo. iemand dit ooit eerder gehad?