Hier heb je gelijk in. Of ze nou om 19:30 thuis in bed ligt voor de nacht of daar. Dat maakt niet zoveel uit. Het ging mij meer om 2 nachten en dus een hele dag. Dat kan ik mij totaal niet voorstellen. Als je hiervoor kiest, omdat het qua werk anders niet kan, had je gewoon niet aan een kind moeten beginnen. Ik kan me niet indenken dat ik mijn zoontje donderdagavond wegbreng en zaterdagochtend pas weer ga ophalen...
Een beginnende depressie los je niet alleen maar op door een nachtje door te slapen. Als ze de volgende dag weer een slechte nacht heeft gehad wat dan? Denk niet dat jij je kleine eeuwig uit logeren kan laten gaan. Dan kan oma haar overdag ook wel helpen met de kids zodat ze dan ook wat "ontlast" is. En tuurlijk hoeft ze van manlief niet te verwachten dat hij snachts uit bed gaat, maar ik neem aan dat ie de avond gewoon thuis is? Dus waarom niet rond 7 half 8 je bedje ingaan en dat hij de kids op bed legt en je alsnog meer uren slaap hebt. Maar goed jij voelt je er goed bij en daar gaat het uiteindelijk om, alleen ikzelf zou het nooit over mijn hart kunnen krijgen.
vorige week toen is de oudste 2 nachten gaan logeren en toen ik 1 nacht al wat meer geslapen had (die 2 losten elkaar af met wakker worden en huilen) was ik alweer een heel ander mens.' dat was zo'n groot verschil. en een depressie gaat idd niet over van alleen goed slapen, maar een uitgerust mens zit al een heel stuk beter in z'n vel als iemand die op zijn laatste reserves loopt. maar ik denk dat het ook heel makkelijk praten is als je zelf niet in de situatie zit. als ik dit nu niet zo zou hebben zou ik waarschijnlijk ook denken: och gut, zo vroeg al uit logeren. zou ik nooit doen! maar dat weet je pas als het zover is.
Mejon daar heb je id gelijk in ik zit niet in die situatie waar jij in zit dus kan ik het me ook niet voorstellen, mischien had ik het ook wel gedaan als ik in jouw situatie zat. En je hoef je niet te verdedigen hoor het is niet iets verschikkelijks wat je gedaan heb haha. Je wilt het beste voor je kindje en als dat op deze manier is dan is dat zo toch. Rust lekker uit, dan kan je er weer lekker tegenaan!
dank je wel! ik had het ook liever anders gezien allemaal, maar het loopt gewoon allemaal anders zoals ik verwacht had en ook wil. gaat heus wel weer goed komen, maar op het moment gaat het moeizaam. en ik ga het met Mara echt nog wel goed maken hoor, veel knuffelen enzo. Voor nu is het even niet anders. het is wel lastig als sommigen schrijven dat ze het niet begrijpen en dat zij het niet over hun hart kunnen verkrijgen...dan denk ik: ik wel, maakt mij dat een slechte moeder? Als ik zoiets lees moet ik mezelf echt duidelijk maken dat dit nu wel even beter is. en dat iemand die niet in de situatie zit niet weet waar ze het over heeft. en dan voel ik me ook weer minder schuldig. maar je mag natuurlijk gewoon zeggen hoe je erover denkt. maar geloof me, bij de eerste was het ook niet makkelijk maar heb ik ook nooit gedacht aan logeren enzo. ik ging gewoon door en het is ook goed gegaan toen. maar zoals ik al zei, deze kraamtijd is zo anders gelopen, helemaal niet leuk als je zo depri bent terwijl je juist zo trots bent op je meiden. net of je niet blij bent met je kindje, terwijl ik er kei gek op ben. ik begrijp de "negatievere" reacties wel hoor.
ik denk ook niet dat je na 2 weken al kan zeggen dat je een beginnende depressie hebt. Dan wijdt ik dat eerder aan hormonen, vermoeidheid of gewoon wennen aan de hele nieuwe situatie. Nogmaals, bij ons ging het in het begin ook erg moeizaam. Onze zoon heeft koemelkallergie en daardoor ook erg veel gehuild. Kan nu pas zeggen dat we langzaam de goeie kant uitgaan. En ik weet dus echt hoe zwaar die eerste weken zijn. Hij sliep toendertijd van 12 tot 3, wekenlang. En onze oudste had toen dubbele oorontsteking. Je vraagt om meningen en ik zou mijn zoon toen hij net 2 weken oud was echt niet uit logeren kunnen brengen. Ik heb het gevoel dat hij dan gewoon bij mij op de beste plek is. Dan heb ik zelf maar even wat minder rust, eerst hebben we er samen als gezin voor gezorgd dat we wenden aan de nieuwe situatie. Eerst regelmaat en rust creeren, als gezin. En in het weekend goede afspraken maken met je man. Op zaterdag mag ik "uitslapen" en hij op zondag. Zo hou je elkaar op de been. Er komt echt een einde aan deze tijd. En als je kind weer goed in zijn vel zit, zul je zien dat jij ook de hele wereld weer aan kan.
Ik vind het ook onvoorstelbaar. Hoe op ik ook zou zijn ik zou mijn kind met twee weken echt niet laten logeren. Was het geen optie dat je moeder een paar dagen bij jou in huis kwam om bij te springen met de kids? En tja, mijn man moest ook iedere nacht half 5 zijn bed uit maar die hielp gewoon mee hoor. Sterker nog. de eerste drie weken was ik bedleggerig en heeft hij alles zo'n beetje gedaan voor mij en de kleine. Maar waarom vind je onze meningen zo belangrijk? Als jij vind dat je erg goed aan hebt gedaan en er geen problemen mee hebt dan is het toch goed zo. Iedereen is anders (gelukkig!)
ten eerste ben ik niet zelf over een depressie begonnen, want ik dacht dat het idd met hormonen te maken had, maar de kraamhulp en verloskundige vonden dat het niet langer kon zo, omdat er helemaal niks meer in me zat. ze noemden me "een hoopje ellende" en "zoutzak". zo ben ik normaal echt helemaal niet. de verloskundige heeft ook om die reden extra kraamhulp geregeld omdat op deze manier niet "afgesloten" kon worden. ikzelf ben niet over een depressie begonnen maar daar kwamen hun mee. verder gaat natuurlijk iedereen anders om met bepaalde situaties. jij moet er niet aan denken je kleine te laten logeren, ik denk dat dat nu wel even een "oplossing" is en morgen komt ze weer lekker thuis. en dan kan het nog wel lastig zijn, maar hoe beter ik me ga voelen hoe beter ik er voor de kinderen kan zijn. misschien hoeft ze na dit nachtje helemaal niet meer te gaan logeren. en anders kan de oudste de volgende keer weer. die vindt het kei leuk bij opa en oma en gaat er heel graag heen. maar nu ze ziek is heb ik dit keer besloten haar thuis te houden. het is verder geen doodzonde ofzo. ik vraag idd om de mening van iemand, en ik heb al in eerdere berichten gezet dat die ook gewoon gegeven mogen worden. helemaal niet erg. maar als je jezelf niet zo ellendig voelt (wel moe, maar geen dip ofzo) dan denk ik dat het heel moeilijk is te begrijpen of je wel of niet zoiets zou doen. en ik geef ze niet aan de eerste de beste mee. ik heb 500% vertrouwen in mijn ouders en weet dat ze er heel erg goed voor zijn. niet iedereen krijgt haar te logeren,als mijn ouders het niet zouden doen dan ging ze ook nergens heen, want ik vertrouw het verder niemand toe.
sidmick: ik heb gisteren dit bericht geplaatst omdat ik op het begin twijfelde of ik er wel goed aan had gedaan. het voelde wel goed omdat ik vertrouwen heb in mijn ouders en ik weet dat ze goed is, maar was erg benieuwd of er meer moeders waren die al vroeg hun kindje lieten logeren om zelf te kunnen bijtanken (of andere redenen). ik was nieuwsgierig hoeveel moeders dat nu wel of niet doen. (en misschien dat ik me dan toch wat beter voelde over de situatie). en dat doe ik nu ook. ik weet nu dat ik echt niet de enige ben en me er niet schuldig over hoef te voelen. de meesten begrijpen het gelukkig wel.
mejon, ik zou het zelf nooit doen, maar ik kan me goed voorstellen dat jij je er op dit moment beter bij voelt! En als je kindje er gewoon goed tegen kan waarom niet! je bent er echt geen slechte moeder door je doet gewoon wat jij denkt dat het beste is voor je kind. en dat hoef je ook echt niet te verdedigen. ga gewoon op je gevoel af en heb er vertrouwen in dat jij als moeder het goede doet!
Die iemand hierboven ben ik. Het is geen stress, het is noodzaak. Ik stress gelukkig niet zo snel. Als je zelf in Rotterdam woont en je ouders in Den Haag dan ga je niet op de vrijdagochtend, voordat je naar je werk moet, even naar Den Haag rijden. Ik weet niet waar jij woont, maar de snelweg (A13) staat vol met files (2x file dus, heen en terug). Dus heb ik niet zoveel zin om om 5:00 uur 's ochtends te vertrekken om om 8:30 uur weer terug te zijn in Rotterdam. Dus donderdag avond wegbrengen is meer noodzaak dan makkelijk of uit stress. Wij hebben er echter geen problemen mee. De tweede nacht komt idd regelmatig (1x per maand voor). Wij (ik, mijn zoontje en mijn ouders) hebben er weinig problemen mee. Gelukkig kan het op deze manier ook. Het is idd heel persoonlijk. Voor ons werkt het prima, mijn ouders zijn superblij dat ze regelmatig op mijn zoontje kunnen passen ennee...mijn zoontje herkent mij ook nog steeds hoor. Dus iedereen dik tevreden.
Ik neem aan dat je weer mij bedoelt. Ik vind je opmerking nu echt te ver gaan. Dus omdat ik voor kies om te blijven werken en mijn zoontje naar mijn ouders wegbreng een avond van te voren omdat ze in een andere stad wonen, had ik niet aan kinderen moeten beginnen? Weet je wel wat je zegt? Het is helemaal prima dat jij je kind niet uit logeren doet, jouw beslissing. Maar laat anderen alsjeblief in hun waarde. Je gaat hier toch niet zitten sugereren dat ik geen goede moeder ben? Wat een kortzichtigheid zeg.
ieder moet het op zijn eigen manier doen. mijn zus heeft de kinderen ook nooit laten logeren, terwijl mijn broer ook heel makkelijk was daarin. maar zie nu het verschil tussen die kinderen. die van mijn zus hangen constant om mijn zus en zijn super verlegen, terwijl die van mijn broer nergens moeilijk over doen. en onze oudste is ook meer gewend dagjes naar opa en oma te gaan en te logeren en zij is ook veel makkelijker. dus of het zo verkeerd is.....in sommige gevallen denk ik dat het ook goed is als je je kinderen wat vrij laat op een gegeven moment. is denk ik voor je kind ook fijner. mocht er ooit iets zijn waardoor ze op een ander aangewezen zijn dan kun je ook met een gerust hart vertrekken. nou, mijn zus kan dat niet hoor. en kiwi1: ik snap goed dat je je kleine laat logeren. en als dat voor jullie gewoon goed werkt, waarom niet. je kleine weet toch niet beter....
En nog een aanvulling. Mijn moeder moest 5 dagen in de week werken omdat het toen niet anders kon. Ik zag mijn moeder dus alleen maar 's avonds en in het weekend. Ik heb een superband met mijn moeder, zij is de liefste moeder van de hele wereld voor mij ondanks dat ik haar niet de hele dag me me heen had het eerste 3 jaar. Had mijn moeder dan ook niet aan kinderen moeten beginnen, Christina83? Terwijl wij altijd zo'n geweldige band hebben gehad. Dus oordeel alseblieft niet over anderen. Je hebt geen idee waar je het over hebt.
Kiwi1 waarom gaat je kindje niet naar een kdv? Ik wil me er niet mee bemoeien hoor je moet doen wat jou t beste lijk maar vroeg me het af.
Mijn kindje gaat 2 dagen in de week naar de gastouder. Die woont tegenover ons en 1 dag ( en dus 1 nacht) naar mijn ouders omdat we dat allemaal heel fijn vinden. Ik werk 3 dagen. Ik heb er persoonlijk echt geen problemen mee om hem mijn mijn ouders te laten logeren. Hij heeft er super naar zijn zin daar. Dus doe ik dat met een gerust hart.
dan is het toch goed. sommigen staan wel meteen klaar met hun "oordeel", maar laat iedereen lekker zelf kijken hoe ze de dingen aanpakken. mijn ouders vroegen wat ik vandaag verder wilde, of ze de kleine toch moesten brengen, ik moest aangeven wat ik wilde. en ik heb besloten haar toch nog een nachtje daar te laten. kan ik nog even afkijken hoe het verder loopt met mijn zieke dochter en morgen komt ze weer thuis en dan kan mijn andere dochter ook weer wat opgeknapt zijn. en het voelt nu niet meer verkeerd dus....ga me er niet schuldig over voelen. en voor de moeders die hun kleine ook wel eens laten logeren en even voor zichzelf kiezen....knap dat jullie het kunnen, jullie kindjes worden er niks slechter door en jullie zelf ook niet!
hihi, ik ben gelukkig niet de enige, maar lars slaapt altijd gewoon thuis. tis pas een keer voor gekomen dat hij een nachtje logeren moest, omdat we zelf niet thuis konden slapen, maar ik vond t vreselijk, wou hem om 9 uur liefst al weer halen.... maar ik denk dat ik in het geval van de ts hetzelfde had gedaan, wat dat betreft zijn we verwend, lars heeft altijd goed geslapen
En dan voel ik me schuldig dat ik a.s. vrijdag na de Sinterklaasviering op het kdv zelf naar huis ga om een paar uurtjes te slapen en Camila dan achterlaat tot half zes.... Voor het eerst in ruim tien maanden.
Iedere situatie is toch anders en als de mama zich er goed over voelt snap ik niet waarom er weer geoordeelt moet worden , dit zie ik hier zo vaak .. iedere mens is anders , en dan hoeft er niet gelijk geroepen te worden dat het verkeerd is .. ik begrijp het goed dat ts een keertje door wil slapen , jeetje het is toch geen misdaad , 1 nachtje doorslapen doet wonderen en daar ben jezelf mee gebaat maar ook je kids , want een mama die dadelijk eraan onderdoor gaat daar hebben de kinderen ook niets aan .. Ik heb ook een dochtertje die in bijna twee jaar nu nog nooit door heeft geslapen , iedere nacht is het raak .. soms ligt ze 1 uurtje wakker , soms slapen we maar een uurtje of 4 , en ik kan je vertellen dat mijn dochtertje geregeld naar opa en oma gaat logeren , zodat mama ook bij kan tanken .. dus ga lekker bijslapen en je kindje is nog zo klein die merkt er waarschijnlijk niets van , als ze hun flesje en warme bedje maar hebben ..