Selmaatje: Bij jou dus ook niet! Bah wat verdrietig allemaal! Bedankt dan ook voor jullie meeleven meiden! Het heeft hier ook doorgezet. Veel buikpijn gehad maar t meeste is er nu wel uit En het heeft zeker even goed gezeten anders had ik geen streepje op de test. Vorige keer zei de arts dat als het nog een keer gebeurd dat we dan evt een stollingsonderzoek kunnen krijgen. Dus dat ga ik maar eens vragen of dat kan. Deb: En, zijn de papieren binnen?? Marije: heerlijk dat jullie volgende week op vakantie gaan! Lekker uitrusten en bijkomen, tijd voor elkaar! Wij hebben over 2 weken vakantie. We gaan eerst 2 nachten naar een hotel in Limburg. En dan misschien nog naar Oostenrijk. Dat zouden we doen als ik niet zwanger bleek, dus dat is weer n schrale troost. Maar we moeten ff kijken of het sowiso wel verstandig is financieel want mn man zijn werk is niet stabiel nu.
Hallo allemaal, Mijn naam is Fenna, sinds januari 2010 ben ik gestopt met de pil om zwanger te raken. Samen met m'n vriend (ivm slecht zaad) hebben we inmiddels in het UMCG het IUI-traject in natuurlijke cyclus doorlopen zonder resultaat. Eergisteren hebben we in het UMCG een intakegesprek gehad voor het ICSI-MNC-traject. Omdat het afgelopen halfjaar m'n menstruatiecyclus "ineens" niet meer regelmatig was, gaan ze eerst een maand m'n cyclus volgen. En het is altijd zo, moet je op de dag van het intakegesprek ongi worden en is het de laatste tijd continu overtijd etc, wordt je het nu gewoon op dezelfde dag zoals op de kalender wordt aangegeven. Echt weer iets voor mij......hahaha. Maar naar verwachting zullen wij dus de allereerste inseminatie (mits alles goed gaat) in dit traject eind juli gaan krijgen. Ik heb zelf last van prikangst. Dus wordt nog spannend of de hormooninjecties gaan lukken. Hoef gelukkig maar een paar dagen per maand.... Bijna een half jaar niks in het ziekenhuis gedaan, wordt echt wel weer tijd en hopelijk deze keer met een goed resultaat. Fenna
Lauwra potverdorrie... wat een k** nieuws allemaal zeg!!!... het word echt tijd voor nieuwe zwangeren hoor!!! Ik hoop dat je nu wel dat onderzoek krijgt en dat ze wat voor jullie kunnen betekenen want dit lijkt me niet hoe het hoort te gaan... Fenna, welkom helaas!! wat balen zeg dat jullie dit traject in moeten... hoeveel iui's hebben jullie gehad? Ik heb ook last van prikangst, in ieder geval als ik het zelf moet doen, en heb het altijd door mijn vriend laten doen. Dat vond hij ook niet erg en zo had hij ook nog het gevoel dat hij wat deed... Ik hoop ook dat jullie snel een goed resultaat gaan hebben.... helaas is er gewoon niks over te zeggen zoals wel blijkt hier.... wisten we van te voren maar hoe het zou verlopen!!! Succes met alles, en voor vragen en steun lekker je verhaal hier typen!!! Jcd, had je de papieren binnen gekregen van t ziekenhuis?
Hallo Deb27 en alle andere meiden natuurlijk! Ik heb 6 IUI's gehad, helaas............. Voor mijn prikangst ben ik naar een psycholoog geweest, maar deze zei bij het eerste gesprek al dat ze me niet kan helpen en na het tweede gesprek ben ik gestopt. Daarna heeft ze me gebeld en gezegd dat ik haar helemaal niet nodig ben en dat ik dit echt wel zonder haar kan.... Hopen dat dit ook het geval is. Want helaas is mijn vriend niet altijd thuis om de injecties te zetten, moet het dus echt zelf doen of iemand uit de familiekring zoeken, maar om daar elke dag naar toe te rijden voor een paar injecties zie ik ook niet zitten. Hoe uit de prikangst zich bij jou Deb27? Zodra ik weet dat ik moet prikken maak ik me er druk om en tijdens zo'n prik ga ik hevig transpireren en soms val ik zelfs helemaal weg. Beetje creepy... Ik zag dat de behandelingen bij jou goed zijn aangeslagen? Gefeliciteerd zeg! Hopelijk mag ik op korte termijn ook goed nieuws brengen, we wachten nu al 3,5 jaar op een kleine en ben het echt helemaal zat (al weet ik wel dat wij nog de meest "milde" vorm van behandelingen hebben gehad). Groetjes Fenna
Fenna, dank je wel voor je felicitatie!! Wij hebben 3x iui gehad en 5x icsi in eigen cyclus....op een week na geen jaar in het ziekenhuis maar het heeft bij ons 2.3 jaar geduurd voor we zwanger waren... en dat is volgens mij nog erg snel... ik moet wel zeggen dat ik het allemaal behoorlijk pittig vond en ook behoorlijk stemmingswisselingen heb gehad tijdens het traject. Jullie lopen volledig in het umcg? Ik viel ook flauw als ik zelf moest prikken. en als mijn man later thuis was dan ik hoopte voor de pregnyl dan zat ik al helemaal in de zenuwen en zweette ik me kapot.... dus ja ik snap je helemaal.... de eerste spuiten zijn gezet door mijn schoonzusje, praktijkondersteuner bij huisarts, omdat mijn man opdat moment aan het werk was en ik dus helemaal panisch werd.
Deb27: Ja we lopen volledig bij het UMCG. Ik vind het prettig om contact te hebben met lotgenoten, dat helpt me wel door de stemmingswisselingen heen. Eigenlijk zou ik gisteren ook naar een lotgenotendag van Freya gaan, maar door omstandigheden heb ik daar vanaf gezien. Hebben jullie ook het traject volledig bij het UMCG doorlopen? Binnenkort hebben we een verplichte bijeenkomst, hopelijk dat ik daar nog wat mensen ontmoet die wellicht meer contact met lotgenoten willen. Ik heb zelf de situatie gehad dat wij al 3 jaar zwanger proberen te raken en m'n schoonzus het binnen een halfjaar was. Dit had tot gevolg dat ik het gewoonweg niet trok dat zij "wel" zwanger was en ik niet. Nu hun dochtertje er is wordt het wel makkelijker, maar heb heel af en toe nog even een dipmomentje. Van andere zwangere mensen heb ik dan weer geen "last" om het zo even te noemen, die staan verder van me af, net als hun kinderen. Klinkt misschien een beetje vreemd. Ik ben er ook zo één die in een pretpark rondloopt en dus niet "bewust" de kinderen meemaak die langs me lopen, omdat ik voor de attracties kom (is een voorbeeld). Terwijl een lotgenoot waar ik goed contact mee had juist heel veel moeite daarmee heeft en absoluut niet op plekken met kinderen/zwangere vrouwen komt. Heb jij veel last gehad van je "zwangere" omgeving tijdens het traject? Of de kinderen om je heen? Ben heel blij (al is het behoorlijk rot voor jou geweest) dat ik niet de enige ben die zo'n last van prikangst heb, dan is er in ieder geval iemand die zich in mijn verhaal herkent. Meestal wordt er toch nogal lacherig over gedaan. Zelfs m'n vriend besefte in het begin niet hoe ernstig het was, totdat hij een keertje mee maakte dat het helemaal mis ging, hij begint het nu zelf doodeng te vinden als ik weer heen moet voor een injectie. Morgen moet ik bloedprikken ook zo'n drama. Weet jij waar jouw angst wegkomt? Ik heb een jeugdtrauma van toen ik 3,5 jaar was en hersenvliesontsteking had. Kortgezegd: er is destijds heel vaak misgeprikt, ik herinner me er niks meer van, maar helaas m'n onderbewust wel. Sorry voor het lange verhaal. Kan soms aardig lang van stof zijn. Groetjes Fenna
Fenna, wij liepen gedeeltelijk in het scheper ziekenhuis in emmen en in het umcg. Dat was voor ons makkelijker en dichterbij. Hoe mijn prikangst is ontstaan weet ik niet, heb er ook alleen last van als ik zelf moet prikken. Als ik geprikt word door een arts of wat dan ook kijk ik de andere kant op en praten we over van alles en nog wat om me af te leiden en als mijn vriend de hormonen spoot zorgde ik ervoor dat de tv aanstond op mijn favoriete programma om me af te leiden, want als ik maar even keek werd ik al duizelig. Ja ik heb behoorlijk veel last gehad van de zwangeren om me heen... ik werk op een kdv en met de zwangere ouders kon ik wel omgaan maar met zwangere collega's had ik wel veel moeite. En toen we stopte met de pil bleek mijn schoonzusje 2 maanden later zwanger te zijn, gelijk de eerste ronde, dat was wel even zuur, maar toen ze binnen een klein jaar na de bevalling weer zwanger was, ook gelijk weer de eerste ronde, toen brak er bij mij wel iets... wij hadden net te horen gekregen dat we iui moesten doen maar dat er weinig kans was... ze had wel veel moeite om het te vertellen maar was blij dat ze het persoonlijk vertelde... en ja het heeft me echt wel pijn gedaan. Het fijne was wel dat ik/wij heel gauw heel open zijn geworden over ons traject en dat mensen hier begrip voor hadden en ons vaak wel als eerste vertelde dat ze zwanger waren. Dat vond ik heel erg fijn. Maar moet ook eerlijk bekennen dat, ook al zijn we nu zwanger, als mensen mij vertellen dat ze zwanger zijn en het meteen raak was ik even moet slikken, ook al gun ik niemand maar dan ook niemand dit traject... mensen kunnen er soms zo makkelijk over praten, zo onnadenkend dat ik dan altijd wel even zeg van tsja niet bij iedereen gaat het makkelijk... maar goed ik ben wel blij voor iedereen die gauw zwanger is... ( ook dit word weer een lang verhaal hihihihi) En dat is het ook, mensen houden heel veel rekening met je maar ze moeten ook zeker blij zijn dat ze zwanger zijn... ik hield mijn verdriet dan ook altijd voor me, tot ik thuis was.... het is gewoon een k** traject vol met hoop, teleurstellingen, verdriet, boosheid, frustraties etc..... blijf hier je verhaal doen hoor, maakt echt niet uit als het heel langs is... soms is het even lekker om het van je af te schrijven naar lotgenoten...
Welkom Fenna, leuk dat je mee schrijft! Even een kort bericht van mij: Vanochtend maar weer gebeld met het umcg, want nog steeds niks gehoord... Had eerst het idee dat ze me een beetje wilde afwimpelen, maar toen ik zei dat ik vandaag mijn 4e pilweek in ga en dat ons verteld is dat we voor onze vakantie nog een poging konden doen heeft ze even verder geinformeerd bij de ivf arts. Deze zei dat de planning nog gemaakt moest worden, maar dat wij in week 27 gepland worden. Voor onze vakantie zijn we dan helemaal klaar met de behandeling. Pff wat een geruststelling!! Voor nu, alleen maar verder gaan met de pil en de papieren afwachten.. Ben toch wel blij dat ik gebeld heb (al word ik daar doodzenuwachtig voor... -> veel te bang dat het toch niet goed is en we moeten wachten enzo.. ) Later meer!
Nou, ben weer een beetje bijgekomen van het nieuws! Ben een paar dagen niet online geweest... Welkom Fenna! Spannend allemaal zeg! Ook balen van je prikangst. Ik vond het zelg prikken niet leuk, maar wel te doen. Het bloed prikken in het ziekenhuis bleef ik verschrikkelijk vinden. Ik vraag altijd om een klein naaldje. Mijn man moet er ook altijd bij zijn... Ik hoop dat het allemaal goed gaat komen! @jcd83: fijn dat jullie toch binnenkort beginnen!! Wel spannend! Ik ben nu ook aan de pil en ook wij zullen nu moeten afwachten op de planning vanuit het ziekenhuis! We gaan er weer voor!!! @Lauwra: ik hoop dat de vakantie doorgaat! Kunnen jullie nu vast wel even gebruiken! Veel plezier!! Fijne avond toppers!
En gelukkig is het bloedprikken vandaag voor het eerst wel goed gegaan. Wel een tijdje blijven liggen, maar niet zweten en ik had echt een superaardige vrouw die het me stukken makkelijker maakte dan al die vrouwen die denken dat het beter is om te schelden op iemand met prikangst. Deb27: Mocht ik zwanger raken dan ga ik ook naar het Scheper Ziekenhuis in Emmen, ben er zelf geboren en ook bekend mee. UMCG is vanuit Ter Apel gezien te ver weg en het Refaja Ziekenhuis in Stadskanaal (hebben we de vooronderzoeken voor IUI gevolgd) viel ontzettend tegen en kom ik "vrijwillig" niet weer. Volgens hun had ik een baarmoederafwijking en volgens het UMCG vervolgens niet. Vandaar dat we in Groningen zijn belandt. Hoe verloopt je zwangerschap nu verder? Ik zag dat je over een maandje uitgerekend bent, spannend! Bij de prikpoli zag ik vandaag ook een zwangere vrouw van mijn leeftijd en ik maar denken: dat wil ik ook!!! Blijven hopen maar, vind het wel superleuk dat ik jou verhalen lees, kan ik me een beetje aan optrekken. Ik had contact met een lotgenoot maar die was aardig labiel, waardoor ik wel sterker werd in de zin van: zoals haar zijn, dat wil ik niet! Maar zat ik in een dip, dan had ik er niet zoveel aan.....jammer genoeg. De andere forumschrijvers (om het even zo te noemen): Hoe gaat het met jullie? In welk traject en in welk ziekenhuis lopen jullie? Excuus voor m'n algemene omschrijving, maar zag al zoveel namen op het forum, moet nog even oefenen met de namen. hahahaha. Groetjes Fenna
Fenna: Welkom hier! Ik vind het 'leuk' dat je komt meeschrijven, want helaas was ik de enige weer die overbleef die de MNC aan het doen ben. Wat vervelend van je prikangst! Dat kun je bij zo'n traject helemaal niet gebruiken! Ik hoop dan ook dat je er misschien nog wat overheen kan raken. De hormooninjecties vallen erg mee vind ik, kleine prikjes. Maar je hebt met de IUI ook vast wel moeten prikken? Voor mij is injecties geven dagelijks werk dus dat maakt het al wat vertrouwder. Hopelijk heb je een mooie cyclusanalyse (krijgt iedereen volgens mij die de mnc gaat doen...) Selmaatje: je bent dus al meteen aan de pil gegaan! Heb je de teleurstelling een plekje kunnen geven? Jcd: jij weer opgelucht dus Ik had ook even afstand genomen. Zal ik misschien wel vaker doen de komende tijd... Ik heb de teleurstelling nog niet echt een plekje kunnen geven. Vooral omdat het weer een vroege miskraam is geworden. Voel me verdrietig, tranen zitten hoog en ben teleursgesteld in mn eigen lichaam. Nog niet naar het umcg gebeld met vragen hoe dit nou komt.
Lauwra, maar dat is ook logisch dat je teleurgesteld bent en het vertrouwen in je lichaam kwijt bent.... neem de tijd, we zijn ervoor je en met het umcg bellen zodra je er klaar voor bent!!! Dikke knuffel... (ps ik weet dat het niks helpt maar na dat bij ons de 3de poging mislukte was ik er ook kapot van en begon ik het vertrouwen te verliezen )
Hallo Laura, Ik vind het ook leuk dat er eindelijk een forum op internet is met mensen die in "bijna" exact dezelfde situatie zitten als wij (m'n vriend en ik) en ook in hetzelfde ziekenhuis, dus uit dezelfde regio komen. Maar jij bent als enige overgebleven? Is dat positief als in de zin van: ze zijn inmiddels allemaal zwanger geworden of is dat negatief in de zin van: geen forum meer bijhouden. Wij volgden het IUI-cyclus in de natuurlijke cyclus en dus zonder hormooninjecties, dus nog geen ervaring met prikken......... Wordt nog spannend dus. M'n vriend is er niet elke dag, dus zal het zelf wel moeten doen. Hoeveel behandelingen heb jij inmiddels gehad? En ook IUI etc? Groetjes Fenna
Fenna hoefde je ook geen pregnyl te spuiten? Er zijn er helaas een aantal door gegaan naar de hyperstimulatie. 3 zwangeren hier(als ik het me goed herinner) waarvan 1 zwanger is geworden zonder de icsi!! Het is helaas gewoon niet te voorspellen wat er gaat gebeuren.... Maar ik hoop dat we de komende maanden veel zwangernieuws gaan krijgen hier...het is jullie allemaal zo gegund....
Mag ik met jullie mee gaan kletsen? Ik ben vandaag ongesteld geworden. Volgende week donderdag de echo. Ik heb in maart icsi gehad verse tp misluk. In deze cyclus gaan we voor de cryo
Nee deb27, ik hoefde niets te spuiten.... gelukkig! Maar helaas, ontkom ik er deze keer echt niet aan. Hopelijk levert het me net zoveel geluk op als bij jou. En de anderen natuurlijk ook! Des te meer resultaat er geboekt wordt bij vrouwen in hetzelfde cyclus, des te hoopvoller wordt het voor ons. Wat houdt btw hyperstimulatie in? (Sorry, ben nog niet zo ervaren en weet niet alle betekenissen van woorden nog). Welkom meisje1977! icsi/pgd tp lees ik in je beschrijving, wat houdt pgd tp in? Heb je hiervoor ook het IUI-traject gevolgd of is dit het begin van de medische molen voor jou/jullie? Fenna
pgd houdt in dat ze op dag 4 een stukje embryo opsturen naar Maastricht. Daar kijken ze met een specifieke test of het embryo de ziekte draagt of niet. Wij hebben in defamilie zeer grote kans op darmkanker. Het voortraject duurt ca 1,5 jaar . Het betekent pre genetische diagnostiek
Wij hebben geen iui gevolgd we zijn allebei goed vruchtbaar. Daar zit geen probleem. We zitten al even in de mmm gezien hjet voor traject maar de 1e icsi hebben wij in maart gehad
Meisje 1977: Oh vandaar.... ik dacht al... Dus in principe kunnen jullie zo ook kinderen krijgen, alleen is dat niet verstandig ivm de kans op darmkanker? Pfff..... Ook heftig zeg! Hopelijk lukt het op deze manier ook om zwanger te raken. Ik duim voor jullie!