@Tat Ik neem aan dat de '76' uit je naam je geboortejaar is? Dan zijn wij even oud. En nee, sorry, we zijn echt niet meer jong in termen van vruchtbaarheid. Kunnen mensen wel lekker roepen dat je nog jong bent, maar ze proberen gewoon iets positiefs te zeggen. Ik snap even niet waarom jij een rustmaand krijgt? Ik heb alleen na mijn verse TP (dus de TP direct na de punctie die op een vmk is uitgedraaid) een rustmaand gehad. De 1e cryo TP dus in januari (mislukt) en de 2e cryo TP komt er gauw aan. Ik ga dus inderdaad van maand tot maand met mijn cryo's. (Ik heb er nu nog 5 in de vriezer.) Wat jij zegt over dat die positiviteit van steeds dieper moet komen is wel heel herkenbaar...
Had meer te maken dat ik 1.5 week na mijn TP op vakantie ging voor bijna 3 weken. Dat het al mis ging voordat ik überhaupt op het vliegtuig was gestapt, dat was heel zuur Dus eigenlijk begon mijn nieuwe cyclus toen meteen en kon ik moeilijk voor controles. Nu is het dus weer duimen draaien en dat verdraaide wachten...wachten...wachten...wanneer je wilt dat je menstruatie komt, komt het niet en wanneer je wilt dat het uitblijft, komt het veeeeel te vroeg! Het leven van de vrouw in de MMM *zucht* Ja dat men vaak iets positiefs wilt zeggen is mooi, maar soms komt het er een beetje verkeerd uit he
Oh dat was echt balen voor je zeg! Ik hoop voor je dat je nu gauw weer een nieuwe tp krijgt en het raak zal zijn! Hoe lang ben je al aan het proberen met zwanger worden trouwens? Voor wat betreft die domme opmerkingen van mensen, ik dien ze altijd wel van repliek met een bijdehand antwoord hoor. Als ze interesse tonen is dat fijn, maar dan ook niet mijn gevoel wegwuiven met positief bedoelde adviezen. Ik weet niet of je dat ook op mijn blog had gelezen, maar hier is een link naar een interessante lezing over kinderloosheid en de sociale omgeving:"https://www.mijnzorgnet.nl/vruchtbaarheidsproblemen/b/weblog/archive/2010/12/14/kinderloosheid-in-de-sociale-omgeving.aspx
Sinds juli 2009 zijn we aan het proberen en sinds april vorig jaar zijn we erachter dat mijn vriend verminderd vruchtbaar is en we ook alleen nog maar voor ICSI in aanmerking komen. (goedbedoelde opmerking uit je omgeving: joh ik ken mensen die al veeel langer bezig zijn.....*auw*) Dus ja, we zitten incl wachtlijst "pas" sinds juni in de MMM, maar we hebben ook pas in nov de 1e punctie gehad (met overstimulatie). Ik heb het ergens gelezen geloof ik, maar hoeveel cryo's had jij nog? Dus jij zit ook weer in de wachtweken op een natuurlijke cyclus? Stimuleren ze deze bij jou met extra hormonen? Mijn TP hebben ze enkel gestimuleerd met puregon en vervolgens een spuit pregnyl voor mijn eisprong. Dit door PCOS. Laten we hopen dat we elkaar zien in de "maart/april IVF/ICSI" forum
Ik vind dat je al erg lang bezig bent hoor. Natuurlijk zijn er mensen die veel langer bezig zijn, maar aan die wetenschap heb je geen donder. Ik ben langer bezig dan jij, en anderen zijn weer langer bezig dan ik. Ja, dus? Weet je, het geduld moeten opbrengen is tot daar aan toe, maar die vreselijke onzekerheid of het wel ooit zal lukken, alles dat je ervoor moet doen en laten, al die teleurstellingen is wat het slopend maakt. Ik heb nu nog 5 cryo's in de vriezer. Morgen heb ik de 3e follikelmeting en hopelijk is ie dan groot genoeg voor een tp over 6 dagen. Deze tp gebeurt in een natuurlijke cyclus zonder hormonen. Ik heb alleen in de cyclus van de punctie hormonen moeten injecteren. (Decapeptyl, Puregon en 1x Pregnyl 1 dag voor de punctie.)
Lief van je! Je hebt er inderdaad geen ene donder aan Je houdt je elke keer maar het eindresultaat voor ogen, maar die wordt met elke mislukking vager en vager: gaat het ooit lukken?! Heb trouwens je link bekeken...tranen in mijn ogen van herkenning. Precies zo'n situatie meegemaakt op vakantie. Mijn zus was er ook met haar 2 kleintjes en zeker net na een mislukte TP kon ik het even niet handelen. Mijn prachtige nichtjes wel, maar de hele situatie: of het ooit voor mij is weggelegd. Vind ik eindelijk een leuke vent, krijg ik de kinderkriebels...lukt het niet! Ironisch toch! En ook ik was zo iemand die naïef was en er nooit bij stil heeft gestaan dat het wel eens heel moeilijk zou kunnen zijn. Maar 5 cryo's is net zo'n feest als ik in de vrieskist heb liggen. Mijn punctie leverde maar liefst 29 eitjes op, waarvan 16 bevruchtingen en 15 goed genoeg om in te vriezen. 6 losse en de rest per 2 in een rietje. En net dus 1 tp achter de rug. Ik duim voor je morgen!
@Tat *gasp* ZO veel eitjes in de vriezer! Ik ben jaloers! Maar ik mag niet klagen. Sommige meiden krijgen helemaal geen eitjes en zoiets moet verschrikkelijk zijn! Overigens heb ik nooit de naïviteit gehad dat ik dacht wel even zwanger te gaan worden hoor, integendeel. Maar dat het ZO moeilijk zou worden had ik nooit gedacht.
@ Alexandra ik prijs me wat dat betreft ook HEEL gelukkig. Nog zoveel pogingen in het verschiet alvorens ik wederom een (hopelijk stuk minder pijnlijke) punctie moet ondergaan. Dat is me zeker heel wat waard en realiseer me ook heel goed. Maar hoe ze dat gaan doen met die dubbele...? Ik krijg er echt maar 1 TP voor mijn 35, daarna pas per 2. En jarig ben ik pas weer over 10 maanden..
Oh was jouw punctie ook zo pijnlijk? Mijn punctie was echt HELS!! Toch wel frappant dat de meeste meiden het goed kunnen verdragen en dat wij (allebei bij MCH) zo'n pijn hebben gehad. Hmz... Ik ga de volgende keer echt overleggen met dr. Geluk of dat niet anders kan qua verdoving of zo. Weet je dat ze in de US gewoon standaard onder narcose gaan? Ja met die dubbele cryo's van jou, dat vind ik ook raar. Je hebt 6 enkele, toch? Maar het lijkt mij belachelijk als ze je zouden weigeren om er 2 terug te plaatsen terwijl ze ze zelf per 2 hebben ingevroren. Ze kunnen het niet maken om er 1 weg te gooien. Ik vraag me toch af of ze echt strak aan dat beleid vasthouden of dat het alleen maar een (dringend) advies is. Vraag het eens na, ik ben benieuwd! Oh trouwens ik zie morgen dr. Geluk weer voor follikelmeting, dus ik ga aan haar vragen of ze het weet.
Oh man hou op schei uit! Ik dacht echt dat ik een hoge pijngrens had en wilde neth als jij meekijken op dat schermpje. Dat leek me zo iets magisch...ik kon alleen maar huffen en puffen. Elke prik was hels en het ging maar door. Kon me er al zo weinig bij voorstellen dat een valiumpje en een zetpil een naald door je baarmoederhals kon verbloemen?! Ik merkte ook niets van die pijnstillers en lag rustig een sudoku'tje te doen totdat ik moest opstaan en het voelde alsof ik een flesje wijn achter de kiezen had! Maar ze zouden het echt moeten verbieden zonder plaatselijke verdoving. Zeker wanneer je boven een bepaald aantal eitjes zit bijvoorbeeld. Ik had er bijna 30!! Superfijn, ik klaag niet, maar ik gun niemand zo'n punctie! Ga het zeker even navragen over die cryo's. Ben na mijn pregnyl spuit ook niet meer in het ziekenhuis geweest en heb inmiddels een shitload aan vragen.mochtjij het eerder horen...ben erg benieuwd! Succes morgen joh!
Ik had vanmorgen dr. Ransijn ipv dr. Geluk. Is me ook helemaal ontschoten om het te vragen, maar morgen moet ik wéér terugkomen... Zit allemaal weer niet mee.
oooh nee, meissie, wat is er gebeurd??! Soms sta je ook voor je het weet weer buiten met nog meer vragen dan degene die je bent vergeten te stellen...
Follikel was wel gegroeid, maar baarmoederslijmvlies niet dik genoeg. Is ook voor het eerst. Moest erna bloedprikken (en ik heb een bloedfobie en word er altijd heel eng van) en morgen wéér terug voor echo +bloedprikken. Als het dan nog niet goed is moet ik Pregnyl hebben. Ik zat echt helemaal stuk op weg naar huis. Ben het zoooooo zat... Zo verdrietig.
gatverdamme zeg! GEK word je er toch van elke keer!? Het neemt zoveel tijd in beslag en elke keer denk je weer een stapje verder te komen en staat er WEER een teleurstelling om de hoek te wachten! Dan zit je er gewoon doorheen, ik begrijp het heel erg goed! Ik heb voor mezelf ook de bescherming genomen door nergens meer vanuit te gaan, maar elke ronde weer hoop je toch stiekem weer. Waar ben je tenslotte zonder hoop?! En dan gebeurt er weer iets en dan komt die deksel op je neus nog harder aan! Bah...ik denk aan je!!
Nou eindelijk goed nieuws! Follikel was 19mm, bms-vlies was dik genoeg (net aan) en bloedonderzoek wees uit dat mijn ei vandaag gaat springen. Geen rottige Pregnyl spuit dus. Maandag wordt ik door het LUMC gebeld en dan heb ik dinsdag de TP. Deze ronde worst spannend, want als het weer niet lukt moet ik 6-8 weken wachten omdat ik met een antidepressivum ga starten. Verder heb ik nog aan dr. Geluk gevraagd hoe het zit met die dubbele pre-embryo's in de vriezer. Zij zei dat ze dat doen als ze van iets mindere kwaliteit zijn. De kans dat ze niet goed ontdooien is dan nl. groter. Ook als er één embryo goed is en de ander niet, dan kunnen ze toch besluiten dat de andere van mindere kwaliteit ook geplaatst mag worden. Of gewoon twee van mindere kwaliteit, om de kansen te vergroten. Edit: Hoe gaat het verder met jou? Moet je nog lang wachten op je menstruatie of ben je erg onregelmatig?
Wow, dat is zeker goed nieuws!! Mag ook wel na zo'n rotdag gister he! Oh wat goed, dinsdag TP! Ik zit nog steeds te wachten op het begin van mn cyclus....aaargh! Ik heb de afgelopen dagen ook echt baaldagen gehad en weet even niet meer waar ik de positiviteit vandaan moet halen Kun je trouwens het antidepressivum gebruiken icm een eventuele zwangerschap? Ben ik erg brutaal als ik je vraag of je die nodig hebt door de MMM....? Lief dat je het gevraagd hebt. Interessant, ik zal het sowieso zelf ook nog eens vragen. wat ik begreep toen met mijn TP dat alles wat ze hadden ingevroren van dezelfde kwaliteit was, dus allemaal cat.2. maar misschien zitten daar ook weer verschillende gradaties in.
Ik heb tot nu toe geen antidepressiva geslikt i.v.m. mijn zwangerschapswens en er toch een heel klein risico aan vast zit. Nu vond ik op een gegeven moment dat ik wel een omslagpunt had bereikt waarbij de stress van het depressief zijn wel een hoger risico moet zijn dan het gebruik van a.d. Daarom heb ik het besproken met mijn gynaecoloog, omdat ik dus het gevoel had dat ik mezelf in de weg zat bij het zwanger worden. Nu blijken er dus ook a.d. te bestaan die zonder risico gebruikt kunnen worden, dus dat ga ik 9 maart met een psychiater bespreken. Nu is er vorig jaar de diagnose 'chronisch depressief' bij mij gesteld, maar mijn 1e miskraam heeft wel de boel getriggerd. Toen viel ik echt in een diep zwart gat. Klote voor je dat je zulke baaldagen hebt. Ik weet echt hoe het voelt helaas. Het is nou eenmaal vreselijk frustrerend dat je machteloos bent. Je kunt niets anders doen dan wachten, hopen, wachten, hopen. Het is ook wel een beetje gek dat je in de MMM toch met hele kleine dingetjes blij kunt zijn, zoals een menstruatie die zich aandient, een rijpe follikel, bevruchte eitjes etc. terwijl het allemaal nog helemaal niks garandeert. Uiteindelijk wil je gewoon eindelijk eens een kind! Maar wij moeten zo vreselijk veel hobbels nemen op weg daar naartoe, dat je met elke hobbel die je gepasseerd bent weer een beetje blij bent. Tot dat die grote overschaduwende teleurstelling zich weer aandient en je weer van voren af aan moet beginnen. Ja sorry, ik vrolijk je ook niet echt op, maar ik leef wel met je mee!
pff heftig hoor...ik kan me helemaal voorstellen dat dat nog dat ene duwtje was om je omver te duwen. Het is ook zo oneerlijk soms. Maar ik hoop echt dat dat een uitkomst voor je zal zijn. En wie weet brengt die rust ook kalmte in je lichaam. En wie weet wat voor positiviteit dat weer kan hebben op een TP misschien!! Ik hoop dat je tot een oplossing komt de 9e. Denk aan je ! Ach het komt ook wel weer goed hoor. Ik ben de afgelopen maanden zo superpositief geweest dat ik zelf de tegenslagen heb weggewuifd en niet heb toegelaten...doorgaan doorgaan doorgaan...en ik merk dat ik daar nu een beetje de vruchten van pluk en een beetje op ben. Daarom heb ik een maandje terug ook besloten om me toch eens aan te melden op dit forum. Ik heb hier al zoveel info vandaan gehaald en merk dat ik er toch nog meer steun uit haal dan enkel met vrienden en familie te praten. Je zegt misschien: ik vrolijk je niet op... maar je begrijpt me wel en leeft met me mee, en dat vind ik misschien nog wel veel belangrijker
@Tat Ja ik ken dat wel, dat je in een soort "overlevingsmodus" zit om maar door te kunnen gaan. Het zou voor mij wel een stuk makkelijk te handlen zijn en rust brengen als ik die tijdsdruk niet zou voelen. Ik kan dat gewoon niet van me afzetten. Goed dat je je hebt aangemeld op dit forum, want je kunt hier inderdaad onwijs veel steun vinden. Ik klets altijd in http://www.zwangerschapspagina.nl/zwanger-worden-clubs/253451-h-t-30-kippenhok-stokverwarming.html en in http://www.zwangerschapspagina.nl/zwanger-worden-clubs/258640-30-steeds-niet-zwangere-kippetjes.html (wat weer een soort "bijhok" is van het eerste, maar dan alleen voor niet-zwangeren omdat in het andere hok al veel meiden zwanger/bevallen zijn) Dit is een club meiden die al geruime tijd met elkaar kletsen en lief en leed met elkaar delen, maar af en toe komt er ook een nieuwe "kippetje" bij. Je bent welkom om mee te kletsen!