Hier nog één. Al probeer ik er wel op te letten dat er wel eten in huis is en dat ik geen dubbele afspraken maak. Ik ben overigens wel een sloddervos, maar ik onthou waar ik alles leg. Als mijn partner mijn spullen dan verplaatst, vind ik niks meer terug. Mijn moeder is er 20 jaar gek over geworden, maar op de duur trok ze de deur van mijn slaapkamer gewoon dicht . Ik hield de rommel tenminste nog in de slaapkamer, mijn zus bezette de rest van het huis (en dus niet alleen haar slaapkamer). En die laat dan ook nog es alle lichten branden, de radio dag en nacht spelen, ... Daar let ik op dat ik dat niet doe. Ik ben overigens qua opruimen en kuisen vooral in gang te krijgen als er bezoek komt. Af en toe iemand uitnodigen om te komen eten doet hier dus wonderen . Hier is 't standpunt qua kuisen overigens ook "Eten doe ik van mijn bord, niet van de vloer".
Heb gisteren toen ik na een lange lesdag thuis kwam onmiddellijk afgewassen. Daarna hebben wel gegeten en was helemaal op waardoor km niks meer gedaan heb... En Noushka: ik was 1,5 jaar geleden gestopt met strijken, vouwde gewoon alles. Heerlijk! Maar sinds ik samen ben met vriend... die wil geen ongestreken kleren... en ja als je dan toch bezig bent, kan ik evengoed mijn dingen en die van zoontje doen. Heb een ander strijkijzer waardoor het wel al vlotter gaat als vroeger. Maar het blijft een hel. Vanmorgen weer sokken moeten zoeken in de droogkast dus
Kaboutermeis, dingen terug vinden heb ik gewoonlijk ook geen moeite mee ondanks de rommel. Weet meestal wel waar ik het gelegd heb. Bezoek uitnodigen doet inderdaad wonderen voor het huishouden haha.
Yep, steeds een choas in huis, balen vind ik dat. Hoe ik ook probeer ik lijk een ster in het in no-time weer een choas nadat ik opgeruimd heb. Ben depressief en ben hiervoor in behandeling bij psycholoog, plus dat ik ben gaan sporten bij een persanol trainer. Want helaas ik kan echt niet met al die choas leven... Plus dat ik in de ziektewet terrecht gekomen ben. Dus hoop dat ik straks wel mijn huis gewoon netjes kan houden. Voor het eerst in mijn 37 jarig bestaan...
Wat herkenbaar! Ik ben al jaren een sloddervos. Maar....ik weet wel alles terug te vinden in de rommel. Als je me vraagt waar de jaaropgave ligt, dan duik ik in een stapeltje papieren en heb ik het binnen 5 minuten te pakken. Wat wel grappig is, is dat zoonlief momenteel enorm van het opruimen is. Hij brengt alles naar de juiste plek. Gisteren nog, staat hij bij de kapstok te roepen. De jas moest echt opgehangen worden!
Nou, ik herinner me anders maar al te goed wat voor een troep het thuis was. Mijn ouders hadden voordat ik werd geboren een huis gekocht wat ze zelf zouden verbouwen. Dat gebeurde deels ook wel, maar daarna stopte mijn vader er ineens mee (nu, 29 jaar later, is het nog steeds niet klaar) en dat ik in zo'n bouwvallig huis ben opgevoed herinner ik me helaas dus echt wel. Was niet altijd leuk.
Hier ook. Al doe ik wel elke dag vanalles in mijn huis, maar op de 1 of andere manier blijft het rommelig. En omdat ik niet tegen rommel kan doe ik elke dag wat alleen dat helpt niet.
Ik heb ook vaak dat als ik eens echt de boel goed onder handen wil nemen zodat het netjes oogt, ik met de inhoud van de kasten begin... Eigenlijk heel stom want dat zie je zo van de buitenkant toch niet, wat er allemaal in die kasten zit. Maar het geeft me een onrustig gevoel als de buitenkant wel netjes is en binnen niet. Daarin ben ik dan weer erg perfectionistisch.
Het probleem van de sokken kan je oplossen door ballerina's zonder sokken aan te doen? Ik heb ook niet meer gestreken, maar mijn keuken eens goed onder handen genomen. Vaatwas leeg gemaakt, opnieuw gevuld, keukenkasten voor 3/4 opgeruimd, post gesorteerd, briefjes voor het ziekenfonds in orde gebracht, binnengekomen facturen betaald, wc beneden helemaal gepoetst. En toen was het 21u30 en was mijn kaars uit. Moet zeggen dat dit topic wel motiverend werkt voor mij Dus het plan voor vanavond is opnieuw keuken opruimen (manlief gaat weer koken dus tref straks weer een bom aan) en dan toch proberen om aan mijn was toe te komen. Kindjes had ik vanmorgen snel in de douche gezet dus kunnen we heerlijk spelen tot het slaaptijd is.
Wat mij inderdaad ook heeft geholpen is alles een vaste plek te geven. Duurde echt heel lang voordat dat zover was na het verhuizen want ik heb over alles goed nagedacht, wat de beste plek voor iets was en niet zomaar dingen in kasten proppen. Als je spullen geen vaste plek hebben blijf je het verplaatsen. Het ruimt nu echt veel sneller op nu ik weet waar alles hoort!
En ik heb heel veel weggegooid, bij elke verhuizing (4x verhuisd in korte tijd..) bleven er steeds minder dingen over
Ja heel herkenbaar ... niet dat het heel vies is maar er mag regelmatig een natte lap door de woonkamer en andere vertrekken gehaald worden. Dat is ook de reden dat we klein wonen ... ik haat schoonmaken dus ik ben al heel trots op mezelf dat ik de kleding gewassen en opgevouwen in de kast heb kunnen krijgen ... En nu? Nee niet doorhalen ... nee dat komt nog wel een keer ... we pakken de auto en gaan op reep Ach weet je als je er zelf happy mee bent en er geen ongedierte langs komt is het nog wel te behappen toch?
Hahaha, ik las deze post even te snel en zag even: Als je happy bent dat er ongediertje langskomt... Nou ja, zo erg is het hier gelukkig niet.
Hier werd het ook steeds rommeliger. Wat helpt is 's ochtends en 's avonds een kwartier opruimen. Als je dat elke dag doet, is het een stuk rustiger in je huis. Heerlijk
Herkenbaar. Ik heb mezelf ondertussen aangeleerd om alles meteen op te ruimen en weg te gooien zodat ik sneller klaar ben als ik ga schoonmaken hihi Maar ik kan er ook niet tegen als het "te opgeruimd" is. Je moet wel een beetje kunnen zien dat er geleefd word vind ik
IK! Ik ben ook een verschrikkelijke 'slingeraar' zoals mijn vriend me noemt. Ik laat gerust mijn kopje staan, pak bij mijn volgende koffie/thee een nieuwe en zet hem daarna pontificaal nast de oude neer. Verder afspraken maken enzo; ook niet goed in. Facturen; iets beter. Ik wéét van mijzelf dat ik daar mee in de problemen kom als ik het wegleg en morgen wil doen. Sinds ik er 1 keer mee in de problemen kwam doe ik dat dus niet meer, ik betaal ze indien mogelijk per direct en anders stel ik een alarm in op mijn telefoon. Dát gebeurd me nooit meer... Maar voor de rest is dit gehele topic heeeeel herkenbaar. Ben gezegend met een opruim-gekke vriend. Dat heft elkaar weer een beetje op