Hi dames. Ik ben nu 41 +1 zwanger. Vandaag weer bij de verloskundige geweest en alles zag er nog goed en rustig uit. Er is wel een afspraak ingepland voor inleiden aankomende woensdag, iets wat ik absoluut niet wil en nu al vreselijk tegen op zie. Verder ben ik sowieso bang voor de bevalling en de pijn, al wil ik wel heel graag bevallen! Wil m'n meisje nu wel eens ontmoeten. Nu zit ik mij af te vragen. Zou mijn angst de bevalling onbewust kunnen tegen houden??? X
Stress zorgt voor adrenaline en remt oxytocine. Het kan wel weeen remmen. Ontspannende dingen doen? Boek lezen, in bad of lang douchen?
Hm helaas heb ik geen nog weeën. Maar ik bedoel of het de bevalling zelf tegen kan houden. Gewoon het in gang zetten ervan...
Ik denk wel dat stress een invloed op je bevalling kan hebben. Zo ken ik genoeg verhalen van moeders die bevielen net omdat ze stress hadden. Ik ken ook genoeg verhalen van dieren die wachten met bevallen tot een voor hun goed moment... Maar bevallen doe je toch en als ze inleiden, denk ik niet dat je het echt nog verder gaat kunnen tegenhouden, met zo'n team specialisten rond je.
Nee dat weet ik ook wel! Maar juist omdat ik zo bang ben.. Vraag ik me af of dat het kan tegen houden dat de bevalling natuurlijk op gang komt ..
Mijn verloskundige heeft tijdens een voorlichtingsavond ook vertelt dat angst/stress, ofwel adrenaline de bevalling tegenhoudt. Probeer dus te ontspannen.. Succes!!
ja dat kan bevalling tegenhouden. En als het eenmaal begint en je gaat je erg lopen stressen kan het ontsluiting tegenwerken en dat wil je gewoon niet.. hup denkmodus uit en ga het ervaren en doen, je kan het
Misbegrepen van mijn kant Ik denk het eigenlijk wel dat je door je zenuwachtig te maken de boel kan tegenhouden, maar die mening zijn velen toebedaan Ik kan me echt wel voorstellen dat je niet loopt te springen om een inleiding, zou ik ook helemaal niet willen. Ik duim met je mee dat het alsnog op een gewone manier zijn gangetje kan gaan.
Geen ervaring of het de bevalling tegen houdt, maar het hield hier wel de ontsluiting tegen. Bleef hangen op 4 cm, omdat ik zo bang was voor een zelfde bevalling als mijn dochter dat ik er niet mee om wist te gaan (en dat is dan bevalling nummer 5) op het moment dat ik pijnbestrijding zou gaan krijgen zat ik ineens op de 9 cm en nog geen kwartier later was hij er.
Een vreselijke tweede bevalling gehad en doodsbang voor de derde. Deze derde was daardoor denk ik, bijna twee weken te laat. Toen ik dacht: laat maar komen, ik ben op. Kwam ze ook. Dat was een hele fijne bevalling. Dus alle stress voor niks.
Ja ik geloof daar wel een beetje in. Ik was niet bang (het was de eerste) maar heel druk op het eind. Met 40.5 kreeg ik op m'n kop en moest ik van de verloskundige gaan relaxen en kreeg ik "huisarrest" tot 40.7 dan werd ik ingeleid. Ze zegt onbewust hou je de bevalling tegen op deze manier .Ik vond het super stom, heb gefrustreerd m'n visite afgebeld..maar k ben dezelfde avond bevallen. K hoop voor je dat het toch spontaan komt. Sterkte als het zover is.