wanneer ouders vertellen

als ik jou was zou ik gewoon op mijn eigen gevoel af gaan zolang niemand het weet kun je ook nergens tereccht voor vragen, en ik hoop van harte van niet maar mocht het misgaan dan moet je eerst vertellen ik ben zwanger geweest maar het isniet goed gegaan.

ben zelf drie keer zwanger geweest en de derde keer wist mijn schoonmoeder het eerder dan mijn man.
ik moet het direct kwijt en niet aan iedereen hoor maar aan mijn ouders zijn ouders en mijn zusje en zijn broertje verder nog niet maar die wisten het meteen al ik vond het fijn maar nogmaals doe wat je hartje je ingeeft

 

Ik heb voor mezelf bepaald van welke mensen ik het fijn zou vinden om steun te krijgen als ik een mk zou krijgen. Die mensen heb ik het al voor de 3 maanden verteld. Dat waren ook mijn ouders. Ik heb wel gewacht op de eerste goede echo (8weken 4dagen)
Met andere mensen zou ik zo iets persoonlijks niet willen delen. Die horen het netjes als de 3 maandengrens gepasseerd is.
Ik heb samen met mijn vriend bepaald wie in welke categorie viel en daar houden we ons netjes aan.

 

Ik heb meteen toen ik een positieve test in handen had, zowiezo als eerste me ventje opgebeld, en daarna natuurlijk m'n moeder

 

Ik had zaterdags een positieve test, en zondags meteen aan mijn moeder verteld en de volgende dag aan mijn twee beste vriendinnen en mijn schoonouders. Verder had ik bij 9 weken een goede echo en heb ik het de rest allemaal verteld. Ik ben misschien een muts maar zoiets moois kon ik niet voor mijn moeder verzwijgen. ook niet als ik dadelijk weet wat het mag gaan worden hahaha

Terwijl ik toch echt wel goed geheimpjes kan bewaren.

Liefs Bojenna

Ps en ook gefeliciteerd met dit moois

 

zoiets kan je niet verbergen voor je moeder mijn moeder heeft bij Daan gezegd toen we het vertelde haha dat wist ik al en bij me schoonzusje zei ze meis doe eens een test je bent zwanger.

En toen we het wilde vertellen dit keer zei me ma toen ik zei pa ma ik wil wt vertellen en toen knikke me ma al van gefeliciteerd meis.

dus alsje ma ook precies weet wanner je og word weet ze ht nu waarschijnlijk ook

Wat ik ook wil zeggen je krijgt een hele fijne band met je moeder je kan veel vragen bij haar kwijt.

 

Wij zijn 'meteen'met de test naar onze ouders gereden
We waren zo blij en moesten het aan iemand kwijt.
Onze broers en zussen hebben we het 2 weken later verteld en de rest pas na 12 weken

 

Hallo!

Toen wij zwanger waren van Tamara, hebben we het ook vrijwel meteen tegen onze ouders en broers/zussen verteld.
Zo konden ze ons steunen bij een goede zwangerschap, maar ook als het fout was gegaan.
Ik had het toch niet voor me kunnen houden en ik denk dat m'n moeder en schoonmoeder het toch wel hadden gezien.
Die kennen me zo door en door...

Kennissen en vrienden hebben we het pas na 3 maanden verteld.


Lekker genieten van je zwangerschap meid.

Liefs Elly

 

Ik had 22 januarie een positieve test, en op de verjaardag van mijn vader 23 januarie hebben we het aan hem verteld. Voor de steun tijdens de wangerschap en ook als het evt mis gaat. (gaan we niet van uit) Erg vroeg maar het voelde goed, en ik kan erg goed met mn vader overweg sinds mijn moeder is overleden.

 

Ik had eerst met mijn vriend gesmst en daarna savonds heeft hij met zijn ouders ge msn't omdat hij beetje onzeker werd, maar zijn ouders zijn zo blij en noemen elkaar al oma en opa en daarna mijn 2 vriendinnen en mijn moeder paar dagen later! En Myrna 2 weken later. En veel weten het al van mij en ik heb 2 postieve echo's gehad, dus heb ik vertrouwen in

Andere is wel fijn als het mis gaat kunnen ze je steunen.....

 

Wij hebben het de dag na de test aan onze ouders verteld. Ik zie het nut niet zo in van het geheim houden. Ik vertel mijn moeder zowiezo vrijwel alles

Mocht het mis gaan is het juist fijn als je steun hebt van je ouders.

 

Wij hebben het een week na de positieve test verteld aan ouders en broers/zussen. Bij de 9weekse echo waarbij we het hartje hebben gehoord en gezien hebben we het ook aan vrienden ed verteld. Je kan er toch al niet meer om heen... pas mijn eigen broeken al niet meer.

Ik vond het juist wel prettig om het op deze manier te doen omdat je zo ook meer begrip hebt.

 

Wij hadden voor ogen te wachten tot de 12 weken (wanneer je de eerste echo krijgt) maar nu ik zwanger ben, begin ik toch te twijfelen. Ik ben benieuwd hoe lang ik het vol ga houden....ik hoop in ieder geval dat ik het volhoudt tot ik 8 weken zwanger ben. Wel willen we het op een leuke manier vertellen, met een cadeautje ofzo.

 

hoi Jessica,

Hoi,

Gefeliciteerd met je zwangerschap!

De 1e keer hebben we het met ongeveer 7 weken tegen ouders/zussen verteld. ALs het mis gaat is het ook wel fijn dat je dat kunt delen..... zeker als je zo'n goede band hebt!

Helaas ging het bij ons ook mis de 1e keer, dus was ik heeeeeel blij dat ik mijn verdriet ook met mijn ouders kon delen.

De 2e keer verteld met 8 weken. Ik zou het zelf nooit voor de 6 weken vertellen, omdat je dan nog 'gewoon ongesteld' kunt worden. Dat is dan wel niet helemaal 'gewoon', maar ik was zelf toen nog heel onzeker en wilde liever nog een paar weekjes wachten voor mijn eigen gevoel.

Maar je moet uiteraard doen wat jouw/jullie hart je ingeeft. Enneh, mannen hebben makkelijk praten hoor, die van mij wilde ook wachten tot 12 weken

 

Buiten wijzelf zijn er twee mensen die het weten; onze beste vriend en de eigenaar van ons stamcafé
We wachten tot aan de 12 weken, dan vertel ik het eerst aan mijn zus. Zij wist door omstandigheden als laatste dat we gingen trouwen, nu zal ze als (bijna) eerste weten dat ze tante wordt. Daar verheug ik me enorm op. Ze is een onverbeterlijke kletskous, vandaar dat we de 12 weken afwachten.
Mijn vader was vorige week hier, en kijken, kijken. Maar hij zei niks en vroeg niks. Ik denk dat hij het wel vermoed.

Als dingen anders waren, zou ik het eerder aan mijn ouders vertellen. Dan zou ik het ze ook niet hoeven vertellen waarschijnlijk, dan zouden zij het mij vertellen
.