@ timon :Hahah Ja idd dat maakt het wat luchtiger ik moet zeggen dat ze wel hele lieve mensen hebben werken bij UMCU ze leggen alles goed uit en nemen de tijd dat is wat er bij mij tot nu toe erg goed bevallen
Pff, meiden mn dag zit erop!!! Tjonge, dit was wel inspannend zeg! Nu nog al mn administratie doen, kijken wat mn omzet deze week was (mijn omzet-week loopt van vrijdag tot en met dinsdag) --> dat is altijd leuk... En daarna snel kroketten eten en op naar de vergadering met mn spuit! Timon, goed van je dat je rust hebt genomen en volledig aan jezelf hebt gedacht. Ik begrijp wel dat je man daar ook baat bij heeft gehad hoor! En achter je rug om lullen, vind ik ook zooooo irritant!! Lekker in je gezicht laten zeggen want daar kan je tenminste wat mee... Meiden, ik ga ff snel mn admin doen want de vertegenwoordiger die om half 5 zn afspraak had hier, zit er al!!! En zo gaat de dag maar door en door... Sabine, waar ben je??????
hahaha ik ben hier ik ben de trotse bezitter van 2 cycro's ze waren alle drie ontdooid en de 2 beste zijn terug geplaats dus nu is het 2 weken weer spannend
Gefeliciteerd met je duo! Nu goed voor ze zorgen, hoor! Susan, nog even doorbijten en dan zit jouw dag er echt helemaal op. Lekker kroketten!!!!!! Hoe dat gelul is begonnen weet ik niet precies, is ook niet belangrijk. Wel weet ik dat 1 collega een andere baan heeft gevonden en ik daar geen gesprek mee zal hebben. Daar steek ik geen energie in. Ze ontwijkt me, zegt amper wat en ik heb zoiets van... er is dus iets met jou aan de hand, want anders hoef jij zo niet te doen. En dan heb je (altijd) zo'n grote mond. Vanmiddag boodschappen gedaan en ben er zo vermoeid van geraakt alsof ik in de 1e weken van mijn ziek zijn zit. Zo gek! Misschien dat die ophoging van 3x2 uur naar 3x 4 uur een beetje teveel van het goede is. Morgen eens zien hoe het zal gaan.
Sabien: nu broeden op je duo! Susan: steerkte nog even en morgen met de pootjes omhoog! Timon: lastige situatie zeg, maar ik vind van 3x2 naar 3x4 wel een enorme stap! Misschien toch even gas terug???
Ladyzorra, dat ga ik na morgen bepalen met mijn leidinggevende. Eens zien hoe ik het morgen doe. Als ik aan het eind van de dag weer zo'n wrak ben weet ik genoeg.
Geeft niet, er zijn ook zoveel verhalen.... Wij hebben 24 maart een afspraak op de poli in de VU over onze cryo's (12 per 2 ingevroren) en gaan dan overleggen wanneer en hoe we de tp gaan doen. Deze cryo's zijn nog "over" (klinkt raar...) van onze 1e IVF poging met 1 verse tp waar Gerodi uit geboren is.
Pfff heftig hoor. En toch als ik nu zo je verhaal hoor bevestigt dat weer mijn keuze dat ik niet aan mijn collega's wil vertellen wat er aan de hand is. Iedereen heeft inmiddels wel zijn vermoedens, maar ik wil gewoon niet dealen met uitleggen of mezelf moeten verdedigen. Sommige mensen willen je situatie gewoonweg niet begrijpen, laat staan respecteren! toen ik op mijn wel zei dat ik een vrij persoonlijke ingreep had gehad (punctie) en ik het er verder niet nodig vond om over te praten, moest ik het volgens 1 collega dan ook maar accepteren dat er dan dus over me werd geluld.....?! Zie ik als enige die logica nou niet??! Nu kan ik dat dus op onwetendheid gooien. Maar snap zo goed hoe je je voelt! Het nmoet steeds van dieper komen. In die fase zit ik dan nu een beetje. Dan maar even 1 dag rust pakken zodat je er weer even tegen kan. En ja, humor helpt ook! goed over tot de orde van de dag : D Jeeej sabine!! je bent de 1e! Wat goed! Ladyzorra: fijn dat je nog zoveel over hebt! Hoop dat de tp er snel van mag komen!
mijn cycro's zijn ook nog van de 3de poging waar deacen uit is geboren had ook even gevraagt of me baarmoederslijmvlies goed is en die was 10mm en dat is goed zei ze
Spannend Sabine. Tat, enkele collega's kunnen ook niet begrijpen dat je een grote meid bent terwijl je een vmk heb gehad, maar een half jaar later (en zoveel meer dingen heb meegemaakt buiten de mmm om) alsnog niet trek. Nee, ik had me volledig moeten aanpassen. Jaaaahaaa, dat heb ik genoeg gedaan. Nu pas ik me aan aan mezelf. Ik heb het verteld omdat een collega met IVF bezig ging. Bijna tegelijk met mij. Toen ik nog aan het klungelen was met de afgebroken pogingen bleek zij voor IVF 2 te zijn gegaan terwijl ze zei in 2011 te willen starten. Net voor mijn uitvallen kreeg ik het blijde nieuws dat ze 13 weken was. Een heftige klap in mijn gezicht. Zij begreep wel wat ik doormaakte en heeft het erg moeilijk gehad om het mij te gaan vertellen. Dat begrijp ik goed.
begrip is soms zooo ver te zoeken. We hebben al met zoveel te maken en dan zou je je ook nog eens aan je collega's moeten aanpassen. bah! Ik snap de schok en de klap. Gelukkig kan zij zich wel in jouw situatie inleven en zij zal zich ook erg opgelaten hebben gevoeld om het te vertellen. Je koopt er alleen zelf zo weinig voor he?!
Goedeavond meiden! @ Sabine Super spannend voor jullie,Dat ze zich maar goed vasthouden!...Hoe is het verder met je? @ Timon en Tat zit even met jullie mee te lezen...En ik moet zeggen dat ik het mijn collega's wel heb verteld ook omdat ik hun leidinggevende ben dus was gewoon beter dat ze op de hoogte werden gesteld maar zij zijn erg meelevend krijg zelfs bloemen en lieve kaarten...Vooral nu ik dus ook voorlopig thuis zit..Wel moet ik zeggen dat mijn leidinggevende zijn best doet maar snappen doet hij het gewoon niet helemaal maar geeft mij wel mijn rust. En tja begrijpen zullen ze het waarschijnlijk toch nooit...Maar ben er wel achter gekomen dat ik geluk heb met mijn collega's want lees idd meer dat er vaker onbegrip is super vervelend...Ze moesten eens weten wat er in je omgaat! Vandaag heeft de bedrijfsarts gebeld en die heeft goed naar mij geluisterd en mij een time out gegeven ze vind ook dat het nu niet goed voor mij is om weer te gaan werken...10 maart moet ik dus naar het ziekenhuis voor de echo controle en dan neemt ze weer contact met me op.Dus heb ik me druk gemaakt voor niets had al een keer verhaal in me hoofd voor wat ik zou gaan zeggen als ze wilde dat ik weer ging werken...pffff...Wel wil ze dat ik er met de vertrouwenspersoon op het zh ga praten. Nou weer een heel verhaal...
@ char ik ben er ook van overtuigd dat wanneer ik nog bij mijn vorige werkgever had gewerkt, ik er vanaf het begin af aan eerlijk over zou zijn geweest. Ik werk nu net 2 jaar bij mijn huidige werkgever en de collega's die ik nu heb zie ik nog niet echt kaartjes sturen of met me meeleven. Mijn leidinggevende is wel degelijk op de hoogte en daar hou ik het bij. De rest is gewoon simpelweg nieuwsgierig. Ik zou willen dat ik mijn verhaal kon delen met ze, maar gezien hoe ze in andere situaties reageren, wil ik het mezelf niet aandoen. Ik denk dat iedereen het voor zichzelf ook het beste in kan schatten of je het wel of niet kan vertellen.
Klopt daar ben ik het helemaal met je eens....Die keuze is aan jezelf...Daarom zeg ik ook dat ik me heel goed besef dat ik er geluk mee heb dat ik zulke collega's heb want ik had het dus weer niet aan me vorige collega's verteld...en daarvoor had ik mijn eigen winkel dus was het helemaal moeilijk geweest.Dus ik snap jou keuze helemaal hoor...en kan me voorstellen dat het soms erg lastig is dat je het daar met niemand kan delen maar als je al weet hoe ze kunnen gaan reageren is het erg goed van je dat je jezelf in bescherming neemt...En gelukkig zijn er hier wel mensen die je begrijpen en dat is een fijn gevoel he?... Liefs
Meiden geloof t of niet maar ben pas net thuis van die suffe vergadering! Nou heb vandaag overleefd: met eigenlijk nog steeds zieke lijf hele dag gewerkt met maar 30 min pauze, daarna vertegenwoordiger op bezoek gehad, snel eten naar binnen proppen en op naar die vergadering, 45 min rijden, en dan nu pas weer thuis! Vind mezelf wel een bikkel! Ga morgenochtend wel ff de ha bellen want vrees toch voor keelontsteking. Hopelijk tasten de ab, als ik die al krijg, de werking vd deca enzo niet aan. Ik ga ff m'n paaltjes poetsen en slapen. Reageer morgen even op de rest!
zo Susan...pittig! Zeker een bikkel jij! Hoop dat je nu in elk geval op bed ligt om uit te zieken. Goh dames meteen een dilemma over werkgevers gesproken. Ik heb mijn leidinggevende, na enige dwang van zijn kant, verteld waarom ik zo vaak naar het ziekenhuis moet. Hij heeft toen aangegeven dat hij daar dan de verantwoording over neemt. Nu komt de directiesecretaresse ermee dat ik ook nog mijn directeur (die er heel vaak niet is) ook in vertrouwen moet nemen. Eigenlijk omdat er niet echt iets is vastgelegd over zkh-bezoeken in het personeelshandboek. Het zou dus geven en nemen zijn (haar woorden) Mogen ze dit als werkgever van je eisen??