mawaikee, bah weer onzekerheid terwijl je net wat opgeluchter was. Heb je er geen krampen bij? Ik zou gewoon even bellen als ik jou was hoor! op vk site waar ik zit staat ook gewoon: bij onzekerheid bellen.
Pff ik wacht nog even af wat t in de loop van de dag doet, verlies ik nog eens bloed dan bel ik direct. Waarom gebeuren dit soort dingen altijd in het weekend?
Mawaikee, hopelijk stopt het snel. Iksnap je onzekerheid maar het hoeft idd niks te betekenen. Hier een rustig weekend. Gisteren was mijn man jarig maar we vieren het pas later over 2 weken ben ik zelf ook jarig dus wij combineren het altijd. Vandaag wel even een stukje taart naar mijn ouders brengen, want dat doen we wel altijd voor de gezelligheid met zijn verjaardag. Gisteren zijn we naar de film de sprookjesboom geweest en lekker uit eten.
@ Minnie: wat gezellig dat ik je nu hier ook zie @ Nuage en Bella Swan: veel succes en plezier vanmiddag @ Mawaikee: wat vervelend dat je bloed verliest. Ik zou gewoon even bellen naar vk en vragen om extra echo. Die onzekerheid is verschrikkelijk... He dames ik zit nog met een klein probleempje en zou graag jullie advies krijgen. Ik ben nu 7,5 week zwanger en vanavond hebben we een etentje met ouders, zus en vriend en mijn opa. Nou was ik van plan om het vanavond aan zus en vriend en opa te vertellen (ouders weten het al), maar gisteren belde mijn moeder of ik dat aan het eind van het etentje wilde doen omdat ze dacht dat mijn zusje nogal jaloers zou zijn en niet blij voor mij kon zijn en als ze dan wou kon ze naar huis gaan. In eerste instantie was ik natuurlijk boos dat ze dacht dat mijn zusje niet blij kon zijn, dat zou ik heel kinderachtig vinden (zusje en ik hebben niet heel goede band), maar later bedacht ik me misschien is ze ook aan het proberen maar lukt het niet. Dus ik mijn moeder weer gebeld en inderddaad dit is het geval ze zijn al een jaar bezig zonder resultaat. Nou mag ik dit officieel niet weten, maar weet nu niet zo goed wat ik moet doen. De band met mijn zusje is neit heel goed, maar vind dit wel heel vervelend voor haar. Ik weet dat er hier dames zijn die ook lang op een zwangerschap hebben moeten wachten, misschien kunnen jullie mij adviseren hoe ik het haar het best vertel (en ik weet officieel dus niet dat ze bezig is met proberen)
he getsie mawaikee! dat soort dingen lijken idd altijd in het weekend te gebeuren. ik hoop dat het een eenmalige uitstorting was en je snel uit je onzekerheid wordt gehaald. ik zou ook gewoon bellen! ds85 (ik wil je nog steeds dd85 noemen ): wat een lastig dilemma.. wat ik vooral lastig vind is dat je nu dingen weet die je niet 'mag' weten, maar daar wel rekening mee moet houden. zelf ben ik meer het type dat alles op tafel wil gooien, maar goed dat is denk ik niet reeel. misschien is het handig om te wachten, en dan te benoemen dat je je ook kan voorstellen dat het niet voor iedereen alleen maar leuk nieuws is..? maarja, dat doe je meestal als je het weet van de ander! misschien hopen dat je zus het zelf kan zeggen dat het moeizaam gaat en dan daar begrip voor tonen. wat ik zelf altijd heel prettig heb gevonden als anderen mij het nieuws brachten terwijl het hier nog niet was gelukt, was als mensen niet alleen maar keihard gingen jubelen en hun geluk flink gingen uitspreiden. gewoon een kort geluksmoment, maar niet alsof het hetgene is wat je leven compleet maakt, waar je niet meer zonder kunt, wat megafantastischgeweldig is. nouja, ik schrijf maar op wat mijn ideeen/ervaringen zijn. geen idee of je er iets aan hebt, want ik vind het maar een lastig dilemma! succes in elk geval. en oja, het is natuurlijk wel jullie moment, dus je hoeft je ook niet helemaal in te houden omdat je dit nu weet, zeker gezien jullie band niet zo goed is! weet je zus wel dat jullie aan het proberen waren? @hier: ik laat niet zo vaak wat van me horen hier, komt omdat ik merk dat ik er nog niet helemaal in zit, en ik ook nog steeds wat in de ontkenning ben wat betreft het zwanger zijn. natuurlijk weet ik het, en voel ik het ook wel aan mijn lichaam. ik wil eerst zeker weten dat het nog steeds goed zit! die eerste miskraam heeft zoveel indruk gemaakt dat ik nog steeds niet helemaal op die roze wolk zit. dinsdag is gelukkig de echo, dus we hopen, duimen dat alles in orde is. alle verhalen hier maken ook veel indruk merk ik, dus vandaar dat ik nog niet zo actief ben! (plus, ik heb nog een leven naast zp en als je een goede zp-er wil zijn, moet je er echt wel veel tijd in stoppen !! )
Als je het officieel niet weet dat ze het al even probeert kun je er ook moeilijk rekening mee houden. Want als ze realiseert dat je het dus weet en er achter haar om over gesproken is kun je haar nog meer kwetsen vrees ik. Ik zou het maar gewoon vertellen zoals je wilde. Maar mocht zij het moeilijk vinden dan kun je vragen of er iets is en misschien vertelt ze het dan. Pas daarna kun je daar iets mee. En uiteindelijk weet ik als iemand die 5 jaar moest wachten: het maakt niet uit hoe je het vertelt, het is altijd pijnlijk. Niet omdat het niet gegund wordt, maar het confronteert heel erg en ik was ook altijd verdrietig. Maar altijd pas privé, niet in iemands gezicht. Dan deed ik altijd blij want voor hen was ik dat ook oprecht. Maar die kracht kwam ook pas met de jaren hoor. Het enige wat je kunt doen denk ik is rekening houden met een mindere reactie en hier begripvol voor zijn.
Zij wist van mij ook niet dat we bezig waren met proberen. Ik heb het er nog een keer met mijn moeder over gehad en ik heb besloten om het na haar verjaardag, 17 maart, te vertellen (telefonisch). dan heb ik ook mijn tweede echo gehad en heb ik dus meer zekerheid. Ik wil het na haar verjaardag doen zodat tijdens haar verjaardag niet de aandacht uitgaat naar mijn zwanger zijn. Na haar verjaardag gaat er toch weer een tijdje overheen voor ik haar zie, dan kan ze een beetje aan het idee wennen. En inderdaad, in principe weet ik niet dat ze al lang aan het proberen is dus kan ik daar ook geen rekening mee houden. natuurlijk zal ik nu wel minder gepikeerd zijn als ze niet heel enthousiast reageert. Bedankt voor de tips. Als er nog meer zijn, hoor ik het wel
Ds85 dat is moeilijk. Ik denk ook dat het grootste probleem nu idd is dat je iets weet wat je eigenlijk niet mag weten. Ik zou proberen rekening te houden met de gevoelens van je zus maar het wel vertellen. Misschien idd niet meteen aan het beginvan de avond dan gaat het tijdens het eten niet alleen maar over jullie nieuwe geluk. Ik vond het zelf moeilijk om mijn zus te vertellen omdat ze kanker heeft en vecht voor haar leven en ik voor mijn gevoel zo maar nieuw leven maak. Aan het begin was het wel even een beetje vreemd om op dezelfde avond over verdriet en geluk te praten. Maar nu we een paar weekjes verder zijn gaat het steeds beter. Dit is een andere situatie dan waar jij in zit maar ik heb hier voor mezelf wel geleerd dat je ondanks de situatie van een ander wel af en toe je eigen geluksmoment mag pakken.
ds85.. Wat lastig weer zeg. Ik ken het wel omdat wij ook al sinds begin 2008 bezig zijn, maar toch vind ik het lastig je advies te geven. Vooral omdat je het eigenlijk nog niet mag weten dat zij bezig zijn. Toch vind ik eerlijk gezegd een jaar nou ook nog weer niet ZO lang eigenlijk. Zitten ze al in de mm of proberen ze nog zonder hulp? Ik zou het gewoon vertellen wanneer en zoals jij het wilt. Het hoeft niet alleen te draaien om degene waarbij het niet lukt zeg maar. Jij bent blij, dat mag jij ook delen. Ook ik heb het wel eens moeilijk gehad als een familie-lid vertelde dat ze in verwachting waren, maar wist zelf ook donders goed dat zij blij mochten zijn en dat zij niks kunnen doen aan mijn situatie.
meis.. ik zou het ook lastig vonden het te vertellen laatst aan een vriendin gezegd die in mm zit. ze is blij voor ons... en vertelde toen meer over hun behandelingen... ook wel fijn
Ja zelfs een dvd! Maar de foto is helaas heel slecht. Duidelijk hele oude apparatuur, heel anders dan in het ziekenhuis. Dus de moeite niet waard, maar volgende week weer echo in het zkh dus dan komt er wel een foto
nuage een dvd"das leuk doet de vk dat?? maar nog beter dat alles ok is en het hartje klopt.. kon er meer bloed komen (zag ze dat op echo?)
Nuage, wat fijn dat het met de kleine uk goed gaat Combinatietest laten wij niet doen, we vinden de uitslag niet echt duidelijk, terwijl je wel weer extra onzekerheid door kan krijgen. Maar een ieder die het wel wil laten doen,moet dat natuurlijk gewoon zelf weten. dat is het fijne eraan, mits je niet in een risicogroep valt, kan je zelf de keuze maken.
Wij zijn inmiddels ook weer thuis gekomen, na de echo. Het was super, het hartje klopte en heeft ze ook laten horen. En hij/zij lag al lekker op en neer te springen . Het meten ging niet zo heel makkelijk. Ze kwam nu uit op 9w4d, maar ze zei dat er waarschijnlijk met de termijnecho nog wat bij kon komen omdat hij/zij niet helemaal languit lag. Maargoed, dat merken we vrijdag wel. Het belangrijkste is dat het tot dusver helemaal goed gaat!
Het blijft lastig! Ik vond het vaak fijner als vriendinnen het over de telefoon vertelde want dan kon ik ff huilen thuis en me erover heen zette! Het blijft pijnlijk omdat jezelf zo graag zou willen en iedereen om je heen zwanger lijkt te worden in korte tijd! Ze zal het je niet misgunnen, maar wel heel verdrietig zijn door de confrontatie! Liefs