vragen over keizersnee

Ik kan alleen maar over mezelf praten uiteraard en ik heb voor Louise een keizersnede gehad. Ik moet zeggen dat ik het heel erg zwaar vond, het herstel is best pittig, maar dat verschilt ook weer per vrouw.

Voor mij was het een behoorlijke shock want ik ben al die tijd uitgegaan van een vaginale thuisbevalling. Helaas begon de vk een paar dagen voor mijn uitgerekende datum te twijfelen of het een koppie of een kontje was dat ze voelde. Dus op naar het zh voor een echo, de vk daar dacht dat Louise gewoon goed zou liggen maar toen de echo erbij kwam bleek madam dus helemaal scheef te liggen. Na een zeer pijnlijke draaipoging heeft de gyn een ks ingepland omdat Louise horizontaal in mijn buik lag en vaginaal bevallen onmogelijk zou zijn. Ik ben er erg blij om dat ze er alsnog achter zijn gekomen. Had er niet aan moeten denken dat ik met 10 cm ontsluiting op bed had gelegen en dan alsnog een ks had gekregen. Gelukkig kon de ks pas op maandag en had ik het weekend nog om me enigzins voor te bereiden.

Ik was vooraf heel erg bang voor drie dingen; catheter, infuus en de ruggeprik. Alledrie is het me zoveel meegevallen! Het catheter was even een vervelend gevoel maar totaal niet pijnlijk. Het infuus zat er al in voordat ik er erg in had en voor de ruggeprik kreeg ik eerst een verdovingsprikje (stelt ook niks voor) en toen de ruggeprik zelf, dat was even een pijnlijk prikje maar meer zo van auw, oh het is alweer voorbij Dan voelt het heel raar want meteen is alles vanaf de bovenkant van je buik verdoofd. Ze vroegen voel je dit? En ik voelde wel iemand die over mijn buik wreef maar heel lichtjes, toen bleek dus dat mijn buik al open was...

Ik had het romantische idee dat ik Louise meteen even mocht zien maar helaas, ze had vruchtwater ingeslikt en moest dus meteen naar de ka.

Voor mij was de ks dus erg zwaar en ingrijpend, ik had ook heel erg het gevoel dat ik had gefaald en het fysieke aspect is erg heftig want je hebt (over het algemeen) veel langer nodig om te herstellen.

Ik denk dat je wel moet beseffen dat het voor iedereen anders is hoor... als iemand een bevalling van 30 uur heeft gehad met ontiegelijk veel pijn en daarna een ks, zal diegene waarschijnlijk voor een ks kiezen. Maar zoals je zelf al zegt, soms heb je niks te kiezen en een vaginale bevalling is over het algemeen beter dan een ks.

Waarom ben je hier zo benieuwd naar als ik vragen mag? Ben je bang om een ks te krijgen?

 

Zover ik heb begrepen wordt een ks ingepland rond 37/38 weken als ze dus vooraf denken dat het noodzakelijk is. Ik was dus 40+1 omdat ze er zo laat achterkwamen.

Jij hebt dus ook al een hele zware bevalling gehad... wat fijn dat het je toch zelf gelukt is om vaginaal te bevallen! Maar zoals ik al zei verschilt het heel erg. Een ks doen ze niet als het niet nodig wordt geacht want is het gewoon een zware buikoperatie. Er is zo weinig van te zeggen, een vaginale bevalling kan heeeeeel erg zwaar zijn voor de een en de ander doet "het even". Terwijl bij een ks veel vrouwen heel erg lang moeten herstellen en andere vrouwen na 2 weken alles al weer doen zoals voorheen.

Probeer je niet te druk te maken, je kunt er vantevoren toch niks over zeggen.

 

hoi,
ik ben 36 wkn nu en heb vandaag een afspraak gemaakt voor een keizersnee mijn kleine meid ligt ook in een stuit en ik heb een superklein strak buikje dus ook weinig vuchtwater en daarbij is ze al zover ingedaald, dat een draaipoging ook niet lukte nu word ze dus ook over 12 dgn al gehaald met 38 wkn dus ik ben ook best bang maar meer voor alles eromheen ik moest nog wat spullen hebben en ik moest alles nog checken en perfect maken voor mijn meisje komt en nu is dat ipv over 4 wkn ineens al over 12 dgn pfff

 

Ik heb ook een keizersnede gehad een spoedkeizersnede omdat daan het erg benauwd kreeg later bleek 3x een navelstreng om zijn nekej.
Toen ze zeiden dat het een keizersnede werd schoot ik helemaal in paniek het was midden in de nacht en ik had binnen 1,5 uur me 10 cm. MOdat er zo spoed achter zat heb ik weinig van het infuus prikken en de cater gemerkt dat ze die deden. De ruggeprik vond ik wel spannend want ze deden maar 1 poging merkte tijdens de prik dat hij niet goed at zou ik direct onder zijl gebracht worden. Ondanks dat ik giga zenuwachtig ben is het öntspannen "toch gelukt en mocht me vriend er gelukkig bij zijn.
De keizersnede zlf heb ik niet als vervelend ervaren. De pijn viel na de hand ook wel mee en was met 2 dagen weer thuis.
Ik heb de klap meer later gehad dat ik erg in mezlef teleur gesteld was en droomde 's nachts steeds de paniek in de verloskamer. Als ik er weer aan denk voel ik de paniek van de zuters weer.

Nu denk ik er heel positief over terug. Ik wil heel graag proberen natuurlijk te bevallen . Ik wil het zo graag dat soms de paniek begind van ik wil nie weer een spoedkeizersnede. Ik mag zelf zeggen wat de gyn wilt. want hij zegt zelf als jij zo bang bent voor de keizersnede zullen de weeen niet opschieten. Gisteren hebben we weer een goed gesprek gehad. Ik zou ingeleid worden met 7 pond gisteren afgespoken met 7,5 pond.
Moet ik ingeleid worden hebben we ervoor gekozen dat het een keizersnede word. begind het spontaan en vanzelf proberen we het eerst natuurlijk maar als hij merkt dat de paniek toeslaat dat hij dan niet verder gaat ik heb alleen maar langer pijn van de weeen terwijl de ontsluiting waarschijnlijk niet zal vorderen. Ik heb zelf heel erg gerus gevoel nu ik mag eigen baas blijven ver mijn lichaam en mijn kindje.

We gaan ons best doen voor een natuurlijke bevalling maar met een keizersnede heb ik nu vrede.

 

Hier hetzelfde, onze meid ligt ook in stuit (blijkt meer voor te komen bij meisjes) en de kans is klein dat ze nog gaat draaien omdat ik ook niet zo erg veel vruchtwater heb en ik ook nogal een strak buikje heb.
Maar ik zou een ks helemaal niet zo'n probleem vinden, liever een ks dan een stuitbevalling waarbij complicaties kunnen optreden.
Een vriendin van me heeft ook een ks gehad en het litteken is nu 6 maanden later vrij goed genezen. Zij heeft er niet zoveel last van gehad, behalve dat ze de eerste twee weken moeilijk kon stappen...
Maar ach de kleine moet eruit he en als ik me op een ks kan voorbereiden, vind ik het helemaal niet zo'n probleem eigenlijk.

 

Ik ga voor de (geplande) keizersnee!
Die is mij namelijk goed bevallen, letterlijk en figuurlijk!
Heb een snel en voorspoedig herstel gehad, was met een week of 3 weer de oude ik. En heb een schitterend mooi lidteken!
Ook de ruggeprik viel me reuze mee!

Als ik bij een eventueel 2e kindje zou mogen kiezen, dan wist ik het wel!

Manytroubles

 

Nooit meer natuurlijk bevallen!

Dat zou bij mij wel gaan gebeuren, na 42.5 weken zwangerschap. Het ziekenhuis hier is anti-keizersnee, en ondanks mijn medische indicatie (vernauwde bekkenuitgang) toch geprobeerd het op de natuurlijk manier te doen. Dit was een hel, ontsluiting bleef hangen op 7 cm, wee-opwekkers gekregen, pijnbestrijding gehad(hielp niks) 2 x vacuumpomp, schoot los van het hoofdje, 2 uur persweeen weggepuft en uiteindelijk een spoedkeizersnee. Het was zondagavond en er was geen gyn en OK team in huis.

Had dat dus maar eerder gedaan... Wat een opluchting. Heb gesmeekt die ruggeprik zsm in mijn rug te steken, zoveel pijn had ik. Het lichamelijk herstel ging supersnel, was heel snel weer op de been. Geestelijk was/is het allemaal heel zwaar, maar dit wijt ik aan het gebeuren voor de keizersnee. Kamp nog steeds met slapeloosheid en zie die film in de verloskamer zich constant opnieuw afspelen.

Liefs kari

 

toen tijdens de normale bevalling het allemaal niet zo wou vlotten (lees de vacuum en knippen hadden niet voldoende effect) en de hartslag van beeb daalde moest ik een spoedkeizersnede...ik moet zeggen het viel me reuze mee...ik ben doodsbang voor spuiten maar de ruggeprik heb ik zo goed als niet gevoeld. je bent in notime verdoofd van ander en hebt echt niets door verder.
Het herstel is mij enorm meegevallen...dag twee stond ik alweer naast mijn bed en ondanks dat het zeker een week of twee allemaal nog wat moeizaam ging ging het daarna heel snel bergopwaarts...

 

misschien een beetje een rare vraag maar als je een keizersnee heb gehad bloed je daarna ook van onder

 

Ja, je verliest ook gewoon bloed, net als bij een normale bevalling. Ik heb ongeveer 4 weken gevloeid maar niet zo veel.

Kari

 

Ik heb af en aan zo'n 10 weken gevloeid na de ks.

 

Hier ook een spoedkeizersnede. Maar echt heel erg meegevallen!

Eerst zou onze baby gewoon geboren worden, maar het hartslagje ging teveel naar beneden, en toen had ik alleen nog maar wat voorweeën.
Dus werd besloten tot keizersnede.
Het ging allemaal supersnel, maar het was echt heel goed geregeld, vond ik. Natuurlijk was ik wel nerveus, maar het ging echt supergoed.
Negen jaar geleden moest ik ook eens een ruggenprik (wegens hernia) dus ik wist al dat ik daar niet bang voor hoefde te zijn. Dus ik kon me goed ontspannen.
Ze hebben voor de keizersnede drie keer moeten prikken, maar daar verneem je echt niets van, ik snap dan niet dat sommigen dat pijn vinden doen.
Daarna de verdoving. Heel bijzonder dat je je benen langzamerhand warm en gevoelloos voelt worden.
Daarna het snijden en de bevalling. Heel grappig dat je wel iets voelt, bv het eruit halen van de baby, maar dat het geen pijn doet.
Je hoort een huiltje en dan: hup, daar laten ze je baby zien boven het doek uit. Zo mooi!
Daarna het hechten, dat duurde nog het langst.
Jammer genoeg nemen ze dan de baby even mee om het te onderzoeken. Jammer is dat je dat dan niet kunt zien (wat wel zo is met een gewone bevalling). Maar als snel komen ze met je kleintje en mag je het op je buik.
Ik heb twee gewone bevallingen gehad, die supergoed verlopen zijn. Maar de keizersnede is me ook echt meegevallen. Ik kreeg heel goede pijnbestijding, en het is echt heel goed te doen.
Na twee dagen mocht ik zelf weer douchen, na een dikke week mocht ik m'n zoontje zelf in bad doen, en het ging prima.
Ik heb me wel zes weken heeeeeeel erg koest gehouden. Alleen maar de baby verzorgen, wat eten koken en de was bij gehouden. En verder veel visite ontvangen. Dat was eigenlijk al genoeg die weken. Ik had mezelf de luxe gegund om zes weken een ochtend in de week een hulp te laten komen om te stofzuigen, dweilen en de badkamer te doen enzo.
Nu heb ik eigenlijk nergens last meer van.

Dus meid: maak je niet te bezorgd als het een keizersnede moet worden.

 

Ik heb een geplande keizersnede gehad van ons zoontje (en deze straks ook weer) en dat hebben ze bij mij gedaan met 39,3 weken. Ze plannen het in de laatste week in tenzij ik eerder weeen krijg.
Ik kan ook niet zeggen wat het verschil is maar ik vond een keizersnede best mee vallen. Maar ik was er dus ook goed op voorbereid en zou ook niet weten hoe een "gewone" bevalling is.

 

Heb een keizersnede gehad (stuitligging, draaipoging mislukt, stuitbevalling te gevaarlijk ivm pre-eclampsie) maar ik hoop dat een eventuele volgend kindje op de natuurijke manier mag komen!
De ruggeprik was een hel en hebben ze verkeerd gezet. Daarna stikt ik bijna omdat ik verdoofd was tot aan mn nek. Dan een moeizaam herstel. Een pijnlijk en lelijk litteken waar ik nu nog steeds last van heb! Ben nog steeds niet de oude en ik geef de schuld aan de ks.
Maar het ligt bij iedereen anders en vantevoren kan je het nog niet weten.
Ik sta in ieder geval niet te springen om nog een keer ks.

 

Heb ook een keizersnede gehad en wil echt het liefste dat niet weer meemaken, vond het herstel zo tegenvallen en nog steeds heb ik last van het litteken bij strakke broeken of soms gewoon zomaar.

 

Hier ook een keizersnede gehad. ik zou met 39 weken ks krijgen maar mijn vliezen braken dus is Dean met 38 weken en 2 dageng gehaald.
Ik ben nu 3,5 week verder en voel me prima. Gevoelige buik als ik er over heen wrijf verder niks
Is me alles meegevallen..

ruggeprik 5 keer geprikt.. hij prikte me constant in een zenuw ofzo waardoor ik bewoog en het mis ging.. raakte daar behoorlijk van gestresst maar goed..

Ik zou de volgende keer ook graag weer een ks willen.

 

Het schijnt er ook veel te maken te hebben of de keizersnede gepland is of niet.

Ik werd met 42 weken ingeleid en kreeg pas na 12 uur weeënstorm en 2 uur persen een keizersnede. Door die dag zelf en door de lange zwangerschap schijnt het herstel ook zwaarder te zijn. Zo heeft de gynaecoloog het mij tenminste uitgelegd.

Ik zou een evt volgede keer wel voor een normale bevalling kiezen, maar hoogstwaarschijnlijk zal het dan weer een keizersnede worden. Ach ja, dan tenminste wel een geplande.

 

Ja dat is idd zo (al was ik op deze ook niet voorbereid, maar wist wel dat er 1 zou komen) ik hoor dat vaker!

En ook is niet ieder lichaam gelijk.