Tsja, deze zwangerschap is gekomen uit mijn allerlaatste icsi-poging: het was er op of eronder, wel of niet moeder worden dus ja, ik was jammergenoeg best panisch, te bang dat ik dit kleintje zou verliezen en dus nooit mama zou mogen worden...
Dat is het denk ik ook... de 1 is panisch omdat ie leverworst heeft gegeten en de ander omdat ie bang is om striae te krijgen of omdat ie wat bloedverlies heeft of omdat ie bang is voor de bevalling. Iedereen heeft wel iets.
Hier ook een relaxte mama. Als ik lees waar sommige dames zich zorgen om maken, voel ik me wel eens schuldig, want ik maak me maar zelden zorgen. Dan heb ik het trouwens niet over bloedverlies, want ik geloof dat ik me daar ook echt wel zorgen over zou maken. Maar over de wat normalere dingen (kattenbakken, kaas, etc.) maak ik me niet zo druk.
@manuela82: ik snap dat je niet panisch wordt van krabsticks want die mag je gewoon.. Ik ben altijd van mening dat je niemand moet veroordelen aan de hand van de klachten die iemand ervaart. Of je je veel zorgen maakt hangt af van een stukje karakter, maar zeker ook wat je hebt meegemaakt. Heel fijn als je onbezorgd je zwangerschap doorkomt, maar begrijpelijk dat je je zorgen maakt als je al veel pech hebt gehad tav het zwanger worden. Deze forums zijn er om je vragen te kunnen stellen. Zelf ben ik met sommige dingen wel panisch bv als ik wat verkeerds heb gegeten, maar andere dingen zoals kaneel, anijs, cafeine eet ik wel gewoon. Ook was ik mijn sla extra. Tja, ik zou graag willen dat ik een onbezorgde zwangerschap had, maar nog even volhouden!
Tja, je kunt je natuurlijk goed verdiepen in wat wel en niet mag, maar er zijn duidelijke adviezen die al lange tijd bestaan. Ik vind, als je daar als moeder nonchalant over doet, dat wel iets over je zegt als moeder. Ik bedoel, je kindje heeft geen keuze en als jij dan toevallig trek hebt in iets dat echt afgeraden wordt en je neemt het toch, en je kindje zou NET toevallig de gevolgen daarvan ondervinden, kun je jezelf dan nog in de spiegel aankijken? Zeker heeft het ook met persoonlijkheid te maken, sommige dames zijn gewoon stressgevoeliger. Laat ze in hun waarde zou ik zeggen toch? En dames met een voorgeschiedenis, zoals ik al eerder zei, die zijn gewoon doodsbang om dat waar zij zo hard voor geknokt hebben en zo diep naar verlangd hebben, kwijt te raken.
IEDERE zwangere is bang om het kostbaarste kwijt te raken! Niet alleen als je in de MMM hebt gezeten. Maar ik denk zeker dat een verleden mee speelt of je (te)voorzichtig met je zwangerschap omgaat of niet. Maar ik vind dat er daadwerkelijk een verschil zit in voorzichtig of te voorzichtig. Net als dat je als ouder bezorgd of overbezorgd kan zijn. Dus wellicht zou panisch te voorzichtig moeten zijn. Maar inderdaad....soms zie ik topics voorbij komen waarbij ik denk: Tjongejonge jij gaat nog heel wat beleven. En soms wordt er gewoon ook advies gegeven waar ik stijl van achterover sla! Vaak is het gewoon bangmakerij en moeten vrouwen wat meer hun verstand gebruiken. Voorbeeld: Je moet je vk bellen als je met 13 weken nog niks voelt.... Ja, dat vind ik overdreven! Lees je dan wat meer in!
Oh en ik denk dat het ook zeker scheelt hoeveelste zwangerschap het is. Nu bij de derde ben ik een stuk relaxer, terwijl dit keer het een complexere zwangerschap is.
Precies, en ik denk dan als je echt ervoor wilt proberen te zorgen dat je het kostbaarste niet kwijt raakt of schade berokkent, dan houd je je aan de voorschriften, hoe dan ook. Niet roken, geen alcohol drinken, geen rood vlees, geen rauwmelkse kazen etc etc. Better safe than sorry. Maar ik heb nog eens teruggelezen en ik denk dat ik het topic wat verkeerd (lees: te zwart wit) heb geïnterpreteerd. Het voorbeeld dat jij als laatste geeft, tja, dat is inderdaad overdreven. En getuigt van onwetendheid inderdaad. Maar ik moet zeggen dat de meeste dingen die ik hier langs zie komen, hoe vaak ze ook herhaald worden, best kan begrijpen. Maar SOMMIGE dingen zijn inderdaad wel too much.
Hoe je in je zwangerschap staat zal een combi zijn van karakter samen met de voorgeschiedenis van de zwangerschap. Daarmee wil ik niet zeggen dat alle mensen die in de mmm hebben gezeten panisch zijn en mensen die dat niet hebben dat niet zijn. Als ik naar mijzelf kijk, ik kon tijdens mijn zwangerschap echt niet meer relativeren, ik moet achteraf om mijzelf lachen maar toen echt niet! Ik durfde zelfs geen cheesecake te eten, geen kaneel, geen groene thee, geen blaadje sla op een broodje gezond enz. Haha, ja nu lach ik erom en vind ik mijzelf compleet gestoord destijds zag ik echt letterlijk iets in mijn lichaam gaan wat er voor kon zorgen dat dit voor mij zo gewenste kindje kon afnemen en daardoor wilde ik IEDER risico, hoe klein ook en al was het wetenschappelijk niet bewezen uitsluiten. Bij een tweede zou ik 100% relaxter zijn maar bij deze eerste zwangerschap kon ik het gewoonweg niet en ach, het maakt ook niet uit, mijn meissie is er en dat is het enige wat telt!
Meiden, bedenk ook dat NAAST het verschil in hoe ieder persoon met bezorgdheid omgaat, sommige vrouwen extra last hebben van hormonen die de steming beinvloeden. Ik merk zelf dat ik in de eerste weken; tot week 14 zelfs heel veel last had van hormonen die mij extra bezorgd maakten. Nu zwakt dat allemaal af, maar toen voelde het echt heel echt en heel naar. Net zoals misselijkheid heeft de 1 er wel en de ander er geen last van. Ga gewoon met respect met elkaar om; niemand zit hier om aandacht te vragen met zijn onzekerheid.