Hoi allemaal, Zit op zo'n punt dat ik er ff helemaal doorheen zit en wil graag van me afschrijven en adviezen krijgen op basis van jullie ervaringen met gyneacoloog etc. Vier jaar geleden ben ik met een kregen wij een zoon. Het heeft twee jaar geduurd voordat ik zwanger raakte en ik testte positief de dag nadat ik mijn man zijn 'kwakje' had ingeleverd bij het ziekenhuis, als start van vruchtbaarheidsonderzoeken. De zwangerschap is op zich goed verlopen, op wat onzekerheid over een amiotic band na, die werd gezien op de 20 weken echo. Gelukkig bleek de gezondheid van onze zoon prima. Hij is geboren met een keizersnede, lag dwars. Heb hem ook altijd alleen maar op 1 plek in mijn buik voelen trappelen, hij heeft echt klem gelegen.... Tot zover niet veel bijzonders....wij dachten maar 1 kind te willen, maar toch ging het vorig jaar rond deze tijd weer kriebelen en heb ik 1 december mijn mirena er weer uit laten halen. 1 keer hevig gevloeid en daarna gelijk zwanger. We konden ons geluk niet op!! Helaas bleek bij de 12 weken echo dat het hartje met ongeveer 8 weken was gestopt met kloppen. Daarna weer opkrabbelen en er weer voor gaan, maar mijn menstruatie is sinds maart (miskraam) niet 1 keer meer regelmatig geweest. Soms 70 dagen, soms 25 dagen. Tevens vloei ik enorm met stolsels en heb ik veel meer buikpijn dan ik ooit had. Weer bij de gyneacoloog terecht gekomen en na vele echo's en een hysteroscopie is de diagnose: * Mogelijk lichte vorm van endometriose ( niet zozeer omdat de gyn dat zag op de echo;s, maar meer omdat ik al maanden met plassen een blaasontstekingsachtig gevoel heb en er in de urine niets te zien is) * Hartvormige baarmoeder met een tussenschot van 3 cm, dus niet over gehele baarmoeder (dit verklaart wel waarom mijn zoon zo klem heeft gelegen) * Ik heb wel een eisprong, die is 1 cyclus gevolgd met echo's. 5 dagen na eisprong was progesteron 21. Gyn zegt dat dat prima is, maar op internet lees ik dat dat aan de lage kant zou zijn??? Wisselt dit per eisprong of is dit dan ongeveer je eigen waarde?? * verder heeft de gyn gekeken naar de uitslag van het kwakje van mijn man van 4 jaar geleden: uitslag: Geen superzaad, maar zou voldoende moeten zijn....(daar heb je wat aan...!) Nu staat er verder geen afspraak met de gyn gepland. Hij zegt dat evt het tussen schot weggehaald kan worden, maar dat niet bewezen is dat je daardoor sneller zwanger raakt. Hij wil met ons verder kijken als er nog een miskraam komt of als het zwanger worden te lang duurt...Maarja, wat is dan te lang? Bij de eerste duurde het al twee jaar en nu na de miskraam inmiddels ook alweer 9 maanden. Ons geduld raakt op. Ik wil graag samen met mijn man een afspraak maken bij de gyn om over de mogelijkheden te praten, maar eigenlijk weet ik niet aan welke dingen ik kan of moet denken. Hormonen? IUI? of andere hulpmiddelen??? Ik heb verder nog nooit getemperatuurd oid, over zoiets heeft de gyn het nog nooit gehad... Kunnen jullie mij aub hierin adviseren??? Een hopeloze Mama7
Ik zit niet in een soortgelijke situatie maar kan je wel mijn gedachtengang voor leggen als je wilt . Je kunt zelf nog een beetje hulp geven aan de natuur door ovulatietestjes te doen en te gaan tempen. Je weet dan beter was de klusperiode is (zeker met zo'n wisselende cyclus!) en vergroot daarmee de kansen. Is er uitgesloten dat je verklevingen overgehouden kunt hebben aan je MA (Asherman genoemd)? Hier weet ik verder niet veel van af maar google er eens op, misschien zie je dingen die je herkent of juist helemaal niet. Hartvormige baarmoeder hoeft geen probleem te zijn om zwanger te worden. Ik heb hetzelfde en ben voor de 4e keer zwanger in een vrij korte periode steeds. Wel is de kans op een miskraam groter omdat als het vruchtje zich innesteld aan je tussenschot de doorvoer naar de placenta niet goed genoeg is. Progesteron level weet ik niet precies, misschien kun je vragen dit eens wat langer te prikken? Als dit niet hoog genoeg is kun je Utrogestan gebruiken om dit level omhoog te halen. Dit bevorderd dan de innesteling (na 2 Ma's ben ik dit ook gaan gebruiken). Tussenschot weghalen hebben ze hier ook 1 keer genoemd (na 2 ma's) maar achteraf niet gebeurt. Dochter lag ook in stuit en werd dus een keizersnede. Ik ben blij dat ik het niet gedaan heb achteraf. Ook dan maak je weer een zwak plekje in de baarmoederwand lijkt me. Ik had er geen goed gevoel bij en ben blij dat het achteraf 'niet hoefde'. Kortom, ik heb geen oplossing of iets maar misschien kun je er iets mee? Succes. Ik vond het een hele eenzame en onzekere tijd...
Hoi Loki, dank je wel voor je steun! Ik weet heus wel dat ik niet de enige ben die met dit soort dingen te kampen heeft, maar soms kan ik er even gewoon niet meer tegen!!! Groetjes Mama7 En wat fijn voor jou dat je een tweede krijgt! Van harte!