Ik heb even jullie advies, tips, verhalen (liefst positieve) nodig. Sinds maandagavond is mijn zoontje van 9 maand in zuigelingenstaking blijkbaar. Hij moet totaal niets meer weten van mijn borsten, gaat zich overstrekken, is niet gelukkig en kan heel boos worden. Hij heeft voor de rest wel honger, fruitpap en groentenpap gaan er zo in. Afgekolfde melk vliegt ook binnen. Maar wil zo graag dat hij terug bij mij komt drinken, voel me er zo verdrietig door. Lijkt wel op afwijzen, ik was de enige die hem kon troosten en nu raakt hij enkel maar overstuur bij het zien van de borst. Ik ben momenteel ongesteld maar dat is niet de eerste keer sinds de bv en zoonlief heeft nu 7 tandjes. Het begon met een paar keer bijten, maar heb daar nooit echt fel op gereageerd. Denk niet dat hij toen echt geschrokken is. Graag wil ik jullie ervaringen horen, tips, advies. Komt het goed? Hoelang duurde het? Wat zijn de tekenen dat hij toch terug gaat komen? Ik of beter gezegd we missen het voeden zo
Hier hetzelfde gehad op haar 1e verjaardag. Ze had hier een lichte ooronsteking, was flink verkouden. Zou haar 's middags aanleggen voor we weggingen maar wilde ze niet zo, dus ze beetje en daar reageerde ik op. Zij brullen. 's Avonds weer hetzelfde verhaal. 's Nachts bijna de hele nacht gekrijsd, ze wilde niet liggen en niet aan de borst. Bij de huisarts geweest maar moest gewoon uitzieken en pcm. Uiteindelijk heeft ze 5 dagen de borst geweigerd. Laatste dagen bood ik het af en toe aan maar niks forceren. Uiteindelijk na 5 dagen, 's morgens, ze had honger en vroeg of ze de borst wilde (scheelt dat ze het bij mij al snapte). Beetje een spelletje van gemaakt en eerst wilde ze weigeren, maar uiteindelijk vond ze het zittend voeden wel interessant en begon ze weer te drinken. Daarna was het ook weer klaar en wilde ze elke voeding weer. Ik heb die dagen wel steeds gekolfd. Ik was hier ook erg verdrietig, was er ook nog lang niet klaar mee. Gelukkig is het hier helemaal goed gekomen en drinkt ze nog steeds bij me. Volgens mij pakken de meeste kindjes op deze leeftijd vanzelf weer de borst. Gewoon even af en toe aanbieden. Misschien samen in bad? Of 's avonds half slapend aanleggen? Waren de tips die ik toen ook kreeg maar heb hier geen bad en kan 's avonds haar kamertje niet binnen lopen want dan wordt ze al brullend wakker.
Ja! Met 9 maanden, heeft ongeveer een week geduurd. En ze beet me als ze wel aanhapte. Ze kreeg toen haar eerste tandjes, moest gewoon even wennen denk ik. Ik heb elke dag toch 's avonds en 's morgens geprobeerd aan te leggen om vervolgens elke keer maar een flesje te laten geven en te kolven. Op het laatst durfde ik haast niet meer omdat ze steeds beet, maar toch doorgezet na een week snapte ze het weer. Sindsdien geen weigeraartje meer gehad gelukkig (nouja alleen als ze genoeg avondeten op heeft).
jeetje 5 dagen pffff, vandaag is dag 3 hier. ik mis mijn ventje zo aan de borst. het is mijn derde kindje en het eerste waarbij het zo goed lukt! en wil dan ook nog lang niet stoppen. bad hebben we al eens gedaan, ok wel maar ene keer maar ook totaal geen ontspannen baby. ook in zijn kamertje komen 's nachts riskeer ik liever niet. moest het nu weekend zijn dan legde ik hem bij ons in bed, maar hij is het totaal niet gewoon om te drinken 's nachts. hij slaapt al maanden door. al zou hij me dolgelukkig maken nu moest hij midden in de nacht beslissen te komen drinken. Kreeg jij veel gekolfd? En gaf je haar dat dan? Soms zit hij naar mijn borsten te kijken zonder te wenen en heb ik den indruk dat hij er meer interesse in heeft terug maar daarna is het terug naar af.
Rond 9 maanden was hier trouwens de borst ook niet zo interessant. Ja, even een paar slokken drinken en verder druk met de wereld ontdekken. Hier kolfde ik tot 13 maanden geloof ik en dat ging prima. Volgens mij toen nog 120cc. Tot kort daarvoor kolfde ik altijd zo'n 160-180cc en dat nam toen langzaam wat af. Nu kolf ik nog heel slecht, met moeite 80cc ofzo... dus tenzij het echt nodig is, anders doe ik dat niet. Ze kreeg hier 's morgens, 's middags en 's avonds een fles. Ze kwam normaal 's avonds laat en 's nachts nog maar dan weigert ze een fles. Dus gingen hier van 5/6 voedingen naar 3. Ze werd nog wel wakker en probeerde ik haar aan te leggen of fles te geven, maar als ze dat niet wilde, legde ik haar weer terug.
Hier was het bij 8 maanden. Bleek door twee voortanden die doorbraken. Het aanhappen deed hem zo'n pijn dat hij ervan schrok! Hij gilde het uit en duwde zich van mijn af. Heb veel verdriet gehad en moest gaan kolven. Na bijna 48 uur vroeg in de ochtend wou hij slapend weer drinken. Daarna is het altijd goed blijven gaan!
Ja, ik hoop het ook voor jou! Ik zou hem in alle rust toch iedere keer proberen aan te leggen. Anders toch een keertje rustig uit zijn bedje halen en in zijn slaap proberen aan te leggen? Succes!
als hij morgen niet gedronken heeft slaapt hij 's nachts bij me in bed. ik moet er in de week nu vroeg uit voor mijn opvangkindje en dan slaapt hij nog. al zou ik het deze nacht wel willen proberen, maar als hij echt vast slaapt is er geen tepel in te krijgen denk ik.
JAAAAAAAAAAAA hij heeft deze morgen bij me gedronken!!!! hij was klaarwakker. ik neem hem dan altijd mee in het groot bed om te proberen en normaal bij het zien van de borst begon hij al te huilen en nu niet! hij kwam tegen de borst liggen maar nam eerst zijn duimpje, ik liet hem gewoon doen en ineens duimpje weg en begon hij heel gretig te drinken! hij wilde zelfs niet meer lossen. na de twee kanten te hebben leeggedronken (die behoorlijk vol zaten) kreeg ik dat gelukzalige lachje weer van hem en een knaller van een boer! deze mama is weer zooooooooo happy! hij wil blijkbaar wel nog enkel liggend drinken, zoals hij 9 maand geleden begonnen is, maar dat is geen enkel probleem! iedereen erg bedankt voor de tips en steun! het is meer dan de moeite waard om ervoor te vechten!
JOEPIEEEEEEE!!!!!!! Wat voel je je dan gelukkig he??? Ik was nog een tijdje gespannen daarna, vond het toch wel spannend. Maar we zijn inmiddels 20 maanden verder!
Hier hebben we dat ook gehad, ook rond 9 maanden geloof ik. Toen kwamen beide boventandjes door en daar had ze zo'n pijn van dat ze niet meer wilde drinken. En als ik dan toch aandrong dan beet ze me. Dus dat hielp niet. Uiteindelijk heeft het een paar dagen geduurd, en 's nachts (idd lekker slaperig) is het toen weer gelukt. En vanaf dat moment heeft ze niet moeilijk meer gedaan!
echt ik kan niet beschrijven hoe blij ik ben! ik dacht gisteren nog als ik hem naar bed deed, zou het morgenvroeg beter gaan? en kijk! hij wil alleen nog niet drinken in de living, maar enkel rustig op de slaapkamer. maar dat is geen probleem!