Ja dat zoiezo idd! Maar bedoelde meer dat t lastiger is met zoveel kids en dicht op elkaar dat t vaak wat lastiger word, zeker als degene die oppast ook nog jonge kids heeft zegt maar. Met wat verschil, is t soms zo (niet altijd) dat de iets oudere kinderen gewoon wat rustiger zijn. Maar dit is puur om mijn eigen ervaring, wellicht verschilt t ook weer per kind hiih
Mijn "wens"was dat er maar 2 jaar tussen mijn kindjes zou komen... Helaas heb je de natuur niet in de hand... Nu is Sven straks 3 jr en 3 mnd en eigenlijk ben ik wel heel erg blij dat ze niet zo kort op elkaar zitten... Hij is al wat zelfstandiger, kan in de winkel zelf lopen en hoeft niet meer in het karretje, begrijpt als ik iets aan hem vraag dus kan mij dan ook een beetje helpen met iets aangeven... En snapt mijn inziens ook beter wat een broertje inhoudt (tenminste daar ga ik nu van uit, praktijk moet het nog uitwijzen.) We zullen het gaan zien. Het belangrijkste is dat je vooral doet wat goed voor jou en je gezin voelt...
hier ook een groot, leeftijdsverschil. mijn oudste wordt dit jaar 12,en de jongste is in mei 2 geworden. gaat heel goed tussen die 2 en ze zijn stapelgek op elkaar. voordeel vindt ik wel dat de oudste lekker zelfstandig is. en veel tijd voor de jongste heb.nadeel,heb soms het gevoel dat we weer helemaal opnieuw beginnen.
Ik zelf heb tussen mij en mijn zusje 7 jaar zitten, ik vond het toen wel leuk dat ik hoorde dat mijn moeder zwanger was, had alleen gehoopt op een broertje en was dus wel lichtelijk teleurgesteld toen het een meisje bleek te zijn bij de geboorte Maar voor mijn moeder was het wel gemakkelijk, helemaal omdat mijn zusje een huilbaby was en ze dus sowieso overdag aan mij al een stuk minder zorgen had, want ik ging naar school, en ging ik dat niet was ik altijd wel bereid een flesje te geven of mijn zusje bezig te houden.
Mijn oudste was 3 toen wij besloten om voor een 2e te gaan. Hij zou dan gaan kleuteren tegen de tijd dat de baby er zou zijn en zo zou ik voor ieder hun eigen tijd hebben. Alleen is het 2x mis gegaan. Hij is 5 (in dec. 6) en sinds 3 maanden grote broer geworden. Hij vindt het wel heel moeilijk dat mama weinig tijd voor hem heeft en is tegelijkertijd ook met zijn eigen ding bezig. Ik doe mijn best om hem er bij te betrekken (mama de poepluiers en hij de plasluiers bijv.) maar dat vindt hij nog een beetje eng denk ik. Hij moet in ieder geval nog heel erg wennen aan zijn broertje. Ik denk dat allebei (zowel een groot- als een klein leeftijdsverschil) iets heeft.
tussen mij en mijn zusje zit bijna 11 jaar verschil. ik weet nog dat ik het in het begin totaal niet leuk vond dat ik er een broertje of zusje kreeg. toen ze eenmaal geboren was vond ik het wel leuk en sinds ze een jaar of 3 zijn we geregeld wel is opstap gegaan samen. onder tussen is ze alweer 23 en is het contact wat minder, ze woont een eind van me vandaan en werkt heel veel en ongeregeld.
Wij wachten ook nog een jaartje of 2 met een 2e. Ik ga eerst als alles mee zit nog leren dus dan ben je al zo een jaar verder. En daarna kijken we verder. 2 kinderen in de luiers, met verschillende slaaptijd e.d lijkt mij persoonlijk iets teveel van het goede. Zal blij zijn als Tygho tegen die tijd zindelijk en een stuk zelfstandiger is.
Hier 2 jaar en 8 mnd. verschil en ook hier moet rekening worden gehouden met de slaapjes van de kleine overdag. Nu sliep onze baby het eerste half jaar sowieso nauwelijks overdag, ook niet als we een week lang de deur niet uitgingen en hij wel in zijn bedje lagm dus werkte dat op een gegeven moment wel een beetje in ons voordeel... Mijn man is een nakomelingetje, met een broer en zus van tien jaar ouder. Ondanks het l.verschil heeft hij wel altijd een sterke band met zijn zus hehad... Ik denk zelf dat overal iets voor te zeggen valt.
Ik scheel zelf 4 jaar met mijn zusje en 6,5 met mijn broertje en heb er nooit "last" van gehad ofzo hoor. Ik vond het juist heel leuk dat ik nog een zusje en later een broertje kreeg, want omdat ik al wat ouder was kon ik met bepaalde dingen meehelpen. Met mijn zusje heb ik een super-goede band. Altijd gehad ondanks het 4 jaar leeftijdverschil. Met mijn broertje is dat altijd wat minder geweest, maar nu hij ook 22 is en inmiddels samenwoont gaan we best regelmatig bij elkaar langs. Overigens, mijn man en zijn zus schelen 1 jaar en die hebben echt HE-LE-MAAL niks met elkaar. Dus een klein leeftijdverschil is ook geen garantie voor succes zeg maar...
Bij mij zelf en broer en broertjes zitten tussne de 3 en 4 jaar verschil jongste nu 21 daarna 25 dan ik bijna 30 en oudste 34 en we gaan en gingen ook als klein kind gewoon met mekaar op het enigste verschil was is was enigst meisje maar was door broers ook erg jongens achtig hihi moest niks hebben van poppen maar dat kwam echt niet door de leeftijf Hier nu straks ook een verschil iris wordt nov 4 en nummer 2 komt in augustus
Tussen mijn broer en mij zit 7,5 jaar leeftijdverschil. Toen ik heel klein was (tot een jaar of 5) ging dat prima samen, alleen hoor ik van mijn ouders dat het lastig was met bv dagjes uit (de efteling, mijn broer wilde 10x in de achtbaan en ik naar het sprookjesbos bijvoorbeeld, verder is een speeltuin geweldig voor een 4-jarige en een zandbak ook, maar voor een kind van 11-12 niet). Zij hadden de kinderen liever dichter op elkaar gehad maar ja, wat niet lukt kan niet natuurlijk. Later was het weleens moeilijk tussen ons, toen ik 13-14 was, ging hij op stap en ik wilde mee, hij nam vrienden mee naar huis en dat vond ik allemaal reuze intessant maar ik was het lastige kleine zusje. Toen ik zelf rond de 18 was en dezelfde hobby kreeg (surfen) werd het echt gezellig en gingen we samen weekendjes naar zee om te surfen. En dat is alleen maar leuker geworden en nu lijkt het ook alsof er helemaal geen leeftijdverschil meer is. Zelf gaan wij nu ook een 2e kindje, maar dat is ook vanwege onze leeftijd (35-40) anders zou ik wachten tot Charlotte ongeveer 2,5 is en er dan voor gaan zodat ze 3,5-4 jaar is voordat nummer 2 komt. Ik kies er dus niet 100% voor om ze dicht op elkaar te hebben want het lijkt me vreselijk druk, maar we worden er niet jonger op helaas en ik wil niet nog langer wachten vanwege de risico's enz.
wat goed om te lezen allemaal!!! Wij willen ook langer wachten, we gaan er weer voor als ons meisje 3 a 3 1/2 is. Als zij op school zit weer alle tijd voor de baby en nu nog een tijdje lekker van ons meisje genieten.
Hier is het leeftijdsverschil wel heel erg groot Oudste kids zijn 21, bijna 19 en bijna 17 Dan nog 2 kleintjes van bijna 3 en 15 mnd. Maar dit is niet het soort leeftijdsverschil wat TS bedoelt Ik heb de oudste 3 en nu de jongste 2 allemaal kort achter elkaar gekregen, draai er mijn hand niet voor om. Vind het wel fijn dat ze kort op elkaar zitten, dan ligt hun belevingswereld niet zover uit elkaar. Maar je moet er wel tegen kunnen, tis best pittig af en toe. Overigens kan ik ook iedereen aanraden om "een 2e leg" te doen Vind het super om grote en kleine kids te hebben.
Nou ik vind raar als mensen gaan zeggen dat dat zielig is als je teveel tijd tussen de kids hebt.Stom zeg,ten eerste heb je het niet altijd in de hand en ten tweede je moet er zelf ook weer aan toe zijn.Wij hebben een zoon van 3,5 en ik ben echt helemaal happy dat we wat langer gewacht hebben.Hij is echt een handenbinder..Ik ben uitgerekend in februari en onze zoon word in december 4.Hij gaat dan naar school en heb dan mooi de tijd voor de baby.Zo kan ik het overzien.Je moet doen waar jezelf goed bij voeld!
Als je echt met spoed even naar de dokter moet kan je een kind van acht makkelijker even alleen laten dan eentje van twee. Sterker nog: bij die van twee kan het helemaal niet en bij die van acht bij hoge uitzondering.
Hier trouwens 14 maanden leeftijdsverschil en ik zag alleen maar nadelen in een groter leeftijdsverschil. Vier keer op een dag slaapjes onderbreken omdat je je oudste van school moet halen en brengen, de oudste die je al snel ziet als een kind die zich 'gerust even zelf kan vermaken' en die 'heus wel ziet dat mama het druk heeft met de baby' en ook bijvoorbeeld de uiteenlopende fases: Oudste nog te klein om zelf in het grote zwembad te zwemmen maar jongste nog te klein om mee te gaan, Oudste te groot voor peuterbad etc.
Hier straks bijna 4 jaar leeftijdsverschil. Hadden liever 3 jaar ertussen gehad maar hadden het niet voor het zeggen. Maar ik vind het prima. Ik wil ons tweede kindje net zo'n goede start geven als onze dochter en dat kan mooi als onze dochter volgend jaar naar school gaat. Daar kan ze gewoon overblijven dus hoef ik niet VIER keer heen en weer. School is daarbij naast de deur en gelukkig bestaan er buren en babyfoons . Ik zie geen nadelen, ik zie het juist niet gebeuren met 2 kinderen kort op elkaar, zou ze niet tegelijk in de hand kunnen houden tijdens de peuterpuberteit en het lijkt me onwijs onhandig met twee kids in de luiers en de ene zindelijk krijgen terwijl de baby gevoed moet worden of wat dan ook. Was al 3 weken non stop bezig met het zindelijk krijgen van dochter dus...liever 1 kind tegelijk met bepaalde dingen als het even kan. Zo heeft alles zijn voor en nadelen en een klein leeftijdsverschil is inderdaad geen garantie dat de twee het goed met elkaar kunnen vinden. Het ligt ook echt aan het karakter. Charlie
Hier zit er 3 jaar en 5 dagen tussen de twee koters en toen Kinley een huilbaby bleek te zijn was ik maar wat blij met dit leeftijdsverschil. Ik kon Kylian uitleggen waarom ik zoveel met zijn zusje bezig was (proberen te troosten), hij kon zichzelf vermaken enz enz. Ook nu pluk ik er nog de vruchten van hoor, ik kan Kylian beneden laten (donald duck kijken) terwijl ik in alle rust Kinley naar bed kan brengen (fles geven en dan naar bed) Spelen gaat nu nog wat moeilijker Kylian snapt niet dat Kinley hem niet snapt (snap je het nog) Tussen mijn zus en mij zat 6 jaar, ik heb dat nooit als vervelend ervaren maar het ligt er wel aan hoe je er als ouders mee om gaat. - Tegen mijn zus zeiden mijn ouders altijd dat ze het goede voorbeeld moest geven omdat ze ouder was en dat ze goed op mij moest passen - Tegen mij verzuchten ze altijd dat ik wat meer op mijn zuster moest lijken. Daardoor had mijn zus het gevoel dat ze alles goed moest doen en ik het gevoel dat ik beter moest wezen dan mijn zus. Nu zijn we volwassen en merken we het leeftijdsverschil nauwelijks en het contact is ook goed Groetjes anita
Je zal t ongetwijfeld niet zo bedoelt hebben, dat is dan weer een nadeel van een forum, maar t lijkt alsof hier gesugereerd wordt dat ouders hun kind GEEN goede start geven als ze kort op elkaar komen. Je moet t wel treffen met je buren dan, zou hier niet gaan, ene buur werkt, de andere buur ook en haar man niet maar die zuipt elke dag, de hele dag.
Mijn man komt uit een gezin van 8 kinderen, met de jongste scheelt hij 5 jaar, met de oudste 13 jaar. Hij kan iedereen opschieten. Zelf heb ik nooit (persoonlijk) 2 kids gewild kort op elkaar dat lijkt me persoonlijk te druk. Nu mijn zoon 4 jaar is, en heel zelfstandig is, wil ik heel graag een 2e. M'n man wil nog geen 2e, dat is best erg, ook omdat ik al 34 jaar ben, en mijn biologische klok tikt ook wel. Maar idd mijn zoon heeft eigen vriendjes van z'n eigen leeftijd, en hij is dol op baby's en kleine kinderen, de tijd zal het leren. Maar van mij mocht het nu wel een keer hoor.