wie nog meer spoedkeizersnede?

Heftig hoor Nense.
Mijn man is er wel bij geweest, maar ik kreeg een ruggenprik. Achteraf vraag ik me nog wel eens af waarom, het kost toch tijd. Hoewel bij mij niet, want ze zijn gaan snijden terwijl hij nog ingewerkt was. Ik denk dat ze bij mij voor een ruggenprik hebben gekozen omdat ze dachten dat Lucas het niet ging halen, maar dat weet ik niet zeker.

Wel fijn dat er foto's zijn, maar ik kan me goed voorstellen dat het erg moeilijk is dat je een deel mist. Al was het heel heftig om alles bewust mee te maken, ben ik er toch blij om.

 

Nense: lijkt me vreselijk als dan ook je man er niet bij kan zijn
Mijn man was er wel bij. Op het nippertje, want na zo'n 10 pogingen deden ze nog 1 poging tot ruggenprik en anders was het ook narcose geworden en had ie dus weg gemoeten.

Fijn he, die foto's? Ik bekijk ze regelmatig en zie ook steeds iets nieuws...

 

Ik zie toch weer iets waar ik op kan inspringen

Ten alle tijde heeft een spinaal (ruggenprik) de voorkeur op de de algehele narcose.
De kans op complicaties is hoger bij een algehele narcose en dan nog het mentale deel.
Het is zo belangrijk om de geboorte van het kind mee te maken.

En dan de kwestie wat sneller is ?
Een ervaren anesthesioloog heeft binnen 1 a 2 minuten de spinaal gezet.
Narcose is zeker niet sneller.

als er verwacht wordt dat een ruggenprik erg problematisch kan zijn (bij een hoog BMI is het prikken moeilijker en soms zit er zo veel vet op de rug dat de naald niet lang genoeg is. Je kan hier geen BMI indicatie voor geven trouwens...het gaat echt om de verdeling van het vet.) kan er worden gekozen voor een algehele narcose. Maar dit gebeurd zeker niet zomaar. Primair voor een narcose gaan gebeurd zelden.

 

ik heb trouwens ook wel eens vaders op de kamer gehad bij een algehele narcose. Ik vind het zelf helemaal niet prettig en vaak is het voor de vader ook niet prettig.

Meestal kunnen ze alleen maar vol angst naar de moeder kijken die daar ligt.
Je kan er maar beter niet bijzijn.
Je hebt geen idee wat er gebeurd, vaak is er geen begeleiding genoeg, al met al is het best traumatiserende ervaring voor de vader.
Het klinkt misschien ook stom, maar is wel zo fijn om vrij te kunnen overleggen met alle specialisten zonder dat je heel erg moet oppassen omdat anders de vader er van schrikt.

 

Mijn man was al flink onder de indruk van de ks an sich. Hij ging bijna out toen ik mijn ruggeprik kreeg, laat staan algehele narcose. Dus ik kan mij daar wel iets bij voorstellen Wachtende.
Emotioneel gezien is het zo heftig om te bedenken dat jouw partner dan niet bij de geboorte van het kind is. Zelf merk je er ook niks van. Moet heel raar zijn...

 

Nou kan mijn man veel hebben, maar ik snap waarom er gekozen wordt om geen partner toe te laten als een spoedkeizersnede onder algehele narcose plaats vindt.
En het probleem bij de ruggenprik was dat ze niet goed tussen de ruggenwervels door konden. Ik kon gewoon niet ver genoeg voorover buigen vanwege mijn dikke babybuik.
Ik weet nog dat de anesthesioloog vroeg of ik verder naar voren kon buigen en dat iemand naast mij zei "nee, dat kan niet er zit een baby in de weg", zegt hij heel droog terug "oja". Daar moesten we wel om lachen achteraf.

 

@Wachtende: Bij mij was de ruggenprik ook zo gezet, maar het inwerken duurde toch echt wel erg lang. Ik heb het snijden dus ook gevoeld, het was nodig want ze konden gewoon niet langer wachten.
Ik kon toen Lucas eruit was mijn voeten nog bewegen, terwijl toen ze mij gingen hechten, dus weer wat later, kon ik dat niet meer. Dus toen pas was ie prik volledig ingewerkt.

 

@ Sandra: Of je iets kunt bewegen of voelen zegt nog niet dat de verdoving niet goed is ingewerkt.
Je blijft net als bij de tandarts alles wel voelen, het doet echter geen pijn. Je blijft aanraking en druk wel voelen.
Had je echt nog pijn toen ze begonnen ? Dat is namelijk niet zo netjes, dan kun je namelijk altijd nog lachgas gebruiken.

Pijnsensatie valt als eerste weg, daarna de motoriek. Soms valt de motoriek niet eens weg. Het gaat erom dat we de pijn wegnemen, zodra die weg is kun je prima beginnen.

En soms houden ruggenprikken zich ook gewoon niet aan de afspraak hoor. Ik moest in december een knie operatie ondergaan. Had ook voor de ruggenprik gekozen. Na 10 minuten zat de verdoving tot mijn heupen. Schiet de verdoving opeens zodanig door dat ik niet meer kan ademen. Zou volgens het boekje ook niet kunnen, maar toch gebeurde het. Soms doet het lichaam vreemde dingen.

@ Nense: De meest voorkomende redenen dat een ruggenprik niet lukken liggen ook erg voor de hand hoor. Vaak kunnen vrouwen zich totaal niet ontspannen wat het prikken echt onmogelijk kan maken. De spieren trekken de naald steeds weg en kunnen de naald zelfs krom buigen. Daarom staat er iemand die erg makkelijk praten heeft je steeds te vertellen dat je moet ontspannen Daarnaast zit er ook nog eens een baby in de weg en houd je ook nog eens vocht vast waardoor het ook nog eens moeilijker is. Eigenlijk is het een heel knap kunstje wat ze doen

@Belle: Vaak denken mensen bij narcose niet aan alle toeters en bellen die er bij komen kijken. Ze zien hun partner, niet wekbaar, opeens met een buisje in de mond liggen. allemaal piepjes en dingen om hun heen waar ze geen wijs uit kunnen maken... Je kan vooraf heel moeilijk een inschatting maken of de man dat aankan of niet...en tijd daarvoor heb je al helemaal niet. Ik vind echter wel dat de vader in het kamertje waar het kind opgevangen word aanwezig moet zijn.

 

Bij mij deed het echt heel erg veel pijn, ik heb gegilt toen ze gingen snijden. Daarna heb ik een dop op mijn neus gehad. Maar wat daarin zat?? Maar ook toen heb ik nog veel pijn gehad.
Maar ik had niet gewilt dat ze het anders hadden gedaan hoor, het moest gewoon snel. En de artsen hebben super snel gehandeld, ze hebben letterlijk gerend om het leven van mijn kind te redden en daar ben ik ze ontzettend dankbaar voor.

 

Ik heb totaal geen last gehad van de ruggenprik, ik vond het ook helemaal niet eng ofzo. Heb wel het idee dat er verschillende prikken zijn? Ik voelde alleen een klein prikje, net zoals je die voelt als je gata bloedprikken en that sit! Ik ging liggen en voelde mn voeten gaan tintelen, dat was de verdoving dus al. Verder voelde ik niet echt dat mn lichaam verdoofd was, maar opeens waren ze aan het snijden en voelde ik niets, behalve wat gerommel Toen ik naar de afdeling werd gereden besefte ik pas dat ik vanaf mn romp niets meer kon bewegen Heerlijk, want zo had ik de eerste uren ook geen last van de wond en kon dus écht genieten van die eerste uurtjes! De volgende morgen was mn gevoel pas weer helemaal terug! Voor herhaling vatbaar zou ik zeggen...

 

Eerste keer nauwelijks pijn gehad mede dankzij morfine, paracetamol en diclofenac.
Tweede keer kreeg ik de pijnstilling via de ruggenprik die er nog inzat en mocht geen diclofenac omdat ik aan de astma medicatie zat. Dat was wel ff afzien zeg, bahh. Oja en had ook bronchitis, waardoor ik steeds moest hoesten. Dat was ook flink pijnlijk.

 

Vind het verschil in pijnmedicatieper zkh wel groot. Vriendin kreeg geen morfine. En ik kreeg 3 nachten morfine. En verder idd paracetamol en diclofenac. Ik was wel blij met de.morfine. Wilde het eerst niet nemen omdat ik dacht dat ik me aanstelde Vp vond dat ik het toch maar wel moest nemen

 

Bij mij wilden ze de ruggeprik laten zitten tot de volgende dag en op die manier pijnstilling toedienen. Alleen was er iets mis waardoor hij verstopt raakte, toen kreeg ik morfine, paracetamol en misschien ook wel diclofenac. Was in elk geval afdoende.
Inderdaad groot verschil per ziekenhuis, ik ken ook iemand die geen extra pijnstilling kreeg behalve dan diclofenac oid.

Ik vond het zetten van de ruggeprik niet heel vervelend. Idd moet je even stil zitten (ik meldde braaf als ik een wee had, maar daar had de anesthesist geen boodschap aan ) en gelukkig zat hij in 1x. Toen ik werd overgelegd op de operatietafel leek het net alsof ik alleen nog maar een hoofd had. Heel bizar gevoel. Maar toen ze begonnen met snijden voelde ik het nog wel maar goed, er was haast geboden. En niet geheel onbelangrijk, ik had al bij 2 cm ontsluiting een ruggeprik gekregen als pijnstilling, dus hoefde ik alleen nog maar extra verdoving te krijgen. Dat scheelt natuurlijk ook wel.

 

Hier dus bij de oudste een spoedks. Had een epidurale ruggeprik gekregen tijdens de ontsluitingsfase, omdat ik vol aan de wee-opwekkers moest en al 24 uur bezig was...
Toen het een ks werd, werd de ruggeprik opgetopt, maar ik heb nog erg veel gevoeld van de ks. En dan bedoel ik dus: pijn gehad. Maar we moesten door, zei de gyn!
Bij de jongste werd het een geplande ks en dit heb ik besproken met de anesthesiologe.
Zij was toevallig ook zelf bij de bevalling en toen ze wilden beginnen, dacht ik nog wat te voelen en zijn ze even gestopt.
Ruggeprik was idd ook echt anders. Bij de oudste ben ik zelf van bed op brancard geschoven/gestapt. Bij de jongste kon ik echt niks meer bewegen vanaf mijn middel.

Overigens is mijn man ook niet bij de bevallingen geweest. Hij is panisch voor ziekenhuizen en een ks was 'his worst nightmare'.
Hij begon toch stoer in de OK, voelde zich niet lekker worden en is door het OK-personeel naar buiten gestuurd. Men had geen tijd om straks iemand van de grond te rapen!
Hij heeft op de gang gewacht tot onze dochter geboren is en is vanaf toen bij alle controles geweest.
Bij de jongste is hij niet eens meer in de OK gekomen. Hij wachte op de oerkreet die ze gaf en is toen met haar meegegaan.

 

Je hebt inderdaad verschillende soorten ruggenprikken.
Ik zal ze even benoemen.

Epiduraal : hierbij wordt een slangetje achtergelaten in de epidurale ruimte. Deze kun je ook als pijnstilling tijdens de ween krijgen. Deze kan na de operatie ook nog gebruikt worden als pijnstilling. Mocht de verdoving niet voldoende zijn kan er nog wat worden bijgespoten.

CSE: Combined spinal epidural. Hierbij krijg je een spinale ruggenprik (eenmalige toediening medicatie in spinale ruimte) en een epiduraal (slangetje in epidurale ruimte). Dit zorgt ervoor dat je tijdens de operatie een goed sterk blok hebt maar ook nog pijnstilling hebt na de operatie.

Spinaal: eenmalige toediening medicatie in spinale ruimte.

Vaak is het zo dat je bij de epiduraal je benen nog kan bewegen. Zodra er ook een spinaal gegeven is niet meer.
De werking verschilt dan ook nog eens erg doordat je verschillende medicatie in kan spuiten. Soms krijg je na de ruggenprik erg jeuk, dit komt dan bijvoorbeeld door opiaten die zijn toegediend. De jeuk gaat weg zodra het blok ook zakt.

Vaak is het heel moeilijk voor vrouwen om te onderscheiden of ze iets voelen of ook echt pijn hebben. Daarom testen we vaak op een moment dat de patient het niet weet met een scherp pincet. Je kunt dan veel beter de reactie erop beoordelen.

Het kan trouwens ook zo zijn dat je al een epiduraal hebt maar dat ze die op de operatiekamer verwijderen om een spinaal te prikken. soms is de medicatie is epiduraal gegeven is niet voldoende om op te kunnen opereren. Om dan snel een goed blok te krijgen kun je dan soms beter een spinaal doen, dus soms gaat de epiduraal er dan weer uit zodat ze op de goede plaats kunnen zijn. Soms zit de epiduraal op een zodanige plek dat we er nog naast/boven of onder kunnen prikken.

Nou zoals jullie merken zijn er heel veel mogelijkheden. Dit zorgt ervoor dat al jullie ervaringen ook zo uiteenlopend zijn. En ook dat het per keer zo kan verschillen. Natuurlijk reageert je lichaam niet altijd hetzelfde.

@sandra: Dat is wel heftig. Kreeg je ook geen lachgas of iets dergelijks ? Gelukkig is het allemaal ' goed' gegaan en hebben jullie een prachtig wondertje.

 

Bij mij is er bij de eerste 13 keer geprikt voordat je spinaal zat, ik was en ben zo ontzettend bang dat telkens als ie wilde prikken ik me schrap zette. Was blij dat ie na 13 keer eindelijk zat, ze zijn met 2 anesthesisten bezig geweest.

Bij mijn zoon is er nog vaker geprikt, op een gegeven moment hebben ze me propofol toegediend en toen werd ik heerlijk relaxt en met de laatste poging zat ie.

De gyn had nog nooit meegemaakt dat iemand zo vaak geprikt moest worden, ze had enorme medelijden met me.

En ze hebben me ook 1 keer fout geprikt, een verkeerde zenuw. Ik gilde het uit! Want ik kreeg een stroomstoot in mn kont haha.

Dit is het resultaat van de eerste keer. Alle puntjes zijn plekjes waar er is geprikt.