Hallo, Ik ben nu 25 weken en heb rond week 20 ontzettende last gehad van misselijkheid. Emesafene gebruikt en die werken wisselend. Nu prees ik mezelf gelukkig want ik was al 4 weken misselijkheid-vrij! Tot afgelopen maandag. Sindsdien ben ik weer dagelijks en de hele dag misselijk. Vandaag maar weer een Emesafene zetpil genomen. Weer geen trek in eten.. Het afgelopen weekend was heel druk. Zaterdag naar Amsterdam op familiebezoek en zondag kwam mijn schoenmoeder langs waarmee de relatie op dit moment rond het vriespunt schommelt. Een stressvol en enorm vermoeiend weekend. Kan dat de oorzaak zijn van deze terugval? Heb ik me weer ter druk gemaakt?
Hoi Brigitte, Hè wat rot voor je! Die misselijkheid is vreselijk, ik weet er alles van. Net als jij werd het bij mij rond de 20 weken eindelijk minder, maar na 3 weken begon het weer. De verloskundige zei dat dat kon komen doordat je kindje in die periode een flinke groeispurt gaat maken. Dan kun je dus weer meer last krijgen. Maar hoe dan ook heb ik idd wel echt gemerkt dat de misselijkheid samenhing met drukte. Als ik veel had gedaan dan moest ik onmiddelijk weer meer overgeven. Blijkbaar was er geen energie over voor andere dingen dan zwanger zijn...helaas! Uiteindelijk ben ik toen behoorlijk misselijk geweest totdat ik 30 weken zwanger was, toen werd het beter. Het is nooit over geweest, maar toen werd het draaglijk. (ik hoefde nog maar 2x op een dag te spugen ipv veel vaker) Alle andere kwaaltjes die er toen voor in de plaats kwamen nam ik graag voor lief! Ik hoop dat het bij jou snel minder wordt. Probeer het rustig aan te doen en hulp te vragen waar dat nodig is. Ook al zou je het liever zelf willen doen, blijkbaar heeft je lijf de energie nodig voor andere dingen. Sterkte!!! Liefs, Amaryllis.
Hi Amaryllis, Dank je wel voor je bericht. Ik probeer alles zo goed mogelijk te doen en dan loop ik mezelf qua stress toch weer voorbij. Baal ik van! Vanwege de moeiheid werk ik nu halve dagen maar ik twijfel zelfs of dat niet te veel is. Ik krijg geen enkele begeleiding van de gynaecoloog of arboarts en moet alles maar zelf uitzoeken. Hoe heb jij dat gedaan met je werk al die maanden van ziek zijn? Had je omgeving en je werk begrip voor je situatie? Ik voel me zo'n zeur als ik me weer ziek moet melden. Het feit dat ik weer misselijk ben lijkt me wel een duidelijk signaal van mijn lichaam... of zie ik dat verkeerd? Groetjes, Birgitte
denk dat de stress en de drukte er zeker wel iets mee te maken kunnen hebben. Merk je dat het minder wordt als je minder doet? Als je tot week 20 veel misselijk was, vind ik het uberhaupt al knap dat je halve dagen kunt werken! Of voel je je daartoe misschien meer verplicht om dat te doen? Ernstige zwangerschapsmisselijkheid is echt wel iets wat je serieus moet nemen en je bent zeker geen zeur als je je daarom ziek meldt. Je wordt er moe door en het kan je ook erg verzwakken. Kijk hier anders eens: Zwanger en misselijk en Steunpunt Hyperemesis Gravidarum (HG) - Extreme Zwangerschapsmisselijkheid misschien vind je daar ook wat herkenning! Balen trouwens dat je geen hulp krijgt van je arts en arboarts. Vind zeker dat je daar wel wat meer van mag verwachten! Ik had gelukkig wel een begripvolle arboarts en werkgever en dat maakte veel verschil. Probeer eerst voor jezelf te bepalen wat je wel en niet aan denkt te kunnen en dan kun je proberen om dat in je werk in te passen. En misschien betekent dat wel dat je eigenlijk te snel bent begonnen en nog meer moet herstellen. Hoop dat je er uit komt allemaal!
Hoi Brigitte, Zoals Rosao al zegt mag je je misselijkheid echt serieus nemen, als je er zo lang en zo heftig last van hebt is het niet gewoon maar een kwaaltje. Want het beheerst je hele dag, en je kunt er behoorlijk door verzwakken! Het lastige is idd wel dat veel mensen geen idee hebben hoe heftig het kan zijn. Ik had het geluk dat ik al (behoorlijk) part time werkte, maar moest halverwege mn zwangerschap ook verplicht rust nemen en stoppen met werken. Anders zou het gevaarlijk kunnen worden voor mn kindje. Dat vond ik wel moeilijk, ik had echt het gevoel dat ik faalde en idd liep te zeuren. Ik snap dat je het niet prettig vind om je ziek te melden, maar soms is het gewoon niet anders. Uiteindelijk gaat het er om dat jij en je kindje veilig door de zwangerschap heen komen. En als dat betekent dat je het wat rustiger aan moet doen, dan is dat maar zo. Weet een ding: Je stelt je niet aan, HG is echt heftig! Nogmaals sterkte!
Dank jullie wel voor jullie berichtjes... ik heb na een gesprek met mijn schoonzus (die 2x hg heeft gehad) min of meer besloten om me volledig ziek te melden maandag. De afgelopen 5 weken heb ik halve dagen gewerkt en ik had verwacht dat ik nu wel weer volledig (is 28 uur) aan de slag kon. Ik werk bij een onderwijsinstelling dus dat kwam mooi uit. Het gaat nu echter slechter met me dan toen ik me half ziek meldde.... Ik denk dat het daarom ook niet beter gaat worden. Morgen hebben we een afspraak bij de gynaecoloog en daarna hak ik de knoop door. Heel erg bedankt!
Ik denk dat het een verstandige beslissing is om je ziek te melden! Ook ik heb HG gehad, na de 20 weken ging het wel beter, maar weg is het nog steeds niet helemaal. Zeker op stress-momenten (die ik zoveel mogelijk vermijd) hang ik weer boven de wc! HG is voor je lichaam heel erg vermoeiend. Ik heb later in de zwangerschap 3x3 uur gewerkt (kreeg er ook nog BI en hoge bloeddruk bij) en dat was vreselijk vermoeiend. Energie om eten te koken en het huishouden te doen had ik niet. Gelukkig is mijn man heel erg behulpzaam en neemt die alles over (maar dan ook echt alles), ik mag mijn laatste dagen als zwangere met volledige rust uitzitten! Ik hoop dat jouw man/vriend eventueel ook nog dingen over kan nemen van in het huishouden (durf het ook los te laten ). Dat scheelt ook alweer een hoop! Succes bij de gyn. Hoop dat die je serieus neemt (gelukkig in ons zh wel).