Wij zijn nu sinds een aantal maanden uit elkaar, nou ja, we wonen nog steeds bij elkaar. Ik ben nu een huisje aan het regelen. Veel stress.. En ik denk dat ik de breuk pas kan gaan verwerken als ik daar eenmaal zit, nu is het vooral het praktische allemaal regelen en doorgaan voor de kids. Gelukkig is er tussen ons geen strijd en proberen we allebei het belang van de kinderen continue voorop te stellen.
Als vrienden uit elkaar gaan..... dat was ook onze eerste optie! Ik heb werkelijk waar alles gedaan om het zo positief mogelijk te houden... echter werd t alleen maar moeilijker. Met deze week de (letterlijke) klapper.... De middag omgang, ex ging met dochter te zwemmen niks aan de hand. Echter bij ophalen kwamen er irritaties, ex kwam er achter dat ik op fb zit... en ach toen al gedonder, dat als ik een normale scheiding wil, ik alles moet vertellen, anders wordt t een vechtscheiding.... blablabla. Affijn eindelijk was ie weg, smurf gegeten en te bed. Toen kreeg ik visite, een zeer goeie vriend van mij, waar ik enorm goed mee kan praten, over de scheiding, over het verwerken van alle ellende, en ja ook gewoon es voor een lekkere knuffel en wat gezoen. En wat er toen gebeurde.... Ex vond het nodig te gaan gluren, en toen hij dat zag stormde hij naar binnen en begon er letterlijk op los te slaan.... (normaal heb ik de deur altijd op slot, echter door de visite en het naar bed brengen is dat niet gebeurd) Een hoop herrie en ellende dus in huis (terwijl dochter te bed lag). Gelukkig was de huurbaas snel ter plaatse en ging mijn ex er vandoor (officieel nog in scheiding)..politie gebeld en aangifte gedaan.... Gister durfde ik hier niet te slapen, echter na een goede nachtrust heb ik besloten vandaag wel gewoon weer hier te slapen. Ik laat me niet weg jagen, maar jeetje.... wat zat de schrik er goed in zeg. Pfff al zoen ik jan allemaal of heb ik sex... ik heb mijn eigen huis, we zijn in scheiding, hij heeft niks meer te zeggen over mij... Dochter betrek ik er bewust niet bij, visite kwam pas toen zij al sliep. Dus ik maak het haar niet lastig hier mee, want daar hou ik echt enorm rekening mee, mijn meisie is me alles. Wat een gedonder met exen... die snappen zeker niet dat het leven verder gaat? Dat ik geen bezit ben of zo iets, maar een persoon.. Om echt woedend van te worden, maar goed, we wachten maar weer af. Hij heeft iig een nacht moeten zitten, en een streep achter zijn naam staan.
hoi meiden, ik wil me graag toevoegen bij jullie....wij hebben afgelopen week de knoop doorgehakt... Maar, wel in heel goed overleg. We praten goed, slapen ook nog in hetzelfde bed en hebben totaal geen ruzie. Zien dat dit het beste is voor ons allebei, na heel veel maanden gepraat te hebben. We zijn elkaar ontgroeit. Maar hier is dus ook het probleem dat ik terug wil naar brabant (wonen nu in gelderland). Dus ik moet woonruimte en werk vinden. Mijn man blijft in deze regio, maar ons huis moeten we wel verkopen, dat kunnen we niet los van elkaar betalen.... Ik vind het allemaal heel spannend. de familie is allemaal heel erg geschrokken, en blijven maar zeggen of ik wel weet hoe zwaar ik het ga krijgen,.....enz...JA! Dat weet ik, maar zo konden we niet meer verder gaan....
Voor de meiden hier die al gescheiden zijn, wat zijn ongeveer de kosten? Ik schrik me rot van wat ik lees op internet...
Esmee, welkom meis... Wat "fijn" dat jullie zo goed uit elkaar kunnen. Ik hoop dat dit bij ons ook zal lukken. Ik merk alleen wel hoe langer het duurt, hoe moeilijker het wordt. We leven echt langs elkaar heen nu...
Sterre, de druppel bij mij was, dat ie weer chagerijnig, moe en op uit zn werk kwam. Ik had echt het gevoel van, ik heb eigenlijk liever dat ie niet meer thuiskomt. Zonder voel ik me beter. En ja dat was de druppel... Er spelen natuurlijk nog heel veel andere dingen mee. En ik weet zeker dat het zeker niet aan hem ligt (allemaal). We hebben de afgelopen jaren veel meegemaakt en voor mijn gevoel zijn we (te ver )uit elkaar gegroeid... Heb jij inmiddels al met je man gepraat?
Eppo, dat is inderdaad lastig. Ook wij zijn aan het "wachten" eigenlijk... Ik hoop dat wij ook het belang van ons meisje voorop kunnen houden... Dat is het allerbeste natuurlijki en dat zeggen we ook tegen elkaar, maarja in hoeverre blijft dat haalbaar. (vooral als beslissing van 1 kant komt,...)
mamasvanm, wat lastig... Ik denk goed uit elkaar gaan inderdaad een ideaalbeeld is. Maar met name als er anderen bij komen kijken (liefdes, flirt of wat dan ook), dat het dan heeeeel lastig kan worden. Ik snap jou, maar ik snap je ex ook zeker... Heel lastig..!!
Heppiedepeppie, welkom meis... Herkenbaar wat je schrijft, dat iedereen zegt hoe zwaar het wel niet gaat worden, etc. Maar ik zeg dan ook steeds, is dat dan een reden om maar bij elkaar te blijven?? Ik snap wat ze zeggen, ik zet net op internet te kijken wat ik zou kunnen betalen qua hypotheek en inderdaad ik word er wel moedeloos van. Maarja om nou om deze reden(en) bij je man te blijven....
Is het trouwens misschien een idee om een (prive) clubje op te richten? Niet openbaar misschien voelt dat wat fijner?
Prive groep vind ik prima hoor, kan ook minder gezocht worden! Ik begrijp reactie ex ook wel hoor, echter is het in zijn geval al zo dat als ik een praatje met de buurman maak, ik al met hem in bed lig zeg maar.... Echt ziekelijk jaloers. Ik mocht nooit contacten etc maken, zowel niet met mannen als vrouwen. Stel je voor dat ik het gezellig had. Ik heb heeeel lang geen sociaal leven gehad, en ja, dat komt nu weer terug. Gister voor t eerst weer op verjaardag van mijn zwager geweest, en ik heb zo ontzettend genoten gewoon, even heerlijk staan kletsen, biertje er bij, wow, wat is dat dan weer es fijn zeg! En geen moeilijk kijkende partner.... das echt een bevrijding!
Mamasvanm, jeetje...als dat je achtergrond is, snap ik wel dat dit als een bevrijding voelt.... Snap jouw reactie zeker!! Voor je man zal afgelopen keer als een bevestiging zijn wrs... Goed dat je je eigen weg kiest!
Ik ben ook wel voor een besloten clubje, wil ook niet mijn hele leven op de zoeksites terugvinden.. Kickk: hier is het wel een gezamelijk besluit geweest en ook geen derden in de relatie oid, ik denk dat dat inderdaad makkelijker is. Maar dan nog vind ik dat je te allen tijde het belang van je kind voorop moet stellen. En ik vind het wel een goed teken dat jullie dat ook naar elkaar benoemen. En huren, is dat voor jou een optie? Hier was huren voor mij geen optie, ik woon in de randstad en qua sociale huur zit ik dan echt in een buurt waar ik de kinderen niet buiten durf te laten spelen. Particuliere huur is voor mij niet te betalen dus wordt het al snel kopen.
Eppo een geluk dat je dat kunt dan. Hier ook geen optie. Ik lig nu sinds vorig jaar februari in scheiding ( hopelijk deze maand rond) en heb een huurwoning in een buurland gehad waar ik woonde,9 jaar lang. Maar aangezien door veiligheidsredenen dit niet meer veilig was met de kleine ivm dreiging ontvoering door ex en makkelijk verkrijgen van paspoort voor kleine, ben ik nu tijdelijk bij mijn ouders weer moeten gaan wonen. Geen kans op snelle sociale huurwoning, particulier te duur en geen kans om te kopen dus zit nog wel ff hier. Ben ze erg dankbaar hoor , maar is wel raar 30 jaar en weer thuis. Meiden heel veel succes!
Ik woon in Huissen, bij Arnhem. Misschien kunnen we op FB een geheime groep oprichten? Ik heb die namelijk ook eentje met meiden van hier die allemaal overgewicht hebben en mama zijn. We zijn nu zo goed bevriend dat we zelfs een paar keer per jaar afspreken! Als jullie dat zouden willen, kan ik wel een groep aanmaken. PB dan even je facebook naam!
Oh en een van de redenen dat ik dus niet meer wil is omdat mijn man in de afgelopen 10 jaar al meerdere keren contact had met andere vrouwen...het betekende niks in zijn ogen, maar is ook 2x bij iemand thuis geweest. En nu nadat ik dus de knoop doorhakte....heeft hij me gezegd dat hij nu al een jaar contact heeft met een vrouw. Hij heeft haar nog nooit gezien, maar is haar tegengekomen op hyves en kletst dus al een jaar met haar. Of dat waar is weet ik dus nu ook niet meer. Wij leefden helemaal naast elkaar heen. We zaten iedere avond beide op een andere bank met de laptop op schoot....praatten niet meer enz. En die computer heeft de afgelopen 10 jaar ook veel te veel invloed gehad. Bovendien is mijn man opvliegerig. Ik heb dat altijd geslikt maar ik kan het niet meer. Nu ik sinds ik mama ben geworden een soort tijger ben geworden, ga ik tegen hem in, en fel ook, waardoor we dikke vette discussies krijgen en er regelmatig wat sneuvelt in huis. Ik heb ook al meerdere keren een trouwring naar mijn kop gekregen... Dat wil ik niet meer. En als ik dat lees hierboven dat je gewoon op een feestje wat kunt drinken en een praatje kunt maken met mensen zonder een jaloerse blik.....oh dat lijkt me zo heerlijk.... Dan krijg ik het financieel heel zwaar straks....maar ik ben zo opgelucht, ik voel me weer een beetje bevrijd...
Ja ik heb veel geluk en ik denk dat veel mensen zouden tekenen voor de manier waarop wij als exen met elkaar omgaan. Jij heel veel sterkte met het verwerken van alles wat jullie hebben meegemaakt, vreselijk!
Eppo dank je wel hoor Fijn dat jullie op een normale manier met elkaar overweg kunnen. Bij ons is het echt haten. Heppiedepeppie dat kan ik me idd ook goed voorstellen. Komt allemaal goed. We komen er wel allemaal!!!!