couveuse

Die laten ze niet huilen hoor, dan leggen ze hand op hoofdje en andere hand tegen de voetjes.
Tenminste zo deden ze dat in het Radboud

 

Dat deden ze ook bij ons in het ziekenhuis (Heerenveen).

 

Ik heb het niet gezien wat ze ermee doen, onze dochter huilde in de couveuse bijna niet, pas bij het thuiskomen heeft ze 24/24 uur gehuild=> huilbaby tot 1 jaar

 

Ik heb geen idee, ferron gaf geen kick in de couveuse en op de afdeling.
Ze vonden het allemaal een rustig en stil mannetje.
dat kwam later wel, haha. Uit het ziekenhuis.
maar ik kan me voorstellen dat ze er wel netjes mee hebben omgesprongen.
Als er een baby huilde op die afdeling in Hoorn waar ferron lag, dan werd er vrijwel meteen op gereageerd, en liep er een "zuster" naar het babietje toe, om te troosten. Werd wel goed in de gaten gehouden.

 

Bij Renzo werd ook hand op hoofdje, en hand op voetjes gelegd, zodat ze weer even baarmoeder gevoel krijgen.
Ook werd er wel gewerkt met een prematurenspeen.

 

Mijn dochter lag in een open couveuse met drains in haar borstkastje, die kon dus niet uit de couveuse gehaald worden en die werd dan ook getroost met een hand op haar hoofdje of een prematurenspeen.

 

Hier ook de hand op het hoofdje en onder de voetjes!

Toen hij wel uit de couv mocht trof ik hem regelmatig bij de verpleegkundigen op schoot aan als ik in het ziekenhuis kwam.

 

p.s tegenwoordig hebben ze op veel couveuse afdelingen in het ziekenhuis "webcams" opgehangen, gericht op je kindje, zodat je dag en nacht kunt kijken, zo kun je het dus ook in de gaten houden wat ze doen als je kindje huilt.
Bij Ferron hadden ze dat nog niet, maar waren ze er nog mee bezig,toen hij 1 maandje uit t ziekenhuis was, zag ik in de rkant dat er nu ook webcams zijn op zijn "oude' afdeling.
Goede zaak hoor!

 

Mijn zoon is met 32 weken geboren en moest dus ook de couveuse in...
Ook hij lag in Hoorn.
Ik heb dat als een hele mooie tijd ervaren, dankzij de onwijs lieve zusters die daar werkten.
Ik kwam op het idee om een schriftje op de couveuse te leggen.
Zo konden de zusters (als ze tijd hadden) er dingen in schrijven die gebeurden als ik er niet was.
Zo kon ik het leventje van mijn zoon voor mezelf wat completer maken...
Na een tijdje zag ik op alle couveuses zo'n schriftje liggen....

Inmiddels is mijn zoon 14 en bijna net zo groot als ik...

 

Dat hadden ze bij ons in Heerenveen ook. Ik kon Tymen de hele dag zien. En als ze hem gingen voeden en ik kon zelf niet dan gingen ze zo zitten dat ik ze kon zien. Het had ook nadelen, elke keer als hij huilde en ik vond dat het te lang duurde voor er iemand kwam dan strompelde ik er zelf maar heen. (Overigens had dat niets met slechte zorg te maken. Was toen zo'n emotioneel wrak)

 

Mijn dochter mocht gewoon uit de couveuse als wij er waren, maar als ze huilde als wij weggingen deden wij inderdaad hand op hoofdje en voetjes om dat "baarmoedergevoel" weer na te bootsen (weerstand geven zodat ze zicht weer opgesloten voelen in de baarmoeder)....