Hallo meiden! Na een tijdje meelezen op allerlei onderwerpen, nu zelf ook maar eens een topic aanmaken Wij zijn nu ruim een jaar getrouwd en eigenlijk vanaf het begin van mijn kant al een supergrote kinderwens! Voor het trouwen helemaal niet, maar na het trouwen is er een soort van knop om gegaan ofzo Mijn man, waarvan ik altijd had gedacht dat hij supergraag kindjes wilde (hij is echt een heuse kindermagneet, veel nichtjes en neefjes ), wil het juist nog niet... Ik snap er helemaal niks van! Bekende verhaal, hij is bang dat zijn hele leven dan al gepland is, niet meer alles kunnen doen en laten enz. 3 maanden terug besloot hij opeens dat hij er klaar voor was en hebben we zonder bescherming geklust, dit was voor mij echt super onverwachts maar o wat was ik blij! Hopen dat het gelijk raak was maar helaas! Daarna kwam mijn man met het verhaal dat hij wel blij was dat het niet gelijk raak was, want het was een opwelling, wilde toch nog wachten enz enz. Ik was kapot! (heb ik hem ook heel duidelijk gemaakt!) Maargoed, nu 3 maanden verder en mijn kinderwens is groter dan ooit! Hoe gaat jullie om met dit verlangen? Ik denk de hele dag alleen maar baby baby baby! Het werkt ook niet echt mee dat er zoveel mensen zwanger zijn in onze omgeving... Maar manlief wil toch beslist nog wachten.. Bah.. Hopelijk komen jullie met wat bemoedigende verhalen
Hier mag een slotje op! Vanmiddag lang gesprek gehad met manlief, en we hebben besloten er toch voor te gaan! ik ben zo blij! we hebben alle voor en nadelen op papier gezet en hij is er toch wel achter gekomen dat een kind je niet HOEFT te belemmeren, dat heb je compleet zelf in de hand dus ronde 1, here we go! :-D
Succes!!! Bij ons is de knop ook na het trouwen om gegaan Manlief had eerst ook niet zo'n haast maar nu gaat hij er helemaal voor!