Wie ondanks medische indicatie toch gekozen voor vk?

Ik heb het gedeeltelijk gedaan. Tot en met de termijnecho was ik in het ziekenhuis en daarna t/m week 29 bij de verloskundige. Vanaf week 30 moest ik mij echt weer in het ziekenhuis melden. Dit was echt op mijn verzoek.

Ik herken je ‘klachten’ over het ziekenhuis heel erg. Ik moest altijd vreselijk lang wachten, elke keer een ander gezicht (ja want dan heb je tenminste geen vreemde aan je bed tijdens de bevalling: leuk, de gyn die uiteindelijk de keizersnede heeft gedaan zag ik pas op de OK en had ik de dag ervoor pas voor het eerst op controle gezien. Gelukkig herkende ik hem nog van mijn eerste bevalling!), langere reistijd, oppas regelen, betaald parkeren etc etc etc.

Ik was overigens medisch wegens een geschiedenis met PE en hellp en daaropvolgend een keizersnede. Kreeg ook bloedverdunners (ascal 80), maar hoefde daarvoor niet extra te prikken ofzo.

 

@Nuage Wat vervelend zeg allemaal. Je voelt je zo te lezen niet gehoord, gesteund en veilig bij de ondersteuning vanuit het ziekenhuis. Mijn advies is om een officiële klacht in te gaan dienen bij het ziekenhuis over de werkwijze. Op de website van het ziekenhuis zal vast wel vermeld staat op welke manier je dit aan moet pakken.

Het is misschien niet wat je zou willen ondernemen, maar dit wel de manier om je klacht serieus onder ogen te brengen bij je behandelaars. Ook wordt er dan eens goed naar gekeken.

Het andere punt.
Je hebt het recht om af te zien van medische ondersteuning echter zullen hier wel consequenties aan kunnen zitten. Dit moet je even goed uitzoeken hoe dit zit. Ook hier heeft een ziekenhuis een juridische afdeling voor. Er zij ook patiënten die tegen advies van de arts toch naar huis gaan. Dan ligt de verantwoordelijkheid geheel bij de patiënt en dient daar ook een handtekening voor gezet te.worden zodat de behandelaars niet aansprakelijk gesteld kunnen worden.

Succes!

 

Er is een facebookgroep 'de vrije geboorte.' Jij hebt zelfbeschikkingsrecht/recht van autonomie. Dat betekent dat als jij het niet wilt zij niks kunnen eisen of bepalen. Er wordt vaak gedaan alsof zij jou iets kunnen opleggen. Maar dat kunnen ze niet. Op die Facebook pagina kan je jouw verhaal delen (besloten groep). En je kan er mensen vinden die wellicht een verloskundige oid vinden die jouw wil begeleiden tijdens de zwangerschap. Laat jezelf niet ondersneeuwen! Ik zelf was ook medisch en ben terug gegaan en onder de vk bevallen.

 

Ik voel je frustratie. Andere indicaties maar ook kortvoorgeschreven medicatie, iedere keer een ander, onmogelijke tijden, en verplicht in een behandelteam.

(Zit je zeker ook in een universitair ziekenhuis? In een kleiner streekziekenhuis, waar ik later naar ben overgestapt is dit heel anders)

Ik heb aangegeven de betreffende medicatie met "informed consent"/op eigen risico te willen slikken en dit vast laten leggen zwart op wit boven aan m'n dossier. Dat scheelde discussie met de "onbekenden".

Het "team" heb ik geweigerd omdat ik mijn eigen gyn wilde, als compromis 2x het team gezien ipv iedere 2wk. Ze hadden amper meerwaarde.

Ik ben bij mijn tweede onder behandeling gegaan bij een VK naast de gyn. Gewoon omdat je dan geen nummer bent.
Het streekziekenhuis wilde me eigenlijk niet hebben omdat ze me te ingewikkeld vonden. Maar wel heel fijn behandeld daar.

De gyn uit het univ. Zkh was ook echt top maar de organisatie eromheen was waardeloos.

Maar de vk heeft voor mij echt het verschil gemaakt in de tweede zwangerschap!