nou dat komt omdat zij er twee terug zetten, heb je toch een kans op een tweeling, maar het was wel eigenlijk een kleine kans geloof ik hè . Ik riep altijd dat ik graag een tweeling wilde, want dan had ik in 1 klap 2 kindjes, nu denk ik daar ietsje anders over, heb mijn handen al vol aan deze jongen pfffffff. Vandaag nauwelijks geslapen, dat wordt met de dag minder en s middags stortte hij in. Ik was de hele dag alleen, dus vond het wel pittig ik had voor het eerst even een nervous breakdown, met hardop huilen omdat hij maar zo bleef huilen en ik niet weet of het van pijn in of vermoeidheid of allebei. We proberen hem in een slaapritme te krijgen, maar dat lukt dus niet zo goed...
Tweeling is heel klein de kans. . Of de cryo moet zich hebben gesplitst als eeneiige tweeling. .. weet niet of dat kan bij een morula. . Hebben er maar 1 terug laten plaatsen
Goedemorgen! Lobke wat fijn dat het bruinverlies gestopt is! Dat scheelt weer een zorg. Hopelijk blijft het nu zo. En tsja die ongemakken zou ik maar als een bevestiging zien dat het echt zo is . Doortje: lastig meid, ja stel dat je nu 2 van die draakjes had . Kan me best voorstellen dat je er dan ff doorheen zit! Het is eigelijk net als in de mmm: geduld hebben en wachten tot het goed komt. Komt vast wel goed met dat slapen, hopelijk snel! Marliesje: hoe gaat het nu met jou? Hoe voel je je? Heb je er zin in? En wil je thuis of in het ziekenhuis bevallen? Gisteren voelde ik me overdag niet zo lekker. Misselijk kan ik het niet noemen, maar wel wat een raar, leeg gevoel op de maag. Lijkt vandaag beter te zijn, heb in elk geval mijn havermout weer helemaal op gegeten . Ik blijf het moeilijk vinden hoor. Vannacht was ik toch ook weer flink aan het piekeren of ons ukje nog wel zou leven. Ik weet dat ik er eigenlijk geen invloed op heb, maar dat gevoel is anders. Ben steeds bang dat ik toch misschien iets verkeerd doe. Zo heb ik b.v. Nog weer kruiden gehad van de acupuncturist, maar durf ze niet te slikken, bang dat het ook kwaad kan. Maar dan ben ik ook weer bang dat als ik het niet slik niet goed zal gaan. Het heeft me misschien toch wel geholpen om zwanger te worden, dus waarom niet om te blijven? Ik heb gisteravond toch een heel klein hapje genomen en vlak daarna had ik er al weer spijt van. Jeej ik wordt echt moe van mezelf he.... Maar toch besloten dat ik het niet meer ga nemen. Mijn lijf moet het maar mooi zelf doen... En vandaag voel ik me weer normaler dan gisteren en dat maakt me dan gelijk onzeker: zou dat hapje van gisteren toch verkeerd zijn geweest? Sorry voor het lange verhaal, maar zo gaat het dus de hele tijd wat in mij hoofd .
Heej, lief dat je aan me denkt Niks aan de hand hoor, maar al 3 nachten vreselijk slecht geslapen, moe, en niet zoveel achter de computer gezeten. En antwoorden op mn telefoon gaat altijd gepaard met zoveel gedoe. (rare woorden en spellingscontrole enzo) @Doortje, daar de rust alweer weder gekeerd? Klinkt allemaal pittig, haha, en ik nu al klagen na 3 nachten slecht slapen. @Pien, last van opkomende kwaaltjes dus? Kan me voorstellen dat het vreselijk lastig is, met die kruiden. Je wilt natuurlijk niets doen waardoor er iets mis zou gaan, maar denk dat het in beide gevallen wel mee zal vallen hoor. Maar als ik zelf zou moeten kiezen nam ik ze denk ik niet meer. Dus snap je keuze helemaal! Dat piekeren had ik ook zo erg. Dacht zo vaak, leeft het nog wel? Je kunt het op geen enkele manier controleren, killing!! Met 13 weken heb ik een angelsound gekocht (als je wilt mag je die tzt wel lenen, tegen de tijd dat jij zover bent dat je het hartje ermee kunt horen heb ik hem de komende jaren eerst niet meer nodig, haha) en dat hielp mij echt heel erg. Iedere keer als ik dan helemaal gek werd van de gedachte dat ik niet wist of het nog wel leefde, ging ik even luisteren, en dan hoorde ik het hartje kloppen en was ik weer een paar dagen gerustgesteld. Lobke heb je al gebeld of je eerder terecht kan voor de echo? Volgens mij is ons meisje aan het indalen. Heb steeds zo'n steken en krampen helemaal onderin. Morgenavond vk, die kan me het dan vast wel vertellen, of het echt zo is. Gisteren nog even flink kleertjes wezen shoppen, vandaag alles gewassen, morgen dus nog een dagje strijken, en dan is de kast vol, hihi...
O gelukkig Marliesje, ik begon me al lichte zorgen te maken! Wel vervelend dat je zo slecht slaapt, je moet nog wel eventjes . Rustig aan doen he! Hoewel kleertjes shoppen is natuurlijk wel heel erg leuk natuurlijk, daar moet je ff tijd voor maken . Nou die kwaaltjes zijn ook al weer weg helaas... ik baal zo van mezelf. Echt het lukt me gewoon niet om positief te denken... Ik had last van mijn rug vanaf week 5, maar dat was vandaag praktisch over. Vrijdag en zaterdag had ik wat een vreemd gevoel op mijn maag en dat is ook verdwenen. En ik had de laatste week, of weken, dat als ik op stond van de bank en soms ook op het werk van de bureaustoel dat het zwart werd voor mijn ogen, en ook dat is zo goed als weg . Ja je zou zeggen: fijn toch. Maar nee, het zijn mijn spaarzame 'kwaaltjes' en ik wil ze niet kwijt... Misschien als ik de dertien weken mag halen is zo'n angelsound nog niet zo'n gek idee. Lief dat je het aanbiedt in elk geval . Ik zit te twijfelen of ik zal bellen om te vragen of ik deze week nog een echo mag... mijn man vind het niet nodig. 'Heb vertrouwen'. En het is feitelijk ook niet nodig, want de situatie verandert er niet door... volgende week donderdag staat er weer eentje gepland, dan met 8 weken en 3 dagen. Maar het lijkt wel een eeuwigheid. Ik ben wel blij te lezen dat ik niet de enige ben die zo onzeker is als de pest. Als ik het met de vorige keer vergelijk toen ik een MA heb gehad, gaat het al een stuk beter. Toen zagen we alleen een leeg vruchtzakje bij 7 weken en nu heb ik een kloppend hartje gezien met 6 weken en 3 dagen. De statistieken zijn positief, maar waarom ben ik het dan niet? Wil zo graag wat kwaaltjes.... Lobke: hoe ervaar jij het? Ik hoop voor je dat het bloed/bruinverlies nog steeds weg is, dat zal vast wel een stuk schelen in de gemoedsrust. Wanneer heb jij ook al weer je echo? Denk dat je 'm gewoon laat staan waar ie stond als je geen bruinverlies meer hebt? Doortje: hoe gaat het met jou en de kleine Siem? Al wat beter geslapen? En hoe gaat het met je maag?
Pien, als je graag een extra echo wilt laten maken moet je dat gewoon doen hoor, maar bij ons dacht mijn man er hetzelfde over als die van jou. Hij was van af het begin aan veel zekerder dan ik. Als ik bij een echo wegkwam dan was ik echt heel blij, aan het genieten, fantastisch, zwanger! En 2 dagen later was het alweer voorbij en was ik alleen nog maar bang dat het niet meer leefde. Met zweet in de handen dan naar de volgende echo, ervan overtuigd dat het niet goed was... Iedereen gaat straks zeggen dat je er echt van moet gaan genieten, hup, op je roze wolkje, enzo. Maar zo werkt het ben ik bang niet echt. Natuurlijk ben je intens gelukkig dat je zwanger bent, maar ik denk dat wij hier allemaal ook weten dat we het van zó ver hebben moeten wegslepen, dat als er iets mis gaat, dit misschien wel onze enige zwangerschap ooit is geweest. Dat als dit het niet word, het misschien wel nooit meer gebeurd. En dat werpt wel wat een wolkje over het genieten heen, omdat de angst gewoon heel groot is. Logisch denk ik. Je kunt ons wel uit de MMM halen, maar hoe haal je de MMM uit ons, haha... (maar eigenlijk is het geen grapje) Anyway, wat ik wil zeggen, is dat ik denk dat het heel normaal is om zo onzeker te zijn, en laat je vooral niet leiden door verhalen van mensen die zeggen: "Ik voelde gewoon dat het goed zat, en dat was ook zo" of "Ik was zooo bang dat er iets mis zou zijn, en toen bleek bij de echo dat mijn gevoel juist was, het hartje klopte niet meer". Dat vond ik ook van die vreselijke dingen om te lezen/horen. Kon ik helemaal van in paniek raken. Als angst dat het mis zou zijn gegaan een goede graadmeter was voor of het wel of niet goed zit, dan had ik nu geen kind in mijn buik (die nu met haar dagelijkse gymastiek les bezig is), want ik ben tot ik haar voelde bewegen, elke dag bang geweest dat er iets mis was. (en toen werd die angst vervangen door angst voor een extreme vroeggeboorte. Tja... 't is wat) In realiteit, als je eenmaal een kloppend hartje hebt gezien, is de kans dat het misgaat nog maar héél klein. Probeer je daar aan vast te houden als je even door de bomen het bos niet meer ziet.
J eetje wat een lange verhalen haha..gaat mij niet lukken op de mobiel. Pien ik snap heel goed hoe je je voelt. En zoals marlies ook zegt heel mooi de mmm gevoel blijft je achter volgen..te veel doem scenario's.. Doortje gaat het bij jou en hoe doet de kleine het eigenlijk. Marlies nu aftellen of niet? Ja die slapeloze nachten hoor ik vaker dat je daar last van kunt hebben eind van je zwangerschap. Pien hou je vast aan het kloppend hartje ...en probeer ervan te genieten hier vandaag bloeding gehad vanochtend was na toilet bezoek over. . Bruine afscheiding is Veel minder Tot bijna weg. Geen ongi krampen. . Wel misselijk..beetje maagzuur beetje hoofdpijn en natuurlijk gevoelige borsten. . Heb het idee dat ze ook wat groter zijn geworden. .ja die van jou nog groter? ! Ja nog groter. . Zullen wel meloenen worden hahaha. Alleen heb nog steeds niet het idee dat ik zwanger ben. . Dus echt genieten kan ik niet zeggen dat ik het doe. . Zal wel komen als we de familie van inlichten. Dat willen we volgende week na de echo doen als alles goed is. Dan ben ik 8 weken. .
Marliesje: dankje meid, zo is het precies. En mooi gezegd: meisje uit de MMM is de MMM nog niet uit het meisje . Zo is het gewoon. Je sleept die nare ervaringen allemaal maar met je mee. Ik las ook ergens het begrip zwanger met een 'rugzakje'. Nou zo voelt het inderdaad. Je wilt wel genieten en mijn omgeving is erg enthousiast en dat vind ik wel nog wat lastig, want zo voel ik me nog niet bepaald . En ik geloof graag dat het misschien wel de hele zwangerschap zo doorgaat . So be it dan maar. Als alles uiteindelijk maar goed mag gaan, het gaat om het resultaat. En ja het zou mooi zijn als er af en toe wat geniet momenten komen. Maar na een goede echo zullen die er vast wel een paar keer komen . Lobke: klinkt positief meid. Die kwaaltjes horen er helemaal bij! Ok, nog niet echt bij mij. Hoewel mijn borsten ook wel ietsje zijn gegroeid. Niet pijnlijk bij mij, alleen de eerste paar dagen beetje gevoelig. En bij mij kan dat echt geen kwaad haha! Leuk dat jullie dan de familie gaan inlichten, mooi moment, want dan ben je toch mooi alweer 8 weekjes! Wij hebben onze naaste familie (ouders, broers en zussen) al wel ingelicht en ik heb het een paar vriendinnen verteld. Ze wisten ook van de punctie en terugplaatsing dus ja... Hoop dat we beiden volgende week een mooie echo hebben! Wanneer mag jij precies?
Marliesje, zo ging mijn zwangerschap ook, bang voor miskraam en vervolgens voor vroeggeboorte... En nu denk ik dat Siem zo onrustig is omdat ik zoveel stress heb gehad tijdens mijn zwangerschap ;( Lobke, Siem doet het erg goed qua energie, maar hij is heel druk, altijd met zijn armen en benen aan het zwaaien en wil niet echt knuffelen, ik heb al meerdere keren een tand door mijn lip gekregen omdat hij er met zijn hoofd tegenaan bonkt. Elke dag begint hij nu om 4 uur ongeveer met huilen en dan helpt niks. Hij is dan oververmoeid, want hij slaapt overdag weinig en moeilijk en dan dus helemaal ;(. S ochtend daarentegen is hij heel leuk beweeglijk, lachen, geluidjes maken, spelen etc. Dus eigenlijk heb ik twee kinderen een lachebekje in de ochtend en een huilbaby in de middag. Hij huilt echt wel 3 uur per dag denk ik en hij slaapt veel te weinig. We proberen alles en zijn nu ook bezig met een schema uit een boekje, maar dat heeft nog niet zijn vruchten af geworpen. S nachts slaapt hij wel goed, hoewel hij nog wel een voeding nodig heeft! En Ladies ik kan je zeggen ook na de zwangerschap houden de zorgen niet op Siem slaapt op een sensor matje omdat ik bang ben voor wiegendood of dat hij stikt in maagzuur dat boven komt... Ik kan namelijk nu nog niet echt geloven dat we hem echt mogen houden . Ik krijg wel steeds meer vertrouwen hoor gelukkig! Lobke, klinkt goed! Pien ik had ook bijna geen zere boobs, daar werd ik heel onzeker van! Marliesje houd je al vocht vast met deze warme dagen?
Doortje, dat klinkt best zwaar zeg... Lijkt me heel lastig, want je bent er wel 24/7 bij. Gelukkig is hij 's morgens wel goed gehumeurd, maar dan de middag... je moet er toch iedere keer weer doorheen bij voorkeur zonder wanhopig te worden. Maar of je moet denken dat het komt omdat jij tijdens de zwangerschap zo veel stress had weet ik niet hoor. Ik ken meer meiden die onrustige/huil baby's hadden, maar die wel een relaxte zwangerschap hebben gehad, en ook vice versa. Straks ga je je er nog schuldig over voelen, terwijl jij er eigenlijk sowieso niets aan kon doen dat het zo was. Ik heb een vriendin wiens zoontje ook zo slecht sliep de eerste maanden, omdat hij zichzelf continu wakker zwiepte met zijn armpjes en beentjes. (vond dat toen heel raar, wist niet dat een baby nog niet echt controle over zijn lichaamsdelen heeft ) Maar zij is toen gaan inbakeren, en dat werkte wel goed met slapen, omdat hij zichzelf toen iig niet meer wakker kon zwiepen. Heb je dat wel eens geprobeerd? Of is hij niet zo druk met armpjes en beentjes als je hem in bed legt? Maar ja, je krijgt vast 1000 adviezen te horen van iedereen, die je waarschijnlijk al 500 keer eerder gehoord hebt, wil daar eigenlijk niet aan meedoen want meestal is dat strontvervelend, maar zeg het toch maar even. Die angsten die jij dan nu weer hebt, die gaan ongetwijfeld straks bij mij ook komen. Wist niet dat dat bestond, een sensormatje. O jee... dat klinkt ook echt als iets voor mij, haha. Hoe werkt dat precies? Ik hou onderhand wel wat vocht vast ja, mijn ringen willen niet zo goed meer om en 's avonds heb ik sok-randen in mijn onderbeen, maar al met al valt het best wel mee. Pas al mijn schoenen nog gewoon, heb ook wel van meiden gehoord die alleen nog maar slippers pasten, dus ik mag niet klagen. Eigenlijk is het enige waar ik echt last van heb mijn buik. Veel harde buiken, nog steeds, last van mijn darmen, en nu ze wat is ingedaald en ze beweegt flink met haar hoofdje/schoudertjes, kan het echt zéér doen in mijn kruis, zeg maar. Hihi. Soms vlieg ik ineens omhoog uit mijn stoel erdoor.
Ik snap je bezorgdheid heel goed. . Vrees dat ikook zo zal worden. ..qua huil uurtjes herken ik het wel bij mijn andere vriendinnen. .. hebben de meeste wel. .. Gelukkig dan naar niet savonds. .. Heb je misschien al een fysio of een osteopaat naar laten kijken. . Verricht ook ooit wonderen... hopelijk krijgt hij snel en goed ritme en is het de hele dag een lachebekje... Helaas heeft ieder kindje een eigen ongeschreven gebruiksaanwijzing die gedurende jaren beschreven gaat worden 😉
Lees nu pas jou reactie marlies. .. fijn dat vocht hahaha. .. Voor goed doel. .. hopelijk niet teveel kruispijn.. kijkt zo raar en zwangere vrouw die continu van haar stoel springt
Oja Marliesje die indalingssteken! Pffff Lobke ik heb van iemand de nanny care geleend en ik vind het heerlijk. Je legt het onder zijn matrasje en het registreert elke ademhaling zelfs de hele kleintjes, heel knap vind ik dat. Eerst hing ik constant in de wieg en voelde ik steeds aan hem of hij het nog deed... Nu xie ik een groen lampje knipperen en weet ik dat hij het nog doet ook na een gek geluid kijk ik vaak wel even in de wieg, maar zie ik ook het lampje. Ook als ik beneden ben geeft het rust. Ik weet dan dat hij ademt want het alarm gaat niet af. Wel kijk ik natuurlijk nog of hij goed ligt of niet te warm of koud is natuurlijk! Kortom ik kan wil en durf niet meer zonder het matje. Mijn man is er gelukkig ook aan gewend. Goh goeie reclame voor de nanny care. Ik heb nog geen een keer een vals alarm gehad gelukkig, wel tig keer als ik met Siem ergens was dat ik snel terug moest om hem uit te doen, want na 20 seconden geen beweging gaat hij af en ja als ik Siem eruit heb gehaald registreert hij geen beweging . Net ook weer naar slapende man geroepen vanaf de trap of hij hem snel uit wil doen het begint met piepjes en daarna komt een loei alarm .
Marliesje: o van die pijn bij het indalen heb ik wel meer gehoord. Vervelend, maar het betekent ook dat het de goede kant op gaat en het wel erg dichtbij komt nu . Heb je er al zin in om je kleintje te gaan zien? Doortje: kan me die wanhoop wel voorstelen als hij maar door blijft huilen... Hopelijk is het gewoon een fase die snel weer voorbij gaat... Van zo'n nany care heb ik wel eens iets gelezen, maar dat kwam van verloskundigen die er geen voorstander van waren. Die vinden dat moeders onnodig te ongerust worden van dat soort apparaten. Tsja ik weet het niet. Maar kan me voorstellen dat je anders vaak boven het wiegje hangt. Ik heb zelfs wel eens dat ik mijn man 's nachts wakker maakt om te horen of ie het nog wel doet, hoe moet dat dan straks . Ik hoop dat ik dan een soort rust over me heen krijg, maar mijn kennende moet ik daar niet vanuit gaan . Lobke: hoe voel je je nu? Volgende week echo he? Wanneer precies? Ik mag donderdag weer. Woensdag is Moeders voor Moeders langsgeweest. Daar werd ik wel weer even blij van. Gewoon omdat je dan echt als zwanger wordt behandeld en het dan wat doordringt ofzo . Test was mooi positief. Niet dat ik nu echt gerustgesteld ben ofzo, maar ik ben er wel iets rustiger onder. Verder nog steed opvallend weinig symptomen. Dat maakt het voor me nog wel het meest onzeker... Ik probeer wel goed naar mij lichaam te kijken of het wat veranderd. Mijn borsten zijn nog steeds wel voller en mijn onderbuik heeft een lichte bolling en 's avonds is mijn buik lekker opgezet. Daar houd ik me maar aan vast! O ja en dan gebruik ik nog steeds een beetje utro: 2 bolletjes per dag. Ik zou wel willen stoppen, maar ben er nog wat onzeker over. Doortje: jij ging ook nog even door toch? Tot hoe lang en hoe heb jij het afgebouwd?
Ik had ook weinig klachten hoor Pien! Later helaas des te meer ;( mijn boobs gingen ook steeds minder pijn doen, uiteindelijk deden ze alleen nog maar pijn omdat ik er steeds in kneep om te voelen of ze nog wel pijn deden haha. Nu lach ik erom . Ik ging ook nog even door met de utro tot ze op waren, ik vond het dood eng. Ik deed ook zoiets als jij steeds iets minder. Na de laatste had ik een drupje bloed, misschien door het inbrengen, maar hoorde ook dat dat kan als je stopt dat je dan een klein beetje bloedverlies kan hebben... Ik heb trouwens aan meerdere artsen gevraagd en die zeggen dat je als je zwanger bent gewoon kunt stoppen met de utro. Maar ik weet hoe het voelt, voor de zekerheid toch maar doorgaan. Ook vind ik het raar dat ze het in België dan weer wel tot 12 weken doen vaak. Maar goed, Vu heeft super resultaten met dit beleid dus... Ja, mvm heb je ook zo'n doek! Siem heeft er al best vaak ingelegen, lekker zacht! Ik vond het eng om me aan te melden, voelde als de goden verzoeken. Ik heb dat toen gedaan na 8 weken na een tweede echo. Achteraf had ik het eerder willen doen. Voelt goed om pregnyl te plassen . Succes! Meiden, wat ben ik blij voor jullie! Lobke ik hoop zo dat jij ook een mooie echo hebt! Hoe zou het met Jufaman zijn. Als het bij haar ook lukt zijn we compleet! Er hebben natuurlijk meer mensen meegeschreven, maar dit vind ik wel het hardcore groepje .
Oja Marliesje, wij bakeren hem al in. We hebben de swaddle me, best relaxed, hoewel hij er soms als een houdini al uit weet te ontsnappen met zijn armpjes. Maar deze is een stuk goedkoper dan de pacco. Hij ligt nu weer onder de afzuigkap. Vannacht heeft hij wel weer heel goed geslapen, dat lukt wel gek genoeg, wel heel fijn!
Doortje, zo, die is idd een stuk goedkoper! Maargoed dat ik nog geen pacco heb gekocht, was ik wel van plan, maar vond hem wel wat aan de prijzige kant. Die nannycare is ook behoorlijk duur, maar las dat sommige verzekeringen hem vergoeden. Ga het eerst proberen zonder, maar als ik echt weer last van paniek krijg en om de 5 minuten ga kijken of ze nog wel leeft, dan kan ik er maar zo ook één kopen. Pien, leuk dat MvM is geweest, dan voel je je idd weer echt zwanger! Bij jou halen ze de flessen thuis op denk ik? Ik moest ze 1x per week naar een tankstation in Berlicum brengen, omdat ik in zulk B gebied woon dat ze ze niet op komen halen... maar had ik er op zich wel voor over. Het komt idd dichtbij nu, heb er erg veel zin in, maar hoop dat ze nog wel ff blijft zitten. Afgelopen dagen weer zoveel harde buiken, dat ze tussendoor bijna niet meer zacht zijn, maar aan één stuk door hard, en dan soms met krampen erbij. Doe nu nog rustiger aan, hang zo'n beetje de hele dag op de bank, want ze moet echt nog even wachten tot 37 weken. Mijn man zegt steeds dat ie het idee heeft dat ze gewoon heel graag naar ons toe wil. Zodra hij zijn hand op mijn buik legt gaat ze daar in zitten kriebelen en duwen enzo, en hij kan zelf volgens mij nauwelijks meer wachten, haha. Ik was er vanaf het begin van de zwangerschap al van overtuigd dat ze vroeg zou komen, maar hoop wel dat ik de 37 weken haal dus. Zul je zien dat ze rustig tot 42 blijft zitten, haha, al die stress voor niets Lobke, ik weet ook niet meer wanneer jij precies voor de echo moet, komt nu iig wél dichtbij!