In een woord: geweldig. Mijn man verheugt zich enorm op de baby en helpt me waarhij kan. Iedere avond probeert ie de baby te voelen
jahaa leuk he.. dat doetie van mij ook hij is er wel wat minder mee bezig als mij.. maar het blijft een man he
Mijn man is echt heel lief voor me, hij wil alles voor me doen, maar dat is niet nodig heb (nog) nergens last van, maar hij is echt een pop!
Geweldig! Hij kan ook niet wachten tot ze er is &komt mee naar alle afspraken, controles en echo's. Dat wilt hij echt niet missen Voor het slapen &als hij wakker wordt moet hij altijd even voelen of ze naar hem trapt.
Bij deze zwangerschap: als een echte ervaren papa , kent inmiddels de termen die erbij horen, weet dat ie mee moet buigen met mijn hormoon-buien en neemt me alles uit handen waar nodig! Vind het ook helemaal leuk om de baby te voelen en om te luisteren naar het hartje van de baby met zijn oor op mijn buik... Bij de vorige zwangerschap: als een nieuwbakken papa, liet het allemaal over zich heen komen en kluste als een gek om het kamertje klaar te krijgen. Heeft wel eens de opmerking gemaakt: "jeetje, het gaat wel alleen maar over jou hè? Ik wordt ook papa!" hahahaha, toen had ie het over de gesprekken bij de vk Maar het is en blijft een man, dus hij maakt ook regelmatig echte mannen-opmerkingen, waardoor ik dan denk: "je snapt er helemaal niks van!" Tis ook nooit goed he...
leuke opmerkingen ! ja mijn vriend laat mij maar een beetje gaan als er ineens tranen komen bij een film.. of ineens alles wil gaan schoonmaken.. hij is meer bezig met het kamertje en laat mij lekker alles uitkiezen .. zegt bijna altijd.. ja is goed sgat doe maar wat jij wil haha. maar ik denk dattie ( ik ook ) nog langgg niet weten wat ons straks te wachten staat
He saartjeb, leuke topic heb je geopend goeie..... de partners indd ! Die van mij vind het allemaal maar onwerkelijk ! Tis onze eerste en ik loop constant een stapje op hem voor, als ik al vollop aan het fantaseren ben over ditjes en datjes zit hij nog met zijn hoofd bij bijv. eerste echo ha ha Dus klopt ja, het blijft een man !
vandaag hebben we gehoord dat we zwanger zijn! hij was enorm blij! het lijkt me voor de man best wel eens lastig, ze voelen de zwangerschap niet zoals wij met ons lichaam. misschien maar goed ook haha
Wat een goede topic! Op dit moment is hij nog wat overdonderd. We gaan 11 april trouwen en dachten dat ik daarna pas zwanger zou raken. Het is zo snel gegaan! Nu zijn we bezig met de verkoop van ons huis, het trouwen en de kleine erwt... Een beetje veel soms.
Hij is heel lief voor me! Legt zijn hand op mijn buik (veeeeeel te hoog, maar dat krijg ik hem niet echt duidelijk gemaakt ) en zegt gedag tegen ons 'blobje' Laat nu 's avonds de honden uit, deed ik altijd, maar ben nu zo moe Hij pakt een dekentje voor me als ik het koud heb. Stopt me in, in bed om 21:00 als ik alweer te moe ben om nog beneden te blijven zitten Helpt me in het huishouden wat meer, omdat ik rugpijn heb soms. Zelfs al werkt ie 36 uur per week en heeft ie elke dag 4 uur reistijd. Sjah...ik vond hem een jaar geleden nog een half kind, ook al was ie toen 'al' 30, maar ik ken hem niet meer terug hoor. Verantwoordelijkheid heeft echt zijn intrede gedaan! Ik knijp me in mijn handjes met zo'n lieve man! En hij is van plan geen afspraak/echo/controle te missen!! Gelukkig lees ik dat veeeel meer meiden zo'n zorgzame man hebben. Dat verdienen we ook, want die bevalling he....die moet toch ergens mee gecompenseerd worden
Chapeau voor jullie mannen, die van mij trekt zich nog steeds niet veel ervan aan. Hij zegt wel dat hij het leuk vindt en dat zal ook wel maar verder wordt er niet veel over gepraat. Ik ben al 3 weken aan het vragen of we eindelijk eens wat babynamen kunnen gaan kijken. Maar helaas, het werkt niet. Hopelijk komt dat nog, want dit is geen pretje. Ben wel jaloers op jullie mannen hoor
NooNooman is ook heel erg begaan. Heel lief voor me, neemt af en toe een Mc Flurry voor me mee als verrassing (mijn verslaving sinds ik zwanger ben ) en neemt me veel uit handen. Ook qua huishouden, alleen duurt dat altijd wel heel erg lang waardoor ik het vaak al weer gedaan heb... kan ook met mijn ongeduldigheid te maken hebben hoor Controles gaat ie niet elke keer mee, maar das geen doen met z'n werk. Ik ben nu een paar keer alleen geweest, maar als er straks groeiecho's gemaakt gaan worden is ie weer van de partij, net als bij de intake van de kraamzorg. Ook gaat ie met me mee als ik een dagcurve bloedprikken moet voor de suiker, heel vervelend dat heen en weer rijden naar het ziekenhuis dus extra fijn dat hij dan mee gaat. En natuurlijk elke avond contact maken met ons kleintje. Hele verhalen hangt ie op en hij verteld elke avond dat ze goed moet groeien en over een paar weken in haar mooie kamertje mag slapen. 's Ochtends voordat ie naar z'n werk gaat zegt ie haar ook nog even gedag
Hier helemaal zoals ik het zou willen. Net als in de eerste zwangerschap gaat hij mee naar de vk en steunt me in alles als ik me minder voel(de). Boeken leest hij nu niet meer erover, maar hij weet natuurlijk hoe het is om papa te worden/zijn. en i kweet dat hij een superpapa is en ook word voor de tweede. Daar twijfel ik niet over
De mijne gelooft het nog niet helemaal maar hij is ook nog niet mee geweest naar een echo. As woensdag samen naar de gyn ben benieuwd hoe hij reageerd. Elke avond voor het slapen gaan betast ie wel heel mijn buik af om te kijken of hij de baby voelt maar dat kan nu nog helemaal niet hihi. Verder beseft ie het nog helemaal niet en snapt hij mij ook niet dat ik nu al babykamertjes bekijk en dergelijke. Hij zegt heel wijs we wachten tot de 20 weken echo. Maar gaat helemaal goed komen Genietse allemaal
Ook mijn man vindt het superleuk allemaal! Hij vindt het zelfs niet leuk als ik zonder hem meubeltjes of kleertjes ga kopen. Wel merk ik dat ik er veel meer mee bezig ben dan hem, maar dat is als vrouw toch ook anders denk ik. Ook gaat mijn lief mee op cursus straks, naar 'Samen bevallen'. Dus ik klaag zeker niet!
Dit is onze derde, dus nu gaat het van: Ja schat, prima schat, doe maar schat..... En op mijn emotionele uitbarstingen reageert hij niet zo hevig meer. Dan laat hij me even m'n gang gaan en dan krijg ik een knuffel. Zo van: rustig maar, het zijn maar hormonen!
Het is echt mijn kanjer!!! Dat was hij natuurlijk al, maar nu tijdens de zwangerschap kan ik echt niet zonder hem! Hij is echt zo lief en probeert zoveel mogelijk mee te veren, al is dat soms wel moeilijk . Hij neemt zoveel mogelijk uit handen en verwend me enorm. Iedere avond voelt hij aan mijn buik en praat dan tegen ons humpie... Zelf als hij thuis komt krijgt de kleine al een zoen. Nu op naar de bevalling en ik ben echt heeelll erg benieuwd hoe hij zich dan gaat houden. Hoop dat het allemaal mee gaat vallen, ook voor hem.
Nuchter! Hoewel hij nu wel een beetje zenuwachtig begint te worden voor de bevalling en begint te beseffen dat we min of meer ieder moment ouders kunnen worden... Maar hij heeft niet heel veel met m'n buik, hoewel hij het wel leuk vindt om de kleine te voelen bewegen, maar is te ongeduldig om er af en toe even op te moeten wachten Hij is wel heel zorgzaam, maakt zich nu enorm zorgen nu m'n bloeddruk aan de hoge kant is en neemt me dan ook vanalles uit handen (als ik het vraag, want zelf ziet ie niet echt wat er moet gebeuren in huis). De eerste maanden is hij ook ontzettend lief geweest toen ik tot 22 weken misselijk op bed gelegen heb. Wat dat betreft heb ik dus niets te klagen, maar met het kindje in m'n buik heeft ie nog niet zoveel en de eerste maanden werd hij er ook knettergek van dat ik over bijna niets anders dan de baby kon praten
Die van mij vind het helemaal geweldig en kan echt niet wachten tot de baby er is. Hij gaat ook iedere keer mee op controle bij de verloskundige/gynaecoloog. Omdat ik wegens HG rust moet houden, doet hij heel veel voor me! Ik heb het echt getroffen met mijn lieve mannetje!